Diverse militaire commandanten van het Iraanse regime hebben recent uitspraken gedaan die erop wijzen dat er in steden en provincies overal in het land nieuwe lokale doodseskaders, Razaviyoun-patrouilles en andere snel inzetbare groepen worden geformeerd. Waarnemers beschouwen deze nieuwe strategie als een laatste toevlucht in reactie op het ontstaan van wijdverbreide protesten in Iran in november 2019.

Wat was er anders aan de protesten in november 2019?
Wanneer er voorafgaand aan november 2019 in een of meerdere steden of provincies protestacties tegen het regime uitbraken, stuurde het regime versterkingen vanuit nabijgelegen steden en provincies om de geheime diensten, Revolutionaire Garde (IRGC) en de speciale eenheden van het Staatsveiligheidsbrigade (SSF) te helpen bij het neerslaan van de protesten. Dit systeem bleek echter amper te werken in november 2019, toen in honderden plaatsen overal in het land tegelijkertijd woedende betogers de straat op gingen. Het was zelfs zo dat in die maand in bijna alle 30 provincies in Iran sprake was van de meest wijdverbreide protesten in de geschiedenis van het klerikale regime. Voor het eerst hadden de veiligheidsdiensten en gewapende strijdkrachten te weinig mankracht om korte metten te maken met de alom in het land ontstane protesten.

Noodgreep
Zo kwam het dat de Revolutionaire Garde, de SSF en de paramilitaire Bassij-eenheid besloten overal lokale patrouilleteams op te zetten om de situatie in de steden onder controle te houden. Mohammad Yazdi, de bevelhebber van de speciale eenheid van de Revolutionaire Garde in de hoofdstad, vertelde persbureau BORNA op 14 september 2020 dat ze bezig waren in diverse wijken in Teheran lokale doodseskaders op te richten. Het plan is een gecoördineerd initiatief dat wordt uitgevoerd door de Revolutionaire Garde, de SSF en de rechterlijke macht. In een verklaring d.d. 15 september 2020 deelde de commandant van de Revolutionaire Garde in de provincie Khuzestan mee dat in Ahvaz en andere steden in deze provincie Razaviyoun-patrouille-eenheden waren geformeerd. De meest recente mededeling werd gedaan door de commandant van de SSF in de provincie Isfahan, die zei dat er speciale groepen waren opgezet om snel en doeltreffend te kunnen reageren op ongeregeldheden in Isfahan. Reza Massoudifar, hoofd van de rechterlijke macht die leiding geeft aan preventieve veiligheidsmaatregelen, vertelde dat de provincies Khuzestan, Alborz, Isfahan en Teheran de brandhaarden van de protesten waren.

Waarom doen de moellahs dit?
Het Iraanse volk is de heersende religieuze dictatuur van de moellahs beu. Ze hebben dit op diverse manieren en op diverse momenten laten blijken. De enige reactie van het regime op de gerechtvaardigde eisen van het Iraanse volk is echter keer op keer een ijzeren vuist. De omvang van de protesten in november 2019 was zodanig dat het regime zich genoodzaakt zag de soldaten van de Revolutionaire Garde opdracht te geven de betogers af te slachten om de protesten te beperken en doen ophouden. Ruim 1500 mensen kwamen bij deze bloedige acties om. Derhalve heeft het regime besloten in alle wijken van de steden lokale doodseskaders op te richten ter voorkoming van de uitbraak van publieke protesten.

Rouhani prijst het neerslaan van de protesten
Tegelijk met de vorming van nieuwe lokale doodseskaders onder diverse benamingen heeft het regime zich uitgesproken voor een harde aanpak van betogers. Rouhani prees de veiligheidstroepen die meedogenloos tekeer waren gegaan tegen de betogers en een eind hadden gemaakt aan de protesten. Hij zei: ‘Ik dank het ministerie van Inlichtingen, de Staatsveiligheidsbrigade, de Revolutionaire Garde, de Bassij-strijdmacht en alle andere gewapende ordebewakers die tot het uiterste gingen om de groep leiders te identificeren en arresteren die eropuit waren publieke bezittingen te vernielen. Ze zullen nog meer mensen arresteren. Ze dienen berecht te worden overeenkomstig de wet.’ (staatspersbureau Bayan-e Ma, 18 november 2019)

Bevel van hogerhand om weerloze betogers neer te schieten
Leila Vasseghi, de gouverneur van de stad Qods, verklaarde openlijk: ‘Ik had het bevel uitgevaardigd iedereen neer te schieten die het gouvernementsgebouw zou binnendringen.’ (staatswebsite Bahar, 1 december 2019)

Oproep tot executie door middel van ophanging
Op 18 november 2019 schreef het dagblad Kayhan: ‘Voor de gerechtelijke autoriteiten staat vast dat leiders van rellen de doodstraf middels ophanging te wachten staat.’ (staatskrant Kayhan, 18 november 2019)

Afhakken van ledematen van betogers en hen doodmartelen
Op 26 oktober 2019 had Abolfazl Bahrampour, een religieuze deskundige, in een interview met staatstv-kanaal Network 1 het volgende te zeggen over de betogers: ‘Alle betogers zijn moharebs (personen die oorlog hebben gevoerd tegen God). Ze moeten doodgemarteld worden. Hun ledematen moeten geamputeerd worden, en ze moeten op gewelddadige wijze geëxecuteerd worden op de plek waar ze de misdaad hebben gepleegd, zodat niemand zoiets nog zal durven doen.’ Hij riep op om jonge mensen ‘om het leven te brengen met martelingen, tot executie door ophanging, amputatie van de rechterhand en linkervoet en verbanning’. Ten aanzien van het doodmartelen van betogers en de wet die dit toestaat, zei hij: ‘Tot de straffen voor mohareb (oorlog voeren tegen God) en verdorvenheid op aarde behoren moord, ophanging, afhakken van de rechterhand, daarna de linkervoet, en verbanning.’ (staatsorgaan Rouydad24.ir, 28 november 2019)

Executie van vastgezette betogers om het volk te intimideren
Uiteindelijk heeft het regime zijn dreigementen uitgevoerd door twee gevangengezette betogers te executeren. Op 5 augustus liet de Iraanse rechterlijke macht Mostafa Salehi ophangen. Hij was 33 en vader van 2 kinderen en had deelgenomen aan de betogingen in december 2017-januari 2018 om te protesteren tegen de hoge prijzen. Op 12 september werd in alle haast Navid Afkari, de 27-jarige worstelkampioen, geëxecuteerd omdat hij had deelgenomen aan de protesten in Kazerun in augustus 2018.

De internationale gemeenschap heeft de plicht te reageren op de plannen van het Iraanse regime om Iraanse betogers om het leven te brengen omdat ze hun legitieme eisen ingewilligd willen zien worden. Ze moeten geen zaken doen of onderhandelen met moordenaars van het volk van Ira