7 oktober 2020 – Onlineconferentie: De voortdurende misdaden van Iran tegen de menselijkheid en de politieke en morele verplichtingen van de EU. Dit online evenement vond plaats op 7 oktober 2020. Tientallen leden van het Europees Parlement (EP) waren aanwezig en spraken op de conferentie.

Leden van het Europees Parlement riepen de Europese Unie op om inzake de mensenrechtenschendingen in Iran haar morele en politieke verplichtingen na te komen. Ze riepen ook op tot een krachtig beleid van de Europese Unie tegen het regime van de moellahs in Iran.
Dit programma viel ook samen met een grote mensenrechtententoonstelling buiten het gebouw van het Europees Parlement in Brussel.
In deze tentoonstelling en solidariteitsbijeenkomst hebben de families van mensenrechtenactivisten die in Iran gevangen zaten en de families van martelaren, evenals Iraniërs in ballingschap, deelgenomen met in achtnemen van de gezondheidsnormen van Corona.
Supporters en vrienden van SMV hebben ook online aan dit programma deelgenomen en het organiseren van dit positieve en effectieve programma aan de vooravond van de Universele Dag tegen Executie gewaardeerd.

Juan Fernando López Aguilar, Spaans EP-lid
Iraanse vrouwen worden gediscrimineerd. De Iraanse wet ontzegt mensen de vrijheid van godsdienst. We hebben de politieke en wettelijke plicht om op te komen voor de mensenrechten in Iran.

 

 

Rasa Juknevičienė, Litouws EP-lid
In het afgelopen jaar kwamen de schendingen van de mensenrechten door het Iraanse regime volop in de schijnwerpers te staan, waarmee de brute onderdrukking door de moellahs duidelijk zichtbaar werd. Het rapport van Amnesty International van begin september over de marteling en behandeling van de gevangenen van de protesten van november 2019 is schokkend. De toename van willekeurige arrestaties en het martelen van jonge mensen, die de elite van Iran en de aanwinsten waar elk land trots op zou zijn geweest vormen, om gedwongen bekentenissen te verkrijgen, is boosaardig. Navid Afkari, de 27-jarige worstelkampioen, die door elk ander land gepromoot en geholpen zou worden om een gouden medaille mee naar huis te nemen, werd wreed gemarteld en geëxecuteerd door het regime omdat hij de moellahs tartte en deelnam aan anti-regeringsprotesten, ondanks oproepen van over de hele wereld om zijn leven te redden. Het regime neemt uit wanhoop zijn toevlucht tot dit soort misdaden omdat de situatie in Iran explosief is. Dagelijkse protesten gaan onverminderd door in Iran.
Wat zou, gezien deze omstandigheden, ons beleid in Europa moeten zijn ten opzichte van het Iraanse regime? We moeten het Iraanse volk steunen, aangezien we daarmee onze democratische principes verdedigen. We moeten pal staan tegenover het regime, zijn onderdrukking in de krachtigste bewoordingen veroordelen en het ter verantwoording roepen. We mogen ons niet laten misleiden door de leugens van het regime over het ontbreken van een alternatief. Het is nu tijd om te handelen.

Jan Zahradil, Tsjechisch EP-lid, vicevoorzitter van de Internationale Handelscommissie van het Europees Parlement
We bevinden ons op een cruciaal punt in de geschiedenis. De regio is onstabiel. Er zijn meer conflicten. We moeten meer aandacht besteden aan wat er in Iran gebeurt. De kern van het Iraanse regime verandert niet en zal niet veranderen zonder druk. Het is een fundamentalistisch regime, een dictatuur, een wrede theocratie. Het is in strijd met de fundamentele mensenrechtenconcepten.
Helaas is de EU-aanpak ook niet veel veranderd. Veel EU-regeringen onderschatten de aard van dit regime en het gevaar dat het vormt voor Europa en democratische landen over de hele wereld.
We moeten de EU en Borrell aansporen om dit beleid te wijzigen. De EU moet niet slechts toekijken, zij moet handelen. Ook op nationaal niveau kunnen we maatregelen nemen. We moeten ook actie ondernemen op het niveau van de Europese instellingen.

Gianna Gancia, Italiaans EP-lid
Politieke gevangenen worden gemakkelijk gedood tijdens folteringen. In haar laatste rapport spreekt Amnesty International over een “epidemie van marteling” in Iraanse gevangenissen. Marteling is een routinezaak in alle detentiecentra en gevangenissen, of het nu gaat om de veiligheidstroepen, het ministerie van inlichtingen of de IRGC. Er is geen wet en geen eerlijk proces.
Alles is willekeurig.
Daarom sta ik erop dat dit een verplichting van de EU is. Met zulke onthullende berichten is de situatie van de politieke gevangenen geen interne aangelegenheid. Het is echt een internationale aangelegenheid. Als er vandaag de dag in Iran Europese burgers met een dubbele nationaliteit worden gegijzeld, komt dat omdat de EU niet met het regime sprak in de juiste taal van standvastigheid.

Veronika Vrecionová, Tsjechisch EP-lid
Terwijl we het over Iran hebben waren we getuige van de executie van Navid Afkari. Hij was een van de velen die ter dood werden veroordeeld op basis van valse beschuldigingen en bekentenissen onder foltering.
Het Iraanse regime verspreidt haat en terrorisme in de regio en daarbuiten. Ik steun het Iraanse volk dat vrijheid en gerechtigheid in zijn land wil.

 

Marco Zanni, Italiaans EP-lid en voorzitter van de ID-groep
In het afgelopen decennium heeft het Iraanse regime een vreselijke staat van dienst op het gebied van mensenrechtenschendingen. Demonstraties werden hardhandig onderdrukt door de autoriteiten en veel demonstranten werden ter dood veroordeeld. De executie van Navid Afkari is de laatste manifestatie van de wreedheid van het Iraanse regime. Het regime negeert de humanitaire normen totaal.
De executie van Navid Afkari was een duidelijke erkenning van zwakte door het regime. Door het Iraanse volk te steunen in hun verlangen naar vrijheid zal de zwakte van het Iraanse regime aan het licht komen.

Milan Zver, Sloveens EP-lid
Ik heb de ontwikkelingen in Iran op de voet gevolgd. Uit rapporten blijkt dat Iraanse veiligheidstroepen bij het arresteren van meer dan 7000 mensen zwaar geweld hebben gebruikt en in verband met de protesten honderden mensen hebben gedood.
De operaties van Iraanse veiligheidstroepen op Europees grondgebied baren ook grote zorgen en moeten worden gestopt. Ik veroordeel met klem alle gewelddaden van het Iraanse regime tegen het Iraanse volk en ik maak me grote zorgen over berichten over verschillende dodelijke slachtoffers.
Het Iraanse regime moet worden bestraft en onder druk worden gezet om de marteling en executie van politieke gevangenen te stoppen. Het is onze plicht om achter de mensen van Iran te staan.

Ivan Štefanec, Slowaaks EP-lid
In Iran vindt een voortdurende misdaad tegen de menselijkheid plaats. Er is geen merkbare verbetering opgetreden in de mensenrechtensituatie. Die is alleen maar verslechterd. Er komt geen eind aan de executies. Het gebrek aan vrijheid van meningsuiting en vergadering, de onderdrukking van vrouwen en religieuze minderheden gaan hardnekkig door.
Het recente schokkende rapport van Amnesty International over foltering doet de alarmbellen rinkelen. Iran staat aan de vooravond van een grote explosie en we hebben gezien hoe dit regime de demonstranten op brute wijze heeft onderdrukt, ze ter plekke heeft vermoord of naar zijn kerkers heeft gebracht om daar te worden vermoord onder foltering of te worden geëxecuteerd. Dit is de voortzetting van het bloedbad van 1988 onder 30.000 politieke gevangenen dat nog altijd ongestraft blijft.
Mensenrechten mogen niet worden gezien als een secundaire kwestie die over het hoofd kan worden gezien bij het redden van de JCPOA [= de nucleaire deal] of andere overeenkomsten met dit tirannieke regime. Mensenrechten moeten op de eerste plaats komen.
Onze Europese democratische principes eisen dat de EU het voortouw neemt bij het verdedigen van de mensenrechten van het Iraanse volk en protesteert tegen het regime vanwege zijn wreedheden. We kunnen geen zachte taal gebruiken om op te roepen tot terughoudendheid zoals toen het repressieve regime honderden verarmde demonstranten doodde tijdens de protesten van november 2019 in Iran.
De verschrikkelijke mensenrechtensituatie zal op geen enkele manier veranderen als er geen onafhankelijk onderzoek en verantwoording is. Dit is het soort beleid en actie dat we van de EU verwachten.

Derk Jan Eppink, Nederlands EP-lid
Ik was geschokt door de executie van Navid Afkari vanwege zijn deelname aan protesten tegen de regering. Helaas zijn we getuige van het verzoeningsbeleid van de EU met Iran. Het resultaat is dat we vandaag een steeds agressiever regime zien dat niet alleen zijn burgers tot slachtoffers maakt, maar ook terreur naar de wereld exporteert. De EU laat zich misleiden door de Iraanse staatspropaganda dat sancties de mensen pijn doen. Deze sancties zijn gericht tegen het kwaadaardige gedrag van het regime.
Toen de sancties naar aanleiding van het akkoord van 2015 werden opgeheven belandde het geld alleen in de zakken van de IRGC en de moellahs. Gewone burgers werden zelfs armer door de corruptie bij de overheid. Het is schokkend dat de EU overweegt het wapenembargo tegen het regime op te heffen. Dit is slecht voor onze eigen veiligheid.

Patrizia Toia, Italiaans EP-lid
In Iran domineert vrouwenhaat de grondwet. Vrouwen worden systematisch onderdrukt door het regime. Ze hebben geen mensenrechten. Het zelfmoordcijfer is het hoogst onder Iraanse vrouwen. Ze worden gemarteld. Zelfs zwangere vrouwen zijn door het regime geëxecuteerd. Vrouwen lopen Covid-19 op in de gevangenissen van Iran.
Maar niets van dit lijden heeft deze vrouwen er onder kunnen houden; ze blijven vechten en spelen een actieve rol in de opstanden in Iran. Vrouwenstemmen domineren de demonstraties. Ze zijn overal waar je moed nodig hebt tegen het regime.
We eisen een internationaal onderzoek om Iraanse gevangenen te bezoeken. We moeten ervoor zorgen dat mensenrechten op nummer één staan als het om andere landen gaat. We moeten prioriteit geven aan mensenrechten in plaats van aan economische belangen.

Alessandra Moretti, Italiaans EP-lid
De schending van mensenrechten is in Iran niet gestopt. De situatie in Iran is catastrofaal. Het is het land waar de meeste executies ter wereld plaatsvinden. We mogen het grote aantal vrouwen en minderjarigen dat in Iran is geëxecuteerd niet vergeten.
We mogen niet vergeten dat veel gevangenen geen familieleden en advocaten mochten ontmoeten voordat ze werden vermoord. We mogen niet vergeten wat er is gebeurd met 30.000 politieke gevangenen die in 1988 zijn afgeslacht. We mogen de dood van 1500 demonstranten die in november 2019 zijn gedood niet vergeten. We mogen de offers die veel Iraanse vrouwen hebben gebracht voor hun rechten niet vergeten.
Vrouwen kunnen niet alleen reizen, kunnen niet naar stadions gaan, kunnen niet kiezen met wie ze willen trouwen. Zo’n honderd vrouwen zijn er tijdens de ambtsperiode van [regime-president Hassan] Rouhani al geëxecuteerd. Er is geen respect voor individuele rechten. Onze strijd om de doodstraf af te schaffen is niet alleen om levens te redden. Het heeft te maken met de vreselijke omstandigheden waaraan gevangenen worden blootgesteld. Deze omstandigheden zijn zelfs nog verslechterd tijdens de pandemie.

Michèle Alliot-Marie, voormalig EP-lid en Frans minister van Defensie en Buitenlandse Zaken
Iran zal de komende jaren de rol van stabilisatie en vrede kunnen vinden in deze instabiele regio. Ik betreur wat er vandaag in Iran gebeurt. Het is in tegenspraak met de waarden die mij dierbaar zijn en de waarden van de EU. Ik betreur het dat de Europese organen die de democratie verdedigen over deze kwesties zwijgen. Het is natuurlijk aan de Iraniërs om te beslissen wat voor soort regering Iran moet regeren. Maar het is onze verantwoordelijkheid om executie, marteling, willekeurige opsluiting, terrorisme aan de kaak te stellen – ook op Europees grondgebied.
Als lid van het Europees Parlement weet ik dat er een aantal debatten zijn. Maar wat me opvalt, is dat de gebeurtenissen in Iran niet krachtig worden veroordeeld. Ik denk dat het onontbeerlijk is dat dit soort gedrag wordt veroordeeld door Europese instanties.

Stanislav Polčák, Tsjechisch EP-lid
Naar onze mening heeft de Europese Unie, als ze niet voorop loopt in deze kwestie, de Europese democratische beginselen met voeten getreden. We bekritiseren en protesteren al meer dan tien jaar tegen het beleid van de EU in dit Parlement. Nu een dreigende sociale explosie in Iran nabij komt willen we dat dit meningsverschil tot een einde komt. Niets rechtvaardigt het willen tolereren en sussen van het regime. Tegenwoordig is verzoening met dit wrede regime een schande voor de EU en voor de veiligheid van Europa. We waarschuwen dat de EU haar beleid ten aanzien van dit regime ernstig moet heroverwegen.

Benoît Biteau, Frans EP-lid
Iran staat bovenaan de lijst in termen van executies per hoofd van de bevolking. We kunnen onze ogen niet sluiten voor de gebeurtenissen in Iran. Een maand geleden werd Navid Afkari in het geheim geëxecuteerd zonder dat zijn familie, advocaten en zelfs hijzelf gewaarschuwd waren. Hoe kunnen we onze ogen sluiten voor deze gebeurtenissen?
Gevangen demonstranten in Iran moeten worden vrijgelaten. Iran is het enige land dat kinderen executeert. Hun situatie is zelfs nog dramatischer. Ik zal executies in Iran aan de kaak blijven stellen.

Hermann Tertsch, Spaans EP-lid en vicevoorzitter van de ECH
Ik denk dat het erg belangrijk is dat we dit jaar weer een bijeenkomst hebben, op zoek naar manieren in de strijd voor het creëren van vrijheidsruimten in Iran die we dringend nodig hebben om ons te ontdoen van het criminele regime, dat opnieuw zijn slechtste gezicht laat zien en zijn onvermogen om de Iraanse bevolking ok maar enigszins op een humane manier te behandelen, met nu al 40 jaar van tiranniek regime van de moellahs.
Er treedt geen verbetering op in de levens van de Iraniërs. En er is geen uitzicht op vrijheid. We zagen net in november vorig jaar de gevolgen van de onderdrukking door het regime. Meer dan 1500 jonge Iraniërs stierven in de straten van de steden in Iran, mensen die vroegen om vrijheid, om waardigheid en om de rechten die alle wereldburgers zouden moeten hebben, die van hieruit vanuit Europa worden verdedigd.
Dat is wat Europa moet zijn en dat is een van onze verplichtingen. Onze verplichting om een Europa te hebben dat veel strijdlustiger is in het verdedigen van de rechten van het Iraanse volk en in de strijd tegen het regime van de moellahs.
We willen geen enkele verzoening die sommigen hier in dit Parlement zo dierbaar is. We willen geen verzoening met deze dictatuur, met dit tirannieke regime in Teheran. We willen een zeer vastberaden zoektocht naar een einde aan dit regime en naar een vreedzaam en democratisch Iran in de toekomst. Dat is het recht van Iraniërs en dat is een recht waar we trots op zijn en waarvoor we hier in Europa en in het hele democratische Westen moeten vechten.

Javier Zarzalejos, Spaans EP-lid en voormalig secretaris-generaal van het kabinet van de Spaanse premier (1996-2004)
Laat me je vertellen dat zelfs het spreken over de doodstraf in deze context mij ongepast lijkt, omdat het geen straf is. Het is hier een staatsmoord. Dit jaar heeft het regime van Rouhani tot dusver 198 mensen geëxecuteerd. Een paar dagen geleden werd de internationale gemeenschap geschokt door de executie van de 27-jarige Iraanse Navid Afkari. Mijn gedachten zijn bij de politieke gevangenen die momenteel worden gemarteld, gedwongen bekentenissen afleggen en ter dood worden veroordeeld. In dit verband zou ik verschillende vrouwelijke politieke gevangenen willen noemen wier leven in gevaar is.

Lars Patrick Berg, Duits EP-lid
Ik was geschokt toen ik hoorde dat het regime van de moellahs de jonge Iraanse nationale sportheld Navid Afkari executeerde ondanks zoveel protesten en pleidooien van politieke leiders en sportfiguren over de hele wereld. Veel Duitse atleten, sportkampioenen en wetgevers sloten zich aan bij de oproep om executies in Iran te stoppen.
Nu zijn verschillende andere pro-democratische demonstranten ter dood veroordeeld en kunnen ze elk moment worden geëxecuteerd. Ik dring erop aan dat deze trend van executies stopt. Vrijheid willen is geen misdaad. Deze totale minachting voor het menselijk leven is zeer schandalig.
Tot nu toe zijn, zoals de Iraanse oppositie heeft verklaard, 108 vrouwen geëxecuteerd door het regime sinds Hassan Rouhani aan de macht was. Het gebruik van de doodstraf voor politieke doeleinden moet worden stopgezet en dergelijke middeleeuwse praktijken moeten worden stopgezet.
Het is tijd voor actie door de democratische regeringen van de wereld. Veroordelende woorden zijn niet genoeg, we hebben concrete acties nodig.
Wij in Europa moeten het Iraanse volk laten zien dat we hun strijd voor vrijheid en democratie steunen en er bij de internationale gemeenschap op blijven aandringen om druk uit te oefenen op het niet-representatieve regime van de moellahs.

David Lega, Zweeds EP-lid
Juist het onrecht, de schendingen van de mensenrechten die het Iraanse regime pleegt tegen zijn eigen volk, brengt ons vandaag allemaal samen. Het Iraanse regime probeert wanhopig het spreken te beheersen, ideeën te beheersen en zelfs het leven zelf te beheersen. En de protesten in Iran geven aan dat het Iraanse volk er genoeg van heeft, ze hebben genoeg van de economische mislukkingen van het regime. Ze hebben genoeg van de kleptocraten en ze hebben genoeg van een regime dat hun de elementaire, fundamentele menselijke waardigheid ontzegt die voor ieder van ons tot de natuur van onze menselijkheid behoort.
Ondanks de kritieke situatie van de pandemie is Iran doorgegaan met het uitvoeren van executies van gevangenen en weigert het nog steeds gevangenen, met name gewetensgevangenen, vrij te laten, aangezien de sanitaire omstandigheden alarmerend en bedreigend zijn gebleken.
De doodstraf is onder alle omstandigheden en zonder uitzondering onaanvaardbaar. Het is een onmenselijke straf en een ontkenning van de menselijke waardigheid en integriteit. De Europese Unie heeft de recente executies in de krachtigste bewoordingen veroordeeld, maar er is meer actie nodig. Niets doen is contraproductief en zal door Iran worden geïnterpreteerd als een groen licht van uw Europese Unie ten aanzien van de grove schendingen van de mensenrechten in Teheran. De betrekkingen van de EU met Iran kunnen niets anders toestaan dan het stopzetten van executies en duidelijke vooruitgang op het gebied van mensenrechten.

Jaak Madison, Ests EP-lid
We horen dat executies in Iran doorgaan. Dit kunnen we niet accepteren. We zien ook hoe het regime brutaal hardhandig is opgetreden tegen protesten van de bevolking die sinds 2018 vaak plaatsvinden in Iran en waarin die verandering en vrijheid eist. We horen hun eis om van dit corrupte regime af te komen maar wat doet de EU echt om hen te helpen?
We kunnen in een dergelijke toestand niet gewoon doorgaan. Zachte woorden tegen zo’n regime als we weten dat ze iedereen doden die zijn ontevredenheid of oppositie uit. Dit is niet de EU. De EU zou moeten zeggen dat u deze barbaarse behandeling beëindigt of dat we niets met u te maken hebben.
We hebben vandaag het bewijs dat het staatsterrorisme van Iran Europese bodem heeft bereikt. We moeten ervoor zorgen dat het regime dergelijke schadelijke activiteiten op Europees grondgebied niet voortzet.
Dit is het directe gevolg van het beleid van verzoening en verzachting van de sancties van de EU, dat culmineerde in de nucleaire deal met Iran van 2015, die Europa in wezen lam legde in het licht van de toenemende destabiliserende activiteiten van Iran, terrorisme en binnenlandse repressie.
De tijd is dus gekomen voor de EU en haar lidstaten om dit verzoeningsbeleid te herzien en te wijzigen ten gunste van een stevig beleid ten aanzien van Iran, want net als elke andere dictator in de geschiedenis verstaat het Iraanse regime alleen de taal van standvastigheid.
Dit krachtige beleid moet het regime ter verantwoording roepen voor zijn terrorisme in Europa en binnenlandse repressie door middel van sancties en het verlagen van diplomatieke betrekkingen. De EU moet zelfs overwegen de ambassades van Iran te sluiten, omdat het regime zijn diplomatieke missies gebruikt om spionage- en terroristische complotten uit te voeren tegen Iraanse dissidenten en activisten in een door de staat gesanctioneerde poging om, naarmate de protesten van de bevolking tegen het regime in heel Iran toenemen, alle oppositie het zwijgen op te leggen, ongeacht waar ze zich bevinden.

Petras Auštrevičius, Litouws EP-lid, voorzitter van de delegatie voor de betrekkingen met Afghanistan en lid van de Commissie buitenlandse zaken
In de afgelopen vier decennia heeft het huidige regime in Iran veel misdaden tegen de menselijkheid gepleegd. Mensenrechten schenden, de rechten van burgers niet respecteren en tegenstanders bestrijden. Op die manier probeert het regime van de moellahs de situatie in Iran in stand te houden. Hun internationale misdaden moeten daaraan nog worden toegevoegd.
De recente executie van Navid Afkari, een kampioen, was nog een geval waarmee de moellahs mensen probeerden bang te maken om te laten zien wat anderen te wachten stonden als ze hun stem verheffen en opkomen voor mensenrechten.
De Verenigde Naties moeten zo snel mogelijk een waarnemingsmissie naar Iran sturen. We moeten de situatie volgen. We moeten rapporteren en we moeten de mensenrechten in Iran verdedigen, samen met het Iraanse volk.

Franc Bogovič, Sloveens EP-lid
We roepen de EU op om het regime ter verantwoording te roepen voor zijn ernstige mensenrechtenschendingen. Ik maak me zorgen over het aflopende wapenembargo dat de terroristische activiteiten van het regime verder zal versterken. Dit zal niet alleen een bedreiging vormen voor de bevolking van Iran en de stabiliteit van de regio, maar ook een bedreiging voor de veiligheid van Europa.
Woorden zullen de acties van het regime niet stoppen of tegengaan. De EU moet concrete maatregelen nemen. Leiders en regeringen moeten het regime de middelen die het nodig heeft ontzeggen door middel van sancties en een wapenembargo. Het regime zal alleen worden overtuigd door vastberaden optreden en niet door holle veroordelingen.

Radka Maxová, Tsjechisch EP-lid
Vrouwen zijn het eerste doelwit van dit regime. Vrouwelijke gevangenen bevinden zich in Iran onder erbarmelijke omstandigheden. Er moet serieus worden opgetreden. Het regime mag niet doorgaan met het schenden van de rechten van zijn volk.

 

Anna Bonfrisco, Italiaans EP-lid en lid van de Commissie buitenlandse zaken
Ik vind het verontrustend het grote Iraanse volk machteloos te zien tegenover de acties van dit regime. We moeten degenen helpen die hun stem verheffen. Media en politieke druk moeten worden voortgezet.
De executies in Iran zijn beschamend. Ik wil de mensen van Iran kunnen vertellen dat zij er niet alleen voor staan. We moeten jonge Iraniërs helpen hun toekomst terug te krijgen.

 

Anna Fotyga, Pools EP-lid, secretaris-generaal van de ECH, lid van de Commissie buitenlandse zaken en voormalig minister
Bijna een jaar geleden, tijdens massale protesten van het Iraanse volk, konden we in het Parlement debatteren over de gewelddadige acties van het regime van de moellahs tegen het volk. De meerderheid van de leden van het Europees Parlement veroordeelde de acties van de moellahs tegen het volk, inclusief het doden en opsluiten van duizenden mensen. De hele situatie is verergerd door de Covid-19-pandemie. De situatie van politieke gevangenen is een echte ramp.
We staan achter de mensen van Iran. We zullen ze steunen in het Europees Parlement. Het is buitengewoon belangrijk voor het maatschappelijk middenveld van het land om hun weg te vinden om kracht te tonen om de mensen in staat te stellen voor hun land te zorgen. Het is in het belang van de hele internationale gemeenschap. We steunen veranderingen in Iran, om burgers hun rechten te geven en de doodstraf af te schaffen, in het bijzonder voor minderjarigen.
We zouden ook graag zien dat Iran voorspoedige economische ontwikkelingen ziet. Helaas werden na de nucleaire deal en het vrijgeven van de fondsen voordelen verstrekt aan de hogere machthebbers in Iran ten koste van de gewone mensen.

Tunne Kelam, voormalig EP-lid
Het is cruciaal om te beseffen dat democratische landen een deel van de oplossing zijn. In feite dragen ze directe verantwoordelijkheid voor de voortzetting van de onmenselijke en agressieve dictatuur van Teheran. Westerse ambiguïteit, pragmatische economische belangen en dubbele maatstaven helpen de bloedige heerschappij van de moellahs te verlengen. We moeten ons realiseren dat elke extra dag van dit regime nieuwe arrestaties, nieuwe executies en nieuwe onderdrukking betekent.
De verandering in Iran is het soevereine recht van de Iraniërs. Maar het kan worden bevorderd door een wijziging van het EU-beleid. Als voormalig lid van het Europees Parlement ben ik teleurgesteld over het EU-beleid dat de moellahs ondanks zoveel gruwelijke misdaden bleef kalmeren. De EU heeft vooral weggekeken of lippendienst bewezen in haar reactie op deze misdaden.
We moeten niet reageren door onze bezorgdheid te fluisteren maar door concrete acties. We moeten dit regime sancties opleggen wegens schendingen van de mensenrechten, anders lopen we het risico de geloofwaardigheid van de EU te verliezen. We moeten onze ambassadeurs uit Teheran terugroepen om te protesteren tegen het onmenselijke gedrag van het regime. De EU moet ongehinderde toegang tot de Iraanse gevangenissen eisen, met name tot de gevangenen die sinds de protesten van november 2019 worden vastgehouden.
De Iraanse natie is de heersende theocratie zat. De bevolking van Iran wil een vrij en vreedzaam land. Ze verdienen het om hun rechten en waardigheid te herstellen.
Daarom is het de plicht van elke burger van de vrije wereld, vooral politici, om de aspiraties van het Iraanse volk voor democratie en vrijheid te ondersteunen.

Struan Stevenson, voormalig EP-lid, voorzitter van de delegatie van het Parlement voor de Betrekkingen met Irak (2009-2014) en voorzitter van de Intergroep Vrienden van een vrij Iran van het Parlement (2004-2014)
Zestig miljoen Iraniërs leven nu onder de internationale armoedegrens. De schrijnende ontbering en armoede hebben mensen ertoe aangezet hun levers, nieren en zelfs hun hoornvlies voor geld te verkopen. Eenenveertig jaar van corruptie, domme incompetentie en brute onderdrukking door de fascistische Iraanse regering hebben deze eens welvarende en succesvolle natie op de knieën gebracht.
Toen het theocratische regime in november 2019 een enorme drievoudige stijging van de benzineprijzen aankondigde gingen miljoenen arme Iraniërs uit protest de straat op. De voorspelbare reactie van de moellahs was om hun Gestapo, het korps van de Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC) en hun interne veiligheidsmisdadigers – de Basij – te bevelen de landelijke opstand hardhandig te onderdrukken. 1500 demonstranten werden gedood, duizenden raakten gewond. De IRGC sleepte gewonde demonstranten uit hun ziekenhuisbedden. Meer dan 12.000 mensen werden gearresteerd en in de middeleeuwse gevangenissen van het regime geworpen. Tientallen mensen zijn ter dood veroordeeld omdat ze de autoriteit van de fascistische dictatuur durfden aan te vechten. De executie van politieke gevangenen is bijna een dagelijkse gebeurtenis geworden.
De executie van de jonge worstelkampioen Navid Afkari heeft, ondanks een wereldwijde campagne om zijn gerechtelijke moord te stoppen, in het hele land tot hernieuwde woede geleid.
Terwijl het verzet tegen de moellahs in heel Iran blijft groeien wordt de internationale gemeenschap steeds dringender gevraagd om haar verzoeningspolitiek te beëindigen en haar steun aan het Iraanse volk te betuigen. De voortdurende marteling en executie van politieke gevangenen is een misdaad tegen de menselijkheid en gaat door omdat in het bijzonder de Verenigde Naties er niet in geslaagd zijn, het regime van de moellahs ter verantwoording te roepen voor het bloedbad van meer dan 30.000 politieke gevangenen in 1988.
Hoewel er onweerlegbaar bewijs is van deze gruwelijke misdaad, die door hoge figuren in het regime openlijk wordt toegeven en waar ze zelfs over opscheppen, is er nog niemand aangeklaagd voor deze gruwel, een van de ergste gevallen van genocide van het einde van de twintigste eeuw.
De revolutie komt eraan en als dat gebeurt zullen de moellahs gerechtigheid tegemoet zien en degenen in de internationale gemeenschap die geprobeerd hebben hen te sussen, zullen verantwoordelijk worden gehouden en beschaamd worden door de openbare opinie.

Paulo Casaca, voormalig EP-lid
De executie van Navid Afkari was een staatsmisdaad. Dit is een voortzetting van de genocide op 30.000 politieke gevangenen in opdracht van Khomeini in 1988.
Terwijl de genocide in Rwanda voor een internationaal tribunaal is berecht is dit niet het geval met Iran. Het bloedbad van 1988 moet voor de rechter worden gebracht. De strijd om dit criminele regime voor een proces wegens genocide te dagvaarden moet worden voortgezet.

Kimmo Sasi, voormalig lid van het Finse parlement
Het Iraanse volk protesteert vanwege de verschrikkelijke omstandigheden in hun land. De dictatuur is erg bang. De Iraanse dictatuur is wanhopig en daarom proberen ze hun eigen volk te verpletteren. Daarom zijn demonstranten vermoord en zitten er nu velen in gevangenissen. De Iraanse autoriteiten hebben Navid Afkari wekenlang gemarteld. Hij werd uiteindelijk geëxecuteerd.
Wat moet er gebeuren? We hebben economische sancties nodig. Maar we moeten er ook voor zorgen dat het regime niet probeert de handel terug te dringen. Er moeten sancties komen voor de mensen die betrokken zijn bij de moord op de mensen. Als ze naar het buitenland reizen, moeten ze worden gearresteerd en veroordeeld voor hun misdaden.
EU-landen moeten naar Iraanse diplomaten in hun land kijken. Het zijn terroristen. Europese diplomaten in Iran moeten gevangenissen bezoeken om de demonstranten te zien, hen helpen en hun geval bekend maken.
Er moet een onderzoek komen naar massamoorden, inclusief de executies van 1988. Degenen die schuldig worden bevonden moeten worden berecht.
Het Iraanse volk moet het lot in eigen hand nemen. De enige oplossing is een verandering van regering in Iran.

Isabella Tovaglieri, Italiaans EP-lid, en lid van de Commissie vrouwrechten en gendergelijkheid
De EU en de VN moeten actie ondernemen tegen Iran. De mensen van Iran willen verandering. De economische toestand is wanhopig. De toestand met betrekking tot covid-19 is verergerd door het wanbeheer van het regime en het voor de mensen verborgen houden van de werkelijke situatie.
Iran heeft hulp van de internationale gemeenschap in verband met de coronavirus-situatie afgewezen. Iran onderdrukt demonstraties. Ik ben teleurgesteld dat een vrouw een zachte houding aanneemt tegen het regime. Het regime is vooral gewelddadig tegen vrouwen.
De repressie tegen vrouwen is verergerd sinds ze besloten op te komen tegen het misbruik door de veiligheidstroepen. Er is een onderzoeksmissie nodig om gevangenen in de Iraanse gevangenissen te bezoeken. Volgens de wet van het regime zijn vrouwen inferieur aan mannen.
We koesteren de waarden van vrijheid en kunnen de schending van rechten door een hypocriet regime niet accepteren. We moeten Iraanse vrouwen steunen en onze waarden beschermen.

Jean-Pierre Muller, voormalig burgemeester van Magny-en-Vexin en lid van de Departmentale Raad van Val d’Oise
Tegenwoordig is het regime van de moellahs een dictatuur en een crimineel regime. Het is een giftig regime dat gevaarlijk is voor de regio en de wereld. Het bedreigt de wereld met terrorisme. Dit kan zo niet doorgaan en moet veranderen. De wereld doet niet genoeg terwijl de situatie in Iran verslechtert. We moeten krachtig en positief optreden.
We moeten een onderzoeksmissie uitvoeren om meer te weten te komen over de bloedbaden van dit regime. Dit regime is een van de gevaarlijkste ter wereld vanwege de schending van de meest fundamentele mensenrechten. We moeten ook begrijpen dat het Iran van de moellahs niet het echte Iran is. Dit regime is echt dictatoriaal en bevlekt onze wereld.

Dr. Alejo Vidal Quadras, voormalig vicevoorzitter van het Europees Parlement (1999-2014)
We maken ons allemaal ernstige zorgen over de nalatigheid van de EU en de Hoge Vertegenwoordiger [van de VN]. De twee recente gevallen van politieke gevangenen Navid Afkari en Mostafa Salehi baren zorgen. Amnesty International riep op tot stopzetting van hun executie. De EU deed niets. Ze wachtten tot ze werden geëxecuteerd en twitterden toen hun veroordeling. Navid en Mostafa hadden vandaag kunnen leven als de EU en de lidstaten concrete maatregelen hadden genomen om deze moorden te stoppen. Ze hadden heel veel kunnen doen om het regime onder druk te zetten maar dat deden ze niet, en Navid en Mostafa zijn dood.

Er zijn veel leden van het Europees Parlement die vandaag niet bij ons konden zijn maar wel onze zorgen delen. Velen onder ons vroegen de hoge vertegenwoordigers uit onze tijd om krachtig op te treden tegen de wreedheid van het regime maar ze luisterden niet naar ons, net als vandaag, en ze deden absoluut niets.
De EU volgt de situatie in Wit-Rusland, en terecht. Ze veroordelen en leggen verklaringen af. Maar waarom zwijgen ze over Iran, waar demonstranten worden geëxecuteerd, doodgemarteld en opgehangen. Waarom verdient Wit-Rusland wel de aandacht van de heer Borell en Iran niet? Kan iemand dit mysterie uitleggen?
Waarom sturen ze een onderzoeksmissie naar Venezuela en niet naar Iran? Waarom zwijgen de EU en de VN over de wreedheid van het Iraanse regime? Om de nucleaire deal te redden? Ten koste van de levens van mensen in Iran?

Verdient de nucleaire deal bloedvergieten?
Het Iraanse volk heeft het recht om te protesteren volgens het VN-Handvest. Waar zijn onze Europese principes? Hoe kunnen Europese leiders in de ogen kijken van Iraanse mensen die lijden onder tirannie en gewoon niets doen? Kunnen ze in de ogen van de kinderen van Mostafa Salehi kijken en hun vertellen dat ze niets hebben gedaan terwijl hun vader werd opgehangen?
Dit moet stoppen. Veel politici eisen een stevig beleid ten opzichte van Iran. De Europese Dienst voor extern optreden moet concrete maatregelen nemen en het Iraanse volk steunen totdat het van het wrede regime van Ali Khamenei verdwenen is.

Europese Raad
Raad van de Europese Unie

9 oktober 2020  13:30 – Werelddag tegen de Doodstraf, 10 oktober 2020: Gezamenlijke verklaring van de hoge vertegenwoordiger van de Europese Unie en de secretaris-generaal van de Raad van Europa
Dit document is beschikbaar in de volgende niet-EU-talen:
Op de Europese en Werelddag tegen de Doodstraf herhalen de Europese Unie en de Raad van Europa dat zij in alle omstandigheden gekant zijn tegen de toepassing van de doodstraf en dringen zij aan op de wereldwijde afschaffing ervan.
Wij zijn ingenomen met het feit dat de doodstraf steeds minder wordt uitgevoerd, wat de algemene trend naar een wereldwijde afschaffing bevestigt. In 2019 werden voor een tweede achtereenvolgende jaar in slechts 20 landen over heel de wereld terechtstellingen uitgevoerd. Dit is een historisch laag cijfer, maar toch zijn het 20 landen te veel. Wij maken dan ook van deze gelegenheid gebruik om alle leden van de Verenigde Naties op te roepen de resolutie over een moratorium op de toepassing van de doodstraf tijdens de 75e zitting van de Algemene Vergadering van de VN in december 2020 goed te keuren.
De Wereldcoalitie tegen de doodstraf heeft dit jaar in het teken geplaatst van het recht op een doeltreffende vertegenwoordiging in rechte. De schending van dit grondrecht treft op onevenredige wijze de meest kwetsbare geledingen van de samenleving, zij die zich geen ervaren advocaten kunnen veroorloven of wellicht niet vertrouwd zijn met het rechtsstelsel. Het is van essentieel belang dat rechtsstelsels voorzien in middelen om een doeltreffende verdediging voor te bereiden, zo nodig met inbegrip van accurate vertaal- en tolkdiensten.

Daders van misdrijven moeten ter verantwoording worden geroepen en worden bestraft. Uit ervaring met de landen die de doodstraf hebben afgeschaft, is echter gebleken dat de doodstraf plegers van geweld¬dadige misdrijven niet afschrikt en ook niet bijdraagt aan een veiligere samenleving. Integendeel, het doden als straf bestendigt een cyclus van zinloos geweld.
Wij roepen de lidstaten van de Raad van Europa die nog niet zijn toegetreden tot de desbetreffende protocollen bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en het Tweede Facultatief Protocol bij het Internationaal Verdrag inzake burger¬rechten en politieke rechten, gericht op de afschaffing van de doodstraf, op dit onverwijld te doen. De Raad van Europa en de EU dringen er nogmaals bij Belarus, het enige Europese land dat nog steeds terecht¬stellingen uitvoert, op aan de doodstraf af te schaffen en toe te treden tot de overgrote meerderheid van de landen die deze wrede en onmenselijke praktijk definitief hebben gestaakt. Wij roepen de leden van de Raad van Europa met waarnemers¬status die de doodstraf nog niet hebben afgeschaft ook op om een open debat te bevorderen over de belemmeringen die de afschaffing van de doodstraf in de weg staan.

Wij zien uit naar de aanneming door het Comité van Ministers van de Raad van Europa van de aanbeveling betreffende de handel in goederen die worden gebruikt voor foltering en/of andere wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing – met inbegrip van de doodstraf. Wij moedigen ook alle landen aan zich aan te sluiten bij de Mondiale Alliantie ter bestrijding van de handel in marteltuigen, een opmerkelijk voorbeeld van wereldwijde samenwerking tegen foltering en de doodstraf, en meer te doen om tot gemeen¬schappelijke internationale normen ter bestrijding van de handel in marteltuigen te komen.
Persverantwoordelijke

Spokesperson for Foreign Affairs and Security Policy
+32 2 296 92 18
+32 460 75 41 75

EU en Raad van Europa eisen wereldwijde afschaffing van de doodstraf

De doodstraf is een afschuwelijke en onmenselijke straf die tegen het grondrecht van de mens op leven en waardigheid indruist. In de tijd dat in steeds meer landen wereldwijd de doodstraf wordt afgeschaft, gaat de dictatuur in Teheran door met haar afschuwelijke executiepraktijken. In Iran zijn executies een middel ter onderdrukking van het volk.

Naar aanleiding van de Wereld Dag tegen de doodstraf hebben Duitsland, de EU en de Raad van Europa afschaffing van de doodstraf wereldwijd geëist. In een persbericht van 10 oktober verklaarde de Duitse Minister van Buitenlandse Zaken Heiko Maas onder andere: “ De doodstraf moet worden afgeschaft, overal ter wereld. De doodstraf is niet alleen niet met ons begrip van mensenrechten overeenkomstig, zij staat ook tegenover het recht op leven”.
De Minister noemde Iran als het land waar, na China, in het afgelopen jaar de meeste executies plaatsvonden. De steun aan initiatieven voor de afschaffing van de doodstraf, aldus Maas, moet een zwaartepunt zijn in het Duitse mensenrechtenbeleid.
mehr Informationen

Kortgeleden, op 9 oktober, hebben de Europese Unie en de Raad van Europa in een gemeenschappelijke verklaring nog bekrachtigd dat zij de doodstraf onder alle omstandigheden afwijzen en de wereldwijde afschaf hiervan eisen. Zij verklaarden onder meer:
“Wij verwelkomen de aanhoudende afname van de voltrekking van de doodstraf, met de algemene trend van wereldwijde afschaffing daarvan. 2019 was het tweede opeenvolgende jaar waarin executies in maar 20 landen in de wereld werden voltrokken. Dat is een historisch laag aantal, maar het zijn nog steeds 20 landen teveel. Wij maken bij dezen gebruik van de gelegenheid om alle lidstaten van de Verenigde Naties op te roepen, de Resolutie te ondersteunen over het Moratorium op uitvoeren van de doodstraf, op de 75ste Dag van de Algemene Vergadering in december 2020 […]

Misdadigers moeten gedaagd worden op een rechtszitting en bestraft worden. De ervaringen in de landen waar de doodstraf is afgeschaft, hebben echter geleerd dat de doodstraf noch van geweldsmisdrijven afschrikt, noch bijdraagt aan een veiliger maatschappij. Juist integendeel. Het doden als straf houdt de kringloop van het zinloos geweld in stand. […]

We verwelkomen het feit dat het Comité van Ministers in de Raad van Europa de aanbeveling over de handel in werktuigen die dienen tot martelen en/of andere afschuwelijke, onmenselijke of vernederende behandeling of straf – inclusief de doodstraf – gebruikt worden, zal overnemen. We roepen alle landen op, toe te treden tot de Alliantie tot beëindiging van handel in martelwerktuigen – een aanbevelenswaardig voorbeeld voor de wereldwijde samenwerking tegen marteling en de doodstraf – en verhoogde inspanningen te leveren voor totstandbrenging van gemeenschappelijke, internationale standaarden voor beëindiging van handel in martelwerktuigen”.