Zittend in een oranje ambulancestoel staart Omran Daqneesh verbijsterd voor zich uit. Hij brengt zijn handje naar zijn gezicht dat bedekt is met bloed en stof onder een bos groezelig haar en kijkt naar de rode vlek op zijn vingers, met een blik van stille verbazing op zijn gezicht.

Een paar minuten eerder was de vijfjarige na een luchtaanval van de regering gered uit de puinhopen van zijn huis in de wijk Qaterji in Aleppo, die in handen is van de rebellen. Het moment dat hij uit het puin tevoorschijn kwam werd vastgelegd door journalisten die de redding filmden. De beelden gingen donderdag de hele wereld over als symbool van het niet aflatende leed waarvan de burgerbevolking van Syrië zonder onderscheid de dupe is.

“Ik heb zoveel kinderen gezien die uit het puin gered zijn, maar dit kind had in zijn onschuld geen idee wat er aan de hand was”, zegt Mustafa al-Sarout, de journalist die in Aleppo de video heeft gemaakt die nu op de social media viraal gaat. “Hij bracht zijn handje naar zijn gezicht en zag bloed. Hij wist niet eens wat er met hem gebeurd was.”

“Ik heb veel luchtaanvallen in Aleppo gefotografeerd, maar er was zo veel op zijn gezicht te lezen, bloed vermengd met stof, en dat op die leeftijd. ”

Al vijf jaar ontstaat er stukje bij beetje een medische noodtoestand in Syrië, aldus een intensive care arts uit Chicago die in Aleppo heeft gewerkt.

Dr. Mohammad, een chirurg in Aleppo die weigerde zijn achternaam te noemen, behandelde de jonge Omran toen hij in het ziekenhuis aankwam. Hij werd getroffen door de verbijstering van de jongen.

“Hij werd in totale shock binnengebracht, totaal verbijsterd over wat er was gebeurd”, zei hij. “Zijn lichaampje was bedekt met stof, op zijn gezicht was het stof vermengd met bloed door een wond op zijn voorhoofd.

“Hij was bang en in shock. Hij zat veilig thuis, misschien sliep hij wel,” zei dr. Mohammad. “En het huis stortte boven hem in. Toen we hem behandelden schreeuwde of huilde hij niet, gewoon door de shock.”

Een paar uur nadat Omran en zijn gezin gered waren, werd hij uit het ziekenhuis ontslagen, hij had bij de aanval hoofdletsel en kneuzingen opgelopen, maar niets ernstigs. Zijn oudere broertje en zusje gingen samen met hem in de ambulance, terwijl zijn vader na de aanval ook met een bebloed gezicht opdook.

Sarout is verbaasd dat zijn video zoveel aandacht krijgt. Het doden van kinderen is zo algemeen geworden in Aleppo en in de rest van Syrië, dat degenen die dat dag in, dag uit vastleggen niet meer verbaasd zijn door wat ze zien.

“Dit zijn kinderen die elke dag gebombardeerd worden. Het is geen uitzonderlijk geval, “zei hij. “Dit gebeurt dagelijks bij de luchtaanvallen van de Russen en de Syrische regering. Voor het oog van de wereld bombarderen ze om de beurt de burgers in Aleppo. Dit kind vertegenwoordigt miljoenen kinderen in Syrië.”

De video laat de buitenwereld echter stilstaan bij de angst van de Syrische kinderen, die door revolutie en burgeroorlog al vijf jaar geen normaal leven meer kennen. Het zijn niet de eerste beelden die de ellende van de Syrische oorlog weergeven. Vorig jaar waren er de foto’s van Alan Kurdi, het kind dat dood op een strand van Turkije in het zand lag, die een weergave waren van de enorme risico’s die wanhopige vluchtelingen op zee nemen.

Een politieagent met het lichaampje van de driejarige Alan Kurdi op het strand in de buurt van de Turkse badplaats Bodrum. Foto: AP

De beelden van Omran, verspreid door het Aleppo Media Center waarvan Sarout lid is, staan symbool voor het lijden van de stad, die ooit de bloeiende commerciële hoofdstad van Syrië was en nu in twee helften is verdeeld die allebei belegerd worden. Het is een van de meest vernietigende stedelijke conflicten in de recente geschiedenis.

Sarout, die zich direct na het horen van het nieuws over de luchtaanvallen woensdagavond naar de plaats des onheils haastte, vertelde dat rond het huis van Omran de littekens van de gevechten duidelijk zichtbaar waren.

“De hele buurt was enorm beschadigd, “zei hij. “Er waren veel mensen gewond, daar misschien 13 of 14. Er waren mensen die op straat liepen toen de bombardementen begonnen, die gingen gebouwen in om te schuilen en werden vervolgens onder het puin bedolven toen die gebouwen instortten. ”

Het oosten, dat in handen van de rebellen is, ligt nu in puin, 250.000 burgers wonen nog steeds  in het overblijfsel van de ooit glorieuze stad, het resultaat van meedogenloze luchtaanvallen met duizenden bommen die op de bewoners en hun moskeeën, markten, scholen en pleinen zijn gevallen.

Een actie van duizenden rebellenstrijders heeft de belegering van het oosten een maand kunnen tegenhouden, maar de corridor die daardoor ontstond ligt in oorlogsgebied, waardoor weinig kan passeren. Het westen, dat in handen is van de regering, en waar minstens 1,5 miljoen burgers wonen, was lang onderhevig aan willekeurig artillerievuur en wordt op zijn beurt belegerd omdat die doorgang de belangrijkste toevoerleiding is voor de wijken onder controle staan van de strijdkrachten van Bashar al-Assad.

Als teken van wanhoop en frustratie over de situatie in Aleppo heeft de VN-gezant voor Syrië donderdag abrupt een vergadering van de humanitaire taskforce afgebroken omdat deze maand de hulpkonvooien door de gevechten de belegerde steden en gemeenten niet konden bereiken.

“Een maand lang heeft geen enkel humanitair konvooi een van de belegerde gebieden bereikt, niet één konvooi”, vertelde Staffan de Mistura, die de taskforce voorzit, aan verslaggevers. “En waarom? Door één ding. Gevechten.”

Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken noemde Omran donderdag “het ware gezicht van wat er in Syrië gaande is “.

“Dat jongetje heeft in zijn leven nog nooit een dag gekend zonder oorlog, dood, vernietiging en armoede in zijn eigen land,” zei woordvoerder John Kirby, die suggereerde dat het geval Omran een aansporing zou moeten zijn tot een uitgebreide stop op de vijandelijkheden.

Voor de arts Mohammad, die Omran behandelde, is de verwoesting van deze laatste aanval des te erger door de wetenschap dat het niet de laatste zal zijn. “We leven al vijf jaar met de dagelijkse realiteit dat kinderen en onschuldige burgers gedood worden,” zei hij. “Die stomme raketten en bommen discrimineren niet.”

“Stop het doden. Het is niet logisch dat het regime en de Russische luchtmacht onschuldige burgers kan blijven doden en dat de wereld blijft zwijgen.”