Ramezan Ahmad Kamal zit op dit moment in zijn zesde jaar achter de tralies in de Gohardasht gevangenis in Karaj, ten westen van Teheran. Deze politieke gevangene werd in het voorjaar van 2008, nabij de stad Maku in noordwest Iran, gearresteerd door de Revolutionaire Garde. Tijdens dit incident werd hij beschoten en raakte gewond.
Hij schreef een brief aan Dr. Ahmed Shaheed, speciaal rapporteur van de VN voor Iran:
“Ik schrijf u deze brief zodat u misschien de stem kunt zijn voor mijn vermoeide en door pijn geplaagde lichaam, naar alle mensenrechten organisaties en liefhebbers van vrijheid in de wereld.
Tijdens mijn arrestatie werd ik vijf maal in mijn maag, arm en been geschoten. Tot de dag van vandaag word ik in verschillende gevangenissen vastgehouden (Maku, Ghazvin, Urumieh, Evin en Gohardasht). Gedurende deze periode heb ik vele verschillende problemen gehad, o.a. therapie voor mijn arm, die op dit moment enigszins verlamd is.
Ik ging in de Ghazvin gevangenis in hongerstaking. Dat resulteerde in overplaatsing naar de Gohardasht gevangenis. Na veel vervolgonderzoeken kreeg ik enkele dagen geleden toestemming van het kantoor van de aanklager naar een privé ziekenhuis te gaan.
Eindelijk was het op 1 januari mijn beurt naar het ziekenhuis te gaan. Toen ik in de auto stapte begonnen bewakers en autoriteiten mij op een heftige en onmenselijke manier te slaan. Door de slagen die ze mij toebrachten met stokken en de schoppen die ik tegen mijn hoofd kreeg begon ik heftig uit neus en oren te bloeden. Sporen van mijn verwondingen zijn nog steeds te zien. Na het incident lag ik zes dagen in coma.
(Campagne ter verdediging van politieke en burger gevangenen – 15 januari 2016)
