2 december 2016-Voormalige politieke gevangenen vertellen over ernstige mensenrechtenschendingen in de Iraanse gevangenissen en doen een beroep op de internationale gemeenschap om zich voor de gevangenen in te zetten.

De 29-jarige Iraanse opponente van het regime, Shabnam Madadzadeh (foto), die zes jaar in een aantal van de meest beruchte Iraanse gevangenissen heeft gezeten, heeft onlangs haar toevlucht in Europa gezocht. In interviews met de pers vestigt ze nu de aandacht op het feit dat de gevangenen in Iran worden blootgesteld aan marteling en seksueel geweld, en vertelt over haar gevangenschap.

Als studente werd Shabnam Madadzadeh veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstaf omdat ze opkwam voor democratie en vrijheid in Iran. Ze werd echter zes jaar lang gevangen gehouden, onder meer in de beruchte Evin gevangenis in Teheran. In brieven die ze tijdens haar detentie heimelijk uit haar cel wist te smokkelen vestigde Madadzadeh al de aandacht op de wrede omstandigheden waaraan zij en duizenden andere vrouwen werden blootgesteld.

In haar berichten deed ze een beroep op de speciale rapporteur van de VN voor de mensenrechten in Iran om een bezoek te brengen aan de gevangenissen Evin, Raja’i Shahr en Gharchak, waar ze werd vastgehouden. Voordat ze naar Europa kon ontkomen hebben verschillende internationale mensenrechtenorganisaties al gewezen op het leed dat Madadzadeh als politieke gevangene werd aangedaan.

In de gevangenissen Raja’i Shahr en Gharchak werd Madadzadeh, net als andere gevangenen, gedwongen om naar de executies van gevangenen te kijken. Ook zij werd voortdurend bedreigd met executie of seksueel geweld, en ze werd gemarteld toen ze bij de Revolutionaire Garde in bewaring was.

“Elk moment, elke seconde, voel je de dood. De ondervragers spreken elke dag over executie, je denkt elke dag dat je binnenkort zal worden terechtgesteld”, aldus Madadzadeh.

Madadzadeh  verbleef in de Raja’i Shahr gevangenis in een ruimte die ze omschreef als een “gang”, waarin 200 vrouwen samengeperst waren met slechts twee toiletten en vervuild drinkwater. Het licht in die ruimte werd nooit uitgedaan, zodat de bewoners tussen de brute verhoren door niet konden slapen.

“Toen ze me ondervoegen werd ik ook fysiek gemarteld. Tijdens de verhoren stonden vijf of zes mannen om me heen die me sloegen, aan mijn haren trokken en mijn lichaam afranselden,” vertelde Madadzadeh. Zij beschouwde eenzame opsluiting als de ergste straf.

Madadzadeh vertelde ook over seksueel geweld in de gevangenissen: “Daarbinnen waren meisjes die door de bewakers verkracht werden. De gevangen vrouwen en meisjes hebben niemand die hen kan helpen, er werden er veel verkracht door de bewakers, zonder dat er iemand voor gestraft werd.”

“Ik zie nog steeds het gezicht voor me van een meisje dat me vertelde hoe ze zes keer was verkracht. Het was verschrikkelijk. Het heeft mijn hart gebroken, en toen ik naar haar luisterde kon ik alleen maar huilen, want ik zat in de gevangenis en kon niets doen.”

Ook mannen worden in de Iraanse gevangenissen blootgesteld aan seksueel geweld. De 25-jarige Arash Mohammadi (foto) die onlangs, net als Madadzadeh, naar Europa is gekomen, beschreef hoe hij als een politieke gevangene in Iran in een “permanente nachtmerrie” heeft geleefd, waarin hij langdurige, wrede mishandelingen moest doorstaan ​​en bedreigd werd met verkrachting.

“De ondervraging duurde 12 uur. En ik werd op een folterbank gelegd en gefolterd door slaag en elektrische schokken. Er waren drie ondervragers van de Revolutionaire Garde. Eén stelde de vragen en de andere twee zijn sloegen me voortdurend. Soms viel ik flauw, dan gooiden ze water over me heen tot ik weer bij bewustzijn kwam en gingen ze verder,” aldus Mohammadi.

Shabnam Madadzadeh en Arash Mohammadi roepen de internationale gemeenschap op om zich doeltreffend in te zetten om een eind te maken aan mensenrechtenschendingen in Iran en voor de vrijlating van politieke gevangenen.