20 maart 2021 – In een brief kondigde een groep politieke gevangenen aan om te protesteren tegen het “despotisme” dat Iran regeert en om te protesteren tegen de moord op protesten in november 2019, de moord op Saravan, de onderdrukking en executie van demonstranten en minderheden en om nogmaals hun band te tonen met arbeiders, leerkrachten en gepensioneerden, zullen zij vanaf de eerste dag van het nieuwe jaar (in Iran ) drie dagen lang in een “groepshongerstaking” gaan.
In deze brief schreven een groep politieke gevangenen die opgesloten zijn in Evin en de Grote Gevangenis van Teheran, die zich richten tot ‘hun geliefde landgenoten’: ‘Ter nagedachtenis aan alles wat we allemaal hebben geleden en uit protest tegen de gruweldaden van de despoten, waarvan wij ons sommigen zullen herinneren, in ere van uw strijd voor vrijheid en democratie en om een einde te maken aan discriminatie en ongelijkheid en om mensenrechten te verwerven, zullen we ons protest tonen sinds de eerste dag van de 15e eeuw door gedurende drie dagen in hongerstaking te gaan.
Zich richtend tot de bevolking van Iran schreven deze politieke gevangenen: “Ter nagedachtenis aan en respect voor al onze hongerige mensen die lege Nowruz-tafels hebben, en uit protest tegen een armoede die tot geweld leidt; het is de laatste slag, het minimumloon in Iran waar iemand niet eens vijf dagen van kan leven” en “om degenen te gedenken en respecteren die naar buitenwijken werden gedreven vanwege armoede of die op een dak moeten slapen en daarvoor moeten betalen, en uit protest tegen een despotisme dat zelfs in de gevangenis elke band probeert te verscheuren en je in ballingschap stuurt, zullen we in hongerstaking gaan.”
In een deel van hun brief noemden de politieke gevangenen ook de moorden van november 2019 en de moorden op Saravan in maart 2020 als andere redenen voor hun hongerstaking. Ze schreven dat deze hongerstaking is “ter nagedachtenis en met betrekking tot de moed getoond in Saravan en om hulde te brengen aan alle Baluchi-moeders die hun geliefden verloren. Het is ook een protest tegen de onderdrukking, moorden en vervolging van religieuze en etnische minderheden. Het is ter nagedachtenis aan degenen die in november 2019 zijn vermoord en aan alle andere levens die zijn verloren om de welvaart en vrijheid van Iran te verwerven tijdens protesten tegen de agressie en wreedheid waaraan geen kogel werd verspild.”
De brief vermeldde ook dat deze hongerstaking was “ter nagedachtenis aan en met betrekking tot Navid Afkari, Mostafa Salehi, Mohammad Thalath en duizenden gedode vrouwen en mannen die opstonden en hun leven gaven voor hun volk” en in protest tegen een systeem dat zijn veiligheid verkrijgt door onderdrukking.
De brief luidt in een ander deel: “We gaan in hongerstaking ter nagedachtenis van Behnam Mahjoobi en andere zieke gevangenen die branden en smelten als een kaars achter de tralies, en uit protest tegen een gevangenis waarvan de deur alleen uitkomt op een begraafplaats.”
Deze brief is ondertekend door 28 politieke gevangenen en de schrijvers hebben benadrukt dat: “Veel gevangenen staan achter ons in deze zoektocht om onze beloften jegens u, ons volk, in het bijzonder de arbeiders, leraren, gepensioneerden en alle arbeiders die met ons staan, nieuw leven in te blazen alhoewel zij in ballingschap of eenzame opsluiting zitten, en degenen die onderworpen werden aan diepe wreedheden die geen tijd voor hen lieten, zodat hun namen konden worden genoemd in deze hongerstaking in de eerste Nowruz van de eeuw.”( 1400 zonnejaren in Iran )
Deze politieke gevangenen sloten hun brieven af met: “Onze dierbare landgenoten, moge Nowruz en alle andere dagen gezegend zijn voor jullie. Ons hart is gevuld met jullie liefde. In de hoop op overwinning en tot ziens in een vrij Iran.”
