8 mei 2014
Beste vrienden,
hierbij informatie over een specifiek geval van schending van de mensenrechten, rechtstreeks afkomstig van het slachtoffer, dat samen met mijn vader in dezelfde gevangenis zit.
Reza Safari, in 1970 geboren in de stad Araak
Hierbij de originele brief van het slachtoffer en zijn foto. Ik ben ook in het bezit van de rechterlijke uitspraken en zal die op aanvraag graag delen.
Kort samengevat: het dossier is van een man die 17 jaar van zijn leven wegens diefstal in de gevangenis heeft doorgebracht. Maar dat is niet alles. Hij werd ook veroordeeld tot amputatie van de vingers van zijn rechterhand en de tenen van zijn linkervoet volgens artikel 278 van het islamitische wetboek van strafrecht. De amputatie vond zonder verdoving in het openbaar plaats, hetgeen veel fysiek en psychisch leed veroorzaakt heeft.
Die straf is duidelijk in strijd met de internationale normen en maatstaven. Zo’n zware straf werd toegepast zonder rekening te houden met het vergrijp en de veroordeelde. Strenge lijfstraffen, ook al zijn die bij wet vastgelegd, zijn verboden volgens de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (IVBPR), welke Iran vrijwillig heeft geratificeerd.
Hoewel de islamitische republiek Iran het Verdrag tegen foltering en andere wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing niet heeft ondertekend, omdat men vindt dat het in strijd is met de islamitische regels en principes, staat de universaliteit van dat verdrag nog steeds buiten kijf.
Het slachtoffer verzoekt de internationale mensenrechtenorganisaties hierbij om dergelijke onmenselijke activiteiten te veroordelen en tevens er bij Iran op aan te dringen het Verdrag tegen foltering en andere wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing te ondertekenen en zich daaraan te houden, en tevens de wetgeving dusdanig te wijzigen, dat niemand anders nog dergelijk leed wordt aangedaan.
Ondanks de vele jaren in de gevangenis en de amputaties, zal het slachtoffer de rest van zijn leven in de gevangenis moeten doorbrengen omdat hij zich de kosten van een advocaat niet kan veroorloven.
Het slachtoffer roept hierbij de hulp in van de internationale mensenrechtenorganisaties om zijn stem te laten horen, zodat hij de rest van zijn leven in vrede kan doorbrengen.
Het slachtoffer heeft ook verklaard dat hij vanaf 7 mei 2014 in hongerstaking gaat. De tijd dringt en uw aandacht voor deze zaak wordt zeer gewaardeerd. Met vriendelijke groet. (Bericht van Iraanse blogger via blogspot.com)