De vrije val van de Iraanse munt heeft van vlees een luxeproduct gemaakt, in korte tijd geleid tot grote prijsstijgingen en het winkelpubliek ertoe aangezet om goederen te hamsteren.
‘De meeste klanten werpen slechts een blik op de producten achter het raam en lopen dan verder,’ zei Behrouz Madani, 42, die in Teheran-Noordwest een slagerij heeft. ‘Ik zie ze naar de volgende winkel gaan, een bakkerij, om hun gezin te voeden met brood.’
De Iraanse rial heeft in de afgelopen twee maanden ten opzichte van de dollar ruim de helft van zijn waarde verloren in de straathandel, nu de Amerikaanse en Europese sancties die gericht zijn op het inperken van het Iraanse atoomprogramma voelbaar worden. Oproerpolitie vuurde gisteren traangasgranaten af en sloot delen van het centrum van Teheran af nadat de ineenstorting van de munt had geleid tot straatprotesten.
Daarnaast werden veiligheidstroepen naar de bazaar van de stad gestuurd nadat winkeliers hadden geweigerd om open te gaan. Het inflatiecijfer, dat vorige week door parlementsvoorzitter Ali Larijani op 29 procent werd geschat, is zo hoog opgelopen dat de prijs van melk gisteren in Teheran met 9 procent is gestegen.
De economische situatie heeft een punt bereikt waarop het bijna onmogelijk is om er niet op te reageren,’ zei Anoush Ehteshami, professor internationale aangelegenheden op de Universiteit van Durham in Groot-Brittannië.
Mensen ‘kijken nerveus naar de dag van morgen en volgende week omdat ze niet weten hoeveel duurder dingen dan zullen zijn,’ zei Mostafa Daryani, 52, wiens familie een supermarktketen heeft in Teheran. ‘Ze kopen alleen hun dagelijks behoeften en laten de dingen die ze niet dringend nodig hebben voor het dagelijkse leven meestal liggen. In plaats van één fles melk kopen ze er twee.’
Madani, de slager, zegt dat de prijs van kippenvlees, dat veel gegeten wordt in het land, in het afgelopen jaar verdubbeld is.
Voor Akbar Mohebi, een gepensioneerde supermarktbediende van Daryani, betekenen de moeilijke tijden dat zijn zoon zijn plan om te gaan studeren in het buitenland moet laten varen. ‘Gisteren zei ik tegen hem: “Vergeet je droom”, vertelde Mohebi. ‘Er wachten ons donkere dagen.’
(Bloomberg – 3 oktober 2012)