Jaarverslag 2020

Jaarverslag 2020

…Ik, Cyrus verordonneerde dat mensen niet moeten lijden, de ontevredenheid van het volk is mijn ontevredenheid en het geluk van de mensen is mijn geluk. Laat iedereen zijn eigen overtuiging volgen…

Een juk drukte op hun schouders (de mensen in Babylon), dat verdienden zij niet. Ik verloste hen van hun verdrukking en bevrijdde hen van hun boeien.

Zorg voor de verdrukten en spreek je eigen taal. Ketenen verbreken dat is mijn wens. We zullen de nacht en de wreedheid verdrijven en we zullen het leven loven.

Cyrus de Grote 559 – 530 v.Chr.

Voorwoord

Inleiding tot het jaaroverzicht van 2020

We beginnen de introductie van ons jaaroverzicht met een boodschap die al 2500 jaar rondgaat over de hoogvlaktes van Iran en over de gehele wereld, een boodschap, die liefde, tolerantie en medeleven uitstraalt, een positieve, openhartige en gedreven kijk op de wereld.

Het is beter om het licht aan te steken, dan te zitten klagen in de duisternis.

Beste vrienden, beste medestanders, zelfs in het moeilijke jaar 2020 waren we in staat om vele lichten aan te steken en samen goede daden te verrichten en samen een groot succes te boeken.

Geconfronteerd met de wereldwijde Covid-19 pandemie, waren we samen in staat om de nieuwe situatie in de greep te krijgen en door te leren creatieve oplossingen te vinden.
En in de tussentijd willen we een ieder van u nogmaals van harte bedanken.

Uw toewijding aan ons, uw luisteren naar ons leed, meedenken om oplossingen te vinden en bovenal al uw steun, is voor ons beslissend geweest. We zijn gevormd en gegroeid vanuit de menselijke waarden van hooggeschatte mensen zoals U. We zijn wijzer geworden en we leren nog steeds.

In het komende jaar zullen we nog meer betrokken en vastberaden dan te voren voor de mensenrechten opkomen en we zijn zeer gelukkig dat we dit samen in pijn en vreugde kunnen doen.

In de nu volgende rapportage gaat het over de belangrijkste punten van ons werk en onze projecten, het is een overzicht.
Raad van Behee

Hoofdlijnen van de Campagne 2020

Verslag van 12 maanden campagne voeren, van 1 januari tot 31 december 2020

  1. De uitbreiding van de juridische beweging t.a.v. de omstandigheden van de massamoord in 1988 en als resultaat daarvan de vervolging van de daders. We bereikten een eerste belangrijk succes in dit project, dat al tien jaar loopt.
  2. Het opzetten van een internationale campagne tegen de massamoord en voor het redden van levens en de vrijlating van de gevangenen van de opstanden, dit ook in verband met de gevolgen van de Covid-19 pandemie (tegen willekeurige terechtstellingen en arrestaties). Pleitbezorging voor de vrijlating van 8000 mensen die werden gearresteerd bij vreedzame betogingen sinds december 2017, maar ook voor meer dan 12000 mensen die worden vermist of willekeurig werden opgesloten gedurende en na de opstand in november 2019 en die worden blootgesteld aan middeleeuwse martelingen.
  3. Het beleggen en organiseren van vergaderingen, conferenties, demonstraties, nationale en internationale (online) symposia en tentoonstellingen tegen de mensenrechtenschendingen in Iran.
  4. Het opzetten van een juridische en perscampagne en het opvoeren van de internationale druk tegen de mensenrechtenschendingen in Iran.
  5. Onderzoek naar de tragedies die zich afspelen in de Iraanse gevangenissen gedurende de Covid-19 crisis en de onmenselijke omstandigheden in de gevangenis van Qarchak. Verslag uitbrengen aan de internationale gemeenschap om tot een proces te komen, verzoek aan de Verenigde Naties om een speciale afgezant te sturen naar de Iraanse gevangenissen.
  6. Media en satelliet-TV campagne om vrij en ongecensureerd nieuws voor de mensen in Iran beschikbaar te stellen.
    • Het openbaar maken van de georganiseerde schendingen van de mensenrechten door het regime in Teheran wierp zijn vruchten af in de hele wereld. Het dwong het religieuze fascisme in Iran tot terughoudendheid. Het leidde tot de vrijlating van een aantal mensenrechtenactivisten en politieke gevangenen.

Internationale Successen

Verwerven van internationale steun voor onze mensenrechten-campagne
Om maximale druk uit te oefenen op de middeleeuwse dictatuur in Iran
Tegen de terechtstellingen, marteling, geweld en onderdrukking.

We hebben een lijst samengesteld van waardevolle prestaties en successen op het gebied van de mensenrechten gedurende 2020. De volgorde van de onderdelen in deze paragraaf wordt bepaald door hun prioriteit.

Het opnemen van deze korte en beknopte lijst is het resultaat van de onvermoeibare inzet om een bundeling te krijgen van jarenlange juridische activiteiten, onderzoek, het uitzenden van nuttige programma’s via de satelliet voor de bevordering van bewustwording en solidariteit, het verzamelen van de dagelijkse schendingen van de mensenrechten binnen Iran, het verkrijgen van een overzicht van de toestand binnen de gevangenissen en van de families van de gevangenen en deze verzameling toegankelijk te maken voor platforms van deskundigen en voor samenwerking met geëngageerde media en pers.

Inderdaad, niettegenstaande de censuur door de overheid in Iran, hebben we tot dusver ons best gedaan. Onze families, zelfs gevangenen in Irans beruchte gevangenissen, hebben ons geholpen om de misdaden aan het licht te brengen, waarbij zij hun leven op het spel hebben gezet. We weten, zonder enige twijfel, dat veel van wat gebeurd is verborgen zal blijven tot Iran bevrijd is. Maar één zekerheid sterkt onze vastberadenheid: de zon van de waarheid schijnt achter de wolken.

Verslag Internationale Successes

“Top VN-mensenrechtenexperts hebben nu een ondubbelzinnige en langverwachte boodschap gestuurd: de aanhoudende misdaden van massale verdwijningen als gevolg van de geheime buitengerechtelijke executies van 1988 kunnen niet langer ongeadresseerd en ongestraft blijven.”

Beste vrienden en voorstanders van mensenrechten in Iran:
Beste vrienden die de campagne steunden om het bloedbad van 1988 in Iran aan het licht te brengen;
U bent de geweldige sponsors die uw prioriteiten hebben veranderd om deze campagne vooruit te helpen en uit te breiden;
Nu is de stem van de slachtoffers gehoord en is het tijd voor verantwoording.

We prijzen jullie allemaal.

We zijn alle geweldige mensen, zoals u, enorm dankbaar dat dit project is geëtst met hun namen en uw steun. Uw geweldige humanitaire steun zal nooit worden vergeten en daar zijn we trots op!

Onze twaalfjarige campagne om de heersende religieuze dictatuur in Iran verantwoordelijk te houden voor misdaden tegen de menselijkheid en het bloedbad van 1988 werd geregistreerd.

Onze campagne om miljoenen artikelen en documenten van deze vreselijke misdaad aan internationale rapporteurs te verstrekken heeft nog een lange weg te gaan, omdat de documenten en bewijzen voor dit vreselijke bloedbad en de druk op de families van de slachtoffers enorm en ongelooflijk zijn.,
Met hoop op gerechtigheid, vrede, mensenrechten en vrijheid in Iran.

Tijd om de daders van het Iraanse bloedbad in 1988 voor het gerecht te brengen

Zeven deskundigen van de Verenigde Naties hebben een brief naar de Iraanse autoriteiten gestuurd waarin staat dat het bloedbad van duizenden politieke gevangenen in 1988 zou kunnen worden beschouwd als ‘misdaden tegen de menselijkheid’ en verklaarden op te roepen tot een internationaal onderzoek naar de massamoorden als de autoriteiten blijven weigeren zich te houden aan hun verplichtingen onder de internationale mensenrechtenwetgeving.

Uit een onderzoek van de organisatie “Gerechtigheid voor de slachtoffers van het bloedbad van 1988 in Iran” bleek dat de regering van Iran in 1988 30.000 politieke gevangenen heeft afgeslacht. De executies vonden plaats op basis van een fatwa van Opperste Leider ayatollah Khomeini. In heel Iran werden drie leden tellende commissies gevormd, die bekend staan als ‘Doodscommissies’, om politieke gevangenen die weigerden hun overtuigingen te executeren. De slachtoffers werden begraven in geheime massagraven. Veel van de daders genieten nog steeds straffeloosheid, onder wie het huidige hoofd van de rechterlijke macht Ebrahim Raisi en minister van Justitie Alireza Avaei.

De brief van de Speciale Rapporteurs van de VN dateert van 3 september 2020 maar is in de aanloop naar de Internationale Dag van de Mensenrechten gepubliceerd op de website van de Verenigde Naties.

Tot de ondertekenaars behoren:
Luciano Hazan, voorzitter-rapporteur van de werkgroep gedwongen of onvrijwillige verdwijningen;
Agnes Callamard, speciaal rapporteur voor buitengerechtelijke, standrechtelijke of willekeurige executies;
Clement Nyaletsossi Voule, speciaal rapporteur voor het recht op vrijheid van vreedzame vergadering en vereniging;
Javaid Rehman, speciaal rapporteur voor de mensenrechtensituatie in Iran;
Fionnuala Ní Aoláin, speciaal rapporteur voor de bevordering en bescherming van mensenrechten en fundamentele vrijheden bij terrorismebestrijding;
Nils Melzer, speciaal rapporteur voor foltering en andere wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing; en
Fabian Salvioli, speciaal rapporteur voor de bevordering van waarheid, gerechtigheid, herstel en garanties tegen herhaling.

De speciale rapporteurs verzochten om vervolging van de daders van het bloedbad van 1988.
Hun brief luidde: “Tussen juli en september 1988 hebben de Iraanse autoriteiten in het geheim in 32 steden duizenden gevangengenomen politieke dissidenten die banden hadden met politieke oppositiegroepen met geweld laten verdwijnen, buitengerechtelijk geëxecuteerd en hun lichamen afgevoerd, meestal in ongemarkeerde massagraven”.

“Hoewel wordt aangenomen dat alle personen die tijdens deze periode verdwenen vermoord zijn is er aan hun gezinnen geen individuele informatie verstrekt over het lot en de verblijfplaats van hun familieleden, de omstandigheden die tot hun executie hebben geleid en de locatie van hun overblijfselen. Dit blijft de families van de slachtoffers, van wie sommigen nog steeds niet geloven dat hun familieleden dood zijn, extreem leed bezorgen”, schreven de VN-experts.

“De Iraanse autoriteiten hebben ook de namen van de overgrote meerderheid van de slachtoffers uitgesloten van openbaar beschikbare begraafregisters om de locatie van de overblijfselen te verbergen”.

“De families van degenen die zijn verdwenen en waarvan wordt aangenomen dat ze zijn omgekomen worden geconfronteerd met een doorlopend verbod op het houden van herdenkingen of herdenkingsbijeenkomsten”.

De VN-experts wezen erop dat de Iraanse autoriteiten in het bijzonder hebben geprobeerd de bijeenkomsten op het terrein van het massagraf in Khavaran, dat een symbolische betekenis heeft gekregen in de inspanningen van de families om waarheid en gerechtigheid te verkrijgen, te onderdrukken.

“Ondernomen acties zijn onder meer het fotograferen en opnemen van familieleden die het graf bezoeken, het bedreigen, slaan en arresteren van families op het terrein, het bedreigen van families om het terrein niet te bezoeken, het binnenvallen van huizen van families die herdenkingsceremonies houden en het afsluiten van de hoofdingang van het terrein en de wegen die er naar toe leiden”.

“De families, overlevenden en mensenrechtenverdedigers zijn ook het onderwerp van aanhoudende bedreigingen, pesterijen, intimidatie en aanvallen vanwege hun pogingen om informatie te zoeken over het lot en de verblijfplaats van de individuen en hun eisen voor gerechtigheid. Verschillende mensenrechtenverdedigers zitten straffen uit wegens deelname aan herdenkingsbijeenkomsten en families worden vervolgd op grond van vage aanklachten in verband met de nationale veiligheid”, voegde de brief eraan toe.

De straffeloosheid moet stoppen

“Er is sprake van een systematische straffeloosheid van degenen die de buitengerechtelijke executies en gedwongen verdwijningen hebben besteld en uitgevoerd”, zeiden de experts, en voegden eraan toe: “Tot op heden is geen enkele ambtenaar in Iran voor de rechter gebracht en veel van de betrokken functionarissen blijven machtsposities bekleden, ook in belangrijke gerechtelijke, vervolgings- en overheidsinstanties die ervoor moeten zorgen dat de slachtoffers gerechtigheid krijgen.”

“Mediakanalen in Iran publiceren vaak verontrustende verklaringen van hoge functionarissen die de executies verheerlijken, de daders omschrijven als “nationale helden” en elke openbare kritiek of documentatie van de moorden als steun voor terrorisme betitelen”.
De Speciale Rapporteurs verklaarden verder: “Volgens de bron kwamen de geheime buitengerechtelijke massa-executies in 1988 neer op misdaden van moord, uitroeiing, vervolging, marteling en andere onmenselijke handelingen tegen de menselijkheid en komt het systematisch verbergen van het lot en de verblijfplaats van de slachtoffers neer op een aanhoudende misdaad tegen de menselijkheid van gedwongen verdwijning.”

De VN-experts zeiden dat ze “ernstig bezorgd zijn over de vermeende voortdurende weigering om het lot en de verblijfplaats bekend te maken van duizenden individuen die in 1988naar verluidt met geweld zijn verdwenen en vervolgens buitengerechtelijk zijn geëxecuteerd. We zijn verder gealarmeerd door de beschuldigingen van de weigering van de autoriteiten om gezinnen te voorzien van nauwkeurige en volledige overlijdensakten, de vernietiging van massagraven, de voortdurende bedreigingen en pesterijen van de families, het gebrek aan onderzoek en vervolging voor de moorden, en de verklaringen van de regering die de gevallen ontkent of bagatelliseert en het bekritiseren van de moorden gelijkstelt als ondersteuning voor terrorisme.”

“We onderstrepen dat een gedwongen verdwijning voortduurt totdat het lot en de verblijfplaats van de betrokken persoon zijn vastgesteld, ongeacht de tijd die verstreken is, en dat de gezinsleden recht hebben op de waarheid, wat het recht inhoudt om op de hoogte te zijn van de voortgang en resultaten van een onderzoek, het lot of de verblijfplaats van de verdwenen personen, de omstandigheden van de verdwijningen en de identiteit van de dader(s) (A/HRC/16/48).”

“We merken op dat de speciale vertegenwoordiger van de VN voor Iran al in 1989 opmerkte dat “de informatie afkomstig uit verschillende bronnen (…) bevestigde dat politiek gemotiveerde massa-executies plaatsvonden in het tweede kwartaal van 1988” (A/44/620, par. 110). We merken verder op dat de speciale rapporteur voor de mensenrechtensituatie in Iran in 2017 erkende dat overweldigend bewijs aantoont dat duizenden mensen standrechtelijk werden vermoord en opriep tot een “grondig en onafhankelijk onderzoek naar deze gebeurtenissen” (A/72/322). We maken ons grote zorgen dat er tot op heden geen dergelijk onderzoek is uitgevoerd.”

Gerechtigheid over het bloedbad in 1988

In de brief stond: “Wij roepen de regering van uwe Excellentie op om met spoed een grondig en onafhankelijk onderzoek in te stellen naar alle gevallen, om gedetailleerde informatie over het lot van elk individu vrij te geven en om daders te vervolgen”.

“We zijn bezorgd dat de situatie kan neerkomen op misdaden tegen de menselijkheid. Mocht de regering van uwe Excellentie blijven weigeren om haar verplichtingen onder de internationale mensenrechtenwetgeving na te komen, dan roepen we de internationale gemeenschap op om actie te ondernemen om de zaken te onderzoeken, onder meer door het instellen van een internationaal onderzoek”, aldus de VN-experts.

De VN-deskundigen riepen het regime op om vragen te beantwoorden over de stappen die zijn genomen om het recht op waarheid te garanderen met betrekking tot de personen die naar verluidt in 1988 zijn geëxecuteerd, en over de vermeende weigering om families nauwkeurige en volledige overlijdensakten te verstrekken.

“We stellen het op prijs om binnen 60 dagen een reactie te ontvangen. Als deze periode is verstreken zullen deze mededeling en elk antwoord van de regering van uwe Excellentie openbaar worden gemaakt via de communicatierapportage-website. Ze zullen vervolgens ook ter beschikking worden gesteld in het gebruikelijke rapport dat aan de Mensenrechtenraad wordt voorgelegd”, aldus de brief.

De zevenenzestigste overwinning, een universele campagne voor de veroordeling van de schending van de mensenrechten in Iran.

We danken alle mensenrechtenactivisten in Iran die ondanks zware repressie en censuur met het versturen van gedocumenteerde rapporten een belangrijke rol hebben gespeeld in deze overwinning.

17 december 2020 – Op woensdag 16 december 2020 heeft de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (AVVN) een resolutie aangenomen waarin de ernstige en systematische schending van de mensenrechten in Iran wordt veroordeeld, waarmee het de 67e keer is dat VN-organen een resolutie hebben aangenomen waarin schendingen van de rechten in Iran worden veroordeeld. De resolutie kreeg 82 stemmen voor, waarmee de grote bezorgdheid van de internationale gemeenschap over de mensenrechtensituatie in het land werd uitgesproken.

De laatste veroordeling door het hoogste mensenrechtenorgaan van de VN geeft aan dat andere landen de ontwikkelingen binnen Iran volgen en zich bewust zijn van de wreedheden van de regering tegen haar burgers. Deze kwestie geeft de ayatollahs een signaal dat ze, in tegenstelling tot voorgaande jaren, niet kunnen doen wat ze willen tegen de mensen, zeggen Iraanse experts. Bovendien zou de wereld vanwege hun kwetsbare sociaaleconomische omstandigheden geen oog dichtknijpen voor hun misdaden en de voorwaarden inzake mensenrechten beschouwen als een cruciaal element bij alle gesprekken.

De resolutie veroordeelt de “hoge frequentie van het opleggen en uitvoeren van de doodstraf” in Iran. De AVVN vermeldt ook de internationale verplichtingen van de Iraanse regering, waaronder het verbod op executies van personen op basis van gedwongen bekentenissen.

Sinds de protesten tegen de regering van november 2019 hebben Iraanse ondervragers en gerechtelijke ambtenaren extreme en onmenselijke martelingen toegepast op gedetineerden, waarbij ze hen ertoe aanzetten om vermeende misdaden te bekennen. Volgens voormalige gevangenen zijn verschillende arrestanten omgekomen door zware martelingen en andere vormen van mishandeling.

Op 2 september 2020 heeft Amnesty International vernietigende informatie verstrekt die is verkregen via 60 interviews met vrijgelaten gevangenen van de protesten van november 2019. Ze getuigden dat ondervragers en folteraars vreselijke misdaden hebben begaan, waaronder mishandeling, geseling, seksueel misbruik en schijnexecuties om demonstranten te dwingen bekentenissen af te leggen op de televisie.

Ook beval de Iraanse minister van Binnenlandse Zaken Abdolreza Rahmani Fazli op 3 december 2019 de Omroeporganisatie van de Islamitische Republiek Iran (IRIB) gedwongen ‘bekentenissen’ uit te zenden van degenen die waren gearresteerd tijdens de ‘onrust en oproer’.
Dit bevel riep zelfs binnen de regering kritiek op.

Met name gerechtelijke ambtenaren dienen gedwongen bekentenissen in als betrouwbaar bewijs om beklaagden te veroordelen tot een langdurige gevangenisstraf en ook tot de doodstraf. Mostafa Salehi en Navid Afkari werden respectievelijk in augustus en september opgehangen op basis van door martelingen besmette bekentenissen. Ze verwierpen vaak hun woorden en kondigden aan dat hun bekentenissen werden gemarteld. De ‘rechters’ gaven echter geen krimp en spraken hun doodvonnissen uit.

De resolutie van de AVVN wijst ook op doodvonnissen die zijn uitgevaardigd en uitgevoerd voor “misdrijven die niet kunnen worden aangemerkt als de meest ernstige misdrijven, met inbegrip van misdrijven die te ruim of te vaag zijn gedefinieerd”. De VN beschouwt deze genadeloze executies als een schending van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten.

Teheran heeft wereldwijd het grootste aantal minderjarigen ter dood veroordeeld. De AVVN heeft zijn bezorgdheid uitgesproken over “de voortdurende oplegging van de doodstraf aan minderjarigen”, hetgeen in strijd is met het Verdrag inzake de rechten van het kind.

De resolutie riep ook de religieuze dictatuur in Iran op om alle politieke gevangenen, gewetensgevangenen, burgerrechtenactivisten en mensenrechtenverdedigers onmiddellijk en onvoorwaardelijk vrij te laten. Momenteel zitten er volgens mensenrechtenexperts duizenden mensen in de Iraanse gevangenissen die worden vastgehouden vanwege hun politieke gedachten of geloof.

In november 2019, tijdens de bloedigste onderdrukking in de geschiedenis van de Islamitische Republiek, arresteerden de autoriteiten meer dan 12.000 vreedzame demonstranten, naast de moord op minstens 1500 burgers, onder wie vrouwen en kinderen. Tot nu toe moet de Iraanse rechterlijke macht agenten die dodelijk geweld hebben gebruikt tegen ongewapende demonstranten nog vervolgen. In plaats daarvan heeft de rechterlijke macht onder leiding van Ebrahim Raisi, een van de bekende daders van de massamoorden op politieke gevangenen in 1988, veel doodvonnissen uitgesproken tegen gearresteerde demonstranten.

Door middel van de 67e resolutie waarin de schendingen van de mensenrechten in Iran worden veroordeeld, heeft de AVVN ook haar bezorgdheid uitgesproken over het heersen van Covid-19 in de Iraanse gevangenissen. Uit veel rapporten blijkt dat de autoriteiten gevangenen niet de elementaire gezondheids- en hygiënische voorzieningen hebben bieden. Bronnen uit gevangenissen bevestigden ook dat tot nu toe al een aantal gevangenen is overleden aan het nieuwe coronavirus. De Gevangenisorganisatie wijst de berichten echter af en probeert met alle middelen de communicatie van gevangenen met de buitenwereld te verbreken. De inspanningen van de bewakers tonen goed de gruwelijke omstandigheden van gevangenen en de bedreigingen voor hun leven en gezondheid.

VN-Resolutie: Wereldgemeenschap veroordeelt de aanhoudende ernstige schendingen van de mensenrechten in Iran

23 november 2020 – Succesrijk mensenrechtenwerk: Een nieuwe resolutie van de Algemene Vergadering van de VN eist, dat er omvangrijke maatregelen moeten worden getroffen, om de verantwoordelijken voor de ernstige schendingen van de mensenrechten in Iran rekenschap te laten afleggen en daarmee hun straffeloosheid te beëindigen.

De voor de mensenrechten verantwoordelijke Derde Commissie van de Algemene Vergadering van de VN heeft op 18 november in New York ingestemd met een nieuwe resolutie, waarin de wereldgemeenschap het regime in Iran met klem oproept te stoppen met de schendingen van de mensenrechten en zijn verplichtingen dienaangaande na te komen. Tot de ondersteuners van de resolutie, die in december in de Algemene Vergadering definitief werd aangenomen, behoren ook Duitsland, Frankrijk en Groot-Brittannië.

De wereldgemeenschap sommeert het regime in Teheran in de resolutie om alle gevangenen, die alleen maar omdat zij van hun mensenrechten gebruik maakten, in hechtenis zijn genomen, in vrijheid te stellen. Daartoe behoren ook die personen die vanwege hun deelname aan de burgerprotesten van november 2019 en januari 2020 gearresteerd werden. Verder moet het regiem de mensenrechten van vreedzame demonstranten respecteren en ophouden met represailles tegen demonstranten en hun familieleden.

In de resolutie wordt dringend opgeroepen om treffende maatregelen te nemen om de verantwoordelijken voor de ernstige mensenrechtenschendingen in Iran rekenschap te laten afleggen en daarmee hun straffeloosheid te beëindigen. Onder ernstige mensenrechtenschendingen, waaraan gearresteerde demonstranten en andere politieke gevangen worden blootgesteld, verstaat de resolutie o.a. excessief gebruik van geweld, hechtenis volgens willekeur, marteling en andere wrede mishandeling om bekentenis af te dwingen. Alarmerend zijn ook die gevallen waarin een gevangene op onverklaarbare wijze de dood vond, zowel als gevallen van personen, die zonder een spoor achter te laten verdwenen, of willekeurig door ordetroepen van het regime werden gedood.

In de resolutie komt ook het geval van de Iraanse sportman Navid Afkari aan de orde, die in september 2020 terechtgesteld werd, nadat hij door marteling tot een valse bekentenis was gedwongen. Hij werd ter dood veroordeeld omdat hij aan de burgerprotesten had meegedaan.

De wereldgemeenschap brengt in de resolutie haar ernstige bezorgdheid naar voren, dat het aantal doodvonnissen en terechtstellingen in Iran voortdurend zo zorgwekkend hoog blijft. Er zijn ook personen, die op vaag gedefinieerde misdrijfaanklachten terechtgesteld worden, die volgens internationaal recht helemaal niet strafbaar zijn. Met deze praktijk t.a.v. terechtstellingen schendt het regime in Teheran zijn verplichtingen aan de mensenrechten.

Verder wordt veroordeeld dat Iran, zoals in het verleden, minderjarigen ter dood veroordeelt en terechtstelt. Ook daarmee gaat het regime in tegen de internationaal geldende mensenrechten-wetgeving. Zowel de VN-conventie over de rechten van het kind als ook het internationale verdrag over burger- en politieke rechten – die beide door Iran zijn geratificeerd – verbieden zonder uitzondering en nauwkeurig de terechtstelling van mensen, die bij het begaan van hun daad nog geen achttien jaar waren.

De resolutie gaat ook in op het feit dat in Iran de vrijheid van mening en meningsuiting ernstig wordt geschonden. Mensenrechtenverdedigers en zij die tegen het regime zijn worden blootgesteld aan represailles en vervolging. Ook een thema in de resolutie is de voortdurende discriminatie en rechtenschending van vrouwen en meisjes in Iran.

De wereldgemeenschap eist van het regime in Teheran dat het onmiddellijk ophoudt met deze mensenrechtenschendingen en ook alle vormen van onderdrukking en discriminatie van religieuze minderheden beëindigt. Alle gevangenen, die op grond van hun geloofsovertuiging, gevangen zitten, moeten in vrijheid worden gesteld.

Internationale Mensenrechtenorganisaties hebben zich bij de VN voor de resolutie ingezet en zien de aanvaarding ervan als een succes van hun werk om de feiten aan het licht te brengen. Met deze resolutie wordt opnieuw door de statengemeenschap een sterk signaal afgegeven aan Iran om concrete verbeteringen aan te brengen in de toestand van de mensenrechten en worden misleiding en uitvluchten, om de verschrikkelijke toestand m.b.t. de mensenrechten te verdoezelen door het regime in Teheran, niet geaccepteerd.

Mensenrechtenverdedigers wijzen er op, dat de dictatuur in Iran al jarenlang teruggrijpt op massaexecuties om aan de macht te blijven en de stem van de critici te onderdrukken. De daders en de verantwoordelijken van deze massaslachtingen moeten volgens internationaal recht strafrechtelijk worden vervolgd. Op het gebied van de mensenrechten moet de internationale druk op de machthebbers in Teheran toenemen. Betrekkingen met het regime moeten afhankelijk worden gemaakt van hun respect van de mensenrechten.

VN-deskundige roept op tot verantwoording voor het gewelddadige optreden tegen burgerprotesten in Iran

5 november 2020 – Javaid Rehman bevestigt dat er duidelijk bewijs is dat de troepen van het regime in Iran buitensporig, dodelijk geweld hebben gebruikt tegen demonstranten. Het regime gebruikt de doodstraf tegen demonstranten om verdere vreedzame burgerprotesten te voorkomen.

Javaid Rehman (foto), de speciale VN-rapporteur voor de mensenrechtensituatie in Iran, presenteerde op 26 oktober zijn jaarverslag aan de Algemene Vergadering van de VN. Rehman is hoogleraar internationale mensenrechten en islamitisch recht aan een universiteit in Londen. Zijn mandaat is om de mensenrechtensituatie in Iran te onderzoeken en te documenteren en hierover te rapporteren aan de VN-Mensenrechtenraad en de Algemene Vergadering van de VN.

De VN-deskundige riep op tot een onafhankelijk en transparant onderzoek naar het gewelddadige optreden tegen de burgerprotesten van november 2019 en januari 2020 in Iran. De mensenrechtenschenders zouden moeten worden vervolgd. Hij wees erop dat degenen die verantwoordelijk zijn voor het neerslaan van de burgerprotesten niet ter verantwoording zijn geroepen, terwijl de ernstige mensenrechtenschendingen tegen demonstranten voortduren.

Er is duidelijk bewijs, zei Rehman, dat de troepen van het regime in Iran buitensporig dodelijk geweld gebruikten tegen demonstranten, waarbij minstens 300 mensen omkwamen, onder wie vrouwen en kinderen.
De mensenrechtenexpert wees erop dat duizenden demonstranten zijn gearresteerd. Gedetineerden werden gemarteld om hen te dwingen zichzelf met valse bekentenissen te beschuldigen. Vanwege dergelijke gedwongen bekentenissen werden deelnemers aan de burgerprotesten veroordeeld tot lange gevangenisstraffen of zelfs de dood.

Het regime in Iran gebruikt de doodstraf tegen demonstranten om verdere vreedzame burgerprotesten te voorkomen. De executie van de atleet Navid Afkari in september 2020 is indicatief voor deze aanpak. Hij had in augustus 2018 deelgenomen aan demonstraties.
Het rapport van de VN-expert geeft ook uiting aan zijn bezorgdheid over het feit dat het regime in Iran familieleden van gedode demonstranten lastigvalt of zelfs arresteert omdat ze in de openbaarheid treden en gerechtigheid eisen.

Internationale juridische conferenties

Belangrijke Internationale Conferenties: Solidariteit met het Iraanse Volk en zijn Opstand

In het tijdperk van de Covid-19 pandemie, een periode waarin de fysieke beperkingen veroorzaakt door het coronavirus haast gemene zaak maken met het Iraanse regime om de boodschap van verandering, hoop en solidariteit met het Iraanse volk te blokkeren, zijn we er trots op om een boodschap van hoop en solidariteit, vanuit jullie harten en vanuit andere ondersteuners van de vrijheid, door te kunnen geven. We maken gebruik van online communicatie om de wereld te laten deelnemen aan mensenrechtenconferenties, interviews en toespraken van internationale wetgevers, samen met het Iraanse volk, dat in opstand komt. De stem van geketende harten, de stem van de hoop van geboeide mensen, die hopen op liefde en genegenheid, zal altijd de oren van haar bewakers, de oren van U, onze vrienden, bereiken.

Internationale juridische conferenties verslag (PDF)

Navid, het Symbool van de Opstand in 2019

Ons belangrijkste aandachtspunt in 2020 lag bij het redden van levens van gevangenen, die willekeurig werden gearresteerd gedurende de vreedzame burgerdemonstraties in 2018, 2019 en januari 2020. Deze mensen werden onderworpen aan martelingen en afgedwongen bekentenissen. We organiseerden onmiddellijk een internationale campagne voor gevangen in de dodencel, die in onmiddellijk levensgevaar verkeerden, te midden van een groot aantal gedetineerden. Drie van deze gevangenen waren Navid, Vahid en Habib Afkari.

In deze campagne werd een oproep gedaan na de ontvangst van een brief en een videoclip van de moeder van Navid Afkari, mevr. Bahieh Namjoo, op 30 augustus 2020. We probeerden om wereldwijde druk voor deze held los te maken maar ongelukkigerwijze werd Navid op 12 september terechtgesteld. We doen ons best om de publieke aandacht te vestigen op deze misdaad tegen de menselijkheid en we roepen op om een einde te maken aan deze executies en de gevangenen vrij te laten.

Navid, het Symbool van de Opstand in 2019 (PDF)

Chronologie van de Opstand in 2019

Special over de burgeropstand in november 2019
Het internationale project tegen terechtstellingen

Burgerprotesten in Iran

Regeringsgeweld tegen vreedzame demonstranten: bloedbad met 1500 doden in november 2019
Het regime in Teheran oefent in heel Iran meedogenloze repressie uit om verdere burgerprotesten te voorkomen. Toen honderdduizenden mensen in november 2019 in meer dan 190 Iraanse steden tegen de dictatuur demonstreerden schoten regeringstroepen met scherp op bijeenkomsten van vreedzame demonstranten.
Mensenrechtengroepen melden dat bij deze massamoord meer dan 1500 demonstranten werden gedood, onder wie veel vrouwen en kinderen. Video’s en ooggetuigenverslagen tonen de gruwelijke omvang van dit bloedbad. De repressie vond plaats op uitdrukkelijk bevel van het gehele leiderschap van het regime.
Het hoofd van de VN-mensenrechtencommissaris, Michelle Bachelet, heeft regeringstroepen in Iran beschuldigd van het doelgericht doden van demonstranten. Volgens Bachelet hebben gardisten van het regime in november weerloze demonstranten in de rug geschoten of richtten ze rechtstreeks op het gezicht en de vitale organen. “Ze schoten om te doden” zei de commissaris voor de mensenrechten.

Achtergrond:
Medio november 2019 vonden in Iran landelijke massaprotesten tegen het regime plaats. In meer dan 190 Iraanse steden demonstreerden burgers met grote moed voor vrijheid, mensenrechten en sociale rechtvaardigheid. De protesten richtten zich tegen het hele politieke systeem. Het was de meest massale opstand van de bevolking tegen de heersende dictatuur in 40 jaar.

Chronologie van de Opstand in 2019 (PDF)

Alle Campagnes 2020

Campagne: Druk op Christenen in Iran moet ophouden.

In 2020 was een van onze projecten, het verzamelen van informatie over de onderdrukking van christenen in Iran. Vanwege de grote hoeveelheid nieuws en ons gebrek aan tijd waren we niet in staat om al dit nieuws te vertalen en het een plaats op onze site te geven en het publiek te maken. We plaatsten slechts een selectie ervan. Ondanks deze limitering, laat het duidelijk zien dat er sprake is van systematische mensenrechtenschendingen in Iran. We hebben de aandacht van de wereldgemeenschap gevestigd op het redden van de levens van de slachtoffers.

Alle Campagnes 2020 (PDF)

Campagne: 1988, Juridische bewustwording

In 2007 zijn we gestart met een onderzoeksteam naar de massamoord van 1988, om alle officiële documenten bij elkaar te krijgen over de dood van 30000 politieke gevangenen, door verklaringen te verzamelen van getuigen van de massamoord, van familieleden van hen die werden gedood, etc. Een andere kant van dit project is dat we bij parallelle activiteiten in contact kwamen met groeperingen en organisaties in andere landen en dat de wederzijdse samenwerking leidde tot meer finesse en het ontsluiten van belangrijke bronnen voor het onderzoek. Er was sprake van onderlinge bevruchting.

Sedert 2010, toen de wereldwijde 1988 Massamoord Juridische Beweging (Advocacy Movement) werd opgericht, zijn we aangesloten bij deze beweging en daarom is een belangrijk deel van ons jaaroverzicht gewijd aan deze juridische onderneming. In december 2020 werd voor de eerste maal een belangrijk juridisch succes bereikt om het Iraanse regime, dat in het bezit is van het wereldrecord op het gebied van martelingen en het aantal terechtstellingen, te vervolgen.

Dit waardevolle resultaat bracht ons tot uitbreiding van onze activiteiten voor deze beweging. Dit project is van lange adem en niet alleen op nationaal niveau, maar reikt verder dan dat. Het behoort tot de verantwoordelijkheid van de mensheid om elke genocide en mensenrechtenschending te voorkomen en dat niet alleen voor de tegenwoordige wereld maar ook voor de toekomstige.

Onze gezamenlijke aanpak heeft geleid tot een officieel document dat op 14 september door 21 NGO’s bij de Mensenrechtenraad werd ingediend: De tijd is aangebroken om de daders van de massamoord in 1988 te vervolgen.

Dit officiële document met zijn bijlagen is erg belangrijk, omdat het heeft geleid tot de uitspraak van zeven deskundigen van de VN op 12 december 2020, dat de voortgaande massale verdwijningen, die een gevolg zijn van het verheimelijken van de massamoord, niet langer onbestraft kunnen blijven.

Daarom is het bereiken van een juridisch succes na tien jaar lang stappen te hebben gezet een waardevol resultaat. Zeker is het zicht op gerechtigheid een gouden bladzijde, als vrucht van al onze inspanningen.

Campagne: 1988, Juridische bewustwording (PDF)

Tentoonstellingen over Mensenrechten

Gedurende de Covid-19 pandemie lag de nadruk op het volgen van de richtlijnen met betrekking tot de gezondheid van alle mensen in deze wereld. We steunden het houden van drie belangrijke tentoonstellingen om de aandacht te vestigen op de mensenrechtenschendingen in Iran en deze aan de kaak te stellen. Bij deze tentoonstellingen werd het principe van afstand houden in het maatschappelijk verkeer geëerbiedigd. We waren in staat om de grootsheid van dit culturele werk aan veel mensen in deze wereld te laten zien, speciaal aan de mensen in Iran, door het live uitzenden via de satelliet. Hierbij waren families betrokken die al 40 jaar rechtvaardiging zoeken en van wie wij de verhalen over iedere gebeurtenis, die hen is overkomen, willen overbrengen naar mensen in deze wereld.
Verscheidene families van Iraanse bannelingen spraken op deze tentoonstellingen en vele bij wetgeving betrokkenen zonden een boodschap van solidariteit aan het Iraanse volk.

Tentoonstellingen over Mensenrechten (PDF)

Iraanse gevangenissen

Als gevolg van de Covid-19 pandemie kunnen we in deze rapportage maar een zeer klein gedeelte wijden aan de toestand in de publieke gevangenissen van het Iraanse regime. Het moge duidelijk zijn dat er in dit document geen aandacht kon worden besteed aan kerkers en geheime gevangenissen van het Iraanse regime, waar mensenrechtenactivisten naartoe zijn afgevoerd en waar ze worden en ge-marteld, omdat dit deel uitmaakt van een onafhankelijke en andere component van Irans misdaden tegen de menselijkheid.
Door gewetensbezwaarden niet in vrijheid te stellen is het Iraanse regime betrok-ken bij massamoord in gevangenissen.

Iraanse gevangenissen (PDF)

Public Relations

Secretariaat – Public Relations 2020

Wekelijkse oog in oog briefings:
In de eerste twee maanden van het jaar hielden we 7 briefings op zaterdagen. Deze briefings werden gewoonlijk gehouden met deelneming van een of meer gasten, die, via video-conferentie, live met ons waren verbonden. Vrienden en volgers konden de discussie aangaan en vragen stellen over de socio-politieke en lopende zaken.

Het secretariaat verzond ook een overzicht aan alle medestanders, die ons hun commentaar over de omvang en de kwaliteit van ons werk en suggesties voor nieuwe aandachtspunten deden toekomen.

Wekelijkse online briefings:
12 online bijeenkomsten – Iraanse kunst en muziek: Meer dan 410 personen namen deel aan deze culturele, online programma’s.

Dagelijkse campagnes:
Aan het eind van 2020, hadden we 147 oog in oog vergaderingen in het eerste kwartaal van het jaar gehouden en 910 online vergaderingen met oude en nieuwe vrienden over het project dat dit jaar aan de orde was, waarbij we hen op de hoogte brachten.

Omdat voor het begin van de Covid-19 pandemie 97% van onze campagnes oog in oog werden uitgevoerd, werden we, ook door de opgelegde maatregelen, geconfronteerd met nieuwe twijfels en problemen met het doorgaan van onze campagnes. Onder deze omstandigheden bleven er een paar dingen duidelijk voor ons: in een wereld van echte liefde en genegenheid van onze vrienden en gezien onze humanitaire doelen, is er geen plaats voor het heersende regime in Iran en geen plaats voor het Coronavirus.

Dit geloof was zeker een stap in de goede richting voor ons en hielp ons bij de introductie van nieuwe methodes in ons werk. Hieraan gerelateerd waren de werkbesprekingen, die waren gewijd aan probleemoplossing, maar ook voor training.
Terwijl 97% van onze campagnes oog in oog verlopen, zagen we in de loop van de pandemie een belangrijke besparing in menselijke energie, brandstof en tijd en bereikten we waardevolle resultaten en deden ervaringen op. Niettegenstaande het jaar 2020 er één was vol van problemen en moeilijkheden en onze jaarplanning vele malen moest worden aangepast aan de nieuwe omstandigheden, kregen we meer controle over ons werk. We werden creatiever dan voor de pandemie, we verbeterden ons niveau in het werken met teams en in de samenwerking en investeerden meer in elkaar.

Jaarlijkse Kwitanties:
In het eerste kwartaal van 2020 verzonden we aan onze donoren een overzicht van hun bijdragen, zodat zij die konden gebruiken bij hun belastingaangifte.

Dankbrief:
Het Secretariaat verzond een dankbrief aan allen, die onze projecten en activiteiten steunden gedurende het jaar.
In 2020 hebben twee donoren de naam van onze organisatie in hun testament vermeld, zodat hun legaat kan worden gebruikt voor de mensenrechtenprojecten van de vereniging. We verwelkomen oprecht deze vorm van steun.

E-Mail overzicht:
4 overzichten werden in 2020 naar geïnteresseerden verzonden:

  • a) De toestand in de gevangenis van Qarchak,
  • b) Oproep om op te houden met de executies en marteling van demonstranten, die werden gearresteerd gedurende een vreedzame opstand,
  • c) Oproep om de terechtstelling van Navid Afkari te stoppen, en
  • d) Verzameling van maandberichten: Deze maandberichten werden verzonden per e-mail-verzamellijst naar onze donoren.

Verandering van de Website van de Vereniging:
Toen de Covid-19 pandemie een feit was en omdat 90% van onze activiteiten online worden uitgevoerd, moesten we onze site aanpassen. Omdat dit een zware klus was en alle vrijwilligers bezig waren met hun serieuze, dagelijkse taak, werd het omvormen van de site te moeilijk voor ons alleen, daarom riepen we de hulp in van onze trouwe supporters. Het project werd tot een goed einde gebracht, we willen hier onze dank uitspreken aan onze goede vrienden, die met ons samenwerkten in dit project, dat 5 maanden duurde.

Door het veranderen van onze website verhoogden we de veiligheid ervan en brachten die op een betrouwbaar niveau. Nu hebben onze goede vrienden, die zich van de inhoud op de hoogte stellen en die ons helpen, verschillende mogelijkheden om ons hun financiële bijdrage te doen toekomen.

Herdenkingsplechtigheid

  1. Herdenking van de slachtoffers van het neerhalen van het Oekraïense vliegtuig
    Naar aanleiding van het neerhalen van een Oekraïens vliegtuig op 8 januari 2020, in Iran, door raketten van de Iraanse Revolutionaire Garde en de dood van 176 onschuldige passagiers, werd een herdenkingsdienst voor deze geliefde mensen gehouden op zaterdag 15 januari, ten kantore van de Vereniging. Kaarsen werden aangestoken en boeketten geplaatst. Drie dagen na het incident, weet het Iraanse regime het neerstorten aan een ongeluk, maar werd uiteindelijk, onder internationale druk, gedwongen te verklaren dat de oorzaak was gelegen in een onopzettelijke fout.
  2. II . ter nagedachtenis aan onze grote vriend in Nederland
    De herdenking van dhr. Erik Vis een van de vrienden en sponsoren van de vereniging werd op vrijdag 24 januari in begraafplaats Putten gehouden, die door een aantal leden en vrijwilligers van de vereniging werd bijgewoond.
    Herdenking van voorzitter van de stichting voor Mensenrechten Vrienden en een vooraanstaand activist in het gebied van de mensenrechten, dhr. Erik VisWe herdenken het vijfde jaar van het overlijden van een vooraanstaande activist van onze stichting en ook een van de waardevolle liefhebbers van een Vrij Iran
    Onze lieve Erik is voor ons circa 4 decennia lang steunpilaar in de moeilijke tijden geweest en zijn ware hart en gulle handen een wonderbaarlijk remedie voor de slachtoffers en behoeftigen
    Op dit moment voelen we hem meer dan ooit bij ons
    Op roerige momenten in ons bezette land Iran
    En in de vooravond van grote veranderingen die zijn grote wens zijn geweest
    Vrijheid en rechten voor de mensen in Iran en terugkeer van de glimlach van liefde en blijheid
    En het aanbreken van een dag waarop geen executie en marteling meer bestaan
    en waarin eer, vergiffenis en vriendschap in de plaats van armoede, honger en leed komenMet het plaatsen van een krans op het graf van onze lieve Erik in zijn rustplaats in Putten waarderen we nog een keer zijn naam en karakter
    Namens families van martelaren en politieke gevangenen en het Iraanse volk groeten we deze grote man.
    Stichting Mensenrechten Vrienden (SMV) Januari 2020 Den Haag
  3. Herdenking van befaamde Iraanse zangeres en artiest Marjan
    Mevrouw Marjan stierf op 5 juni 2020 in Los Angeles tijdens een operatie. Ze was actrice, zangeres en ook een politieke gevangene, die na 1980 in ballingschap haar stem en energie voor de mensenrechten en vrijheid inzette. De herdenking van deze befaamde zangeres werd gehouden voor het Vredespaleis in Den Haag. Aan deze plechtigheid namen ook leden van de Raad van Toezicht van onze stichting deel.
  4. Herdenking van John Lewis, een goede vriend van Martin Luther King, Jr. en een groot aanhanger van het Iraanse volk en verzet
    Ter gelegenheid van de dood van John Lewis, een grote vriend en aanhanger van het volk en het verzet van Iran, op 17 juli 2020, Zijn herdenkingsdienst werd op vrijdag 24 juli 2020, van 16.00 tot 17.00 uur, online en in aanwezigheid van 124 vrienden en supporters van de stichting gehouden. Daarin werd ook een documentaire over zijn leven en zijn waardevolle steun voor mensenrechten en vrijheid in Iran uitgezonden.
  5. De dag van vrede
    De Dag van Vrede werd op maandag 21 september van 15:00 tot 16:00 uur online gehouden met aanwezigheid van vrienden en supporters van liefdadigheidsvereniging …
    Het programma bestond uit documentaire uitzendingen, lezing en muziek.
    Viering van de Internationale Dag van de Vrede
    21 september wordt door de Verenigde Naties erkend als Internationale Dag van de Vrede. Internationale Dagen zijn gelegenheden om het grote publiek nader te informeren over zorgwekkende kwesties, om politieke wil en middelen te mobiliseren om wereldwijde problemen aan te pakken en om stil te staan bij de verworvenheden van de mensheid. Een Internationale Dag dient daarnaast als graadmeter van de belangstelling die een bepaald onderwerp in de diverse delen van de wereld trekt. Vrede is een concept van maatschappelijke vriendschap en harmonie en het ontbreken van vijandigheid en geweld. In sociale zin betekent vrede dat er geen sprake is van conflicten, en dat er tussen individuen en heterogene groepen geen vrees bestaat voor geweld.De mensheid is in de geschiedenis vaak gebukt gegaan onder oorlogen en geweld, maar vanaf het prille begin was er altijd een verlangen naar vrede. Vele levens zijn verloren gegaan in zinloze oorlogen en conflicten. In deze tijd vormt terrorisme, hoewel er hier en daar nog oorlogen woeden, de voornaamste bedreiging voor de wereldvrede.
    Het Iraanse regime staat bekend als de grootste bevorderaar van terrorisme in de wereld. De lijst van terroristische gewelddaden van dit regime, dat in 1979 de macht greep, is lang. Op dit moment hebben vele landen te lijden van door Iran aangestuurde interventies en escalatie van oorlog, waaronder Jemen, Irak, Libanon, Syrië en Afghanistan.Terrorisme en oorlogshitserij vormen, samen met onderdrukking in eigen land, de voornaamste pijlers voor het voortbestaan van het regime. Wat te doen? Zoals secretaris-generaal Antonio Guterres verklaarde: ‘Dit is de strijd van ons leven en een race tegen de tijd. We kunnen winnen en we moeten winnen.’Terroristen paaien en tegemoetkomen is niet de oplossing. Dat is keer op keer gebleken. De westerse mogendheden hebben veertig jaar lang gezocht naar een gematigde moellah, maar hoe ijveriger ze zochten, des te minder vonden ze.Veertig jaar ervaring heeft uitgewezen dat onverschrokken verzet tegen tirannie de enige oplossing tegen repressie en dodelijk geweld is. De ultieme oplossing om de wereld te bevrijden van het religieuze fascisme van Iran als bron van alle crises in de regio is dat het Iraanse volk dit onwettige regime uit de weg ruimt door middel van goed georganiseerd verzet.
    SMV bewijst eer aan de personen die hun leven hebben gegeven voor het herstel van vrede en vrijheid in Iran, de regio en de wereld.
  6. De Internationale Dag tegen de Doodstraf
    Online programma ter gelegenheid van de Internationale Dag tegen de Doodstraf op zaterdag 10 oktober van 17.00 tot 18.00 uur
  7. Herdenking van Mohammad Reza Shajarian
    Dit online programma ter ere van de nationale zanger Mr. Mohammad Reza Shajarian vond plaats op 17 oktober van 14.00 tot 15.00 uur.Fragmenten uit de liederen van de overleden zanger en zijn geselecteerde toespraken en interviews tegen de religieuze dictatuur werden uitgezonden in Iran.
    Er werden ook verschillende korte films vertoond over demonstraties tegen het regime in heel Iran ter nagedachtenis aan de kunstenaar.
  8. Herdenking van de dag van de Mensenrechten
    Een online programma ter gelegenheid van 10 december, de Dag van de Mensenrechten, uitgezonden op donderdag 10 december van 14.00 tot 15.00 uur. In het programma werd een documentaire getoond over de mensenrechtenschendingen in Iran, evenals een korte toespraak van twee moeders uit de families van slachtoffers van de massamoorden in 1988.

    Public Relations (PDF)


John Lewis, een vriend van wijlen Dr. Martin Luther King, Jr. – Een burgerrechtenactivist in de Verenigde Staten, stierf op 17 juli 2020.
SMV betuigt met diep verdriet haar leedwezen met het verlies van deze waardevolle persoonlijkheid en grote legende en vriend van het Iraanse volk.

John Lewis, een vriend van Dr. Martin Luther King in de burgerrechtenbeweging, is op 80-jarige leeftijd overleden, na ongeveer een jaar strijd tegen kanker.

John Lewis (rechts, hand op de borst) in Selma, Alabama voor Civil Rights, 23 februari 1965

Lewis, een 23-jarige leider van de Nonviolent Student Coordinating Committee (SNCC), was de jongste van de zes leiders van de grote nationale burgerrechtenorganisaties tijdens de burgerrechtenbeweging en werd 40 keer gearresteerd voor het organiseren van deze activiteiten.
In 1963 organiseerden de zes grote organisaties, geleid door Martin Luther King, een grote, meer dan 100.000 mensen omvattende, mars op Washington, D.C., voor werkgelegenheid en vrijheid. Lewis hield zijn toespraak voor de menigte, voordat King met zijn beroemde toespraak, “Ik heb een droom”, begon.

De 23-jarige John Lewis was de jongste spreker tijdens de mars op Washington op 28 augustus 1963. Bettmann archief

SNCC-leider John Lewis staat op om te spreken over de mars op Washington in 1963
Foto door Bob Adelman, dankzij U.S. Library of Congress (2013645770)

Woordvoerder van de demonstranten in 1964

Op 7 maart 1965 leidde Lewis ook een burgerrechtenmars op de Edmund Pettus brug in Selma, Alabama. Een ge-beurtenis, die bekend werd als ‘Bloody Sunday’, nadat de politie vreedzame demonstranten had aangevallen. Hij werd tijdens de mars hard geslagen en liep een hersenschudding op.
‘Wat er die dag in Selma gebeurde, maakte een diepere indruk op de mensen dan wat dan ook’, schreef de overleden held in zijn memoires over deze ervaring en het keerpunt in de burgerrechtenbeweging.
John Lewis werd vaak het ‘geweten van het Amerikaanse congres’ genoemd. In 1998 publiceerde hij zijn autobio-grafie Walking with the Wind: A Memoir of the Movement. Hij publiceerde ook een strip-trilogie genaamd March.
Tijdens zijn 33-jarig lidmaatschap van het Amerikaanse Congres was hij een fervent verdediger van gelijkheid, rechtvaardigheid en vrijheid en in 2011 ontving hij de Presidentiële Medal of Freedom uit handen van president Barack Obama en werd hij geprezen als een legende van de burgerrechtenbeweging. Hij was een bron van vertrouwen en moed voor de mensen.

De overleden Lewis was een van de medestanders van de burgerrechtenbeweging in Iran. In een van zijn boodschappen in 2017 hield hij de voorstanders van vrijheid en mensenrechten in Iran voor: We hebben nu meer dan ooit een vrij Iran nodig en we zullen pas opgelucht zijn als alle mensen in Iran van de vrijheid genieten.
Moge de herinnering en naam van deze grote legende en grote voorstander van de mensenrechten in Iran in ere voortleven.

10 augustus 2010 – Hierna volgt een samenvatting van zijn toespraak op Capitol Hill: Te midden van sit-ins door Iraniërs, familieleden van martelaren en politieke gevangenen, in het Congres van de VS.
Dank jullie wel!
Laat me een ogenblik nemen om jullie welkom te heten op Capital Hill, bij deze bijeenkomst. Ik wil jullie herinneren aan de eerste keer, vele jaren geleden, dat ik in Washington kwam voor iets dat de Freedom Rides werd genoemd; ik werd gearresteerd, geslagen en in de gevangenis gegooid. Daarna kwam ik terug in 1963 met Dr. Martin Luther King Jr. en anderen en hield een toespraak op de trappen van het Lincoln Memorial. Er waren tien sprekers, Dr. King was de tiende spreker en ik was de zesde. Van de tien sprekers op die dag ben ik de enige die nu nog leeft.
Ik geloof in het opkomen voor wat recht, eerlijk en juist is. Ik geloof in het opkomen voor onze vrijheid en dat alle mensen in vrijheid moeten kunnen leven of bevrijd moeten worden.
Ik kom hier om jullie te zeggen nooit op te geven, nooit toe te geven en nooit je geloof te verliezen. Ik werd 40 maal gearresteerd, ging de gevangenis in, werd geslagen, bleef bloedend en bewusteloos achter tijdens de Freedom Rides. Ik kreeg een hersenschudding tijdens de mars van Selma naar Montgomery op 7 maart 1965. Maar we gaven niet op.
Zij, die de mensen in Iran steunen, zij die hier in Amerika leven en wonen en verder over de gehele wereld, moeten nooit opgeven. Zet door voor jullie broers en zusters, ooms en tantes, voor jullie moeders en vaders, jullie grootouders en overgrootouders. Zo lang de mensen in Iran hun basisrechten als mens wordt onthouden, worden mensen in de gehele wereld van hun rechten beroofd.
Toen ik kennis nam van de recente opstand in Iran werd ik weer herinnerd aan de vreedzame strijd, die we in Amerika voerden voor het stemrecht en voor onze deelname aan het democratisch proces.
Dus, hou vol!
Ik steunde de sancties [tegen het regime in Iran] en ik zal doorgaan met wat ik kan doen om de aandacht van de wereld te vestigen, speciaal voor de burgers in Amerika, op die zaken waar de burgers in Iran mee worden geconfronteerd. Jullie zullen medestanders hebben en mensen die in actie komen en de goede strijd met jullie voeren. Dus, hou vol en blijf je inspannen.
Dank jullie allen zeer hartelijk

BALANS PER 31 DECEMBER 2020

2020 2019

ACTIEF

Vaste activa  
Materiele vaste activa 0 0
Vlottende activa
Vorderingen 3.013 3.007
57.329 39.654
Totaal 60.342 42.661

PASSIEF

Eigen vermogen -/-448.944 -/-621.244
Langlopende schulden 500.000 648.975
Kortlopende schulden 
 Crediteuren 7.870 13.834
Belastingen en premies sociale verzekeringen 416  96
Overige schulden en overlopende passiva  1.000 1.000
9.286 14.930
Totaal  60.342 42.661

STAAT VAN BATEN EN LASTEN

2020 2019
 €
Som der Baten 1.229.380 1.607.297
Lasten
Besteed aan de doelstelling(en) 994.473 1.301.250
Wervingskosten baten  20.468 52.019
Kosten beheer en administratie 41.839 28.568
Som der lasten  1.057.080 1.381.837
Resultaat  172.300 225.460

GRONDSLAGEN VAN WAARDERING EN RESULTAATBEPALING

Algemeen

De geformuleerde grondslagen hebben betrekking op de jaarrekening als geheel. De waardering van de activa en passiva en de bepaling van het resultaat vinden plaats op basis van historische kosten. Voor zover niet anders is vermeld zijn de activa en passiva opgenomen tegen de nominale waarde. Baten en lasten worden toegerekend aan het jaar waarop zij betrekking hebben. Winsten worden slechts opgenomen voor zover zij op balansdatum zijn gerealiseerd. Verliezen en risico’s die hun oorsprong vinden voor het einde van het verslagjaar, worden in acht genomen indien zij voor het opmaken van de jaarrekening bekend zijn geworden.
De grondslagen zijn ten opzichte van het voorgaande jaar niet gewijzigd.

Grondslagen van de waardering van de activa en passiva

Materiele vaste activa

De materiële vaste activa worden gewaardeerd op de aanschaffingskosten verminderd met daarover, zo nodig naar tijdsgelang, berekende lineaire afschrijvingen op basis van de geschatte economische levensduur en de eventuele residuwaarde, dan wel op de duurzaam lagere bedrijfswaarde. De afschrijvingen bedragen een percentage van de aanschaffingskosten.

TOELICHTING OP DE BALANS

PASSIEF

Langlopende schulden
Dit betreft renteloze leningen verstrekt door donateurs ter
overbrugging van liquiditeit. Aflossing vindt in overleg plaats.

TOELICHTING OP DE STAAT VAN BATEN EN LASTEN

Baten

 2020  2019
Donaties 1.229.380 1.607.287
Rente bank 4 10
Overige baten 0 0
1.229.384 1.607.297
 Lasten
Besteed aan deoelstelling(en)
Voorlichting en bewustwording:
Seminars 5.791 50.291
Bijeenkomsten internationaal  0 73.646
Bijeenkomsten nationaal  0 0
Bijdragen hulporganisaties  567.905 587.747
Mediavoorlichting  420.777 598.566
 994.473 1.301.250

Wervingskosten baten:
Kosten eigen fondsverwerving 10.710 33.024
Drukwerk 1.606 8.666
Porti 8.452 10.329
20.768 52.019
Kosten beheer en administratie 
Personeelskosten 18.418 7.151
Huisvestingskosten 7.283 7.646
Kantoorkosten 1.835 628
Contributies 15 0
Kantinekosten 0 0
Telefoon  1.570 1.384
Administratiekosten 1.966  1.906
Advieskosten  1.231 788
Afschrijving inventaris  0 163
Bankkosten  1.565 1.248
Rente leningen  7.620 7.836
Overige  0  0
41.839 28.568

Beloningsbeleid

De leden van het bestuur en alle vrijwilligers genieten geen beloning voor hun werkzaamheden.  Wel is een onkostenvergoeding mogelijk mits de onkosten zijn onderbouwd met facturen.
De stichting heeft 1 werknemer in dienst.

SMV 2020_anbi-format-640-org-zonder-winststr-ib1101z1fol