Door Patrick Kennedy  – 20-06-2013 – Veronderstel dat er verkiezingen waren en niemand kwam stemmen. Dit is niet alleen wishful thinking, het gebeurde in Iran. Ondanks de leugens en propaganda van het regime weigerden miljoenen Iraniërs, die zich zorgen maken over de toekomst van hun land, naar de stembus te gaan. De winnaar, Hassan Rowhani, was immers net als de rest van de kandidaten gescreend door Raad van Hoeders van het regime.

Het is ironisch, dat zelfs de twee belangrijkste kandidaten die van de verkiezingen zijn uitgesloten, loyale  aanhangers van het regime zijn. Voormalig president Akbar Hashemi Rafsanjani heeft Khamenei geholpen met het opklimmen tot zijn huidige positie, en hoewel hij wordt gezien als hervormingsgezind omdat hij vraagtekens had bij de verkiezingsprocedure, is hij niet echt iemand die als hervormer beschouwd kan worden. Hij noemde immers de verkiezingen van14 juni “de meest democratische ter wereld.” En Esfandiar Rahim Mashaei onderschrijft de standpunten van de vertrekkende president Mahmoud Ahmadinejad.

Deze acties hebben er uiteindelijk toe geleid dat de Verenigde Staten twijfelen aan de geloofwaardigheid van de presidentsverkiezingen in Iran, bijna drie decennia nadat het Iraanse volk dat al deed. “De Raad (van Hoeders) verkleinde de lijst van bijna zevenhonderd potentiële kandidaten tot enkele ambtenaren van hun keuze, uitsluitend personen die de belangen van het regime vertegenwoordigen,” zei minister van Buitenlandse Zaken John Kerry. Rowhani was een van hen.
“Dat is nauwelijks een verkiezing volgens de normen waarmee de meeste mensen in de meeste landen vrije, eerlijke, open, toegankelijke, verantwoorde verkiezingen beoordelen,” zei Kerry.

Natuurlijk, niemand verwacht eerlijke verkiezingen in een land geregeerd door een verzwakkende groep leiders. In 2009 leidde de “nederlaag” van de zogenaamde hervormingsgezinde kandidaten Mir Hossein Mousavi en Mehdi Karroubi tot maandenlange demonstraties tegen de uitslag, en deze twee mannen hebben nog steeds huisarrest.

Daarom hebben Khamenei en de andere moellahs hun kring van vertrouwelingen strakker om zich heen getrokken. Ze weten dat de strop zich om hen sluit en ze proberen zo lang mogelijk te overleven.

Kerry sloeg de spijker op zijn kop toen hij zei: “Uiteindelijk zal men het Iraanse volk niet alleen verhinderen te kiezen voor iemand die hun standpunt weerspiegelt, maar ook om deel te nemen op een manier die essentieel is voor elke legitieme democratie.”

De verkiezing van Rowhani heeft hieraan niets veranderd. Hij is al meer dan drie decennia onderdeel van het veiligheids- en militaire stelsel van het regime. Hij is vertegenwoordiger van Khamenei bij de Opperste Nationale Veiligheidsraad en is behulpzaam geweest bij het onderdrukken van de democratische beweging.
Zolang de geestelijken aan de macht blijven zullen de mensenrechten systematisch worden geschonden, zullen vrouwen nog steeds worden beschouwd als tweederangs burgers, zullen politieke vrijheden worden onderdrukt en zal het geld uit de schatkist worden doorgesluisd naar terrorisme en het nucleaire wapenprogramma. Verandering zal moeten komen van buiten het regime.

Daarom is er een sterke beweging van Iraniërs die een heel ander soort Iran nastreeft. Zij pleiten voor de omverwerping van het theocratische regime door de Iraniërs zelf, met in de voorhoede het georganiseerde verzet onder leiding van Mevr. Maryam Rajavi, de charismatische leider van de Nationale Raad van Verzet van Iran (NCRI).
Zij geloven niet in geruststelling, noch in buitenlandse militaire interventie als oplossing voor de Iraanse crisis. Mevr. Rajavi is voorstander van een kernwapenvrije seculiere democratische republiek met scheiding van kerk en staat en gelijkheid tussen vrouwen en mannen.

Deze boodschap wint van jaar tot jaar en van maand tot maand aan kracht. Vorig jaar waren er zo’n 100.000 Iraniërs uit de hele wereld in de buurt van Parijs bijeen om deze eis uit te dragen. Op 22 juni zal er weer een grote menigte in Parijs bijeen zijn, waarbij bekende persoonlijkheden op het gebied van politiek en mensenrechten uit de VS, Frankrijk, Europa en de islamitische wereld alsmede honderden parlementariërs aanwezig zullen zijn. Ik ben ook van plan om daarbij te zijn.
Een stimulans voor het verzet was dat de belangrijkste Iraanse oppositiebeweging, de People’s Mujahedin Organisatie van Iran (PMOI / MEK), van de Amerikaanse terreur lijst geschrapt is. Na een 15 jaar durende juridische en politieke strijd om dit ongerechtvaardigde stempel te verwijderen, zijn ze hun uitgebreide netwerk binnen Iran aan het reorganiseren om de grote verandering te bewerkstelligen.

Ondanks hun wrede onderdrukking konden de moellahs deze onvermijdelijke drang naar vrijheid, die ze meer dan 34 jaar geleden van Iran afnamen, niet stoppen, laat staan vertragen.

De jongeren onder de bevolking zijn ontevreden, de economie is een puinhoop, en de heerschappij van de moellahs loopt op zijn eind. Daarom intensiveert Khamenei zijn strijd tegen de oppositie en zijn waarschuwingen over de plannen van het georganiseerde verzet in de staatsmedia van Teheran .
Maar het verzet zal niet tot zwijgen worden gebracht. Door stilletjes weg te blijven van de verkiezingen hebben de Iraniërs een luid en duidelijk statement gemaakt. De tijd voor verandering is nu.
Kennedy vertegenwoordigde Rhode Island’s 1st Congressional District in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden van 1995-2011.

Read more
Follow us: @thehill on Twitter | TheHill on Facebook