Reyhaneh Jabbari, nu 26, werd ter dood veroordeeld wegens moord op Morteza Sarbandi, een voormalige Iraanse officier van de inlichtingendienst. Volgens haar brieven uit de gevangenis werd ze, toen ze 19 was, tijdens de ondervragingen net zo lang gemarteld tot ze de moord op Sarbandi bekende.

Mohabat Nieuws – Jabbari heeft vanuit de gevangenis geschreven over de dag dat ze werd gemolesteerd, haar ondervragingen, martelingen en het lot van andere vrouwelijke gevangenen:
Toen ik aankwam bij het hoofdbureau van politie zaten drie grote mannen in een kleine kamer op me te wachten. Zodra ik binnenkwam, maakten ze me met handboeien vast aan een stoel en lieten me op de grond zitten … Ze schreeuwen om beurten: “Jij denkt dat je slim bent? Belangrijker mensen dan jij zijn hier kapot gemaakt. Jij insect, wie denk je wel dat je bent? Beantwoord elke vraag hardop … ”
Ik voelde iets de huid van mijn rug openrijten. Het voelde of ik verbrand werd en ik schreeuwde totdat mijn oren pijn deden van mijn eigen gegil. Ik hoorde de zweepslagen niet. Ik weet niet of ze met een zweep, een touw of een stuk hout sloegen. Ik heb nooit geweten waarmee die drie monsters me pijnigden. Ik kon alleen maar mezelf horen schreeuwen. Met mijn handen boven mijn lichaam vastgebonden aan de stoel, maakte de pijn mijn armen gevoelloos …
De winter was koud het afgelopen jaar; dat viel samen met het uitvallen van het verwarmingssysteem van de gevangenis. Op onze afdeling hoorde je alleen maar klappertanden, hoesten, en niezen …. Dat klappertanden herinnerde me aan 2007, toen ik 19 was en in de isoleercel zat, met wonden over mijn hele lichaam, en bevend van angst en vrees. .. Ik werd meestal ondervraagd door twee mannen, van wie ik nooit de namen heb kunnen achterhalen. Ze zouden mijn bekentenis dicteren en ik zou het opschrijven. Op een keer namen ze me ergens mee naartoe voor verhoor, en daar ik zag een meisje van een jaar of 14, 15 met haar polsen aan het plafond hangen. Het meisje was bleek, haar lippen waren gebarsten. Ze kermde.
Mijn ondervrager zat in een andere kamer tegenover me en zei dat ze vandaag of morgen mijn zusje zouden oppakken … Hij noemde haar bij haar naam: Badook. “Het is nu haar beurt,” zei hij. “Ze is teer, mager … Hoe lang denk je dat ze het uithoudt om zo te hangen?” Hij begon me in detail te vertellen wat hij voor mijn ogen met mijn zusje zou gaan doen… Ik begon te huilen en smeekte hem zoiets niet te doen. Hij zei dat hij geen keus had. Ik vroeg hem wat ik kon doen om te voorkomen dat mijn zusje pijn gedaan werd. Hij zei: “Het is heel simpel Gewoon toegeven dat je het mes voor de moord hebt gekocht.”. … Dus schreef ik op dat ik het mes van tevoren had gekocht, ondertekende het en slaakte een zucht van verlichting.
Jabbari vertelde dat Sarbandi haar in juli 2007, toen ze 19 was, naar een appartement had gelokt met de belofte van een baan als interieur designer. Toen ze aankwamen deed Sarbandi volgens haar de deur op slot en probeerde haar te verkrachten. Na een vechtpartij zag ze in de keuken een mes en stak hem daarmee eenmaal in de schouder. Hij overleed later in het ziekenhuis.
Aangezien de islamitische rechtbanken zelfverdediging niet erkennen, vooral niet van een vrouw, werd Reyhaneh beschuldigd van moord met voorbedachten rade. De dossiers van de rechtszaak zijn volgens zeggen verdwenen.
Op 14 april 2014 – een dag voordat ze zou worden opgehangen, vroeg Ahmad Shaheed, de speciale rapporteur van de VN, om haar executie op te schorten. Shaheed vroeg de Iraanse autoriteiten ook om een herziening van de zaak, waaronder een nieuw proces en het verzoek dat de rechtbanken zich zouden houden aan de internationale normen voor een eerlijk proces.
Misschien uit angst voor verdere ontmaskering van een corrupt en illegaal juridisch systeem – dat gebruik maakt van schijnprocessen en systematisch martelingen toepast, stelde de Islamitische Republiek de executie van Reyhaneh uit en kondigde een herziening aan van haar zaak.
In de bekentenis die klaar lag stond ook dat Jabbari intieme relaties had gehad met veel mannelijke klasgenoten en collega’s, vermoedelijk om haar af te schilderen als een vrouw van lichte, niet-islamitische zeden.
Mina Ahadi, een van de organisatoren van de campagne voor Reyhaneh Jabbari en  oprichter van het International Committee Against Executions, verklaarde dat de petitie om Reyhaneh Jabbari te redden van executie tweemaal gehackt werd, vermoedelijk door agenten van de Iraanse regering.
Dat is een gebruikelijke tactiek van de Iraanse autoriteiten bij campagnes die internationaal veel aandacht krijgen. De hackers zijn er de afgelopen weken in geslaagd om het aantal handtekeningen op de petitie omlaag te brengen. De autoriteiten hebben ook Reyhaneh’s familie in Iran bedreigd en hen gevraagd de banden met de actievoerders te verbreken en te stoppen met het pleiten voor de vrijheid van hun dochter.
Zij hebben dat al vaker gedaan, vooral in de zaak van Sakineh Mohammadi, die veroordeeld was tot steniging, maar nu vrij is … Het regime heeft als doel activisten te weerhouden van het voeren van campagnes: dat zorgt voor ongewenste aandacht voor de ernstige schendingen van de mensenrechten in de Islamitische Republiek, vooral nu het regime de wereld ervan probeert te overtuigen dat de Islamitische Republiek niet langer een radicale overheid heeft.
Hoewel de executie van Reyhaneh is uitgesteld, is haar doodstraf is nog niet officieel door de autoriteiten vernietigd. Ze loopt nog steeds gevaar te worden opgehangen. Reyhaneh’s vonnis moet worden vernietigd.
Bron: mohabatnews.com