22 september 2020 – In de kelder van de centrale gevangenis van Shiraz, ook wel bekend als de Adelabad-gevangenis, bracht de Iraanse worstelkampioen Navid Afkari zijn laatste dagen door voordat hij op 12 september 2020 werd geëxecuteerd.
De beruchte kelder van de Adelabad-gevangenis wordt ook wel “Ebrat” genoemd, wat letterlijk “een les” betekent.”
Ebrat wordt geleid door de Veiligheidsdienst van de IRGC
Ebrat wordt geleid door de Veiligheidsdienst van de Revolutionaire Garde (IRGC) en is de plaats waar gedetineerde demonstranten worden gemarteld die zijn gearresteerd tijdens verschillende opstanden, met name in november 2019. Alle demonstranten die tijdens de protesten van november 2019 gewond waren geraakt, werden uit ziekenhuizen weggerukt en overgebracht naar Ebrat, in de kelder van de centrale gevangenis van Shiraz.
Er werd ook gemeld dat demonstranten die in verschillende steden, waaronder Teheran, Isfahan, Behbahan, Sanandaj, Karaj en zelfs in steden in de noordelijke provincie Gilan, zijn gearresteerd verbannen zijn naar de kelder van de Adelabad-gevangenis, d.w.z. Ebrat.
De IRGC is voorzichtig zodat de namen van en informatie over de gevangenen in de Ebrat-gevangenis niet uitgelekt worden en de internationale organisaties niet bereiken.
Alle bewakers die in de kelder van Ebrat werken, hebben de taak om de gevangenen lastig te vallen en te schaden. Ze noemen elkaar met titels als ‘linkshandige Jalal’, ‘Godloze Majid’ en ‘schaamteloze Hussein’. Een van deze bewakers heeft op de ingang van de kelder van Ebrat geschreven: “Er is hier geen God!”
Geblinddoekte gevangenen doodgemarteld
Gevangenen worden geblinddoekt gemarteld in de kelder van Ebrat. De nagels van sommige gevangenen worden uitgetrokken om ze te dwingen valse bekentenissen af te leggen. Sommige gevangenen worden aan het plafond gehangen en met een kabel op hun handen, voeten en vingers geslagen. In veel gevallen breken de vingers van de gevangenen.
Een andere marteling is om een gevangene naakt uit te kleden en hem in de brandende zon of in de extreme kou te plaatsen. Drie gevangenen van de protesten van november 2019 stierven in deze gevangenis onder marteling.
Gebrek aan basisnormen
Zo’n 350 tot 400 demonstranten zitten vast in 100 smerige cellen in deze kelder. De cellen zijn 20 vierkante meter groot en elke gevangene heeft maximaal 1 vierkante meter ruimte. Elke cel heeft een gat dat als toilet wordt gebruikt. Er is geen toegang tot bad of douche. Gevangenen mogen maar één minuut koud douchen op de binnenplaats van de gevangenis, waarbij ze door de bewakers worden met een waterslang worden bespoten.
Gevangenen hebben niet het recht om met elkaar te praten en worden gestraft als er een woord tussen hen wordt gewisseld. Een week lang voedselrantsoen schrappen is een voorbeeld van het soort straf. Gedetineerden mogen de telefoon niet gebruiken om met de buitenwereld te communiceren. Gevangenen worden de klok rond door middel van cameratoezicht gecontroleerd.
Er is geen medische zorg in de Ebrat-gevangenis. Veel gevangenen werden na het brute optreden in november 2019 onverzorgd achtergelaten. Van sommige gevangenen die door marteling gewond waren geraakt werden hun wonden besmet.
Oproep om gedetineerde demonstranten te redden
SMV roept de VN-mensenrechteninstanties en alle internationale mensenrechtenorganisaties op om een internationale delegatie te vormen om gevangenissen en detentiecentra in Iran te bezoeken. Ze moeten met name eisen dat ze de gedetineerde demonstranten mogen ontmoeten en effectieve maatregelen nemen om hun vrijlating veilig te stellen.
