De Iraanse asielzoekers hebben opnieuw een beroep gedaan op de VN om ervoor te zorgen dat de Irakese autoriteiten ophouden met hun represailles en beperkingen, waardoor de situatie in Camp Liberty verbeteren kan.
Volgens berichten uit Camp Liberty bij Bagdad wordt het watertekort in het kamp steeds erger. Er worden daar bijna 2.000 Iraanse asielzoekers onder bedreigende en onmenselijke omstandigheden vastgehouden. De Iraanse ballingen zijn vanuit hun vestiging Ashraf, waar ze al 25 jaar woonden, overplaatst naar het overgangskamp Camp Liberty. De situatie daar stemt niet overeen met de internationaal aanvaarde mensenrechten- en humanitaire normen. Het kamp is nog steeds niet aangesloten op de waterleiding en de riolering. De stroomvoorziening door generatoren is volstrekt ontoereikend. De bewoners van het kamp worden door de Irakese kampleiding, die elk eigen initiatief voor het verbeteren van de levensomstandigheden in Liberty verbiedt, onder druk gezet,.
Gezien de toenemende hitte en droogte heeft het watertekort een kritiek punt bereikt. Het water moet door tankwagens worden aangevoerd. Het aantal beschikbare tankwagens is niet voldoende om het kamp toereikend te voorzien. De kampleiding staat niet toe dat er voldoende tankwagens uit Ashraf naar Liberty gebracht worden. Bovendien weigeren de Irakese autoriteiten om Camp Liberty op de waterleiding aan te sluiten, hoewel deze op slechts 1500 meter van het kamp ligt.
Het heersende gebrek aan water wordt gebruikt als represaille tegen de vluchtelingen. Het resultaat is dat de Iraanse asielzoekers in Camp Liberty slechts kunnen beschikken over een fractie van de benodigde hoeveelheid water, wat al tot ernstige problemen heeft geleid en waardoor de hygiënische omstandigheden steeds verder verslechteren.
De riolering is niet intact. De afvalwater tanks, pompinstallaties en leidingen zijn versleten. Door tal van lekken sijpelt het rioolwater naar het woongedeelte van de vluchtelingen. De inwoners van Liberty streven ernaar om op eigen initiatief reparaties uit te voeren. De kampleiding verhindert dit steeds en staat niet toe dat de benodigde apparatuur, gereedschap en onderdelen vanuit Ashraf naar Liberty gebracht worden. Zo kunnen de gebreken niet doeltreffend worden verholpen. Het is ook niet toegestaan meer afvalwater tanks vanuit Ashraf naar Liberty te brengen. Gezien de verslechterde hygiënische omstandigheden bestaat het risico op het uitbreken van ziekten.
De asielzoekers in Camp Liberty blijven bij hun eis dat het kamp moet worden aangesloten op waterleiding en elektra. De achtergebleven Iraanse ballingen in Kamp Ashraf zijn niet bereid om naar Camp Liberty te verhuizen voordat de voorzieningen daar zijn gewaarborgd. Ze hebben opnieuw een beroep gedaan op de VN om ervoor te zorgen dat de Irakese autoriteiten ophouden met hun represailles en beperkingen, waardoor de situatie in Camp Liberty verbeteren kan.
In een bijdrage in de internetkrant The European Circle heeft Rita Süssmuth, die langdurig de Bondsdag voorzat, op 26 april de aandacht gevestigd op de humanitaire situatie in Camp Liberty:
“In het doorgangskamp Camp Liberty, dat eerder door het Amerikaanse leger werd gebruikt, zijn de levensomstandigheden op dit moment nauwelijks te verdragen. Dag en nacht is er schaarste van water en elektriciteit. De bewoners krijgen op dit moment aanzienlijk minder dan 150 liter water per persoon per dag. In de droge woestijnstaat Irak, waar de rest van de bevolking gemiddeld over 400 liter water per persoon per dag beschikt, betekent deze hoeveelheid een fysieke kwelling. Vooral de drinkwatervoorziening wordt met de komst van elke nieuwe groep nijpender, omdat steeds meer mensen de schaarse voorzieningen moeten delen. De riolering was al in vervallen staat bij de aankomst van de eerste groep. Sinds de komst van de eerste groep in februari 2012 is er onderhandeld over een oplossing van deze problemen. Vooral de medische zorg voor de zieken en gehandicapten is zorgwekkend. Na de dodelijke aanslagen in het verleden vinden de gesprekken plaats onder moeilijke omstandigheden. Vooral omdat de Irakese regering door Iran onder enorme druk gezet wordt. Steeds weer doen de bewoners verslag over intimidatie, provocatie en intimidatie door het leger.“
