Op dinsdag 28 juli 2009 werd de wereld opgeschrikt door de beelden van 3500 weerloze mannen en vrouwen in Kamp Ashraf die door Irakese veiligheidstroepen werden geslagen. Na de bestorming van het kamp met tanks, bulldozers en terreinwagens, begonnen de Irakese veiligheidstroepen op de inwoners in te slaan met kettingen, stokken, metalen staven, messen en bijlen.
Zij openden zelfs het vuur op de ongewapende inwoners van Ashraf, en er vielen doden onder de wielen van bulldozers en terreinwagens. Tot nu toe zijn de levens van 9 inwoners te betreuren en 450 zijn gewond geraakt.
Bovendien zijn 36 inwoners gekidnapt, zij worden op onbekende locaties vastgehouden. Het Irakese leger ontzegde de toegang tot het kamp aan hulpdiensten, medisch personeel, de internationale pers en mensenrechtenorganisaties.
Intussen deden de bij Ashraf gestationeerde coalitietroepen niets om dit bloedbad te verhinderen.
Dit alles terwijl de coalitietroepen in 2003 in een bindende overeenkomst met de bewoners van Ashraf hun veiligheid garandeerden. Bovendien zijn de inwoners van Ashraf door de coalitie erkend als ‘beschermde personen’ volgens de vierde conventie van Genève.
Volgens het internationale recht is de coalitie volledig verantwoordelijk voor de veiligheid van deze mensen.
De afgelopen maanden heeft de Irakese regering publiekelijk verklaard dat zij de volledige controle over willen overnemen van Kamp Ashraf, waarbij herhaaldelijk gezegd is dat zij het kamp zouden sluiten.
Bewoners van Kamp Ashraf hebben schriftelijk verklaard dat zij doodsbang zijn om aan de Iraanse autoriteiten overgeleverd te worden.
Wij, de hongerstakers en de familieleden van inwoners van Kamp Ashraf doen een oproep aan de Irakese regering om de Conventies van Genève te respecteren, in het bijzonder artikel 27 van de Vierde Conventie van Genève met betrekking tot de bescherming van burgers in tijd van oorlog, dat bepaalt dat alle burgers humaan behandeld dienen te worden.
Tevens herinneren wij de Irakese autoriteiten aan hun verplichting niemand onder dwang te verplaatsen, deporteren, repatriëren of uit te wijzen. Dit is in strijd met het niet-uitwijzing principe, zoals opgenomen in de Geneefse Conventie van 1951 inzake de status van vluchtelingen en het daaraan in 1967 toegevoegde protocol.
Het wordt steeds duidelijker dat minister-president al-Maliki wordt beïnvloed door de tirannieke heersers van Iran, in het bijzonder de hoogste leider Ali Khamenei. De Iraanse regering heeft de afgelopen twee maanden de betogingen vòòr democratie op brute wijze neergeslagen. De gewelddadige beelden daarvan zijn identiek aan die van het geweld in het kamp van de belangrijkste verzetsbeweging van het Iraanse volk. De timing van deze gebeurtenissen is geen toeval.