Slaag, verbranding, schijnexecuties, verkrachting: aanhangers van de Iraanse oppositie berichten over gruwelijke gebeurtenissen in de huizen van bewaring van het regime. Ouders van vermoorde gevangenen worden bestraft als ze in het openbaar rouwen.
De 21-jarige student werd gearresteerd vlakbij de universiteit van Teheran. Toen de beide bussen aan-kwamen bij de politiegevangenis Kahrizak, vlogen er meteen een stuk of tien bewakers als een furie op de geboeide gevangenen af, rukten hen de kleren van hun lijf, gooiden water over ze heen en sloegen met riemen en kettingen op ze in “Daarna zat er geen leven meer in ons. We waren te zwak om op de been te blijven.”
Het zou nog erger worden. Enkelen uit de overvolle cel werden met de voeten aan het plafond gehangen, van anderen werden handen en voeten met hete teer verbrand. De jongsten kregen een strop om de nek, werden opgehangen en na enkele seconden weer naar beneden gehaald. “Eerst dachten ze te zullen sterven, daarna leefden ze weer”, aldus een ooggetuige van deze schijnexecuties.
Het ergste waren echter de verkrachtingen. Dat lot trof drie uit zijn cel. De kwelgeesten haalden ze dagelijks een keer op, “we konden ze horen schreeuwen“. Daarna joegen ze de slachtoffers een injectie met een tranquillizer in hun lijf en brachten ze hen terug. En toch hebben allen uit zijn cel het overleefd – hijzelf met uitgeslagen tanden, gebroken ribben aan de rechterkant en doof aan zijn linkeroor. “Hoofdzaak is dat ik nog leef”, zegt hij. En “natuurlijk” gaat hij weer demonstreren.
Anderen waren niet zo gelukkig – zoals Mohsen Ruholamini, zoon van Abdul-Hossein Ruholamini, chef van het gerenommeerde Pasteur-Instituut en topadviseur van de conservatieve presidentskandidaat Mohsen Rezai. De informaticastudent zou aan hersenvliesontsteking gestorven zijn, zei de hoogste gevange-nisdirecteur van Teheran tegen zijn ouders. “Zijn hele lichaam was overdekt met verwondingen en blauwe plekken. Ik heb geen aanwijzingen voor meningitis gevonden”, weersprak Rezais broer Omidvar, afge-vaardigde in het Iraanse parlement en neuroloog.
De moeder van een gedode medicijnenstudent uit Kermanshah zit intussen zelf gevangen.
De marteldood van de 25-jarige riep tot diep in het conservatieve kamp verontwaardiging op. Veel afge-vaardigden kennen de familie Ruholamini en eisten een onderzoek. De Kahrizak gevangenis werd daarop – na interventie van de opperste religieuze leider Ali Chamenei – direct gesloten wegens “het niet meer voldoen aan de standaard”. Naar het heet doet de Iraanse justitie nu ook onderzoek naar drie van de erg-ste beulen.
Veel ouders hebben de afgelopen weken de geschonden lichamen van hun zonen en dochters terugge-kregen. Talloze lotgevallen zijn door de oppositiewebsites www.roozonline.com en www.gooya.com vast-gelegd. Ook de grove intimidatie door de autoriteiten om de getroffen families ertoe te dwingen af te zien van rouwbijeenkomsten en geen informatie te verstrekken.
Drie weken lang hadden zijn ouders niets van Amir Javadifar vernomen, een student uit de stad Qazvin in het noordwesten. “Toen ik hem moest identificeren was zijn lichaam overdekt met sporen van folteren”, berichtte zijn vader. “Men had al autopsie op hem gedaan – en tegen ons verklaarden ze dat de doodsoorzaak onbekend was.”
De moeder van een gedode medicijnenstudent uit Kermanshah zit intussen zelf gevangen. Uit protest had ze zich besmeurd met modder, was voor het gebouw van de geheime dienst gaan zitten en had om op-heldering gevraagd…
