10-12-2023 – 10 december, Dag van de Rechten van de Mens. Vijfenzeventig jaar geleden was deze dag getuige van de invoering van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Bij deze historische gelegenheid brengen wij onze oprechte groeten aan de voorvechters van vrijheid en mensenrechten in Iran en de rest van de wereld en aan al diegenen die het ultieme offer hebben gebracht om deze universele waarde te verdedigen.
Het eerste mensenrechtenhandvest ter wereld is vermoedelijk ontstaan in Iran, afgekondigd door Cyrus de Grote in 538 voor Christus. Hij vestigde een regering die vrij was van angst en gebrek, die mensen bevrijdde van ontberingen, de daklozen terugbracht naar hun huizen en land, het juk van tirannen verbrak, hun lasten verlichtte en hun geluk bood.
Eén executie om de zes uur
Vandaag de dag staat ons land, Iran, onder het bewind van een regime dat wordt gekenmerkt door executies en bloedbaden, waarbij systematisch elk beginsel wordt geschonden dat in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens wordt uiteengezet.
Alleen al in november werden in het hele land minstens 120 gevangenen geëxecuteerd, gemiddeld één executie per zes uur en heeft onthuld dat meer dan 5.000 mensen nog steeds in de dodencel zitten in de gevangenissen van Iran.
In het Midden-Oosten is de afgelopen weken een onheilspellende en catastrofale oorlog geëscaleerd, een conflict dat wordt gesponsord door het regime van de mullahs. Met internationale aandacht voor dit conflict heeft het regime zowel geheime als openlijke executies in Iran geëscaleerd.
Sinds het begin van het conflict in het Midden-Oosten op 7 oktober hebben de mullahs ten minste 225 gevangenen geëxecuteerd in Iran, waaronder politieke gevangenen en dappere demonstranten van de afgelopen jaren.
Het regime executeerde Milad Zohrevand, een demonstrant die in 2022 werd vastgehouden, en Ali Saber, op 23 en 25 november. Bovendien werden op 28 en 29 november twee politieke gevangenen, Hani Albu-Shahbazi, 32, uit Shadegan (Khuzestan) en Ayoub Karimi uit Mahabad (Koerdistan), geëxecuteerd. Kamran Rezaii, 33, een van de pioniers van de opstand van november 2019 in Shiraz, werd op 30 november geëxecuteerd.
Een lange lijst van mensenrechtenschendingen in Iran
De enorme repressiemachine van het klerikale regime omvat een lange lijst van misbruiken, waaronder het uitschakelen van de soevereiniteit van het volk, het belemmeren van vrije verkiezingen, het verbieden van de vrijheid van godsdienst en overtuiging, het schenden van de vrijheid van meningsuiting, vergadering en politieke partijen, evenals het ontmantelen van vakbonden en andere niet-gouvernementele syndicaten en organisaties.
Het meest wijdverbreide gebied van mensenrechtenschendingen omvat de voortdurende en geïnstitutionaliseerde onderdrukking van vrouwen, inclusief daden van geweld en discriminatie, het opleggen van verplichte sluier en de tragische moord op jonge vrouwen wegens onjuiste sluier, geïllustreerd door gevallen van Zhina Amini, Armita Geravand en tal van andere onschuldige vrouwen en meisjes die hetzelfde lot ondergaan.
Etnische groepen en aanhangers van verschillende religies worden ook geconfronteerd met een onmenselijk beleid dat wordt gekenmerkt door de dubbele onderdrukking van verschillende etnische nationaliteiten, de tragische bloedbaden van onze Baluch-, Koerdische en Arabische landgenoten, en de implementatie van een uitgebreid systeem van religieuze dwang.
Politieke tegenstanders worden niet alleen het slachtoffer van mensenrechtenschendingen; zij worden systematisch beroofd van al hun grondrechten, waaronder gevallen zoals het bloedbad van politieke gevangenen in 1988 en de ontzegging van een eerlijk proces en een eerlijke rechtsgang.
De straten van steden in heel Iran dragen nog steeds de littekens van eerdere opstanden, met het bloedvergieten van 1.500 mensen tijdens de opstand van november 2019 en 750 doden door de protesten van vorig jaar. Het blijven blind maken van honderden demonstranten door kogelgeweren is een grimmig symbool van de meedogenloze wreedheid van het regime.
Amnesty International heeft onlangs een rapport uitgebracht met schrijnende verhalen van twaalf vrouwen, zeven kinderen en 26 mannen die tijdens de opstand van vorig jaar op brute wijze werden gemarteld en verkracht door de Revolutionaire Garde en ondervragers.
De afgelopen maanden is er een prominente internationale beweging ontstaan om de leiders van het regime te vervolgen wegens misdaden tegen de menselijkheid. Met name 124 voormalige wereldleiders hebben hun steun toegezegd om degenen die verantwoordelijk zijn voor het bloedbad van 30.000 politieke gevangenen voor justitie en justitie te brengen. Nu laten de mullahs wanhopige reacties zien.
Het Iraanse volk heeft een aantal van de meest gruwelijke onderdrukkingen ter wereld moeten doorstaan, maar toch komt het er vastberadener en energieker uit dan ooit. Hun vastberadenheid is onwrikbaar om vrijheid te bereiken.
De noodzaak om het dossier van de mensenrechtenschendingen door het regime voor te leggen aan de Veiligheidsraad
De aanval van het klerikale regime op de Iraanse samenleving geldt als een universele schending van de mensenrechten. Deze agressie houdt rechtstreeks verband met de oorlogszucht van het regime in het hele Midden-Oosten, die de mondiale onveiligheid bevordert door zijn terreurdaden en de vooruitgang van raket- en nucleaire programma’s.
Het aanhoudende en schrijnende conflict in het Midden-Oosten heeft aan de wereld onthuld dat het religieus-fascistische regime dat over Iran regeert de kop van de slang is, de centrale bron van het voortduren van oorlog en terrorisme in de regio, en de voornaamste bedreiging vormt voor de mondiale vrede en veiligheid.
Oproep tot solidariteit: Versterk de mensenrechtenbeweging in Iran!
Ter gelegenheid van de Internationale Dag van de Mensenrechten, jaarlijks gevierd op 10 december, roepen wij op tot solidariteit met de mensen die strijden voor vrijheid en mensenrechten in Iran. Mensenrechtenverdedigers hebben internationale steun en bescherming nodig.
75 jaar geleden werd de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens aangenomen door de Verenigde Naties. 30 artikelen verankeren burgerlijke, politieke, economische, sociale en culturele rechten die van toepassing zijn op alle mensen in de wereld.
De dictatuur van Teheran is een van de ergste mensenrechtenschenders ter wereld. Daarentegen bestaat er in Iran een grote protestbeweging voor mensenrechten en vrijheid, die vooral door vrouwen wordt geleid.
In Iran zijn vrouwen en mannen die opkomen voor de mensenrechten, waaronder advocaten, leraren, artsen en journalisten, herhaaldelijk het doelwit van repressie. Tijdens de massaprotesten in het najaar van 2022 werden mensenrechtenactivisten doodgeslagen, neergeschoten of ernstig gewond geraakt door troepen van het regime.
De repressie gaat door: de heersers van Teheran proberen de mensenrechtenbeweging te intimideren en verdere protesten te voorkomen met willekeurige arrestaties, martelingen, gevangenisstraffen en executies. Activisten worden dagelijks veroordeeld tot lange gevangenisstraffen. De rechterlijke macht van het regime, die fungeert als een instrument van onderdrukking, velt oordelen op basis van oppervlakkige en verzonnen aanklachten in oneerlijke processen.
Mensenrechtenverdedigers hebben internationale steun en bescherming nodig
Ter gelegenheid van de Internationale Dag van de Mensenrechten, die jaarlijks op 10 december wordt gevierd, roepen wij op tot solidariteit met degenen die in Iran gevangen worden gehouden vanwege hun belangenbehartiging voor de mensenrechten.
Onder hen de twee journalisten Saideh Schafii en Nassim Sultan Beygi . Ze werden elk veroordeeld tot drieënhalf jaar gevangenisstraf in Teheran omdat ze berichtten over de landelijke vrijheidsprotesten en mensenrechtenschendingen tegen demonstranten in het najaar van 2022. De rechterlijke macht van het regime beschuldigt hen van “schendingen van de nationale veiligheid” en “propaganda tegen de staat”, simpelweg vanwege hun berichtgeving.
Beide journalisten werden in november 2023 opgesloten in de Evin-gevangenis van Teheran, waar ze hun straf moeten uitzitten. Talrijke andere activisten zitten daar ook gevangen vanwege hun werk voor de mensenrechten.
Al op 19 januari 2023 nam het Europees Parlement een resolutie aan waarin het regime in Teheran werd opgeroepen alle mensenrechtenverdedigers die in Iran gevangen zitten vrij te laten en de gerichte vervolging van activisten te stoppen. Het is noodzakelijk ervoor te zorgen dat zij hun legitieme mensenrechtenactiviteiten kunnen uitvoeren zonder angst voor represailles en zonder enige beperking zoals gerechtelijke intimidatie.
Zet de mensenrechten centraal in het Iranbeleid!
Mensenrechtendeskundigen wijzen erop dat de machthebbers in Iran bewust en systematisch de internationale mensenrechtenwetgeving schenden en dat verbale veroordelingen niet voldoende zullen zijn om hierin verandering te brengen. Zij roepen de wereldgemeenschap op om effectieve actie te ondernemen:
De internationale sancties tegen functionarissen in het Iraanse rechts- en overheidssysteem die verantwoordelijk zijn voor mensenrechtenschendingen moeten worden uitgebreid.
De functionarissen van het regime die verantwoordelijk zijn voor mensenrechtenschendingen moeten door de internationale gemeenschap worden vervolgd in overeenstemming met het beginsel van universele rechtvaardigheid. Er moet een einde komen aan de huidige straffeloosheid.
De wereldgemeenschap moet zich krachtig uitspreken namens de mensen die in Iran worden vervolgd vanwege hun mensenrechtenwerk. De internationale publieke druk moet aanzienlijk toenemen om de represailles tegen mensenrechtenverdedigers te stoppen en de vrijlating van gevangenen veilig te stellen.
De mensenrechtenbeweging in Iran moet wereldwijd gesteund worden. Democratische landen moeten de mensenrechten centraal stellen in hun Iran-beleid.
