Nog steeds schendt het Iraanse bewind de mensenrechten ook onder Rouhani
Het ministerie van buitenlandse zaken van de Verenigde Staten bracht op Donderdag zijn verslag uit over landen die in 2013 over landen die voortdurend mensenrechten hebben geschonden. De onderminister van buitenlandse zaken voor mensenrechten Uzra Zeya zei dat de toestand van de mensenrechten zelfs onder de nieuwe president Hasan Rouhani slecht blijft.
Zij zei dat ook al tasten de Verenigde Staten de mogelijkheid af om door onderhandelingen een oplossing te vinden voor het gebruik van verrijkt uranium, dat volgens de Verenigde Staten en hun bondgenoten kan leiden tot het bezit van kernwapens, de Verenigde Staten de grondrechten en de vrijheden van het Iraanse volk blijven ondersteunen.
Uittreksels uit het landenverslag over de stand van zaken ten aanzien van de mensenrechten in 2013-Iran.
Het leven beroofd op willekeurige en onwettige wijze.
Naar verluidt hebben de regering en haar handlangers op willekeurige en onwettige wijze mensen gedood met meestal terechtstellingen na aanhouding en rechtzaken zonder behoorlijke rechtsvoering. De regering deed weinig moeite om beweringen dat mensen waren gestorven tijdens of na foltering of ander lichamelijk geweld ,of door het onthouden van onderzoek door geneesheren ,te onderzoeken. Leden van minderheden waren in overgroten getale slachtoffers van dergelijke misbruiken.
Verdwijningen
Er waren verslagen over door de staat veroorzaakte ontvoeringen tijdens het jaar. Geheime politiedienders namen vaak zonder waarschuwing verslaggevers en ijveraars gevangen en ambtenaren van de regering weigerden vaak te erkennen dat iemand was gevangen genomen, of om berichten te geven over degenen die waren gevangen genomen. In andere gevallen hielden de machthebbers mensen gevangen zonder de mogelijkheid om anderen te bereiken met berichten, voordat hen werd toegestaan om met familieleden in verbinding te staan.
Foltering en andere wrede ,onmenselijke of vernederende behandelingen of straffen.
Tot de gewone wijze van folteren of mishandelen in de gevangenissen ,behoorden eenzame opsluiting ,verkrachting, geslachtelijke vernedering, bedreigingen met terechtstellingen, beroving van slaap en hard en pijnlijk slaan.Er waren verslagen over de aanwezigheid van veel te veel mensen in vele gevangenissen en herhaaldelijk afwijzen van gezondheidszorg voor de gevangenen.
Toestanden in de gevangenissen en huizen van bewaring
De toestanden in de gevangenissen werden vaak omschreven als hard en levensbedreigend. Sommige verslagen vermeldden dat verscheidene gevangenen zelfmoord pleegden als gevolg van de zware omstandigheden,eenzame opsluiting en de foltering waaraan zij werden onderworpen.Het bestuur van de gevangenissen weigerde vaak medische behandeling van wonden opgelopen tijdens foltering door hun beulen en de armzalige zindelijkheid behorende bij het leven in de gevangenissen. Hongerstaking van gevangenen om hun behandeling aan de kaak te stellen waren aan de orde van de dag. Gevangenen en hun verwanten schreven vaak brieven aan het gezag en soms aan instellingen van de Verenigde Volkeren om het volle licht te laten schijnen op hun mishandeling. Het jaarlijkse verslag op 31 Juli van de Hoge commissaris van de Verenigde Volkeren voor mensenrechten wees op zaken waarbij de gezaghebbers de gevangenen onderwierpen aan marteling, bedreigingen en eenzame opsluiting als straf voor het feit dat zij hulp hadden gezocht bij het kantoor van de bijzondere Verslaggever.
Vrij internet
Het ministerie van cultuur en Islamitische leiding moet alle aanbieders van diensten over het netwerk van berichten goedkeuren.De regering eist bovendien dat alle eigenaars van alle diensten van draadsgewijze berichtgeving in het land zich melden bij het ministerie en dat van inlichtingen en vaardigheid van berichtgeving ,de MOIS ende instelling van de openbare aanklager ,gezamenlijk vormend het bestuur dat belast is met de vraag welke diensten van draadsgewijze berichtgeving in strijd zijn met de eisen van de staat en maatstaven opstelt voor verboden om uit te zenden.
De zelfde wet die gaat over toestemming en verbod bij de gewone pers houdt zich ook bezig met de draadsgewijze berichtgevingen, de raad van toezicht over de pers en de rechterlijke macht gebruikten de zelfde wetgeving om draadsgewijze uitzending te verbieden. Instellingen voor mensenrechten vermeldden dat de regering gedurende het jaar doorging om de toegang tot het nieuwsnet te beperken, vooral aan de vooravond van de presidentsverkiezingen toen vele burgers het gebruikten als een bron voor nieuws en gedachtenwisselingen over het staatsbestuur.
Draadgewijze mededelingen door middel van verplaatsbare dragers van berichten, zoals draadloze telephoons waren naar verluidt aan de zelfde beperkingen onderhevig als inlichtingen over vaste mededelingstoestellen. Instellingen als de gedachten Raad van de Basij en de gedachtenpolitie en het gedachtenleger dat werd verondersteld onder de IRGC te werken traden op tegen draadsgewijze bedreigingenvan de nationale veiligheid.In het bijzonder traden deze instellingen op tegen de door de overheid verboden maatschappelijke netwerken, zoals”Facebook,Twitter,You Tube en FlIKr”en ,naar is opgemerkt”, herhaaldelijk mensen lastig vielen die aanmerkingen hadden op de regering, waarbij zij ook gevoelige maatschappelijke zaken bespraken.
De regering liet instellingen ook werken aan beperking van berichten op draad om zo snel mogelijk toegang tot onlangs uitgegeven berichten te beperken.Mensenrechten verenigingen vermeldden ook dat de regering de toegang van internetgebruikers tot middelen om de hindernissen door de regering opgezet, te omzijlen,poogde te verijdelen.
