20 september 2017 – Vandaag staat het plein buiten de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties vol met mensen van de Iraanse diaspora en hun aanhangers, die protesteren tegen het akkoord gaan van de VN met een toespraak door Hassan Rohani, de president van het terroristische Iraanse regime.
De menigte, gekleed in felgeel, hield spreekkoren met een oproep tot democratie en vrijheid voor de bevolking van Iran, steun voor de verkozen president van het Iraanse Verzet, Maryam Rajavi, en afschuw dat een terrorist en een misdadiger bij de VN verwelkomd wordt.
Iraanse Jeugd
Tijdens de bijeenkomst klinkt het “Rohani. Nee, nee, nee “en” Vrij, Vrij Iran” spontaan uit de menigte, maar het nadruklelijkst hoort men de stemmen van de jongeren, in directe tegenstelling van hoe de zaken door het Iraanse regime worden aangepakt.
De jeugd van Iran – geboren na de revolutie van 1979 – vormt de meerderheid van het Iraanse volk, maar wordt door het regime vooral onderdrukt op het vlak van onderwijs, werkgelegenheid en mensenrechten.
Maar binnenkort zullen er dingen veranderen. Als het Iraanse volk al mocht snakken naar verandering van regime, de jeugd van Iran is uitgehongerd.
Amir Emadi, woordvoerder van de Organisatie van Iraanse Amerikaanse Gemeenschappen (OIAC), zei: “Er staat in Iran een vulkaan van democratische veranderingen op uitbarsten. Deze jongeren zijn de ware stem van Iran.”
Mahtab, de woordvoerster van de Iraanse jongeren, sprak over hoe deze eerste en tweede generatie Amerikanen vandaag hier waren omdat hun ouders het Iraanse regime moesten ontvluchten.
Ze dromen ervan terug te keren naar hun prachtige geboorteland, maar tot het regime is omvergeworpen kunnen ze dat niet. Immers, dit land zet kinderen in de dodencel en heeft in 2017 al vier kinderen geëxecuteerd.
Het kan niet juist zijn dat de VN een regime, met zo’n verschrikkelijke staat van dienst inzake mensenrechten en onderdrukking van het volk, zou toelaten een stem te hebben bij de Algemene Vergadering van de VN.
In de menigte spraken drie levendige jonge mensen over hun redenen om de bijeenkomst bij te wonen.
Melody, die vier jaar geleden de anti-Rohani protesten heeft bijgewoond, legt uit dat ze als stem voor de onderdrukte Iraanse jeugd optreedt, terwijl Ideen zei dat Rohani gewoon een terrorist is en Parnian zei dat ze de democratie zou ondersteunen omdat de rechten van de Iraanse bevolking zijn afgenomen
Gebaseerd op een waargebeurd verhaal
Tegen het einde van het protest voerden jonge Iraanse acteurs een korte pantomime op die het misbruik door het Iraanse regime toonde.
In het toneelstuk worden betogers met kappen over hun hoofd door de veiligheidspolitie weggesleept om geëxecuteerd te worden. Daarna komen de familieleden van de betogers op om vragen te stellen, maar worden aangevallen door het regime.
Het stuk is aangrijpend gesitueerd bij een gedenkteken voor enkele van de 120.000 door het regime vermoorde politieke gevangenen. Dit spel is gebaseerd op een waar verhaal, dat niet snel genoeg kan eindigen
Rohani’s toespraak bij de VN komt minder dan een week na een VN-discussie over de verantwoordelijkheid van de Iraanse regering voor de massamoord in 1988, waarbij 30.000 politieke gevangenen vermoord zijn. In feite waren veel van diegenen die door het regime werden vermoord, niet veel ouder dan de jongeren die deze bijeenkomst bijwoonden.
Giulio Terzi, de voormalige Italiaanse minister van Buitenlandse Zaken, merkte op dat de VN de verantwoordelijkheid heeft om gerechtigheid te doen aan de slachtoffers van de slachting te onderzoeken en een volledig onderzoek in te stellen naar de gebeurtenissen van 1988, en niet om een van de voornaamste daders als vereerde gast te ontvangen.
Het Iraanse regime is al te lang weggekomen met de onderdrukking van zijn eigen volk en we kunnen dat niet laten doorgaan. De VN moet vandaag naar de mensen voor hun gebouw luisteren, ze moeten het Iraanse regime voor hun misdaden tegen de mensheid – zowel in het verleden als actueel – veroordelen en zij moeten de oproep tot rechtvaardigheid vanhet Iraanse volk ondersteunen.
