In een interview van de International Campaign for Human Rights in Iran met de zuster van activist Mansour Osanloo vertelde Fereshteh Osanloo over de gevaarlijke gezondheidstoestand van haar broer in de gevangenis en verklaarde dat hij zo spoedig mogelijk een operatie nodig heeft.
Zijn gevangenisstraf is bijna afgelopen. Hij zou binnen twee of drie maanden moeten worden vrijgelaten. Maar zijn hartkwaal is nu gevaarlijk. Toen de ziekenafdeling van de gevangenis hem vorige maand niet kon behandelen, is hij naar een ander ziekenhuis vervoerd voor een angiografie. Daar stelden de artsen vast dat drie van zijn aderen geblokkeerd zijn en dat hij onmiddellijk moet worden geopereerd. Wij hebben hun steun gevraagd om hem buiten de gevangenis te kunnen behandelen, maar tot dusver hebben wij niets gehoord,’ verklaarde Fereshteh Osanloo.
Mansour Osanloo is vakbondsleider van de buschauffeurs van het stad- en streekvervoer in en rond Teheran. Hij is vele malen gearresteerd, ondervraagd en gemarteld. Zijn eerste arrestatie dateert van 2005, na een protestmanifestatie van vervoersmedewerkers. Osanloo wordt gevangen gehouden in de Rajaee Shahr Gevangenis in Karaj en de controlearts heeft al drie keer de beëindiging van zijn detentie aanbevolen vanwege ernstige hartproblemen.
‘Ondanks onze inspanningen en de kritieke conditie van Osanloo heeft de openbare aanklager nog niet ingestemd met een ziekenhuisopname buiten de gevangenis. Ongetwijfeld kennen zij de resultaten van Osanloo’s angiografie en weten ze dat hij in deze omstandigheden onmiddellijke behandeling nodig heeft,’ zei Fereshteh Osanloo over hun pogingen om haar broer uit de gevangenis te laten overplaatsen.
‘Door ziekte heb ik hem al enige tijd niet kunnen bezoeken, maar mijn kinderen zijn bij hem geweest; zij vertellen dat hij zoals gewoonlijk goede moed houdt, maar dat hij lichamelijke problemen heeft. Naast zijn hartkwaal heeft hij een probleem met zijn ruggenwervels en ook zijn ogen zijn ontstoken. Na de operatie aan zijn ogen twee jaar geleden raken zijn ogen nu en dan ontstoken. De gevangenis is vuil en zijn ogen raken snel geïnfecteerd,’ vertelde Fereshteh Osanloo.
‘Als de autoriteiten zich aan de wet houden, zou Mansour nu moeten worden vrijgelaten voor behandeling. Hij hoeft nog maar twee of drie maanden van zijn vonnis uit te zitten. Hij zit nu al 4 1/2 jaar gevangen zonder ook maar één keer verlof te hebben gekregen. Nu hij dringend behandeling nodig heeft, is het zijn recht om de gevangenis te verlaten. Zijn artsen hebben dit talrijke keren verklaard en de resultaten van zijn angiografie zijn naar het kantoor van de openbare aanklager verzonden. Heeft hij niet net als elke andere gevangene recht op medische behandeling?’ voegt Osanloo’s zuster toe.
Na zijn eerste arrestatie werd Osanloo acht maanden gevangen gehouden, waarvan drie maanden in eenzame opsluiting. In juli 2007 werd hij opnieuw gearresteerd door veiligheidstroepen in de buurt van zijn huis en veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf wegens het ‘in gevaar brengen van de nationale veiligheid’ en ‘propaganda tegen het regime’. (International Campaign for Human Rights in Iran – 9 maart 2011)
