Bericht over wrede en vernederende behandelingen van gevangenen, overvolle cellen en onthouding van zelfs minimale mensenrechten in de Qezel Hesar-gevangenis in Karaj:
Unit 13 bestaat uit negen zalen en elk zaal telt twaalf cellen. In deze cellen, die elk twaalf vierkante meter groot zijn, zitten twaalf tot vijftien gevangenen opgesloten. De cellen zijn zodoende overvol en de gevangen kunnen daarom niet goed slapen. Ze moeten om beurten slapen of op hun zij naast elkaar op de grond gaan liggen. Sommige gevangenen zijn gedwongen in de gangen of op het toilet of op de trappen te slapen. In elke zaal zijn meer dan 250 gevangenen ondergebracht. Daarnaast lekt er water door de plafonds van sommige zalen.
Op bevel van Hosseini, het hoofd van de gevangenis, moeten de gevangenen overdag op de binnenplaats van de zaal verblijven. Het is er erg koud en de gevangenen hebben zwaar te lijden van de vriestemperaturen. Degenen die niet in staat zijn de zaal te verlaten om naar buiten te gaan worden meegenomen naar de kelder, waar ze bruut worden mishandeld, met vaak gebroken voeten en handen als gevolg.
De gevangenen komen naar de gevangenis met alleen de kleren die ze aanhebben, en volgens de regels van de gevangenis mogen hun families hun slechts één keer in het half jaar kleren brengen. De gevangenis verstrekt hun geen kleding. Nu de winter is begonnen en het koud weer is, lijden de gevangenen omdat ze niet genoeg warme kleding hebben.
Verder wordt de gevangenen veilig drinkwater onthouden en zijn ze gedwongen water te drinken dat verontreinigd is met dieselbrandstof dat smaakt en ruikt naar olie. Dit is al een paar maanden gaande en de gevangenen hebben niet het recht te protesteren tegen deze toestanden.
Per dag is er voor de gevangenen slechts twee uur warm water om te douchen. Vanwege het gebrek aan warm water, het kleine aantal douches en de verontreiniging van het water kunnen de gevangenen slechts één keer in de paar weken een douche nemen. Gevangenen die protesteren tegen de onverdraaglijke middeleeuwse omstandigheden worden meegenomen naar de kelder, waar ze bruut worden mishandeld. Er is een klein bassin met koud water in de kelder. De gevangenisbewaarders dwingen gevangenen hun kleren uit te doen en zich onder te dompelen in het bassin. Daarna worden ze uit het bassin gehaald en geslagen met knuppels met de bedoeling hun handen en voeten te breken. De gevangenen worden daarnaast vernederd doordat ze naakt moeten rondlopen in de zalen. (Human Rights Activists in Iran – 1 december 2011)
