Als gevolg van extra beperkingen opgelegd aan politieke gevangenen in de Evin gevangenis van Teheran door de onlangs benoemde nieuwe directeur Gholamreza Ziaei, zijn bezoeken van haar familieleden aan Maryam Akbari-Monfared geschrapt.

Echtgenoot Hassan Jafari vertelde op 20 oktober 2019, dat het intrekken van haar bezoekrecht bijzonder pijnlijk was, omdat zij zo lang hadden gestreden om het voor elkaar te krijgen.

“Na een hele boel heen- en weergeschrijf, kregen we eindelijk een brief, waarin werd aangegeven dat onze jonge dochter haar moeder een keer in de week mocht bezoeken,” zei hij. “Maar nu Ziaei de leiding heeft, bepaalt hij zijn eigen wetten. Hij staat dat niet toe. Hij heeft zelfs mijn bezoeken aan Maryam, die om de week plaatsvonden, geschrapt. Dat is erg pijnlijk. We hebben echt problemen.”

Sinds de benoeming van Ziaei, is Narges Mohammadi,  gewetensbezwaarde en medegevangene telefonisch contact met haar jonge kinderen, die in Frankrijk wonen en niet naar Iran kunnen reizen, ontzegd.

Gevangen gezet in de gevangenis in Teheran sedert december 2009 voor deelname aan de zogenaamde politieke oppositie, is Akbari-Monfared, 50, toe aan in vrijheidstelling, nadat zij meer dan 10 jaar van haar 15-jarige gevangenisstraf heeft uitgezeten, maar het hof heeft geweigerd om haar verzoek hiertoe goed te keuren.

Haar veroordeling was gebaseerd op telefoongesprekken met haar familieleden en voor eenmalig bezoek aan hen in Irak. Akbari-Monfared heeft altijd haar onschuld volgehouden voortdurend ontkend dat zij enige band of sympathie had voor die groep, waartoe haar familieleden behoorden.

“Als we ons baseren op de het islamitische strafrecht of op andere wetten, dan zou mijn vrouw al in vrijheid zijn gesteld”, vertelt Jafari. “Maar niet alleen weigeren ze dat na 10 jaar gevangenschap, maar zij hebben haar nog geen enkel uur verlof toegestaan. En nu hebben we ook nog het probleem van de weigeren van het bezoek.”

Verlof, tijdelijke invrijheidstelling,  dat typisch wordt toegestaan aan gevangenen in Iran, om een aantal redenen, zoals voor familie-, vakantie-en medische aangelegenheden, wordt routinematig aan politieke gevangenen onthouden, als een vorm van extra straf.

“Ze heeft meer dan 10 jaar in de gevangenis gezeten en diende meer dan twee-derde van haar straf uit, maar ze zijn tegen haar vrijlating, ,” voegt hij eraan toe. “We dienden drie verzoeken in bij het hoogste gerechtshof, maar we hebben niets bereikt.”

Ziaei, die werd benoemd tot directeur van de Evin gevangenis in juli 2019, had de leiding over het huis van bewaring in Kahrizak, toen tenminste vijf gedetineerden daar, die waren gearresteerd tijdens de massaprotesten in Teheran in 2009, stierven aan de gevolgen van marteling.

Hij was ook directeur van de Rajaee Shahr gevangenis in Karaj, ten westen van Teheran, waar talrijke protesten van politieke gevangen plaatsvonden, die demonstreerden tegen misbruik en onmenselijke leefomstandigheden.