In deze landen zijn in 2015 de meeste journalisten ontvoerd of zitten in hechtenis.
De organisatie Reporters without Borders, die wereldwijd campagne voert voor de vrijheid van informatie, heeft in december 2015 zijn jaarlijkse persvrijheid index uitgebracht. Volgens deze zijn in 2015 wereldwijd 54 journalisten ontvoerd, een derde meer dan in het jaar daarvoor. De ontvoeringen concentreren zich in de Arabische landen waar burgeroorlogen zijn, zoals Syrië, Jemen, Irak en Libië, waar gewapende groeperingen op die manier hun macht willen handhaven en kritische stemmen tot zwijgen brengen. In de loop van dit jaar zijn acht journalisten verdwenen; er is geen betrouwbare informatie over hun lot.
Momenteel zitten153 beroepsjournalisten vanwege hun werk in de gevangenis, de meeste van hen in China, Egypte, Iran, Eritrea en Turkije. Behalve die 153 full-time journalisten zitten 161 burgerjournalisten en 14 media-medewerkers gevangen.
Onder de gevangenen in Iran zitten verschillende journalisten, die in november gearresteerd zijn, en die net als vele andere verdachten beschuldigd zijn van het lidmaatschap van “spionage-netwerken”. Dat geldt ook voor de Washington Post correspondent Jason Rezaian, die een dubbele Iraanse en Amerikaanse nationaliteit heeft, en al 18 maanden in Iran in hechtenis zit.
Over de zaak van de gevangen Iraanse journaliste Narges Mohammadi staat in de jaarindex van Reporters without Borders: “Narges Mohammadi is journaliste in Iran en woordvoerster van het verboden Centrum voor Verdedigers van de Mensenrechten. Op 5 mei 2015 werd zij gearresteerd in om na een voorwaardelijke vrijlating de rest van een gevangenisstraf van zes jaar uit te zitten. Sindsdien zit Mohammadi zonder adequate medische zorg in de beruchte Evin-gevangenis in Teheran, hoewel ze door een neurologische aandoening last heeft van steeds terugkerende verlammingsverschijnselen. De autoriteiten ontzeggen haar elk contact met haar man en kinderen, die nu in Frankrijk wonen. In oktober werd de journaliste voor een behandeling naar een ziekenhuis in Teheran gebracht. Ze lag daar tien dagen met handboeien aan het bed vastgeketend voordat ze tegen ieder medisch advies in weer naar de gevangenis werd teruggebracht. Naast eerdere aanklachten beschuldigen de autoriteiten Mohammadi nu ook van activiteiten die schadelijk zijn voor de nationale veiligheid en propaganda tegen het regime. Sinds 2010 is ze steeds opnieuw gearresteerd, veroordeeld, in het ziekenhuis opgenomen en vrijgelaten. De zaak Mohammadi is typerend voor Iran, waar de rechterlijke macht door de Opperste Leider wordt gecontroleerd en door de Revolutionaire Garde wordt gemanipuleerd om kritische berichtgeving over het regime te onderdrukken. ”
“Het schrikbarend hoge aantal ontvoeringen toont aan dat gewapende groeperingen juist in de Arabische crisislanden nergens voor terugdeinzen om kritiek en onafhankelijke informatie te onderdrukken”, aldus Reporters Without Borders CEO Michael Rediske. Kenmerkend is ook het aantal journalisten dat vanwege hun werk in de gevangenis zit. Het feit dat de helft van alle wereldwijd geïnterneerde journalisten in de gevangenissen van China, Egypte, Iran en Eritrea zit, spreekt boekdelen over de rampzalige situatie van de persvrijheid in deze landen.”
