Ernstige schendingen van de mensenrechten van Iran – Conferentie van de Parlementaire Commissie en de Italiaanse Federatie voor Mensenrechten

27-09-2020 – Er was op 23 september 2020 een conferentie van de Parlementaire Commissie en de Italiaanse Federatie voor Mensenrechten over de ernstige schendingen van de mensenrechten en het terreurregime in – en buiten Iran gehouden. Senator Lucio Malan, een hooggeplaatst lid van de Italiaanse Senaat en vicevoorzitter van de Italiaanse Lang Leve Party in de Senaat, senator Roberto Rampi, vicevoorzitter van de Italiaanse Parlementaire Vergadering van de Raad van Europ, a Giulio Terzi, Italiaanse minister van de Buitenlandse Zaken 2011-2013 waren er sprekers van.
Op deze conferentie werd opgeroepen voor het oprichten van een onafhankelijke internationale commissie om het bloedbad van 1988 te onderzoeken tegen het klerikale regime te herstellen.

Professor Antonio Stango, voorzitter van de Italiaanse Federatie voor Mensenrechten:
Goedenavond en welkom bij de internationale conferentie over de situatie van de mensenrechten in Iran. We weten dat de situatie in Iran ernstig is, vooral de laatste jaren. We weten ook dat de jaarlijkse zitting van de Algemene Vergadering van de VN een paar dagen geleden begon. In de huidige internationale context is het erg moeilijk voor internationale organisaties zoals de Verenigde Naties om echt impact te hebben op hun kerndoelstellingen. Een van deze doelen is het verdedigen van fundamentele vrijheden en mensenrechten. In deze context zijn er staten met specifieke verantwoordelijkheden. Vandaag zullen we worden vergezeld door verschillende belangrijke leden van het Italiaanse parlement en verschillende prominente figuren. Op dit moment is Italië een van de landen die samen met Groot Brittannië en Frankrijk een effectieve rol kunnen hebben in de beweging van de Algemene Vergadering van de VN. Er zijn dus democratische staten die een speciale verantwoordelijkheid hebben om de mensenrechten over de hele wereld actief te verdedigen.

Het Iraanse regime wordt, wat betreft de mensenrechten situatie, bijna consequent gerangschikt onder de ergste mensenrechtenschenders in de jaarlijkse index van het Freedom House en andere gekwalificeerde betrouwbare rapporten. Het gebruik van de doodstraf is systematisch, ook om politieke redenen, zoals het gebruik van marteling voor gedwongen bekentenis. Het volledige gebrek aan burgerrechten en politieke rechten is algemeen bekend, maar de laatste jaren wordt er op dit gebied nog lang niet echt vooruitgang geboekt, hebben we geconstateerd.
Tientallen politieke gevangenen, de meesten gearresteerd tijdens de recente golf van protesten tegen het regime, zitten in de dodencel. Onder hen zijn velen veroordeeld voor banden met de PMOI die ervan beschuldigd worden “vijanden van God” te zijn. Dit is een gedragskenmerk van het Iraanse regime.

Een recent rapport van Amnesty International getiteld “Uitgebreide arrestaties, verdwijningen en martelingen in Iran na de protesten van november 2019” benadrukt dat de situatie “zeer ernstig” is. . Opgemerkt moet worden dat tijdens de opstand van november ongeveer 1.500 demonstranten werden door de paramilitairen in de straten van verschillende steden in Iran gedood.

In feite is dit hetzelfde regime dat in 1988, 30.000 politieke gevangenen executeerde, en we willen nog steeds dat de Verenigde Naties consequent optreden tegen deze misdaden. Dit is een misdaad tegen de menselijkheid en actie onderneem om die misdaad te onderzoeken. Het niet nemen van passende maatregelen in dit verband zal het regime moediger maken om zijn activiteiten op criminele wijze en straffeloos voort te zetten. Ze voelen zich volledig immuun voor alle misdrijven die zijn gepleegd in de schending van de mensenrechten. Ongetwijfeld wil het regime van Iran de hele verzetsbeweging onder leiding van de PMOI vernietigen.

De internationale gemeenschap moet beslist een manier vinden om de reële bedreiging van de wereldvrede en veiligheid als gevolg van de dictatuur regime van de mollahs te voorkomen. Om deze reden ben ik voorstander van het “triggermechanisme” in de nucleaire deal, dat automatisch VN-sancties zou kunnen afdwingen tegen het Iraanse regime dat bestond vóór 2015 in geval van een inbreuk.
De internationale gemeenschap moet beslist een manier vinden om de reële bedreiging van de wereldvrede en veiligheid als gevolg van de dictatuur van de mollahs te voorkomen. Om deze reden ben ik voorstander van het “trigger mechanisme” in de nucleaire deal, dat automatisch VN-sancties zou kunnen afdwingen tegen het Iraanse regime dat bestond vóór 2015 in geval van een inbreuk.
Dit is het startpunt van onze conferentie. En nu zou ik enkele prominente politieke figuren willen vragen om ons bij deze discussies te vergezellen …

Senator Lucio Malan, een hooggeplaatst lid van de Italiaanse Senaat en vicevoorzitter van de Italiaanse Lang Leve Party in de Senaat:
Het Iraanse regime is een internationale bedreiging. Is een bedreiging voor de wereldse veiligheid. Want het regime steunt het internationale terrorisme. We weten wat er in Beiroet is gebeurd. We weten dat de Hezbollah sterk wordt gefinancierd door het regime, en zelfs de leider van Hezbollah zegt dat al zijn raketten werden afgeleverd door het Iraanse regime.

Bovendien schendt het Iraanse regime regelmatig en dagelijks de mensenrechten in het land. Duizenden politieke gevangenen zijn gemarteld. Velen zijn vermoord. Velen zijn gearresteerd en niemand weet waar ze zijn. Dit is niet aanvaardbaar.
Alle landen die betrekkingen hebben met het Iraanse regime, zowel diplomatiek als economisch, zouden het regime moeten vragen om deze vragen te beantwoorden: Waarom laat u de politieke gevangenen niet vrij? Waarom zou u de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens niet respecteren? En als het regime deze vragen niet beantwoordt, wat het niet zal doen, moeten we de sancties krachtig vernieuwen.

We moeten alle democratieën, de burgers van alle democratieën, oproepen om hun regeringen op te roepen vrijheid te steunen. Steun de democratie.
Als we de democratie niet steunen in Iran waar geen democratie is; Als we de mensenrechten in Iran en in andere landen die Iran wil infiltreren met zijn terroristische en diplomatieke banden niet steunen, hebben we in feite de vrijheid en democratie in ons land niet gesteund. Laten we Iran steunen. Laten we de duizenden politieke gevangenen steunen die in gevangenissen worden gemarteld en wier families uit elkaar worden gerukt. Laten we hen bijstaan. Laten we voor vrijheid staan.

Senator Roberto Rampi, vicevoorzitter van de Italiaanse Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa:
Heel erg bedankt. Ja, ik geloof dat we ons op een heel, heel bijzonder moment in de geschiedenis, de wereldgeschiedenis en de geschiedenis van Iran bevinden. We weten heel goed hoe verschrikkelijk de situatie in Iran is op het gebied van mensenrechten, politieke gevangenen, de situatie van de doodstraf en het geweld van de doodstraf, van kinderen en jongeren. En we weten dat iedereen in de wereld en elke natie ter wereld dit weet.
Maar ik geloof dat de wereld, en vooral de Verenigde Naties, en Italië vandaag meer aan deze situatie moeten doen.
In de afgelopen twee weken had ik in het Italiaanse parlement, vooral in de senaat, de gelegenheid om met de minister van de Buitenlandse Zaken en andere leden van het ministerie van Buitenlandse Zaken te spreken en tijdens een plenaire vergadering van de senaat te praten om over het standpunt van Italië bij de Verenigde Naties, over de situatie van geweld en marteling en de mensenrechtencrisis in Iran en de sancties vragen te stellen. Wij zijn van mening dat Italië en alle Europese landen moeten worden gevraagd om van de sancties die we tegen Iran hebben steunen.
Ik eindig mijn toespraak met een idee dat dat bekend is voor allen die mij kennen. Ik geloof dat Iran een heel, heel groot land is, een geweldig land met een heel lange en oude traditie en cultuurvol poëzie en filosofie. Een sterk land dat wel eens een van de belangrijkste landen ter wereld kan zijn. Het huidige Iraanse regime is een groot probleem voor het Iraanse volk, iets dat dat land niet zo uitstekend mogelijk laat zijn, en het is ook een heel, heel gevaarlijk regime voor alle mensen over de hele wereld. Want we weten dat het geld van het Iraanse volk niet gebruikt wordt voor het volk. Het regime helpt veel terroristische organisaties over de hele wereld.

Dus we moeten ze stoppen. We moeten de democratisch verandering van het regime in Iran helpen. We moeten hier meer eraan werken. En we geloven echt dat dit het moment is om het te doen.
Daarom roepen we de Verenigde Naties op om al het mogelijke te doen en in het bijzonder een internationale commissie in het leven te roepen die naar Iran kan gaan om naar de mensenrechtensituatie en de mensenrechtenschendingen te kijken die dagelijks en elk uur plaatsvinden. Heel erg bedankt.

Giulio Terzi, Italiaanse minister van de Buitenlandse Zaken 2011-2013
Het is tijd om vrede boven onze eigen belangen te stellen en een intelligente “vastberadenheidscoalitie” in politiek gebied achter de campagne “maximale druk” te verenigen. De tijd voor zeer nietszeggende handel is voorbij. We moeten ons inzetten voor de economische blokkade van het Iraanse regime. Dit is een “moet” van internationale veiligheid.

Het is tijd om prioriteit te geven aan een zeer krachtige verdediging van de mensenrechten van het Iraanse volk. De tijd is op dit moment en in deze uren in de 75e zitting van de Algemene Vergadering van de VN.

In de nasleep van de terreurgolf die door het regime wordt verspreid, zijn na de novemberopstand 12.000 politieke gevangenen, onder wie veel kinderen of tieners onder de 18 jaar gearresteerd. Ze werden ondergebracht in de Ebrat gevangenis en andere geheime martelcentra voor wrede mishandeling en marteling.
Dit is een schandelijke nederlaag van de internationale gemeenschap, die verplicht is het Iraanse regime ter verantwoording te roepen voor deze misdaden, en in feite voor de massamoord van meer dan 30.000 politieke gevangenen in 1988.

Secretaris-generaal Guterres zou, zonder verder uitstel, een onafhankelijke onderzoekscommissie moeten bevelen om politieke gevangenen in Iran te bezoeken en hun onmiddellijke vrijlating te eisen.
Europese staten zouden hun ambassadeurs in Teheran moeten bevelen om politieke gevangenen te ontmoeten en een einde te eisen aan folteringen en executies.

Ten slotte wil ik eraan herinneren dat het ministerie van Buitenlandse Zaken (VS) op 17 juli de internationale gemeenschap heeft opgeroepen een onafhankelijk onderzoek in te stellen naar de massamoord van 1988 en te zorgen voor audit en gerechtigheid. (Ministerie van Buitenlandse Zaken) zei:
19 juli is de dag dat de zogenaamde doodscommissies van Iran hun werk begonnen. Op verzoek van Khomeini hebben de commissies naar verluidt duizenden politieke gevangenen van de oppositie met geweld verdwenen en buitengerechtelijk geëxecuteerd. Het huidige hoofd van de Rechterlijke Macht en de huidige minister van Justitie staan beide bekend als voormalige leden van deze “doodscommissies”. Alle regeringsfunctionarissen die de mensenrechten hebben geschonden, moeten ter verantwoording worden geroepen. De Verenigde Naties en de Europese Unie moeten de internationale gemeenschap oproepen een onafhankelijk onderzoek in te stellen en voor de slachtoffers van deze gruwelijke schendingen van de mensenrechten, georganiseerd door het Iraanse regime, gerechtigheid brengen.
Dank je.

Conferentie van de Italiaanse parlementaire comité en de Federatie voor mensenrechten – Ernstige schendingen van de mensenrechten in Iran – Elizabeth Zamparotti

De vereniging “Niet aan Kaïn Komen”, volgt ernstige mensenrechten schendingen in Iran en documenteert het, en in het bijzonder hebben we de executies gedocumenteerd en geregistreerd, waarvan de laatste geval erg opvallend en symbolisch was.
Ik verwijs naar het geval van Navid Afkari die op 12 september 2020 is geëxecuteerd. Hij was erg jong, 27 jaar oud en kampioen in worstelen en politieke gevangene. Hij werd tijdens de opstand van 2018 gearresteerd en tot de dood veroordeeld.
Ongetwijfeld zitten er duizenden mensen vast in de gevangenissen van het Iraanse regime die om politieke redenen zijn aangehouden.
En we zijn op de hoogte van gevallen van foltering, onmenselijke en onterende behandeling of bestraffing die in strijd zijn met de internationale normen.
Handelingen die ook in strijd zijn met de internationale verdragen die door Iran zijn ondertekend.
Daarom zijn we ons bewust van de aard van dit regime, een terroristisch regime, een corrupt regime, een onderdrukkend regime. En daarom besteden we veel aandacht aan degenen die worden beperkt en van hun vrijheid beroofd.
En daarom pleiten we voor internationaal onderzoek. We roepen op tot internationaal toezicht op de situatie van degenen die van hun vrijheid zijn beroofd in Iran.