24 april 2016-De Iraanse fysicus en politieke gevangene Omid Kokabee, van wie vorige week de rechter nier wegens kanker operatief is verwijderd, heeft morele steun gekregen van de voormalige rector magnificus van de Universiteit van Teheran.

De 34-jarige Kokabee en zijn familieleden hebben herhaaldelijk gewezen op zijn slechte gezondheid, maar het regime van de mullahs heeft de afgelopen vijf jaar dat hij achter de tralies zit hun waarschuwingen systematisch genegeerd.

Volgens mensenrechtenorganisaties is de heer Kokabee is een gewetensgevangene, die uitsluitend vastzit omdat hij geweigerd heeft mee te werken aan militaire projecten in Iran en door valse beschuldigingen in verband met zijn rechtmatige universitaire connecties met academische instellingen buiten Iran.

Na de operatie van de heer Kokabee afgelopen woensdag veroordeelde Dr. Mohammad Maleki, de eerste rector magnificus van de Universiteit van Teheran van na de revolutie, in een videoboodschap zijn “inhumane” detentie, welke in strijd is “met de mensenrechten.”

Dr. Maleki spoorde jonge Iraniërs aan om “op te staan ​​en te protesteren” tegen dergelijke detenties van Iraanse academici en studenten door het regime van de mullahs.

De heer Kokabee volgde een postdoctorale studie in de Verenigde Staten toen hij in januari 2011 werd gearresteerd toen hij in Iran was om zijn familie te bezoeken. Hij werd 15 maanden in eenzame opsluiting vastgehouden en werd langdurig ondervraagd en onder druk gezet om te “bekennen”.

In mei 2012 werd hij na een oneerlijk proces in het Revolutionaire Hof van het regime, waarbij blijkbaar geen bewijzen tegen hem werden aangevoerd, veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf wegens “betrekkingen met een vijandige regering”, aldus Amnesty International. Zijn vonnis werd in augustus 2012 in beroep gehandhaafd.

Volgens mensenrechtenorganisaties hebben de Iraanse autoriteiten in het verleden de toegang tot medische behandeling van de heer Kokabee onredelijk veel vertraagd. In 2012 bleek na een eerste onderzoek dat hij een tumor had. De heer Kokabee moest lang wachten voor hij toestemming kreeg om te worden overgebracht van de gevangeniskliniek naar een ziekenhuis voor de noodzakelijke medische onderzoeken.

In april 2013 schreef de heer Kokabee in een open brief vanuit de gevangenis: “Tijdens de verhoren, die werden gehouden toen ik in eenzame opsluiting zat, en alle communicatie met mijn familie en de buitenwereld was afgesneden, en terwijl ik voortdurend onder druk werd gezet en bedreigd doordat mij verteld werd dat mijn familie er zowel geestelijk als lichamelijk slecht aan toe was, werd mij telkens weer gevraagd om verschillende versies van mijn persoonlijke geschiedenis na 2005 op te schrijven.”

Omid Kokabee zei ook dat hij, nadat hij in 2005 was afgestudeerd aan de universiteit, “meerdere malen was uitgenodigd om als wetenschapper en technisch manager mee te werken aan militaire en veiligheidsdienst projecten.” Dit omvatte volledige sponsoring aangeboden door de Organisatie voor Atoomenergie van Iran om toegelaten te worden tot een PhD-programma om een academische graad te krijgen. Hij sloeg alle uitnodigingen af.

De heer Kokabee kreeg in 2013 de Andrei Sacharov-prijs van de American Physical Society, wegens “zijn moed om, onder extreme fysieke en psychologische druk, te weigeren zijn kennis van de fysica te gebruiken voor projecten die hij schadelijk voor de mensheid acht.”