2 februari 2020 – De schooluitval onder meisjes in Sistan en Baluchestan is hoog, waarbij de meeste meisjes hun opleiding in het vijfde leerjaar al beëindigen. Mohammad Reza Vaez Mahdavi, adviseur van de minister van Onderwijs, wijst op kritieke behoeften in de onderwijssector in de provincie Sistan en Baluchestan. Hij zegt: “14 procent van de kinderen gaat niet naar school. De uitval is voor meisjes twee keer zo hoog als voor jongens. 53 procent van de meisjes stopt voor de middelbare school.”

“De belangrijkste reden voor de hoge schooluitval is niet dat gezinnen niet willen dat hun dochters worden opgeleid; het is eerder omdat kinderen beperkte toegang hebben tot onderwijsfaciliteiten. De lange afstanden naar scholen, vooral in de buitenwijken van Sistan en Baluchestan zoals Zahedan, Zabol, Chabahar, Iranshahr en Konarak, dragen bij aan de uitval, ”benadrukte Vaez Mahdavi. (Bron: de door de staat gerunde website Etemad Online – 9 december 2019)

Pouran Esmaili, directeur van het Yaran Instituut, merkt op: “Het gebrek aan vloeiend Perzisch is een van de belangrijkste redenen voor de hoge schoolverlating onder Baluchi-kinderen. Met grote moeite halen ze het tweede en derde leerjaar, maar ze verlaten school in het vierde en vijfde leerjaar. ”

De schooluitval, vooral voor meisjes, heeft geleid tot een toename van kindhuwelijken. Meisjes worden vaak gedwongen om te trouwen op de leeftijd van 12 of 13 jaar omdat ze geen uitzicht hebben op professionele ontwikkeling en werkgelegenheid.

Zelfs het ministerie van Onderwijs erkent dat 2 procent van de 14 miljoen Iraanse studenten, van wie de meeste meisjes zijn, de school hebben verlaten vanwege armoede en familieproblemen.

Het hoofd van de Remdan-dorpsraad in het Dashtiari-district van de stad Chabahar, verwijzend naar de achterstand in de dorpen, zei: “De dorpen in Chabahar zitten vol met slimme kinderen, maar de meisjes hier studeren tot de vijfde klas, stoppen dan en blijven thuis omdat er geen middelbare school is.”

Hij voegde eraan toe dat dit jaar een middelbare school voor meisjes werd opgericht in het dorp Remdan Delmorad, maar dat er geen adequate voorzieningen werden gebouwd. Studenten worden gedwongen om in het stof van het open veld te studeren omdat benodigdheden zoals toiletten, waterfonteinen, koeling en elektriciteit ontbreken.

“Sommige families voorkomen dat hun dochters voorbij het vijfde leerjaar studeren omdat er geen lokale scholen zijn en omdat heen en weer reizen naar de omliggende dorpen geen optie is,” zei hij.

Dringende noodzaak om scholen opnieuw op te bouwen en te versterken

De directeur-generaal Onderwijs in de provincie Sistan en Baluchestan zei over de omstandigheden van scholen in overstromingsgebieden: “Volgens een eerder veldonderzoek moeten 56 scholen in deze gebieden worden gereconstrueerd. Dit moet nu worden versneld.”

Volgens de evaluaties van het directoraat-generaal Renovatie, Ontwikkeling en Toerusten van Scholen heeft Sistan en Baluchestan in totaal 18.954 klaslokalen. Hiervan vereisen 10.528 sloop, reconstructie en versterking.

In Sistan en Baluchestan moeten kinderen in schuren studeren. Onder druk van gebrek aan scholen en onderwijsfaciliteiten stoppen ze met school. In de tussentijd zijn ze weerloos voor natuurrampen.

In de 21e eeuw hebben Iraanse kinderen in Sistan en Baluchestan, Koerdistan, Azerbeidzjan en Gilan geen onderwijsmogelijkheden. Ze zullen uiteindelijk de school verlaten. Ironisch genoeg heeft de Iraanse minister van Onderwijs op 22 januari 2020 aangekondigd dat het Iraanse regime bereid is om te beginnen met de wederopbouw van Syrische scholen.

Schooluitval verdubbelt door overstromingen

Een schoolhoofd zegt: “Scholen zijn al een week gesloten. Scholen staan onder water en leraren kunnen het dorp niet bereiken. We hebben het al jaren over slechte wegen; we klagen dat onze dorpen aan de rivier liggen zonder infrastructuur om te beschermen tegen overstromingen. Maar niemand luistert.”

“De kleuterscholen in Vanan staan onder water; het speelgoed van de kinderen is weggespoeld en de muren zijn ingestort”, zegt hij. “Ik weet niet wanneer ons leven weer normaal zal worden.” (Bron: campagne van Baluchi-activisten – 18 januari 2020).

Scholen gemaakt van klei en modder zijn getroffen door overstromingen en hierdoor is kinderen hun minimum aan basisonderwijs ontnomen.

Het geestelijke regime heeft de steden en dorpen van Iran verlaten; ze weerloos achterlatend tegen natuurrampen terwijl zij zelf de rijkdom en middelen van het land gebruiken voor binnenlandse onderdrukking en voor het exporteren van oorlog naar de regio. De vernietiging van het milieu onder de heerschappij van de mullahs heeft de schade veroorzaakt door natuurrampen vergroot. In de tussentijd biedt de overheid geen effectieve hulp. Het nationale hulpsysteem, dat specifiek is voor natuurlijke crises en een vereiste is in alle landen, heeft geen plaats in het door de mullahs geregeerde Iran.