1 mei 2021 – Arash Sadeghi (links op de foto) na zijn vrijlating uit de Rajaishahr-gevangenis in Karaj.
Arash Sadeghi, politiek gevangene en weggestuurde student van de Allameh Tabatabai Universiteit, is op zaterdag 1 mei vrijgelaten uit de Rajaishahr gevangenis in Karaj.
Arash was door het onmenselijke regime van Iran tot 15 jaar cel veroordeeld.

Hij ging gedurende een gevangenisperiode van 70 dagen in hongerstaking uit protest tegen de herhaaldelijke aanhouding van zijn vrouw Golrokh Irani. De hongerstaking bracht onherstelbare schade toe aan de gezondheid van Sadeghi, met als gevolg dat hij botkanker kreeg en geopereerd moest worden.

De weigering van de voortzetting van de medische behandeling leidde tot verslechtering van zijn fysieke toestand, met name de plek die geopereerd moest worden.
Arash Sadeghi werd in juni 2008 voor de eerste keer samen met een aantal andere studenten van de Universiteit van Teheran, die tegen de presidentsverkiezingen protesteerden, opgepakt door de inlichtingendienst.

In september 2013 werd hij opnieuw gearresteerd door agenten van de inlichtingendienst van de IRGC en berecht wegens “samenzwering tegen de nationale veiligheid” en “propaganda tegen het regime”.
De heer Sadeghi schreef drie dagen voor zijn vrijlating uit de gevangenis een brief aan Javid Rahman, de speciale VN-rapporteur voor de mensenrechten in Iran, waarin hij vertelde over de schending van de rechten van de families van politieke gevangenen.

Hij schreef de belangrijkste reden voor de grootschalige repressie, gevangenneming, marteling, executie en intimidatie van de families van politieke en gewetensgevangenen toe aan de welbekende uitspraak van Rohollah Khomeini, de eerste leider van de Islamitische Republiek, die zei dat de “bescherming van het systeem de allerbelangrijkste plicht” was.
In een ander deel van zijn brief noemde de politieke activist ook “verdwijningen” als schendingen van de rechten van de politieke en gewetensgevangenen en hun families in de Islamitische Republiek, waarbij hij als voorbeeld verwees naar de massa-executies in 1988 en de geheime executies van meer dan 15.000 politieke gevangenen.