21septaber2014-De voormalig minister van Wetenschap, Onderzoek en Technologie van het Iraanse regime vertelde dat er jaarlijks zo’n 150.000 intellectuelen uit het land vertrekken. Hij zei: door die migratie van intelligentie steunen we andere landen jaarlijks met 150.000.000.000 dollar.

Reza Faraji Dana, Rouhani’s eerste minister van Wetenschap, Onderzoek en Technologie die onlangs door het parlement (Majlis) van het regime werd afgezet, zei dit op 7 september in een interview met het door de staat gesteunde dagblad Jomhouri-Islami.

Faraji Dana zei: “De waarheid, zoals erkend wordt door ambtenaren van het land en zoals gerapporteerd is door internationale instellingen als het Internationaal Monetair Fonds (IMF), is dat op dit moment ons land met 150.000 tot 180.000 vertrekkende academici per jaar de eerste plaats bekleedt onder 91 ontwikkelde en ontwikkelingslanden.”

Een citaat uit het verslag van Management and Planning Organization Weekly: “Negentig van de 125 studenten die de afgelopen drie jaar een plaats behaalden in de wereldwijde Olympiades studeren momenteel bij Amerikaanse of Canadese universiteiten. De afgelopen 14 jaar is 62% van de studenten die de eerste tot de derde plaats haalden in de Olympiades gemigreerd naar ontwikkelde landen. De meeste van hen hebben niet alleen gestudeerd bij ’s werelds belangrijkste onderzoekscentra zoals Harvard, Stanford, Cambridge, Toronto … maar zijn afgestudeerd en werken daar nu als professoren.”

Verder stond in het rapport van Management and Planning Organization Weekly: “De voornaamste redenen voor de migratie van de elite zijn culturele en educatieve problemen, zoals het halen van een doctoraat, administratief wanbeheer en problemen als behandeling op basis van sektarische en familie achtergronden om te profiteren van wetenschappelijke voordelen zoals beurzen en onderwijskansen, inmenging van politieke kwesties in wetenschappelijke aangelegenheden, economische en politieke instabiliteit, gebrek aan respect voor wetenschap en onderzoek, economische factoren, zoals werkloosheid en overheidsmonopolies, en het verlies van hoop voor de toekomst.”

Intussen vormt de vlucht van de beroepsbevolking een andere belangrijke crisis voor het regime. Ahmad Jabari, vertegenwoordiger van de provincie Hormozgan en lid van de parlementscommissie voor ontwikkelingssamenwerking, zei over deze kwestie: “Veel mensen uit de zuidelijke steden geven de voorkeur aan werken in de Golfstaten, met name de Emiraten, in plaats van in Iran, omdat daar veel meer kansen op werk liggen en investeerders daar ook beschermd zijn.

Hij voegde eraan toe: “De garantie voor rendement van de investeringen en veiligheid zijn de belangrijkste factoren die investeerders aantrekken.