20 april 2013, Den Haag – Op zaterdag 20 april jongstleden werd onder de schaduw van het Vredespaleis in Den Haag een conferentie georganiseerd ten behoeve van de bescherming van bewoners van Camp Liberty. Daar verblijven, onder mensonterende omstandigheden, 3000 Iraanse vluchtelingen in afwachting van hun vertrek naar derde landen. Een deel van deze vluchtelingen verblijft in de oorspronkelijke verblijfplaats Camp Ashraf.
De conferentie werd geopend met persoonlijke videoboodschappen van verscheidene bewoners van Liberty en Ashraf. Zij gaven blijk van hun dank dat veel mensen hun niet aflatende steun, in welke vorm dan ook, geven. Het geeft de bewoners de kracht verder te gaan met hun geloof in een vrij Iran. En die steun is hard nodig, want de druk op de bewoners is groot. Zij vertelden dat de verschillende aanvallen op beide kampen veel slachtoffers vergden. En nog steeds sterven gewonde bewoners, omdat de medische voorzieningen verre van voldoende zijn. De begeleidende muziek betrof onder andere het toepasselijke lied van John Lennon ‘Imagine’.
Geloof
De eerste spreker op de conferentie was Lars Rise, een Noorse ex-parlementariër en voorstander van mensenrechten. In zijn toespraak vertelde hij over zijn bezoek aan Camp Ashraf. De liefdevolle, gastvrije sfeer overtrof ook zijn vrouw, die eigenlijk wilde blijven.
Lars Rise had in zijn eigen land veel moeite de mensenrechtensituatie van de bewoners van Camp Ashraf onder de aandacht te brengen. Uiteindelijk lukte hem dit door op informele wijze Iraanse vluchtelingen in contact te brengen met de toenmalige premier van Noorwegen. Zijn geloof in het recht op een vrij leven maakte dit mogelijk.
Standvastigheid
De daarop volgende spreker was Nontombi Tutu. Zij is de dochter van de Nobelprijswinnaar Desmond Tutu en groot mensenrechtenactiviste. Zij refereerde naar de lange strijd in Zuid-Afrika tegen de apartheid. De standvastigheid en hoop zorgden uiteindelijk voor de vrijheid waar iedereen recht op heeft.
Treffend was het verhaal toen haar vader bij de uitreiking van de Nobelprijs een eigen delegatie meenam. Eén van de delegatieleden was een politiek gevangene die in Noorwegen zijn familie wilde opzoeken. Dat lukte ook; hij vond zijn Noorse familie, die zijn gezin jarenlang had geadopteerd.
Haar persoonlijke relaas maakte heel duidelijk dat haar steun voor de bewoners van Ashraf en Liberty blijvend is. Treffend was het verhaal over haar grootmoeder die op haar 90ste verjaardag voor het eerst stemrecht kreeg. Haar geloof in standvastigheid werd beloond.
Geloof in standvastigheid
De laatste sprekers waren voormalige bewoners van Ashraf en Liberty. Hun beschrijvingen van de vreselijke gebeurtenissen tarten ieders beeld. Met pijn in hun hart hebben ze hun broeders en zusters achtergelaten om, als ambassadeurs, de wereld duidelijk te maken wat er aan de hand is. Iets wat weinigen weten of willen weten.
Eén van de dames was zelf zwaar gewond geraakt tijdens een aanval. Deze littekens verdwijnen nooit meer.
Traditie
De vermaarde tarspeler dr. Hamid Taherzadeh en de percussionist, de heer Faramarz, zorgden voor een muzikale afsluiting. Hierna konden de gasten onder het genot van Iraanse gastvrijheid napraten met de gastsprekers over de bescherming van Liberty.
Foto verslag van de bijeenkomst op 20 april 2013 in Museum Mesdag- Den Haag
Toespraak van Mw Nontombi Tutu
