25 november 2011 – Tijdens een conferentie in Washington DC op 19 november 2011 riep de bekende advocaat en mensenrechtenactivist Professor Alan Dershowitz de Verenigde Staten en de Verenigde Naties op om ‘nu actie te ondernemen ter bescherming van de “3400 kwetsbare mensen” in Kamp Ashraf, Iraq. Hij waarschuwde dat het Iraanse regiem “de massamoord plant op de grootste concentratie van getuigen van hun misdaden in de huidige wereld, de bewoners van Kamp Ashraf in Irak: 3400 ongewapende Iraanse dissidenten”.’
Over het geplande bezoek van Nouri al-Maliki op 12 december aan het Witte Huis zei hij: ‘Als de president van de VS geen verandering eist van het besluit van de Iraakse regering om het kamp te sluiten [tegen eind 2011] zal zijn zwijgen voor instemming doorgaan, en stilzwijgende instemming is bijzonder gevaarlijk.’
Dershowitz zei: ‘Na de Tweede Wereldoorlog zeiden we, Nooit Weer. Maar weet u wat er is gebeurd met Nooit Weer? Het is steeds weer en weer en weer. Deze keer moeten we ons aan onze collectieve humanitaire belofte houden. De wereld is getuige en heeft geen enkel excuus. Toen de holocaust plaatsvond, zei men dat men nergens van wist. Toen de Armeense volkerenmoord plaatsvond, wisten we het niet, toen de volkerenmoorden in Cambodja plaatsvonden, werd ons verteld dat het allemaal propaganda was, wij wisten het niet. Rwanda, Darfoer, we wisten het niet. We weten het wel. Het is ons verteld. Wij zijn gewaarschuwd.’
Hij waarschuwde: ‘Het geweten van de wereld is gewekt. Wij weten ervan, we zijn getuige, we moeten nu actie ondernemen om deze 3400 kwetsbare mensen te beschermen. Als wij niets doen, kleeft het bloed van onschuldige mensen aan onze handen, en er zijn specifieke, levensreddende stappen die onze regering onmiddellijk kan ondernemen.’
‘Wij moeten een speciale afgezant benoemen om leiding te geven aan de vreedzame oplossing van deze kwestie. We moeten de Iraakse regering openlijk oproepen om de deadline van 31 december te verwijderen. Dit zou moeten gebeuren voordat Maliki naar de Verenigde Staten komt. We moeten de kwestie aan de Veiligheidsraad van de VN voorleggen voor een bindende beslissing om deze humanitaire ramp te vermijden en dat zouden we nu onmiddellijk moeten doen.
Het State Department dient onmiddellijk actie te ondernemen om dit gruwelijke excuus gebruikt door de Iraakse regering te elimineren, door de MEK te verwijderen van de lijst van buitenlandse terroristische organisaties van de VN en de VS. Er is geen tijd meer om te wachten; de doodsklok tikt. Als we nu niets doen, wanneer dan wel?’