6 januar1 2020 – Burgermoed tegen onderdrukking: Na de massamoord op 1500 demonstranten in Iran eisen familieleden van de slachtoffers opheldering en gerechtigheid. Het regime in Teheran reageert met nieuw geweld en verbiedt zelfs rouwplechtigheden.

In Iran werden familieleden van demonstranten, die in november 2019 gedurende de protesten door de milities van het regime werden gedood, in toenemende mate slachtoffer van represailles en vergeldingsmaatregelen van het regime.


Eind december herdachten veel mensen de demonstranten die in november doodgeschoten werden.

Naar aanleiding van het aflopen van de 40-daagse rouwperiode voor veel van de gedode demonstranten hebben familieleden eind december in verschillende steden van Iran openbare rouwplechtigheden aangekondigd. Het regime heeft openbare rouwplechtigheden evenwel verboden en al van te voren een klimaat van angst aangewakkerd om de mensen van rouwbetuigingen af te houden.


Teheran op 23.12.2019: Vrouwen en mannen protesteren tegen de onderdrukking en herdenken de in november doodgeschoten demonstranten. 

Einde december waren troepen van het regime massaal aanwezig in de steden. In een paar steden, zoals Karaj en Shiraz, werden helikopters voor de bewaking ingezet. In andere steden, zoals Urmia, betrokken scherpschutters stellingen op de daken.

Kerkhoven werden door gardisten bestormd, die met bedreiging en stokken tegen de bezoekers van de herdenkingsdiensten optraden. Bijeenkomsten van treurenden werden uiteengedreven, talrijke familieleden van gedode demonstranten werden gearresteerd.

Tot de gearresteerden behoren Nahid Shirpisheh en Manouchehr Bakhtiari (foto). Hun zoon, de 27-jarige ingenieur Pouya Bakhtiari (rechts op de foto), werd op 16 november in Karaj (ten westen van Teheran) doodgeschoten toen hij samen met zijn moeder en zuster aan een vreedzame betoging deelnam. Pouya Bakhtiaris ouders waren de eerste bloedverwanten, die via internet over de dood van hun zoon berichten verspreidden en ook buitenlandse media over de onderdrukking in Iran informeerden.

In december kondigden de ouders aan, na de 40-daagse rouwperiode, op het kerkhof van Karaj een rouwplechtigheid te laten plaats vinden. Het regime liet hen en andere familieleden op 23 december arresteren om de plechtigheid te verhinderen. Talrijke mensen in Iran hebben zich via de sociale netwerken met hen solidair getoond en tegen de represailles geprotesteerd, waaraan zij en hun familie zijn bloot gesteld.


Iran: Familieleden van gedode demonstranten eisen opheldering en gerechtigheid.

Het regime in Teheran maakt sinds midden november gebruik van brute onderdrukking om verdere demonstraties te verhinderen. Gedurende de november-demonstraties hebben de troepen van het regime in vele Iraanse steden vreedzame demonstranten met scherpe munitie onder vuur genomen. Mensenrechtengroeperingen berichten over meer dan 1500 gedode demonstranten, waaronder vele vrouwen en kinderen. Het aantal gewonden wordt op vele duizenden geschat. In heel Iran houden de massa arrestaties aan. De onderdrukking is een gevolg van verordeningen van de gezamenlijke  regering.


Moeders van gedode demonstranten eisen dat de verantwoordelijken rekenschap moeten afleggen. 

Talrijke mensen in Iran hebben nog steeds geen informatie over de verblijfplaats van hun familieleden, die in november tijdens de burgerprotesten spoorloos verdwenen. Gearresteerde demonstranten mogen vaak helemaal geen contact opnemen met hun familie en worden onder beperkingen opgesloten, wat gelijkstaat aan verdwijning en dat is een inbreuk op het volkenrecht.

Familieleden van de betrokkenen laten weten dat zij steeds weer bij politiebureaus, bij het openbaar ministerie, het revolutionair gerechtshof, in gevangenissen en andere detentiecentra naar hun verdwenen verwanten navraag doen, maar nooit antwoord krijgen.

Na de november massamoorden komen steeds meer mensen in Iran aan het woord, waarvan familieleden bij de vreedzame burgerprotesten door de troepen van het regime zijn gedood of gewond.  Ze eisen opheldering en gerechtigheid , zowel als de onmiddellijke invrijheidstelling van de mensen, die gevangen zitten, alleen omdat zij aan de demonstraties hebben meegedaan.


Studenten van de Technische Noshirvani-Universiteit in Babol (noord-Iran) herdachten eind december met een rouwplechtigheid de dodelijke slachtoffers van de november-protesten.