18 mei 2020 – Mensenrechtenactivisten roepen de wereldgemeenschap op om zich in te zetten voor de christenen die in Iran worden vervolgd. Internationale aandacht en massale publieke druk zijn nodig, vooral tijdens de Corona-crisis, om de ten onrechte gedetineerde christenen vrij te krijgen.
Hoewel de corona-epidemie heerst in Iraanse gevangenissen, werden in mei ook weer christenen alleen maar vanwege hun geloof gearresteerd. Aan andere christelijke gevangenen, die tot lange gevangenisstraffen veroordeeld zijn, wordt ook een voorlopige invrijheidstelling ontzegd. Het regime van Teheran stelt de gedetineerden bloot aan het acute risico om besmet te raken met het coronavirus. Het virus vormt een bijzonder risico voor gevangenen, die gewoonlijk in onmenselijke en onhygiënische omstandigheden leven.

In de Noord-Iraanse stad Rasht werden op 14 mei drie leden van de christelijke gemeenschap in de Lakan-gevangenis opgesloten. Het echtpaar Ramin Hassanpour en Kathrin Sajadpour alsmede Moslem Rahimi (foto’s) werden door de rechterlijke macht van het regime aangeklaagd wegens lidmaatschap van een huisgemeente. De drie voormalige moslims worden ervan beschuldigd zich tot het christelijk geloof te hebben bekeerd. Ramin Hassanpour en Kathrin Sajadpour hebben twee zonen van 16 en 7 jaar, die nu door familieleden moeten worden verzorgd.

Minstens 13 andere leden van de huisgemeente waartoe het echtpaar behoort zaten al in de gevangenis. Zo ook pastor Youcef Nadarkhani (foto) die wordt vastgehouden in de beruchte Evin-gevangenis in Teheran. De predikant zit sinds juli 2017 in gevangenschap. Hij werd in juli 2017 veroordeeld tot tien jaar gevangenisstraf. De reden voor de veroordeling was zijn bekering tot het christendom en zijn actieve deelname aan huisgemeenten.
Pastor Nadarkhani werd wereldwijd bekend toen een revolutionaire rechtbank hem in 2010 ter dood veroordeelde wegens “afvalligheid van de islam”. Dit veroorzaakte een internationale golf van protesten. Nadarkhani werd in 2012 vrijgelaten uit de gevangenis, maar is sindsdien herhaaldelijk opnieuw gedetineerd en lastiggevallen omdat hij zijn arbeid in de gemeente niet had opgegeven.

Ondertussen werd bekend dat een regime-rechtbank in Teheran in april de 21-jarige Christin Mary Mohammadi (foto) veroordeeld heeft tot drie maanden gevangenisstraf en 10 zweepslagen wegens deelname aan vreedzame burgerprotesten voor de mensenrechten in januari 2020. De straf werd voor een jaar opgeschort. Mary Mohammadi krijgt direct gevangenisstraf als ze weer deelneemt aan burgerprotesten.
Geseling is een wrede, onmenselijke en onterende straf die bij internationaal recht verboden is. Het regime van Teheran blijft deze straf toepassen, in strijd met het absolute internationale verbod op foltering en andere vormen van mishandeling.
Mary Mohammadi nam enige tijd geleden het christelijk geloof aan en zet zich met publicaties op het internet in voor campagnes voor de rechten van de christelijke minderheid in Iran. De studente Engels zat van november 2017 tot mei 2018 al in hechtenis vanwege haar inzet voor vrijheid van geloof en werd daarom uitgesloten van de studie aan de Azad Universiteit in Teheran.
Op 12 januari 2020 werd Mary Mohammadi opnieuw gearresteerd toen in Teheran massademonstraties tegen het regime plaatsvonden. Na haar arrestatie werd Mary Mohammadi op brute wijze geslagen terwijl ze naar de Vozara-gevangenis in Teheran werd gebracht. Daar werd ze verhoord door drie mannelijke wachters, maar ze weigerde te spreken omdat ze geen advocaat mocht raadplegen.

Om haar te vernederen werd ze gedwongen om urenlang in de bittere kou op de binnenplaats op de grond voor de toiletten te zitten en kreeg ze 24 uur lang geen eten. Nadien dwongen vrouwelijke politieagenten de gevangene zich volledig uit te kleden en voerden ze intimiderende en vernederende lichaamscontroles uit.
Uiteindelijk werd Mary Mohammadi naar de Gharchak-vrouwengevangenis in de buitenwijk Varamin van Teheran gebracht, die berucht is om bijzonder onmenselijke omstandigheden. Eind februari is ze op borgtocht vrijgelaten.
Mensenrechtenactivisten roepen de wereldgemeenschap op om zich in te zetten voor de christenen die in Iran worden vervolgd. Internationale aandacht en massale publieke druk zijn nodig, vooral tijdens de Corona-crisis, om de ten onrechte gedetineerde christenen vrij te krijgen.