Politiek gevangene Dr. Saeed Masouri, die zijn 24e jaar gevangenisstraf uitzit in de gevreesde Ghezelhesar gevangenis in Karaj, publiceerde een brief. Saeed Masouri, die deze brief publiceerde ter gelegenheid van “dinsdagen van protest tegen de doodstraf”, beschouwde de oorlogsvoering van het regime als onderdeel van zijn onderdrukkingsbeleid. Masouri, die wordt beschouwd als een van de oudste politieke gevangenen in Iran, schrijft in een deel van zijn brief: “Het leven als we niet kunnen zijn zoals we willen zijn, is slechts een gedwongen en opgelegd ‘levend zijn’. De naam is slavernij en niet leven…! En misschien moet je voor een mensenleven aandringen, standhouden en weerstand bieden.”

Deze politieke gevangene, die tot levenslange gevangenisstraf is veroordeeld, beschrijft de oorlogszuchtige aard van het heersende regime in Iran als volgt: “Het regime heeft zulke oorlogen nodig om te kunnen overleven, om de oorlog met het Iraanse volk te verdoezelen.”

De volledige tekst van de brief uit de Qezelhesar gevangenis in Karaj

Bij gelegenheid van “dinsdagen van protest tegen de doodstraf”

Tegelijkertijd met de raketaanval op Israël, nemen de golf van arrestaties, onderdrukking van vrouwen (onder de naam kuisheid en hoofddoek), aanvallen op gevangenissen en executies toe. Misschien hebben in schijn de externe oorlogen niets te maken met interne repressie, maar met een beetje reflectie kun je het verband wél begrijpen. Het systeem van Velayat al-Faqih (geestelijke leiderschap) was vanaf het begin niet de keuze van het volk. Daarom had hij de IRGC (kracht en onderdrukking van de IRGC) nodig om zichzelf te beschermen. Aan de andere kant zijn al deze levensonderhoudscrises, inflatie, armoede en corruptie, enz. het product van dit systeem, en de woede en protesten van mensen tegen deze situaties moeten door de IRGC worden onderdrukt.

Dus het Velayat-e-Faqih-systeem heeft de IRGC nodig voor zijn voortbestaan en bescherming tegen publieke woede en protesten. En de IRGC heeft oorlog en crisis nodig om te kunnen bestaan. Daarom heeft het systeem samengevat de IRGC nodig om te overleven en zichzelf te beschermen tegen de woede van het volk, en heeft de IRGC een buitenlandse vijand, oorlog en crisis nodig om zijn bestaan te rechtvaardigen. Daarom heeft het systeem van Velayat-e-Faqih dergelijke oorlogen nodig om te kunnen overleven en de oorlog met het Iraanse volk te kunnen verslaan.

Dit is in feite de oorlog van deze regering met het Iraanse volk, die niet gisteren of vandaag is begonnen maar al 45 jaar aan de gang is. Om deze reden worden we vandaag de dag geconfronteerd met golven van straatrepressie en executies. (terwijl logischerwijs in een externe oorlogsomstandigheid, tijdelijk moet stoppen met het lastigvallen en provoceren van eigen volk). Maar ironisch genoeg neemt de repressie zelfs toe. Omdat dit de belangrijkste oorlog is en de confrontatie met deze anti-volksheerschappij alleen de plicht en het werk is van het Iraanse volk en niet van welke buitenlandse regering dan ook!

Saeed Masouri: Ik ben in deze 24 jaar getuige geweest van veel executies.

Als gevangene die 24 jaar in de gevangenis heeft gezeten, ben ik van dichtbij getuige geweest van de massale onderdrukking, martelingen, processen van enkele minuten, wrede vonnissen en massa-executies, en ik heb velen in de laatste momenten vóór hun executie gezien, en ik ben met elk van hen vele malen geëxecuteerd. Ik kan heel goed begrijpen dat bijvoorbeeld de 850 executies van vorig jaar, rekening houdend met hun families, duizenden mensen elk jaar een nacht tot de ochtend voor de gevangenis moeten doorbrengen in afwachting van de executie en de daarop volgende overhandiging van het dode lichaam van hun dierbaren.
Als dit geen intimidatie en angst aanzaaien is, wat is het dan wel? ….

En waarom worden onze vrouwen en meisjes elke dag op brute wijze aangevallen en onderdrukt in elke gevangenis, school en universiteit onder verschillende voorwendsels van kuisheid en hoofddoek, etc.? Is het niet zo dat het verzet en de as van het verzet zich feitelijk in de straten van Iraanse steden bevonden? En het is toevertrouwd aan de vrouwen en meisjes van onze helden, die met hun weerstand en verzet echte vertolkers van het leven zijn geworden en ons en de hele wereld hebben geleerd dat: “Het leven als we niet kunnen zijn zoals we willen zijn, is slechts een gedwongen en opgelegd ‘levend zijn’. De naam is slavernij en niet leven…! En misschien moet je voor een mensenleven aandringen, standhouden en weerstand bieden.”

Wie is de politieke gevangene Dr. Saeed Masouri?
In 2001 werd hij door de rechtbank van het moellahs regime ter dood veroordeeld op beschuldiging van “Oorlog tegen God”. Maar uiteindelijk werd zijn straf gereduceerd tot levenslange gevangenis. Hij is 58 jaar oud en zit al 24 jaar gevangen in Iraanse gevangenissen, zonder ook maar één dag verlof. Hij zit momenteel in Ghezelhesar gevangenis.