De lerarenbond van de koepelorganisatie Education International en Amnesty International eisen de onmiddellijke vrijlating van de leraar Ismail Abdi, die louter gevangen zit wegens zijn inzet voor sociale gerechtigheid.
De wiskundeleraar Ismail Abdi werd veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf in Iran, alleen omdat hij zich als voorzitter van de lerarenbond in Teheran inzette voor sociale gerechtigheid. Sinds november 2016 zit Ismail Abdi vast in de Evin gevangenis in Teheran. Daar staat hij bloot aan represailles. Onderbrekingen van de gevangenschap en bezoeken van zijn vrouw en drie kinderen, waarop hij eigenlijk recht zou moeten hebben, worden steeds weer ingetrokken.
Sinds eind april is Ismail Abdi in hongerstaking om tegen de onmenselijke omstandigheden van de gevangenschap en tegen de vervolging van leraren die zich inzetten voor burgerrechten, te protesteren. De leraar heeft ook al in meerdere open brieven de represailles aangekaart, waarin de burgerrechten in Iran uiteengezet zijn: “ Ons worden steeds noch onze rechten onthouden. Leraren en werkgevers worden weer en weer gevangengenomen en na showprocessen van een paar minuten, waarin het oordeel al van tevoren vaststaat, in gevangenissen opgesloten. Ons werk voor burgerrechten wordt gedefinieerd als gevaar voor de staatsveiligheid.”
Ismail Abdi heeft al vaker middels hongerstaking geprotesteerd tegen de onmenselijke gevangenis-omstandigheden waaraan politieke gevangenen in Iran worden blootgesteld
De lerarenbond Education International, de koepel van lerarenbonden wereldwijd, heeft al meermalen de vrijlating van Ismail Abdi geëist en opgeroepen tot wereldwijde solidariteit met hem en andere Iraanse leraren die gevangen zitten.
Ook Amnesty International eist onmiddellijke en onvoorwaardelijke vrijlating van Ismail Abdi, daar hij geweldloos politiek gevangene is, die enkel vastzit voor zijn vreedzame werk voor de lerarenbond. Amnesty eist ook dat in Iran het misbruik van het strafrechtsysteem tegen al degenen die vreedzaam gebruik maken van hun recht op vrijheid van mening en van vergadering, gestopt wordt.Iran is partij van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten en van het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten; deze verdragen garanderen het recht van een ieder, vakbonden te vormen voor de bevordering en bescherming hun economische en sociale belangen en om daarvan lid te zijn. Door de vervolging van bondsleden schendt het regime in Teheran haar internationale verplichtingen inzake eerbiediging van mensenrechten.
Ook in Iran protesteren leraren steeds weer voor de vrijlating van hun collega Ismail Abdi
Amnesty International maakt via een dringende actie de gemeenschap opmerkzaam op de zaak van Abdi. Daarin staat:
“Ismail Abdi werd op 27 juni 2015 gearresteerd, nadat hij het Staatsbureau bezocht had om uitslag te krijgen over zijn reisverbod. Men had hem een uitreisaanvraag naar Armenië geweigerd, waar hij een visum voor Canada had willen aanvragen. Daarmee wilde hij naar Canada voor het deelnemen aan het 7e Wereldcongres van Education International dat in juli 2015 zou plaatshebben. Voor zijn arrestatie hadden agenten van de Geheime Dienst hem al eens ontboden voor ondervragingen. Tijdens deze gesprekken waarschuwden de leden van de geheime dienst hem dat wanneer hij wilde samenwerken met andere internationale verenigingen van leraren en deelnam aan internationale evenementen, hij dan een “rode lijn passeerde”.
Zijn zesjarige gevangenisstraf moest hij uitzitten vanwege “verspreiding van propaganda tegen het systeem” en “Afspraken en planning van strafbare daden tegen de nationale veiligheid”. Deze aanklachten hebben louter betrekking op zijn vreedzame activiteiten voor de bond, daarmee samenhangende contacten met de Education International, de internationale koepelorganisatie van onderwijsbonden, en de organisatie van vreedzame demonstraties die in april 2015 voor het Iraanse Parlement gehouden werd door leraren, als uitdrukking van hun protest tegen de slechte betaling en het lage onderwijsniveau , en ook tegen de gevangennemingen van leraren.
Voor hun legitieme activiteiten voor de bond werden verdedigers en verdedigsters van de rechten van de werknemers steeds weer zonder gronden ontslagen of in voortijdige pensioenen gedwongen. Zij werden het slachtoffer van vergeldingsmaatregelen, terwijl ze vreedzaam demonstreerden om nog openstaande salarissen op te eisen. Zij werden willekeurig gearresteerd en vastgezet. En `last but not least`, ze zijn veroordeeld tot lange gevangenisstraffen op grond van valse beschuldigingen van het in gevaar brengen van de nationale veiligheid. Mahmoud Beheshti Langroodi, woordvoerder van de Iraanse lerarenbond in Teheran, is nog een leraar die destijds in Iran vanwege zijn activiteiten voor de bond in de gevangenis moet zitten. Bondsleden worden beschermd door de VN-verklaring inzake de bescherming van Mensenrechtenverdedigers. Daarin wordt de verplichting aan Staten voorgehouden, het recht op de verdediging van de mensenrechten, waaronder vakbondsrechten, te respecteren en activisten tegen intimidatie, willekeurige arrestatie en detentie, alsmede foltering en andere vormen van mishandeling te beschermen.”