10 september 2019 – Sahar Khodayari stak zichzelf voor een gerechtsgebouw in Teheran in brand en overleed op maandag 9 september 2019 in het ziekenhuis aan haar verwondingen.
Sahar Khodayari werd, wegens ‘veiligheidsmaatregelen’, begraven in Qom, zonder dat haar familie werd ingelicht. Volgens sommige berichten was ze al drie dagen eerder overleden. Haar familie is bedreigd en verboden om met de media te praten over het tijdstip van het overlijden van hun dochter en de manier waarop ze begraven is.
Sahar Khodayari, 29 jaar, had Engels en computerwetenschappen gestudeerd. Ze probeerde op 12 maart 2019 als een man verkleed het Azadi Stadion binnen te komen om de voetbalwedstrijd tussen Esteghlal en Al-Eiyn te zien. Toen de beveiliging haar wilde fouilleren, vertelde ze dat ze een vrouw was en werd gearresteerd en naar de Qarchak-gevangenis gebracht.
Omdat haar familie de borgtocht van 50 miljoen toman voor haar vrijlating niet meteen kon betalen, moest ze enkele dagen in de beruchte vrouwengevangenis doorbrengen, tot 16 maart 2019. Ze was doodsbang en emotioneel en mentaal volkomen overstuur door haar detentie.
Daarnaast had ze de rechtbank meermaals gevraagd om haar mobiele telefoon en andere persoonlijke bezittingen die bij haar arrestatie in beslag waren genomen, zonder enig resultaat. Op maandag 2 september 2019 moest ze voor het Revolutionaire Hof van Teheran verschijnen, waar ze te horen kreeg dat ze zes maanden gevangenisstraf zou moeten uitzitten.
Volgens ooggetuigen kwam ze gillend het gerechtsgebouw uit, goot benzine over zich heen en stak zichzelf in brand.
Met ernstige brandwonden op 90 procent van haar lichaam, vooral in de longen, werd Sahar Khodayari opgenomen in het ziekenhuis van Motahhari. De artsen hadden geen enkele hoop om haar leven te redden. Terwijl ze in het ziekenhuis lag mochten verslaggevers niet naar haar informeren, omdat men haar ‘een zaak van de politie’ noemde.
Tegen de krant Shahrvand zei de heer Khodayari dat zijn dochter ‘een eenvoudige jonge vrouw’ was. ‘Ze was dol op voetbal en op het team Esteghlal. Dit was de eerste keer dat ze probeerde om een stadion te bezoeken.’
