De naam van de stichting

Stichting voor Mensenrechten Vrienden (SMV).
SMV houdt zich actief bezig met het verbeteren van de situatie waarin het Iraanse volk zich bevindt en zet zich in om de mensenrechten in Iran te verdedigen.

Het RSIN of het fiscaal nummer

KvK: 39084249
ANBI dossiernummer: 22530
Fiscaal-nummer: 813281155
Incassant ID: NL51ZZZ390842490000
ING Bank: NL86INGB0004925296 BIC: INGBNL2A
SNS Bank: NL13SNSB0937569720 BIC: SNSBNL2A

 

De contactgegevens

Benoordenhoutseweg 23
2596 BA  Den Haag
e-mail: [email protected] Tel: 070 3142435
website: www.smvi.nl Fax: 070 3142436
www.stichtingmensenrechtenvrienden.com

 

 

De Bestuurssamenstelling en de namen van de bestuursleden

Het bestuur van de stichting bestaat uit 3 leden:

  • een voorzitter
  • een secretaris
  • een penningmeester

De nieuwe ANBI-regelgeving geeft een uitzondering voor het publiceren van de namen van bestuursleden indien de publicatie van de namen van de bestuursleden een reëel gevaar vormt voor hun veiligheid of die van hun familieleden. SMV heeft van de belastingdienst een ontheffing verkregen voor het publiceren van de namen van de bestuursleden.

Het beleidsplan

De stichting tracht haar doel ondermeer te bereiken door:

  • Het organiseren van seminaries, bijeenkomsten, demonstraties, herdenkings- en gebedsdiensten, tentoonstellingen, lezingen, persconferenties die verband houden met alle facetten van de mensenrechten;
  • Het uitvoeren van traditionele en culturele feesten;
  • Het publiceren en afdrukken van boeken, brochures en documenten inzake de mensenrechten;
  • Het uitbreiden van onze website om de misdaden van met name het regime van Iran in kaart te brengen, vooral met behulp van multimedia;
  • Het produceren van video’s aangaande de mensenrechtenactiviteiten met name binnen en buiten Iran;
  • Het verzamelen van iedere soort ondersteuning, waaronder morele steun, financiële donatie en opbrengsten van activiteiten zoals hierboven vermeld;
  • Petities aangaande mensenrechten realiseren en steun van bekende mensen inroepen.
  • Het organiseren van de jaarlijkse bijeenkomst in Parijs in juni;
  • Het ondersteunen van de Iraanse vluchtelingen in Irak. Het is een vervolg op het project van vorig jaar. Geinspireerd door de steun van Euro-parlementaires en Amerikaanse congresleden voor de veiligheid van het vluchtelingenkamp.

De wijze van de fondsenwerving

SMV gaat zoals vorige jaren door met de fondsenwerving door:

  • het benaderen van de bestaande donateurs (85%)
  • het verspreiden van de nieuwsbrieven, internet en mailingsacties (15%)

De verwachte donatie voor dit jaar zal gelijk zijn aan de laatste 3 jaar.

Beheren en besteden van fondsen en vermogen

Het besluit en beheer over de fondsen en vermogen vinden uitsluitend plaats door het bestuur.
In het maandelijkse overleg bepalen de bestuursleden de prioriteit van de projecten en bepalen welk project hoeveel budget mag krijgen.

Het beloningsbeleid

De leden van het bestuur en alle vrijwilligers genieten geen beloning voor hun werkzaamheden. Wel is een onkostenvergoeding mogelijk mits de onkosten zijn onderbouwd met facturen.

De doelstelling

  1. verdedigt en bevordert de fundamentele mensenrechten, met name in Iran, zoals vastgelegd in de internationale verdragen en conventies, waaronder de Universele Verklaring van de Rechten van de Mensen;
  2. is een platform voor alle mensen die mensenrechten een warm hart toedragen en daarvoor een actieve bijdrage willen leveren;
  3. verricht verschillende activiteiten om het bewustzijn van mensen te vergroten, in het bijzonder aangaande de doodstraf, steniging, terugzending naar land van herkomst, massamoord, marteling, onderdrukking en andere soorten schendingen van de mensenrechten, met name in Iran;
  4. maakt bekend en gaat onderdrukking van vrouwen, minderjarigen en religieuze en etnische minderheden tegen.

 

Jaarverslag 2019

Voorwoord

Ik houd van je oh eeuwige vrijheid
(ontleend van het gedicht “alleen voor jou” van grote Iraanse dichter Ahmad Sjamlou)

In oude Iraanse geschiedenis is god Anahita symbol voor het leven en de bron van het bestaan. (Anahita betekent in oude Perziche taal rein en onschuldig). Ze is diegene die de principe van het leven en bestaan in 7000 jaar cultuur van Iraniers met haar gepaard gaat. Deze dame is ook god van regen en water en sym- bol voor groei en overwinning, overwinning van licht op duister en overwinning van waarheid en vrijheid op dwang, geweld en bedrog.

In het Perzische cultuur wordt een maand van het jaar naar haar naam, Aban genoemd. (In oud Perzie werd offers gebracht in de tempel van Anahita). Daarom zijn we van mening dat de offers dat Iraniers in de maand Aban jl. (November 2019) brachten, zal leiden tot overwinning, verandering en aanbreken van een nieuwe fase. Geïnspireerd op het oude symbool, komen we in opstand tegen elke form van dwang en onderdrukking en in solidariteit met het volk dat 40 jaar lang onder het regime lijdt, gaan we een menselijke ketting vormen om het leven van de slachtoffers te redden en ook om een remedie te zijn voor gebroken harten van de families van martelaren en een brug bouwen voor her bereiken van vrijheid en mensenrechten in Iran.
Het zaad dat we Jaren lang hebben geplant, bloeide in 2019 en de lekkere geur van vrijheid is in alle steden van Iran verspreid. De inzet van tolken heeft ook onze stem en die van de protesten in heel Iran bij de vertegenwoordigers van internationale organisaties weergegeven. De stem van het onderdrukte volk is door jullie inzet en 40 jaar samenwerking, in de hele wereld verspreid en dat wordt ondersteund door de internationale gemeenschap. Alle onthollingen van misdaden van het regime en alle steun van de internationale gemeen- schap en veroordelingen van deze misdaden hebben deels tot de opstand van januari 2018 geleid en dit is te danken aan de inzet van alle mensen die voor vrijheid en mensenrechten actief zijn.
We presenteren het jaarverslag van de vereniging aan de 1500 martelaren van de opstand van November 2019 die hun leven hebben opgeofferd voor vrijheid van Iraans volk. Ze waren dappere mannen en vrouwen, vaders en moeders en jongens en meisjes van alle leeftijden. Ze zijn voor vreedzame demonstratie en voor hun burgerrechten op straat gekomen, maar de religieuze Gestapo heeft hun met de mitrailleur, oorlogsmateraal en helikopter aangevallen en hun stem en wens de kop ingedrukt.

De gewonden van de opstand warden door de repressieorganen in de ziekenhuizen van Teheran doodge- schoten en hun stoffelijk overschotten in het meer gegooied om de sporen van hun misdaden te verbergen.

Tussen de slachtoffers waren kinderen van 13 en 14 jaar oud die door de militairen op hun hoofd en borst was geschoten of een zwangere vrouw die de voordeur van haar huis opendeed om aan een gewonde demonstrant water te geven, maar ze werd in haar hoofd geschoten.

Dit verslag wordt ook gepresenteerd aan mensen die voor rechtvaardigheid in opstand zijn gekomen en in de rietvelden van de stad Mahshahr werden met de mitrailleur afgeslacht en ook aan de studenten van de stad Shiraz die aan de muren “lang leve vrijheid” hebben geschreven en werden doodgeschoten.
En aan meer dan 4000 gewonden van de opstand die niet konden opgenomen worden in ziekenhuizen, om- dat zij door de veiligheidsagenten van de bezettingsmacht herkend konden worden en in dat geval zouden ze gevaar lopen gearresteerd en vervolgens gemarteld en geexsecuteerd worden.

En ook aan meer dan 12000 arrestanten die in de middeleeuwse gevangenissen van Iran zonder bassisvoorzieningen vastzitten. Ze mogen o.a. geen advocaat hebben.

Dit verslag wordt ook gepresenteerd aan de familieleden van de slachtoffers en politieke gevangenen en bloedige en rauwende vaderland. Ondanks afsluiten van Internet door de staat om de stem van de burgers te doven, heeft het volk de stilte omgezet in opstand en protest.
De nieuwe ontwikkelingen in Iran zullen tot de omwenteling en tot het uitbreken van een nieuwe fase op menselijk leven en vrede en broederschap in de hele regio leiden. We reopen alle rechtvaardige mensen op om Iraniers in hun streven naar vrijheid tegen de religieuze dictator te steunen. We zijn alle liefhebbers van de
mensenrechten die in de afgelopen 40 jaar en in moeilijke en duistere tijden van massaafslachting Iraniers heb- ben ondersteund, dankbaar en we waarderen jullie steun van harte. Jullie inzet heeft ons mogelijk gemaakt om de misdaden van het mullahs regime overal in de wereld te onthullen en het regime in diskrediet te brengen.
De vrijheidsbeweging van Iraniers duurt voort, wordt uitgebreid en diep. De internationale gemeenschap heeft ervaring met de overwinning op apartheid regime in Zuid-Afrika en ook verlies van het fascism van Hitler. Geschiedenis kent geen achteruit gaan en geen macht kan de maatschappelijke evolutie tegenhouden en mensen blemeren hun eigen lot te bepalen. We zullen samen standvastig grote overwinningen boeken. Overwinning op duisternis en viering van vrijheid van Iraanse mensen is in zicht.

 

Jaarverslag 2019 • Deel II

Het resultaat van twaalf maanden campagne van 1 januari t/m 31 december 2019

  1. Het opzetten van een internationale campagne in Europa en de Verenigde Staten, tegen massamoord en voor het aan de kaak stellen van misdaden tegen de menselijkheid, om daarmee levens te redden. Een campagne tegen willekeurige arrestaties en terechtstellingen en voor de vrijlating van 8000 mensen, die tijdens vreedzame demonstraties, sinds december 2017, zijn gearresteerd en voor de vrijlating van meer dan 12000 personen, die naar willekeur werden gearresteerd en vaak verdwenen tijdens de opstand in november 2019 en die middeleeuwse martelingen ondergaan.
  2. Bijeenroepen van vergaderingen, conferenties en internationale bijeenkomsten ter wereldwijde veroordeling van de misdaden tegen de menselijkheid in Iran.
  3. De vruchten plukken van negen jaar van internationale inspanning om een gerechtelijke vervolging te bewerkstelligen voor de massamoord van 1988 en een vervolg geven aan deze activiteiten.
  4. Rechtskundige campagne en verhoogde internationale druk om politieke gevangenen, dissidenten en mensenrechtenactivisten vrij te krijgen.

De toegenomen, rechtskundig georiënteerde inspanningen hebben succes opgeleverd voor de slachtoffers en terughoudendheid bij de religieuze fascisten, die een aantal mensenrechtenactivisten en politieke gevangen hebben vrijgelaten. We beginnen met de vermelding van een belangrijk feit, daarna volgen de acties in chronologische volgorde.

Sectie 1: Het aantrekken van internationale steun voor Mensenrechten Campagnes

Maximale druk op de middeleeuwse dictatuur in Iran
Tegen terechtstellingen, marteling, censuur, geweld en onderdrukking

Het religieuze fascisme, dat over Iran regeert, werd voor de 66-ste maal, in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, veroordeeld voor de schending van de mensenrechten

18 december 2019

Voor 66-ste maal werd het klerikale regime veroordeeld door de Verenigde Naties, dit was één van de belangrijkste successen, die door alle internationale inspanningen van ons, mensenrechtenverdedigers, om de onderdrukking in Iran te beëindigen, werd bereikt. Dit resultaat kwam tot stand door de inzet van duizenden, die de klok rond werkten om alle gegevens en nieuws te verzamelen.

New York, 18 december 2019, de Algemene Vergadering van de VN nam de 66-ste resolutie, waarin de dicta- tuur van de moellahs werd veroordeeld, met 81 stemmen voor, aan. De resolutie was van te voren goedgekeurd door de Derde Commissie van de Algemene Vergadering.

In de resolutie, die door de Algemene Vergadering van de VN (UNGA) werd aangenomen, uitte de internationale gemeenschap zijn bezorgdheid over de schending van de basis van de mensenrechten en van de fundamentele vrijheden en over het hoge aantal terechtstellingen, in het bijzonder die van minderjarigen, als wel over de marteling en de wrede behandeling van gevangenen onder het fascistisch regime, dat Iran
regeert. The UNGA benadrukt het hoge aantal executies door de religieuze dictatuur, waaronder “De tenuitvoerlegging van de doodstraf op minderjarigen en op hen die een gedwongen bekentenis hebben afgelegd, dit in strijd met het internationaal recht “.

De resolutie van de Algemene Vergadering roept het regime ook op om zich te houden aan “in wet en prak- tijk niemand te onderwerpen aan marteling of een andere wrede, onmenselijke of vernederende behandeling,” en op te houden met “wijdverspreide en systematisch toegepaste eigenmachtige opsluiting, dat ook gericht is op burgers met een buitenlandse of dubbele nationaliteit”.

De resolutie, die is aangenomen door de Algemene Vergadering van de VN, richt zich ook op de gevallen van gedetineerden, die in de gevangenis ter dood zijn gebracht en op het excessieve gebruik van geweld tegen demonstranten en roept de dictatuur van de moellahs op om diegenen vrij te laten, die opgesloten zijn vanwege “het uitoefenen van hun rechten en het gebruikmaken van hun fundamentele vrijheden”, waaronder “zij die alleen maar zijn gearresteerd omdat zij meededen aan demonstraties.”

Het laatste deel van de resolutie van de Algemene Vergadering benadrukt de noodzaak van een bezoek van de Speciale Rapporteur aan het Iran dat geregeerd wordt door geestelijken en zegt “De Algemene Vergadering is van plan de mensenrechten in Iran te bewaken.”

Oproep van deskundigen van de VN om noodzakelijke medische zorg voor politieke gevangenen in Iran

Geneve, 21 januari 2019

  • Dainius Pῡras, Speciaal Rapporteur over het recht op gezondheid,
  • Nils Melzer, Speciaal Rapporteur over marteling en andere wrede, onmenselijke of vernederende behan- deling of straffen,
  • Michel Forst, Speciaal Rapporteur over de toestand van mensenrechtenverdedigers;
  • Javaid Rehman (Pakistan), Speciaal Rapporteur voor de Mensenrechtensituatie in Iran

In een verklaring beschreven de VN deskundigen dat zij vele verslagen hadden ontvangen over gevangenen in Iran, die noodzakelijke medische behandeling zorg wordt onthouden, wat neerkomt op onmenselijke behandeling en marteling.

Volgens mensenrechtenverdedigers wordt aan politieke gevangenen, in de gevangenissen van de religieuze dictatuur in Iran, moedwillig medische behandeling onthouden om hen te dwingen tot bekentenissen in verhoren die op video worden opgenomen en uitgezonden worden.

De volgende methoden, die bedreigend zijn voor de gezondheid van de gevangenen, worden toegepast in de Iraanse gevangenissen: Spoedeisende behandeling is niet voorhanden; medicijnen voor gevangenen zijn verboden en de medicijnen, die worden uitgedeeld zijn reeds lang over hun datum; verdachte medicijnen worden aan gevangenen gegeven om hun psychische en fysieke balans te verstoren. Dit leidt soms tot de dood of een onomkeerbare psychische gesteldheid van de gevangene.

De VN deskundigen riepen op tot de vrijlating van Nazanin Zaghari-Ratcliffe en van Narges Mohammadi, die in hongerstaking zijn omwille van hun onmenselijke behandeling.
Twee Rapporteurs van de VN Werkgroep zeiden ook dat de detenties naar willekeur en onwettig zijn.

Persconferentie en verklaring van Verslaggevers zonder Grenzen

Parijs, 7 februari 2019
Islamitische dictatuur in Iran – 40 jaren van onderdrukking

Verslaggevers zonder grenzen (RSF)1, die wereldwijd werken aan vrijheid van informatie, deden op 7 februari, tijdens een persconferentie, verslag van de intimidatie door het regime van tegenstanders, religieuze minder- heden en wetenschappers.

Tijdens deze belangrijke conferentie werd verslag gedaan van 61940 gevallen van zaken tegen mensenrechtenactivisten en politieke gevangenen in Iran, waaronder die tegen 520 personen, jonger dan 18 jaar, over de jaren 1979 tot 2009. Er werd bij gezegd dat in die periode tenminste 860 dissidente journalisten werden vervolgd en geëxecuteerd en zelfs in het geheim werden geliquideerd.

RSF kondigde aan dat nieuwe informatie, die beschikbaar was gekomen, zou worden gedeeld met de Hoge Commissaris voor Mensenrechten van de VN, Michelle Bachelet, zodat de religieuze dictatuur ter verantwoording kan worden geroepen.

Recente rapporten tonen aan dat 5760 Bahai in Iran, onder het voorwendsel dat zij tot een sekte zouden behoren, zijn gearresteerd, onder druk gezet en veroordeeld.

Het justitieel systeem van de religieuze dictatuur houdt geen lijsten bij van beroepen, die politieke gevan- genen en mensenrechtenactivisten uitoefenen, zodat zij later kunnen zeggen dat er geen journalisten bij de politieke gevangenen in Iran zijn. Deze leugen wordt met opzet gebruikt om internationale kritiek de kop in te drukken en mensenrechtenverdedigers te ontmoedigen.

Het regime van de moellahs beschuldigt politieke gevangenen ervan samen te werken met het buitenland en van activiteiten tegen de nationale veiligheid en van spionage.

SMV staat stevig achter de verklaringen in deze conferentie van onze zusterorganisatie RSF. We beschouwen dit als een belangrijke stap in het aan de kaak stellen van de mensenrechtenschendingen in Iran.

Mensenrechtenraad VN: Opdracht om internationaal de mensenrechtentoestand in Iran kritisch te volgen – verlenging van het mandaat van de Speciale Rapporteur over Iran met een jaar

Geneve, 22 maart 2019

Op 22 maart, nam de Mensenrechtenraad van de VN in Geneve een resolutie aan, waarin het mandaat van de Speciale Rapporteur over de toestand van de mensenrechten in Iran voor nogmaals een jaar werd verlengd. Iran wordt beschouwd als een land waar het met de mensenrechten droevig is gesteld en waar internationaal toezicht geboden is.

Javaid Rahman, de Speciale Rapporteur over de Mensenrechten, sprak op 11 maart over de omvang van de mensenrechtenschendingen in Iran, tijdens de presentatie van zijn zesmaandelijks rapport aan de Mensenrechtenraad in Geneve. Tijdens de persconferentie veroordeelt hij het toepassen van de doodstraf op minderjarigen in Iran. De Speciale Rapporteur van de VN refereerde ook aan de burgerprotesten voor soci- ale rechtvaardigheid en mensenrechten in Iran, sedert het begin van 2018 en deed een beroep op regime in Teheran om het recht van de burgers op een vrije meningsuiting en vergadering te respecteren en alle
gevangenen vrij te laten, die gearresteerd werden omdat zij van hun rechten gebruik maakten bij vreedzame demonstraties. Hij wees er op dat de toenemende bedreiging, treitering en opsluiting van verdedigers van mensenrechtenverdedigers, advocaten en activisten van de lerarenvakbond en andere vakbonden, ernstige zorg baren.

Dit succes is het resultaat van een langjarige campagne tegen de mensenrechtenschendingen in Iran, dat werd bereikt door het opsturen van duizenden documenten en gedetailleerde verslagen over wat erin de gevangenissen in het hele land gebeurt en over de onderdrukking van mensenrechtenactivisten. Dit succes mag worden gevierd.

President van het Europees Parlement roept op tot de in vrijheid stelling van een mensenrechtenadvocaat in Iran

Straatsburg, 5 april 2019

De president van het Europese Parlement, Antonio Tajani, riep op tot de onmiddellijke in vrijheidstelling van de mensenrechtenadvocaat, Nasrin Sotoudeh. Tajani zei in de openbare vergadering van het Europese Parlement dat “ haar fout is de verdediging van de mensenrechten.”

Nasrin Sotoudeh won de prestigieuze Sakharov mensenrechtenprijs van het Europese Parlement in 2012, maar is, sinds juni 2018, gedetineerd in de beruchte Evin gevangenis van Iran. In recente jaren heeft zij vele politieke gevangenen en mensenrechtenverdedigers bijgestaan en is actief bezig met de verdediging van hen, die om hun verzet tegen de verplichte sluier, werden gearresteerd. Ze was ook actief in campagnes tegen de doodstraf en voor het redden van kinderen, die ter dood waren veroordeeld.

Wegens ernstige schendingen van de mensenrechten breidt de Europese Unie de sancties tegen het regime in Iran uit

8 april 2019

De Europese Unie breidt de sancties tegen het regime in Teheran, vanwege de voortgaande mensenrechten- schendingen in Iran, voor een jaar uit. De lidstaten van de EU besloten de strafmaatregelen te laten voortduren tot 13 april 2020.
Hier volgt de verklaring:

De namen van 82 hooggeplaatste, veiligheids- en justitiële ambtenaren, die betrokken zijn bij massamoord, onderdrukking en de terechtstelling van mensenrechtenactivisten staan op de lijst, waaronder de rechter bij het Islamitische gerechtshof, Mohammad Moghisei, die aan het hoofd staat van het Revolutionaire Gerechtshof in Teheran, 28-ste district. Hij sprak het vonnis van 33 jaar gevangenisstraf en 148 zweepslagen uit tegen Nasrin Sotoudeh, advocaat, in maart van dit jaar, alleen vanwege haar betrokkenheid bij mensen- en vrouwenrechten.

SMV verwelkomt de aandacht van de internationale gemeenschap voor hen die betrokken zijn bij marteling en onderdrukking van mensenrechtenactivisten en noemt dit een stap in de goede richting om het Iraanse regime terughoudend te laten zijn.

Verklaring van zes Mensenrechten deskundigen van de VN:
Waarschuwing voor ongehoorde schending van de Mensenrechten in Iran

9 mei 2019

Op 9 mei 2019, waarschuwden zes deskundigen van de VN voor de schending van de mensenrechten in Iran en brachten in een verklaring naar buiten dat ten minste 90 personen in gevangenissen werden vastgehouden, die als minderjarigen waren gearresteerd en die ter dood waren veroordeeld. Hen hangt de voltrek- king van de doodstraf boven het hoofd.•

  • Javaid Rahman (Pakistan), Speciaal Rapporteur voor de Mensenrechtensituatie in Iran
  • Agnes Callamard (Frankrijk), Speciaal Rapporteur voor standrechtelijke, civiele of willekeurige executies
  • Nils Melzer (Zwitserland), Speciaal Rapporteur over marteling
  • Renate Winter (Oostenrijk), Voorzitter van de VN-Commissie voor de Rechten van het Kind
  • Catalina Devandas-Aguilar (Costa Rica), Speciaal Rapporteur voor de Rechten van Mensen met een handicap
  • Dainius Puras (Litouwen), Speciaal Rapporteur voor het Recht op gezondheid

Deskundigen van de VN uiten ‘diepe bezorgdheid’ over Irans ‘consistente patroon’ van het onthouden van levensreddende medische behandeling aan gedetineerden

Geneve, 10 juli 2019

Mensenrechtendeskundigen van de VN drukten hun diepe bezorgdheid uit over de voortdurende weigering van Iran van passende gezondheidszorg aan gedetineerden, ondanks herhaalde oproepen.

“De laatste maanden hebben we de Iraanse overheid onze diepe zorgen overgebracht over de fysieke en geestelijke gezondheid van de gedetineerden,” zeiden de deskundigen. “Ondanks de verzekering van de overheid zijn we teleurgesteld dat we nog steeds verslagen ontvangen over het weigeren van medische behandeling, waaronder levensbedreigende toestanden. Deze voorvallen zijn niet geïsoleerd, maar lijken een consistent patroon te vertonen.”

De kritieke toestand, waarin de mensenrechtenverdediger Arash Sadeghi verkeert, is bijzonder alarmerend. Hij is, volgens verslagen, gediagnosticeerd met een zeldzame vorm van botkanker. Sadeghi werd veroordeeld tot 15 jaar gevangenisstraf door het Revolutionaire Gerechtshof, in augustus 2015, op beschuldiging van “vereniging en samenspanning, met gebruik van propaganda, tegen de Staat”; “belastering van de stichter van de Islamitische Republiek van Iran”; “het verspreiden van leugens via cyberspace”; en “propa- ganda tegen het regime”. De deskundigen zeiden dat zijn vreedzame mensenrechtenactiviteiten bestonden uit berichten via sociale media en gesprekken met journalisten en mensenrechtenverdedigers in het buiten- land, over de mensenrechtentoestand in Iran.

Autoriteiten van de Raja’i Shahr gevangenis hebben hem, volgens verslagen, toegang tot medische behandeling geweigerd. Sadeghi’s gezondheidstoestand verslechterde, nadat hij, na zijn operatie in september 2018, werd teruggestuurd naar de gevangenis, tegen het advies van de doctoren in.

Ernstige bezorgdheid werd ook uitgedrukt ten aanzien Ahmadreza Djalali en Kamran Ghaderi. Djalali, een Zweedse-Iraniër met een dubbele nationaliteit, medicus en onderzoeker bij het Karolinska Instituut voor Geneeskunde in Stockholm. Hij werd schuldig bevonden en ter dood veroordeeld op beschuldiging van “misbruik van vertrouwen” voor, zogenaamd, spionage in Iran. Gevangen gehouden in de Evin gevangenis, is Djalali passende gezondheidszorg onthouden, hoewel medische tests hebben uitgewezen dat hij waar- schijnlijk kanker heeft.

Ghaderi, een Oostenrijks-Iraanse zakenman, met dubbele nationaliteit, beschuldigd van spionage, dient een straf van 10 jaar uit. Ook in de Evin gevangenis, werd hem passende medische behandeling onthouden, niettegenstaande een tumor in zijn been.

Sadeghi, Djalali and Ghaderi zijn behandeld voor sommige dingen, maar de deskundigen zeiden dat zij be- zorgd waren over het feit dat dit vaak na tussenposen en lang wachten gebeurde. Verder wordt niet voorzien in herstel-behandeling en een follow-up door specialisten.

Twee vrouwen, Nazanin Zaghari-Ratcliffe en Narges Mohammadi, waarvan de gezondheidstoestand uitvoerig werd weergegeven in een verklaring in januari 2019, hebben nog steeds de vereiste medische zorg niet gekregen.
“We dringen er bij de Iraanse overheid op aan dat, niet alleen deze betrokkenen, maar ook andere gedetineerden, onmiddellijk en onvoorwaardelijk toegang krijgen tot passende medische behandeling en verzorging, als zij die nodig hebben,” zeiden de deskundigen.

De deskundigen vestigden ook de aandacht op talrijke verslagen over onveilige en onhygiënische omstandig- heden in de gevangenis, die de fysieke en mentale gezondheid van gedetineerden in Iran in gevaar brengen. Volgens de verslagen lijden vele gevangenissen onder overbezetting, verontreinigd voedsel en water, knaagdieren en insectenplagen en onhygiënische faciliteiten en van onvoldoende controle over de temperatuur.

De Werkgroep Willekeurige Detentie van de VN heeft hiervoor al vastgesteld dat vier, met name genoemde personen (Nazanin Zaghari-Ratcliffe, Narges Mohammadi, Arash Sadeghi en Ahmadreza Djalali), naar wille- keur zijn opgesloten en heeft opgeroepen hen in vrijheid te stellen.
“We herhalen onze oproep voor de onmiddellijke invrijheidstelling van mensenrechtenverdedigers en van alle andere personen, waarvan bekend is dat zij arbitrair zijn opgesloten,” zeiden de deskundigen.

De deskundigen van de VN hebben in het verleden de Iraanse overheid ook al in kennis gesteld van hun zorgen. De VN-deskundigen zijn:

  • Dainius Puras (Litouwen), speciale berichtgever voor het recht op gezondheid
  • Michel Forst (Frankrijk), speciale berichtgever over de positie van mensenrechtenverdedigers
  • David Kaye (VS), speciale berichtgever over de vrijheid van meningsuiting
  • José Antonio Guevara Bermúdez (Mexico), Spreker van de VN-werkgroep over willekeurige arrestaties
  • Fionnuala Ní Aoláin (Ierland), speciale berichtgever over mensenrechten in betrekking tot de strijd tegen terrorisme
  • Agnes Callamard (Frankrijk), speciale berichtgever over onrechtmatige, standrechtelijke of willekeurige terechtstellingen
  • Nils Melzer (Zwitserland), speciale berichtgever over marteling
  • Javaid Rehman (Pakistan), speciale berichtgever over de mensenrechtentoestand in Iran

Verklaring van zes mensenrechten deskundigen van de VN: Veroordeel de vervolging van Iraanse vrouwenrechten activisten

16 augustus 2019

Mensenrechtendeskundigen van de VN hebben de lange gevangenisstraffen, die werden opgelegd aan drie Iraanse vrouwen, die tegen de sluierdwang protesteerden, veroordeeld.
“We zijn verontrust erover dat de arrestatie en lange gevangenisstraffen, die deze vrouwen moeten onder- gaan, direct in verband staan met het vreedzaam uitoefenen van hun recht op een vrije mening en vergadering, in hun streven naar gendergelijkheid in Iran,” zeiden de experts.
“We roepen de Iraanse autoriteiten op om deze vonnissen te vernietigen en onmiddellijk alle mensen- rechtenverdedigers vrij te laten, die volkomen willekeurig zijn opgesloten vanwege hun opkomen voor vrouwenrechten en de verzekering te geven, dat het recht van deze vrouwen op vrijheid van meningsuiting, vreedzaam bijeenkomen en niet gediscrimineerd worden, ten volle zal worden gerespecteerd.” De deskundigen herinnerden eraan dat activiteiten van vrouwenrechtenverdedigers essentieel zijn in het genieten van de mensenrechten.

Mevr. Mojgan Keshavarz werd veroordeeld tot 23 jaar en 6 maanden gevangenisstraf, terwijl Mevr. Yasaman Aryani en Mevr. Monireh Arabshahi elk werden veroordeeld tot 16 jaar gevangenisstraf.

Alle drie werden veroordeeld vanwege vergadering en samenzwering met het doel de nationale veiligheid in gevaar te brengen, propaganda tegen de Staat en “het aanmoedigen en mogelijk maken van [morele] cor- ruptie en prostitutie”. Mevr. Keshavarz werd ook beschuldigd van het “beledigen van de heiligen”.

De tenlasteleggingen werden uitgebracht nadat er een video was vertoond, waarop te zien was hoe de drie vrouwen bloemen uitdeelden bij de metro van Teheran op 8 maart 2019, de Internationale Vrouwendag. De mensenrechtenverdedigers, die geen sluier droegen, protesteerden vreedzaam tegen de sluierdwang en verdedigden het recht van de vrouw, wel of geen sluier te dragen.

Nadat de video tevoorschijn was gekomen, werden de vrouwen opgepakt in april 2019, ze “verdwenen”, onder gebruik van geweld, voor 9 tot 14 dagen. Aan het begin van hun onderzoeksperiode hadden zij geen toegang tot een advocaat. Hun wettige vertegenwoordigers werd, zo wordt gemeld, verboden om hen tijdens het proces bij te staan. De deskundigen toonden zich in het bijzonder bezorgd over deze duidelijke inbreuk op het recht van de vrouwen op een eerlijk proces.

“We herinneren de Iraanse autoriteiten eraan dat vrouwenrechtenverdedigers, die zich verzetten tegen een verplichte kledingcode, zich bezig houden met het verdedigen van universeel gegarandeerde mensenrech- ten. Het inzetten van onderdrukkende wetgeving, om het uitoefenen van het recht op een eigen mening en vreedzaam bijeenkomen te criminaliseren, is in strijd met de verplichtingen van Iran om de mensenrechten te eerbiedigen,” zeiden de deskundigen.

De vrouwen maken deel uit van een aantal Iraanse mensenrechtenverdedigers, die opgesloten en veroor- deeld zijn vanwege de beschuldiging van het in gevaar brengen van de nationale veiligheid, toen zij bezig waren de vrouwenrechten uit te dragen. Volgens verslagen zijn sinds januari 2018 tenminste 32 mensen gearresteerd en zeker 10 van hen opgesloten, voor het protesteren tegen het verplichte dragen van de sluier.

Zoals wordt gerapporteerd, neemt het aantal arrestaties van vrouwenrechtenactivisten in de recente weken toe en een ambtenaar heeft een waarschuwing doen uitgaan dat andere mensen, die protesteren tegen de verplichte sluier een aanklacht van het in gevaar brengen van de nationale veiligheid tegemoet kunnen zien.

De VN-deskundigen stelden de Iraanse overheid al op een eerder tijdstip op de hoogte van hun bezorgd- heid. In het antwoord van de overheid van Iran werd aangegeven dat de drie vrouwen gearresteerd waren op aanklachten, die te maken hadden met de moraal en het in gevaar brengen van de nationale veiligheid.

  • Javaid Rehman (Pakistan), Speciaal Rapporteur over de toestand van de mensenrechten in Iran;
  • Mevr. Dubravka Šimonović (Kroatië), Speciaal Rapporteur over gebruik van geweld tegen vrouwen, de oorzaken en de gevolgen;
  • Michel Forst (Frankrijk), Speciaal Rapporteur over de toestand van mensenrechten verdedigers;
  • Mevr. Meskerem Geset Techane (Ethiopië), Voorzitter, Werkgroep over de discriminatie van vrouwen en meisjes;
  • David Kaye (VS), Speciaal Rapporteur over de bevordering en de bescherming van het recht op een vrije mening en de uiting ervan;
  • Ahmed Shaheed (Maladiven), Speciaal Rapporteur over vrijheid van godsdienst en geloof.

Europees Parlement roept op tot de onmiddellijke invrijheidstelling van verdedigers van vrouwenrechten

19 september 2019

Het Europese Parlement veroordeelde in een resolutie de grove schendingen van de mensenrechten in Iran, in het bijzonder de vervolging van vrouwen en andere mensenrechtenverdedigers.3 Het Europese Parlement veroordeelt eveneens de doodstraf voor minderjarige daders en roept de Iraanse overheid op de doodstraf af te schaffen.

De resolutie spreekt zijn waardering uit voor en ondersteunt mensenrechtenverdedigers, benadrukkend: “Houdt in gedachte dat jullie gebruik hebben gemaakt van jullie recht op vrijheid van meningsuiting en vergadering en het recht op een vreedzame samenkomst. “

De resolutie vermeld dat, volgens een groot aantal verslagen, er onmenselijke en vernederende omstandig- heden bestaan, vooral in de Evin gevangenis in Teheran en spreekt over het gebrek aan medische zorg voor gedetineerden, dat in strijd is met de principes van de VN, inzake de behandeling van gevangenen.

De resolutie bevestigd dat er systematisch wordt gemarteld in de Iraanse gevangenissen en roept op tot beëindiging, zonder uitzondering, van alle vormen van marteling en slechte behandeling.

De resolutie veroordeelt ook de vervolging van vrouwenrechtenactivistes, die betogen tegen de sluierdwang en roept het Iraans regime op het recht van de Iraanse vrouw te respecteren om haar eigen kleding te kie- zen.
Het Europese Parlement riep op tot de in vrijheid stelling van verschillende activisten.

Het belang van deze resolutie is gelegen in het feit dat aan de ene kant een groot aantal afgevaardigden deze ondersteunden, terwijl anderzijds aandacht wordt gevestigd op de zeer vernederende en onderdruk- kende maatregelen binnen Iran die tegen vrouwen- en mensenrechtenactivisten worden ingezet. Deze waardevolle veroordeling is het resultaat van twee jaar werk om de stemmen van de slachtoffers te laten horen aan de internationale gemeenschap en de internationale druk op Iran te verhogen.

VN, Europees Hoofdkwartier: Conferentie over de Toestand van de Mensenrechten in Iran – Veroordeling van de voortdurende Schending van de Mensenrechten

4 oktober 2019

Geneve – Mensenrechtenconferentie over Iran
Veroordeling van de voortdurende mensenrechtenschendingen in Iran

Gelijktijdig met de jaarlijkse bijeenkomst van de Mensenrechten Raad, die gehouden werd op 9 september in het hoofdkwartier van de VN in Geneve, werd een conferentie bijeengeroepen door drie mensenrechtenorganisaties, die de advies-status van de VN hebben, waaronder France Libertés, de Internationale Vereniging voor Vrouwenrechten (WHRIA) en de Internationale Vereniging voor de Ontwikkeling van Onderwijs.

Bij deze conferentie, werd gesproken over de mensenrechtentoestand in Iran onder het bewind van de moellahs en opgeroepen tot opheffing van de onschendbaarheid van de daders van de massamoord op politieke gevangenen in 1988, die zich bevinden onder de hoogste ambtenaren van het regime en hen voor het gerecht te brengen.

De thematische sprekers bij de conferentie waren:

  • Kirsty Brimelow, Engeland Queen’s Councel (QC), prominent, internationaal mensenrechtenadvocaat
  • Laurence Fehlmann Rielle – Afgevaardigde van het Zwitsers Federale Parlement
  • Dr. Alejo Vidal-Quadras – President van de internationale Commissie “Op zoek naar gerechtigheid”
  • Dr. Henrik Hermansson, een mensenrechtendeskundige en politicoloog

Getuigen van de misdaden van het regime en familieleden van de slachtoffers van de vermoorde gevangenen deelden hun ervaringen.

De afgevaardigde van de Mensenrechtenorganisaties introduceerde de sprekers en legde aan het gehoor uit wat de bedoeling was van de conferentie. Mevr. Emami (een lid van de raad van bestuur van de SMV, sprak als getuige).

Mevr. Christie Brimlow, een vooraanstaand mensenrechtenadvocaat en juriste, zei dat de VN deze misdaad tegen de menselijkheid moet onderzoeken, vanwege de overweldigende hoeveelheid bewijs voor de massaslachting van 1988. Anders verliest de VN zijn grondslag en wijkt af van zijn oorspronkelijke doelstelling.

Daarna refereerde ze aan een interview met de trawant van het regime, Mostafa Pourmohammadi, ze zei: “Hij gaat door met het rechtvaardigen van de massamoord in zijn toespraken”. Ze volhardde dat de daders voor het gerecht dienen te worden gebracht.

Dr. Alejo Vidal Quadras, President van de Internationale Commissie “op Zoek naar Gerechtigheid” (ISJ)5, was ook spreker op de conferentie. Hij zei: “ 30000 politieke gevangenen werden standrechtelijk geëxecuteerd en in massagraven begraven, de antecedenten van deze mensen worden nog steeds door de Iraanse ambtenaren geheim gehouden.”

Mensenrechtenschendingen in Iran zijn een officieel onderdeel in het regime van de moellahs en worden toegepast in de wet en de dagelijkse praktijk. Systematische mensenrechtenschendingen zijn de basis van de regering van Iran.

Hij voegde eraan toe: Iraanse autoriteiten moeten ter verantwoording worden geroepen voor de grove schendingen van de mensenrechten door de Raad voor de Mensenrechten. Hij riep de Rapporteur voor de Mensenrechten in Iran en de Rapporteur voor het zoeken naar de waarheid op, om door te gaan met het werk van Mevr. Asma Jahangir. Hij zei dat de internationale gemeenschap zich moest concentreren op de mensenrechtenschendingen. De meest fundamentele en noodzakelijke stap hierin is de straffeloosheid van dit regime aan de orde te stellen.

Laurence Fehlmann Rielle, afgevaardigde van het Zwitsers Federale Parlement, ondersteunde de oproep om de Mensenrechten Raad een commissie te laten oprichten, die de massamoord van 1988 onderzoekt en die de daders van deze misdaad tegen de menselijkheid hun gerechte straf doet ondergaan. Zij zei: “Ik roep de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten, Michele Bachelet, op, te bevorderen dat recht wordt gedaan door onderzoek naar de massamoord op politieke gevangenen van 1988.

NGO’s en mensenrechtenactivisten moeten met kracht doorgaan met hun werk om de daders voor het gerecht te brengen. Hij benadrukte dat mensenrechten moeten prevaleren over economische belangen van overheden en niet moeten worden opgeofferd.

Dr. Henrik Hermanson, een politicoloog en mensenrechtenexpert, merkte op: “De misdaad tegen de menselijkheid die Iran in 1988 beging, is, gezien de aard van het regime, geworden tot een ladder naar de top voor de daders ervan.” Medeplichtigheid aan deze misdaad is kenmerkend voor de mensen in de top van het regime. Op deze manier kan onschendbaarheid via het regime worden verkregen. De daders van deze misdaad vindt men op alle niveaus van dit regime en zij zijn ook betrokken bij de misdaden die nu worden begaan.

Mevr. Emami SMV : De massamoord van 1988 bleef in de internationale gemeenschap voor dertig jaar onbesproken. Sedert 2016 is deze zaak naar buiten gebracht door het intensieve werk van de Internationale Campagne om Levens te Redden. Tijdens die drie jaar hebben we zoveel werk verzet dat we mechanismen in de VN hebben kunnen activeren. We zullen niet stoppen met het verkrijgen van rechtvaardiging.

Mensenrechtendeskundige van de VN veroordeelt de executie van minderjarigen in Iran

22 oktober 2019

Verslag door Javaid Rahman

Javaid Rahman, deskundige van de VN, presenteerde zijn tweede zesmaandelijks rapport 6 over zijn werk in New York. Dit document gaat over de ernstigste mensenrechtenschendingen in Iran.

Javaid Rahman, professor in het internationaal recht, door de VN in juli 2018 benoemd als Speciaal Rapporteur over de toestand van de mensenrechten in Iran, heeft de opdracht om deze toestand zorgvuldig te onderzoeken en om de zes maanden een rapport uit te brengen aan de Mensenrechtenraad van de VN en aan de Algemene Vergadering. (Speciale Rapporteurs over de Mensenrechten worden alleen benoemd voor landen die in een vreselijke toestand inzake mensenrechten verkeren en die voortdurend internationaal toezicht nodig hebben.)

Volgens een nieuw verslag van mensenrechtenexperts werd in 2018 in Iran de doodstraf uitgesproken tegen zeven minderjarigen. Javid Rahman heeft ook betrouwbare bewijzen dat op dit ogenblik 90 minderjarigen in een dodencel zitten.

SMV stelt de voortdurende inspanning van de mensenrechtenbeweging in Iran op hoge prijs en beschouwt het als zijn plicht om verdere verslagen over mensenrechtenschendingen naar buiten te brengen.

In een nieuwe resolutie veroordeelde de VN de miserabele toestand van de mensenrechten in Iran en riep de Islamitische Republiek op om specifieke acties te ondernemen om een einde te maken aan onderdrukking, marteling en terechtstellingen.

14 november 2019

De Derde Commissie van de Algemene Vergadering van de VN nam op 14 november 2019 een nieuwe resolutie aan, waarin de internationale gemeenschap aan het Iraanse regime duidelijk maakt te stoppen met de mensenrechtenschendingen.

De internationale druk op het regime in Teheran inzake de mensenrechten neemt toe en Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk behoren tot de ondersteuners van de resolutie, die in december door de Algemene Vergadering van de VN is aangenomen.
De resolutie is een doeltreffende steun voor mensenrechtenbeweging in Iran.

De resolutie laat ook zien dat de internationale gemeenschap er bezorgd om is dat de mensen in Iran wille- keurig worden opgesloten en dat gevangenen noodzakelijke medische verzorging wordt onthouden.
Deze zorgen bestaan verder uit:

  • Onderdrukking van de vrijheid van meningsuiting en van de vrijheid van denken, daaronder valt het ge- bruik van het Internet en de vrijheid van vergadering.
  • Discriminatie en schending van mensenrechten waaraan vrouwen worden onderworpen.
  • Vervolging van politieke tegenstanders, mensenrechtenverdedigers, vrouwenrechtenverdedigers en religieuze minderheden, maar ook van vakverenigingen, advocaten, doctoren, schrijvers, milieuactivisten, kunstenaars en journalisten.
  • Mensenrechtenschendingen waaraan leden van religieuze en etnische minderheden zijn blootgesteld.

Sectie 2: Demonstraties, bijeenkomsten, lange marsen, conferenties, tentoonstellingen, toespraken

Voor de mensenrechten in Iran
Grote demonstraties in Parijs tegen mensenrechtenschendingen, terechtstellingen, marteling en onderdrukking in Iran

Parijs, 8 februari 2019
Mensenrechtenactivisten en Iraniërs in ballingschap eisen vrijheid en democratie in Iran. Internationale solidariteit met de Iraanse opstand voor verkrijgen van vrijheid.
Nee tegen de dictatuur!

Op 8 februari belegde de Unie van Mensenrechtenorganisaties in Europa een grote bijeenkomst om te pro- testeren tegen de mensenrechtenschendingen in Iran.

Demonstranten riepen de internationale gemeenschap op om solidariteit te betuigen met hen die een Vrij Iran ondersteunen, voor het vestigen van mensenrechten, vrijheid van mening en godsdienst en om een einde aan discriminatie en onderdrukking. De gebeurtenis werd live uitgezonden door de Nationale Televisie van Iran in ballingschap, voor Iran zelf en voor het buitenland.

Deelnemers aan de demonstratie betoogden dat de religieuze dictatuur in Iran een grote bedreiging is voor de wereldvrede met hun verspreiding van massavernietigingswapens.

Een democratisch Iran, gebaseerd op de scheiding van kerk en staat en respect voor de mensenrechten, kan een belangrijke rol spelen in een veiliger en vreedzame wereld.

Verschillende bekende mensenrechtenverdedigers verklaarden zich gedurende de bijeenkomst solidair met het Iraanse volk en de demonstranten.

Tijdens de demonstratie haalde het hoofd van de Mensenrechtenorganisatie France Liberté een verslag van Amnesty International aan. Hij zei dat in 2018 7000 personen in Iran waren gearresteerd en dat dit jaar een beschamend jaar was voor het Iraanse regime.

Betogers in Parijs riepen de Europese Unie op om het wrede optreden in Iran hard te veroordelen en riepen ook op tot de vrijlating van allen, die, alleen vanwege het uitoefenen van hun recht op een vrije mening, vergadering en godsdienst, werden opgesloten. Alleen algemene internationale druk is in staat om het regime in Teheran af te schrikken en een stap terug te laten doen en het gebruik van geweld tegen gevangenen te stoppen.

Tijdens de demonstratie riepen Iraniërs in ballingschap en mensenrechtendeskundigen op, met executies te stoppen en de doodstraf in Iran af te schaffen. Het regime in Teheran houdt vast aan de doodstraf voor
minderjarigen en weigert de doodstraf af te schaffen en gaat hiermee in tegen het internationaal recht. Geen enkel land heeft zoveel minderjarigen geëxecuteerd in de laatste jaren als Iran.

Tijdens de demonstratie in Parijs vestigden vrouwenrechtenactivistes er de aandacht op dat het regime besloten had op te treden tegen vrouwen, die weigeren om gedwongen te worden een sluier te dragen. Dit resulteert in lange gevangenisstraffen voor veel vrouwen, die vreedzaam hadden geprotesteerd.

De demonstranten stelden dat de mensenrechtentoestand in Iran van eminent belang is voor de wereld en dat het de plicht van de internationale gemeenschap is om ervoor te zorgen dat die rechten afdoende wor- den geëerbiedigd.

Washington DC: Demonstratie en mars op Vrouwendag – Stop executie en gewelddadig optreden in Iran

Verzoek voor vervolging van de daders van de massamoord van 1988

14 maart 2019

Op vrijdag, 8 maart werd de Internationale Vrouwendag gehouden in Washington DC. Met een demonstratie en een mars door Iraanse ballingen en mensenrechtenverdedigers uit geheel Amerika.

De demonstratie begon met een bijeenkomst op Freedom Plaza en werd vervolgd met een mars naar het Witte Huis.
De sprekers bij deze gelegenheid waren:

  • Sheila Jackson Lee, Lid van het Congres
  • Linda Chavez, vroeger PR-vertegenwoordiger van het Witte Huis en het hoofd van het centrum voor Gelijke Kansen
  • Adam Erlie, vroeger ambassadeur van de VS in Bahrein en woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse zaken van de VS
  • Shekoufeh Sharif en Hasti Hesami

Congreslid Brad Sherman, lang zittend lid van de Commissie Buitenlandse Zaken van het Huis, sprak even- eens zijn steun en solidariteit uit met het verzet en opstand van het Iraanse volk in een bericht aan de demonstranten op de Internationale Vrouwendag in Washington.

Linda Chavez, zei in een toespraak: “Dank U. Dank U zeer. Ik ben blij dat U hier bent samengekomen voor het Freedom House.

Wat jullie en ik, het Amerikaanse volk en, het meest belangrijk, wat het Iraanse volk wil, is vrijheid. Maar die vrijheid zal er alleen komen als er in Teheran een wisseling van de macht komt. We hebben nu al lang de beloften van matiging gehoord en dat die matiging zal worden ingevoerd door de overheid en de geestelijkheid. Maar er is niets veranderd.

Wat is wel gebeurd? We hebben te maken met een regime dat doorgaat met moorden en nog steeds de Iraanse bevolking onderdrukt. Als we in maart de Vrijheid van de Vrouw vieren, dan is het goed er bij stil te staan dat meer dan de helft van de Iraanse bevolking helemaal geen gelijke rechten kent. De Iraanse vrouwen worden onderdrukt door het regime van de moellahs.

Terwijl Iraniërs in de steden door heel Iran demonstreren voor een economische verandering en streven naar vrijheid voor vrouwen, gelijkheid van kansen en onafhankelijkheid van het rechtssysteem, zien we dat dat hij, die verantwoordelijk is voor de dood van geen 300, geen 3000, maar 30000 mensen in 1988, Ibrahim Raisi, benoemd is tot hoofd van het rechtelijk apparaat. Hoe kan er sprake zijn van vrijheid als we te maken heb- ben met een wild dier dat mensen doodt? Hij die de moordenaar is van mensen van alle leeftijden, mannen en vrouwen. Zwangere vrouwen werden door Raisi geëxecuteerd, maar ook minderjarigen. Vijftien jaar oude meisjes werden door dit monster gemarteld en ter dood gebracht. Dus moeten we nee zeggen tegen dit regime.

Het was me een eer om met jullie deze vele jaren samen te werken, vanaf de beginjaren 1990, toen ik actief was bij de VN. Ik was er voor jullie en steunde jullie aanklachten en heb me uitgesproken tegen het ver- schrikkelijke regime in Iran. Ik voel me vereerd dat ik deze dingen met jullie heb mogen doen en steunde jullie. En, nogmaals, ik ben blij dat ik jullie hier in Washington mag ontvangen.

Vroegere ambassadeur van de VS in Bahrein en woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken van de VS, Adam Erlie, bevond zich onder de sprekers. Hij beschreef de veertig jaar oude staat van dienst van de moellahs. Hij prees de voortdurende opstand voor de omverwerping van de moellahs en benadrukte dat er een duidelijke visie op verandering in Iran bestaat.

Een aantal afgevaardigden van Iraanse verenigingen en organisaties voerden ook het woord tijdens de bijeenkomst. .
Na de bijeenkomst op Freedom Plaza, liepen de deelnemers naar het Witte Huis.

Conferentie in Turijn, Italië: Mensenrechten in Iran onderdrukt

18 april 2019

In een bijeenkomst over de toekomst van Iran met politieke en culturele persoonlijkheden uit de Italiaanse mensenrechtenbeweging in Turijn, veroordeelden de sprekers de wrede en systematische schendingen van de mensenrechten en de verspreiding van terrorisme naar verschillende landen door het moellah regime.

De vertegenwoordiger van Amnesty International in Piëmont, Angela Wital Negrin, beschreef in haar toe- spraak de mensenrechtenschendingen in Iran, ze refereerde aan het toenemende aantal terechtstellingen, de onmenselijke marteling in de gevangenissen en de heftige onderdrukking van de vrijheid van mening, vreedzame bijeenkomsten en de onmenselijke druk die uitgeoefend wordt op gevangenen.

Dr. Johnny Sartorio, president van de Internationale Hulp Organisatie, zei: “De onderdrukking van volk en jeugd en de wrede repressie door het regime gaat maar door We moeten naar hen luisteren en hen steunen.”

Tolio Monty, de president van het genootschap voor een democratische en vrij Iran, herinnerde aan de dreiging die het religieuze bewind in Iran vertegenwoordigt als voornaamste verspreider van staatsterrorisme over de gehele wereld, hij zei: “De aanhouding van terroristen, deel uitmakend van het Iraanse regime, in een aantal landen in Europa, bewijst dat de internationale gemeenschap, in het bijzonder de landen, die uitgaan van een politiek van verzoening, eens en vooral dit corrupte regime moeten verwerpen en de vrijheid in Iran moeten ondersteunen.”

De bijeenkomst werd ook bijgewoond door Olivie Yu Rostanio, adviseur van de gouverneur van Piëmont en door Deborah Sorini, adviseur van het stadsbestuur van Turijn.

Grote demonstratie in Brussel – mars voor de mensenrechten in Iran

15 juni 2019

De Unie van Mensenrechtenorganisaties in Europa, Iraniërs in ballingschap en mensenrechtenactivisten rie- pen de Europese Unie op om de ongehoorde reactie op de opstand in Iran te veroordelen, men riep op om alle arrestanten, die geen andere misdaad begingen, dan op te komen voor hun burgerrechten voor vrijheid van mening, vergadering en godsdienst, vrij te laten.

Nee tegen de doodstraf!
Nee tegen het Islam-fanatisme!
Nee tegen de mensenrechtenschendingen, martelingen en willekeurige arrestaties! Voor een Vrij Iran zonder dictatuur en onderdrukking!
Wereldwijde solidariteit met Burgerprotesten voor Mensenrechten en Vrijheid in Iran!

Bij deze bijeenkomst riep, Mevr. Ingrid Betancourt, een mensenrechtenactievoerder, eertijds presidentskandidaat in Colombia en zes jaar gegijzeld, op de mensenrechten in Iran te eerbiedigen. Zij herinnerde eraan dat in Europa propaganda voor het vestigen van een dictatuur is verboden.

Een aantal volksvertegenwoordigers uit het Belgische Parlement woonden de bijeenkomst ook bij, zij ver- klaarden zich solidair met het Iraanse volk, dat sinds het eind van 2017 roept om democratie en sociale rechtvaardigheid. Ze veroordeelden het geweld en de repressie die het regime in Teheran inzette tegen de burgerprotesten.

Pierre Galland, eertijds hoofd van de Wereldorganisatie tegen Marteling (World Organization Against Torture (OMCT)7) en Professor Eric David, een bekend hoogleraar internationaal recht van de Vrije Universiteit van Brussel, spraken ook tijdens de demonstratie, zij verklaarden zich solidair met de mensenrechtenacties in Iran en zeiden dat de daders van de massamoord in 1988 bestraft moeten worden en dat misdaden tegen de menselijkheid niet onbeantwoord mogen blijven
Het programma hield ook een tentoonstelling in over de slachtoffers van de massamoord in 1988.

Demonstraties in Berlijn – Duizenden lopen voor de mensenrechten, tegen de onderdrukking in Iran

20 juni 2019

Bij een grote vergadering in Berlijn constateerden verbannen Iraniërs en mensenrechtenactivisten een be- moedigende verbinding met democratie en mensenrechten en riepen de internationale gemeenschap op om de slachtoffers van de klerikale tirannie in Iran te steunen.

Demonstranten gaan de straat op in Iran, omdat de religieuze dictatuur in Iran een van de meest abjecte schenders van de mensenrechten ter wereld is.

Mensenrechtenverdedigers en Iraanse ballingen riepen op tot het beëindigen van de executies en de afschaffing van de doodstraf in Iran.

De eisen bij deze belangrijke gebeurtenis kunnen worden gevolgd via posters en spandoeken bij de demonstratie:
Stop de terechtstellingen en de marteling in Iran! Laat politieke gevangenen vrij!
Oproep tot internationaal onderzoek naar de omstandigheden in Iraanse gevangenissen! Het lastigvallen van vrouwenrechtenverdedigers moet worden voorkomen!
Verdedig de vrouwenrechten in Iran!
Sprekers bij deze belangrijke vergadering in Berlijn waren:

Vroeger congreslid Patrick Kennedy en neef van wijlen president John F. Kennedy zei in zijn toespraak dat het gevecht tegen de dictatuur en voor de vrijheid van wereldbelang is. Hij beschreef de moellahs, die over Iran regeren, als repressieve dictators, die op een tirannieke en systematische manier de mensenrechten hebben geschonden.

De volgende spreker, Ingrid Betancourt, een Frans-Colombiaanse mensenrechtenactiviste. Ze sprak over de executies in Iran en drong er bij de Europese overheden op aan geen concessies te doen aan de moellahs.

Tijdens de bijeenkomst was een grote tentoonstelling ingericht over de massamoord op politieke gevan- genen in 1988, familieleden van de slachtoffers deelden hun ervaringen met het publiek, dat deze tentoon- stelling bezocht. Documenten tonen aan dat veel van de huidige vertegenwoordigers van het regime in Iran direct betrokken waren bij de moord op 30000 politieke gevangenen. Mensenrechtenactivisten en familieleden van de slachtoffers drongen er op aan de onderdrukkende autoriteiten in Iran niet onbestraft te laten. De bijeenkomst bevatte een duidelijke boodschap aan de slachtoffers van het religieuze bewind in Iran en ves- tigde de aandacht van mensenrechtenorganisaties op de droevige toestand van de mensenrechten in Iran.

New York – Bijeenkomst tegen een nucleair Iran

27 september 2019

Joseph Lieberman, eerder senator en de president van “Verenigd tegen een Nucleair Iran” (United Against Nuclear Iran UANI)8 zei: We zijn er trots op dat we vechten tegen dit extremistisch regime. Aan het einde van zijn interview met Voice of America benadrukte hij: Het regime in Iran doet van alles … en de enige optie die overblijft is dat andere landen in deze wereld het Iraanse volk steunen in hun opstand tegen deze regering.

New York – Bijeenkomst tegen Executies, Mensenrechtenschendingen in Iran

Toespraken door Joseph Lieberman, Roya Sepehrrad, Pastor Miranda

2 oktober 2019

Op dinsdag 2 oktober, toen de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in New York bijeenkwam, organiseerden Iraanse ballingen en mensenrechtenactivisten een demonstratie naar aanleiding van de aanwezigheid van de president van het Iraanse fascisme in het VN hoofdkwartier.

Tijdens deze demonstratie, die werd bijgewoond door Amerikaanse persoonlijkheden, veroordeelden deel- nemers de terechtstellingen en onderdrukking binnen Iran en het aanzetten tot oorlog in de regio door dit regime. Er werd aangedrongen op besluitvaardig optreden tegen het regime en de verwijdering ervan uit het hoofdkwartier van de VN.

Landgenoten hieven spreekkoren aan: houder van het record aantal executies, centrale bankier van het terrorisme, die denkt te overleven door terrorisme, oorlog, piraterij en nucleaire chantage, je hebt geen plaats in de internationale gemeenschap en je vertegenwoordigers moeten uit het hoofdkwartier van de VN worden uitgebannen en worden vervolgd door een internationaal tribunaal voor hun betrokkenheid bij de misdaden van de moellahs.
Vroegere senator Joseph Lieberman sprak de vergadering toe: Dank U. Dank U dat U hier bent.

Jullie spreken over vrijheid terwijl zij denken dat zij hun despotisme verborgen kunnen houden. Jullie staan voor economische mogelijkheden voor ieder mens in Iran, terwijl zij denken dat zij de aandacht kunnen af- wenden van de corruptie en wanbeheer van hun regime.

Jullie staan voor een vreedzaam en niet-nucleair Iran, terwijl zij terroristische moordenaars steunen en hun inmenging doen gelden in de hele regio van Syrië en Libanon tot Irak en Jemen.

Ik zeg tegen de leiders, die hier bijeen zijn gekomen… van over de gehele wereld, van Europa tot India, tot China en Japan, landen die het regime financierden door olie te kopen, maar zij zijn nu gestopt met het ko- pen van vaten olie. Zij laten het regime nu bankroet gaan. Wat zij liquideren is een moorddadig systeem, dat mensen doodt, de meest menselijke vrijheden onderdrukt, de onafhankelijkheid van de bevolking negeert, burgers terechtstelt in het openbaar. Het geld van Japan en China werd gebruikt om vrije mensen te onder- drukken. Wij zeggen tegen de landen in deze wereld, die het leiderschap van de VS hebben gevolgd en de financiering van het regime hebben gestopt, dat de toestand niet meer hetzelfde is als hiervoor. We zijn hier bijeen als een wereldgemeenschap.

Ik wenste dat ik jullie de dag en de tijd kon vertellen, dat moeders en vaders in heel Iran hun kinderen in de ogen kunnen kijken en zeggen jullie zijn niet anders. Net als andere kinderen in deze wereld zullen jullie een toekomst hebben. Jullie zullen vrij zijn. Jullie zullen je eigen gekozen overheid hebben. Je zult in staat zijn om voor je kinderen te zorgen. Je zult een huis kunnen bouwen en je eigen toekomst kunnen bepalen. Ik wenste dat ik je die dag kon vertellen. Ik wenste dat ik de tijd wist. Ik weet het niet. Maar ik weet een ding. …
Iran zal vrij worden. Ik ben vol goede moed.

Terwijl ik zou wensen te weten wanneer die dag aanbreekt, weet ik dit. De zetel in de Verenigde Naties, die bestemd is voor betrouwbare mannen en vrouwen, wordt bezet door een persoon wiens handen met bloed bevlekt zijn, de aanwezigheid van zo’n persoon alleen al staat in schrille tegenstelling met de idee waarvoor de Verenigde Naties zijn opgericht. Maar die zetel zal worden gegeven aan een Iraniër, die zijn volk respecteert, die eerbied heeft voor de democratie. Aan hem, die een vreedzaam leven wenst. Hij die wil dat het Iraanse volk weer deel uit maakt van de internationale gemeenschap. Mag God U allen zegenen. Dank U allen hartelijk.

Roya Sepehrrad: “ Iraans-Amerikaanse dames en heren, vrienden. Dank U dat U vandaag hiernaar toe bent gekomen, U, die de delegaties uit 40 staten uit de gehele Verenigde Staten representeert. Ik dank U dat U altijd weer de stem van het Iraanse volk weergeeft, dat al voor meer dan 40 jaar om een vrij Iran roept. Laat ons dat Iran begroeten.“

We zijn er trots op dat wij vandaag hier kunnen zijn en in de gelegenheid zijn gesteld om de stem van het Iraanse volk hier te laten horen. Het regime in Iran wil geen verandering, het deed er niet toe hoeveel Europe- se en andere landen al jaren hebben geprobeerd het ertoe over te halen. We moeten leren van de geschiedenis en dan met name van hen die probeerden Hitler op andere gedachten te brengen.

Pastor Miranda van de Kerk van New York State: Dank U. Zijn jullie klaar voor verandering? Ik hoor jullie niet. Zijn jullie er klaar voor? Laat ik jullie dit vertellen. De verandering komt eraan. Jullie moeten een ding onthou- den en dat is dat jullie je best doen en dat al voor meer dan veertig jaar. Ik schat dat dit mijn vijfde jaar sa- men met jullie is. En ik ben hier om aan het Iraanse volk te zeggen dat dat wij met hen zijn. En ik, net zo als vele Christenen in deze wereld, zal hen nooit vergeten. Het gevecht is nog niet voorbij. Het bloed van hen die door het regime zijn gedood roept om gerechtigheid, we moeten hen niet vergeten. Het bloed van duizenden politieke gevangenen, die werden afgeslacht in de zomer van 1988 roept om gerechtigheid en we moeten hen nooit vergeten. Ik zal jullie de waarheid vertellen. Mijn hart doet pijn als ik denk aan de meer dan 120000 mensen, die zijn gedood, gevangen gezet en gemarteld door dit regime. Het is een despotisch regime, dat doorgaat met het verspreiden van vrees, arrestaties en massaexecuties, als een manier om de meerderheid van het Iraanse volk het zwijgen op te leggen. In de laatste twee maanden alleen al werden 34 Christenen gearresteerd. Waarom? Hun enige misdaad was dat zij Christen waren. Voortdurend worden er kerken in de brand gestoken en gesloten. Hoe lang nog? Hoelang tolereren we nog dat dit maar doorgaat? In juli werd een hele familie van vijf personen gearresteerd in Bushehr, in het zuidwesten van Iran. Tijdens het president- schap van Rouhani waren er duizenden terechtstellingen, waaronder die van tientallen dissidenten, vrouwen en kinderen. Onder deze overheid wordt telkenmale aan politieke gevangenen een eerlijk proces onthouden. En Iran heeft nog steeds het hoogste aantal executies per hoofd van de bevolking van de gehele wereld. Op het gebied van de mensenrechtenschendingen behoort Iran tot de top. Er is nog steeds geen verbetering
in de eerbiediging van de rechten van vrouwen, media en van de etnische en religieuze minderheden. Hoe lang gaat dit nog door? De president van de religieuze dictatuur in Iran gaat maar door met glimlachen in de camera en laat tegelijkertijd het Iraanse volk vermoorden. Afgelopen jaar werden vijf Iraanse diplomaten uit Europese landen verwijderd, vanwege terroristische activiteiten. Het regime is nu veertig jaar in oorlog met de internationale gemeenschap en toch nodigen de Verenigde Naties het uit om de Algemene Vergadering toe te spreken. Ik heb een boodschap voor de wereldleiders hier in de VN. Vrijheid van godsdienst zal nooit in Iran mogelijk zijn onder het huidige regime. Persvrijheid zal nooit in Iran mogelijk zijn onder het huidige regime. Vrijheid van mening zal nooit in Iran mogelijk zijn onder het huidige regime. Vrouwenrechten zullen nooit in Iran worden gerealiseerd onder het huidige regime. En hervormingen zullen nooit in Iran mogelijk zijn onder het huidige regime. Hoeveel doden moeten er nog vallen voor de VN zich realiseert dat op dit regime niet te rekenen valt?

A.M Emadi, vertegenwoordiger van de Iraanse Alumni Vereniging: De internationale gemeenschap moet een robuuste politiek ontwikkelen tegen de toenemende onderdrukking in Iran en tegen de expansiedrift in de regio door de Iraanse regering.

Ter gelegenheid van de Wereld Dag tegen de Doodstraf

10 oktober 2019

Bijeenkomsten en straat-tentoonstellingen in Amsterdam, Brussel, Rome, Parijs, Wenen, Hamburg, Oslo, Stockholm, Kopenhagen, Gotenburg, Washington en New York

Een kort verslag van uitgebreide tentoonstellingen en bijeenkomsten in vele landen

Terwijl de internationale gemeenschap een Wereld Dag viert ter bezinning op het uitvoeren van de doodstraf en er wereldwijd een rijzende trend te ontwaren is voor de afschaffing ervan, gaat het religieuze regime in Iran door met het uitspreken van de doodstraf.

Volgens mensenrechtenverdedigers zijn er dit jaar tot dusverre meer dan 100 personen terechtgesteld, waaronder 8 vrouwen en bijna 3800 executies zijn er over de laatste zes jaar geregistreerd. Als we het aantal executies in Iran, uitgevoerd door de dictatuur, relateren aan het inwoneraantal, dan is dit het hoogste aantal ter wereld.

De doodstraf is een wrede, onmenselijke straf, die die in strijd is met het fundamentele recht op leven en met de waardigheid van de mens. Wij zetten ons in voor een onmiddellijke afschaffing van de doodstraf in Iran.

We roepen de internationale gemeenschap, de Europese Unie, de Raad van Europa en de Verenigde Naties, die herhaaldelijk hebben verzekerd dat de doodstraf, onder welke omstandigheid dan ook, moet worden afgeschaft, op, om snel doeltreffende maatregelen te treffen om de executies in Iran te doen ophouden.

Het regime in Teheran houdt zich aan religieuze wetten en onder deze wetten is het toegestaan om 9 jaar oude meisjes en 15 jaar oude jongens terecht te stellen.
Deze handelwijze van de machthebbers in Iran gaat in tegen de internationaal geldende mensenrechten wet.

Zowel het VN Verdrag over de Rechten van het Kind, als de Internationale Overeenkomst over Burgerlijk en Politiek Recht, verbieden de terechtstelling van personen onder de 18 jaar, terwijl in Iran alsmaar minderjari- gen ter dood worden veroordeeld en geëxecuteerd.
Twee jonge mannen, Mehdi Sohrabifar en Amin Sedaqat werden door het regime geëxecuteerd in april 2019. De twee werden gearresteerd toen ze 15 jaar oud waren, ze werden gemarteld om hen te laten bekennen.
De twee werden terechtgesteld terwijl hun advocaten niets wisten over de hen opgelegde straf.

Op 25 april 2019, werden twee, 17 jaar oude, gevangenen in het geheim terechtgesteld in de Adelabad ge- vangenis (ten zuiden van Shiraz). Volgens de familie waren hun lichamen gehavend en met bloed bedekt, ten teken dat zij ernstig waren gemarteld voor hun executie.

Op 9 mei 2019 bevestigden zes mensenrechtendeskundigen van de VN het feit, dat tenminste 90 gevange- nen in de beruchte gevangenissen van Iran ter dood werden veroordeeld, zij werden gearresteerd toen zij nog minderjarig waren. Deze gevangenen lopen een groot risico dat zij nu worden geëxecuteerd.

Het onrechtvaardige gerechtelijk systeem van het regime in Teheran, dat optreedt als een repressiemiddel, velt iedere dag opnieuw doodvonnissen. Deze vonnissen zijn nooit in overeenstemming met internationale rechtsstandaarden en uitgaande van het internationaal recht zouden het nooit doodvonnissen mogen zijn. De gevangenen zouden eigenlijk onder geen enkele omstandigheid ter dood mogen worden veroordeeld, omdat bekentenissen worden verkregen onder marteling en andere ernstige fysische en psychische druk.

Volgens de VN deskundigen staat de voltrekking van het doodvonnis, in straten en in openbare ruimtes, gelijk aan een onrechtmatige en op willekeur berustende moord.

SMV heeft een overzicht uitgebracht over de toepassing van de doodstraf in 2019 in Iran. Dit overzicht wordt als aanhangsel aan dit jaarlijkse rapport gehecht en is in te zien via een webpagina.9

Sectie 3: Beweging: Gerechtigheid voor de massamoord van 1988

Onafhankelijke campagne, inhoudende demonstraties, colleges, tentoonstellingen, sit-ins, petities inzamelen, versturen van betrouwbare documenten naar internationale instituten

Gezamenlijke verklaring van vijf mensenrechtenorganisaties, met de status van adviseur van de Verenigde Naties, over het bloedbad van 1988 Geregistreerd document bij de Mensenrechten Raad van de VN

21 september 2019

Veel van de daders van het bloedbad bezetten hoge posten in de regering
De Mensenrechten Raad moet een eind maken aan de straffeloosheid van Iraanse ambtenaren van het regime

Gedurende de vergadering van de Mensenrechten Raad van de VN van dit jaar in Geneve, die begon op 9 september en liep tot 27 september, brachten vijf NGO’s, ieder met de status van adviseur van de Verenigde Naties, een verklaring uit, getiteld: “Verenigde Naties moeten optreden tegen de daders van de massamoord van 1988.” Deze verklaring werd opgenomen als een agendapunt in de vergadering door het secretariaat van de Mensenrechten Raad.

De vijf mensenrechtenorganisaties, met adviserende status bij de VN, zijn: de Geweldloze Radicale Partij10 (gevestigd in Italië), de Internationale Vereniging voor Vrouwenrechten11, de France Liberté-Daniel Mitterrand Stichting12, het Edmund Rice Centrum13 en de Internationale Vereniging voor de Ontwikkeling van Onderwijs (International Educational Development, Inc. IED).

“In de zomer van 1988, liet het Iraanse regime 30000 politieke gevangenen wreed vermoorden op grond van een fatwa van de Hoogste Leider Khomeini,” zo luidde de verklaring. “Doodscommissies werden in Iran in het leven geroepen om politieke gevangenen, die geen afstand van hun overtuiging wilden nemen, terecht te stellen. Politieke gevangenen, die behoorden tot andere overtuigingen, werden geëxecuteerd in een tweede groep, ongeveer een maand later. De slachtoffers werden, in het geheim, in massagraven bijgezet.”

“Een in Londen gevestigde NGO, die “Rechtvaardigheid voor de slachtoffers van het bloedbad in Iran in 1988” heet (Justice for the Victims of the Massacre of 1988 in Iran)14 heeft de identiteit van 87 leden van de doodscommissies naar buiten gebracht,” zo luidt de verklaring van de vijf NGO’s. Veel van deze mensen bekleden nu hoge posities binnen de Iraanse rechtspraak en de regering.
Dat zijn o.a:

  • Hoofd van het Rechtssysteem: Ibrahim Raisi, was een lid van de doodscommissie in Teheran tijdens het bloedbad van 1988. Hij werd hoofd van het Iranese rechtssysteem in maart 2019.
  • Minister van Justitie: Alireza Avaei, was aanklager in Dezful bij het bloedbad van 1988 en een lid van de doodscommissie. Hij is minister van Justitie in het Iranese regime.
  • Plaatsvervangend Spreker van het Parlement: Abdul Reza Mesri was een lid van de doodscommissie in Kermanshah tijdens het bloedbad in 1988. In mei 2019 werd hij plaatsvervangend Spreker van het Parlement.
  • Adviseur van het hoofd van het rechtssysteem: Mostafa Pourmohammadi, was een lid van de doodscom- missie in Teheran. Hij is sedert 2018 adviseur van het hoofd van het rechtssysteem.
  • Vice President van de Hoge Raad: Hossein Ali Nayeri ,was het hoofd van de doodscommissie in Teheran tijdens de massamoord van 1988. Hij is tegenwoordig de President van de Hoge Raad van Rechters en de Vice President van de Hoge Raad van het regime in Iran.
  • Rechter van de Hoge Raad: Ali Razini, maakte deel uit van de doodscommissie in Teheran tijdens het bloedbad van 1988. Hij is nu hoofd van afdeling 41 van de Hoge Raad van het Iraanse regime.”

In hun geregistreerde verklaring bij de 42ste vergadering van de Mensenrechten Raad van de VN, refereerden de vijf mensenrechtenorganisaties aan twee recente bekentenissen van daders van de massamoord van 1988, die op dit ogenblik officiële posities bekleden:

“Op 25 juli 2019, verdedigde Mostafa Pourmohammadi de massamoord van 1988 in een interview met het tijdschrift Mossala, hij zei ook nog dat de pas gearresteerde .. activisten de doodstraf tegemoet konden zien.”

Ali Razini vertelde op de regeringswebsite Jamaran op 29 juli 2019: “De terechtstellingen werden snel uitgevoerd op bevel van Khomeini om “bureaucratie” te voorkomen.

Met verwijzing naar het bestaan van 59 massagraven, signaleert de verklaring ook de wijdverspreide pogingen van de moellahs om de sporen van hun grote misdaad van massa-executies van politieke gevangenen uit te wissen.

“In 2018, in een gezamenlijk rapport van Amnesty International en “Recht voor Iran (Justice for Iran)”15 getiteld “Criminele Doofpot” toont men aan dat de Iraanse autoriteiten bezig zijn met het bulldozeren van de massagraven en met bouwwerkzaamheden erop, om op deze manier het bewijsmateriaal over de omvang van hun misdaden weg te werken, zodat geen recht kan worden gedaan aan de slachtoffers.

De verklaring van de vijf mensenrechtenorganisaties over de massamoord op politieke gevangenen noemt verschillende rapporten van de vroegere Speciale Rapporteur van de VN, maar ook:

  • Verslag van Amnesty International over het bloedbad van 1988,
  • Verslag van mevr. Asma Jahangir, vroegere Speciale Rapporteur van de VN, over het bloedbad van 1988,
  • Verslag van Antonio Guterres, Secr. Generaal van de VN, over de massamoord op politieke gevangenen,
  • Opmerkingen van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de VN, Zaid Raad al-Hussein.

De vijf mensenrechtenorganisaties voegden aan hun verklaring toe, “Het is tijd om te handelen”; “We doen een beroep op de Mensenrechten Raad een einde te maken aan de al 31 jaar bestaande straffeloosheid van dienaren van het Iraanse regime t.a.v. het bloedbad van 1988 … Er moet een onderzoekscommissie worden gevormd, die recht zal doen aan de slachtoffers van deze misdaad tegen de menselijkheid.”

Toespraken van drie vertegenwoordigers van de Internationale Mensenrechtenorganisatie bij de 42ste Mensenrechten Raad vergadering over de massamoord in 1988

20 september 2019

Vertegenwoordiger van SMV:
Meneer de president,

De vroegere Rapporteur over de Mensenrechten, wijlen mevr. Asma Jahangir, schreef in haar rapport aan de Algemene vergadering van de VN in 2017:

“De lichamen van de slachtoffers van de massamoord in 1988 zijn begraven op onbekende plaatsen en hun families zijn nooit op de hoogte gesteld over waar deze zich bevinden.”
Daarom zijn wij vandaag hier.

Moeders, vaders, kinderen en andere familieleden van de slachtoffers verwachten van de Hoge Commissaris voor Mensenrechten, dat een er internationaal, onafhankelijk onderzoek komt om de waarheid aan het licht te brengen wat er met hun geliefden is gebeurd en dat de daders voor het gerecht worden gebracht.

Vertegenwoordiger van de Internationale Vereniging van Vrouwenrechten (WHRIA)16
Meneer de president,

Tijdens de zomer van 2019 liet het Iraanse regime 100 mensen terechtstellen, waaronder 6 vrouwen.

Het Iraanse regime overtreedt de internationale wet door het uitvoeren van willekeurige executies en arrestaties. Meer dan 35 vrouwenrechtenactivisten, die protesteerden tegen het verplicht dragen van een sluier, werden in de gevangenis opgesloten en tot lange gevangenisstraffen veroordeeld.

Het regime van de moellahs weigert de gevangenen toegang tot medische zorg binnen de gevangenis. Dit heeft tot vele doden geleid. Javaid Rahman, Speciale Rapporteur over de mensenrechten in Iran, schreef in zijn laatste rapport dat in Iran meer kinderen ter dood worden veroordeeld dan in enig ander land. Antonio Guterres, de Secr. Generaal van de VN zei ook dat “ hij diep teleurgesteld is door het aantal minderjarigen dat in Iran terechtgesteld is.”

We vestigen uw aandacht op de verslechterende situatie van de mensenrechten in Iran en roepen de Mensenrechten Raad op om tussenbeide te komen en de willekeurige executies een halt toe te roepen.

De beweging: Gerechtigheid voor 1988

Geneve, 8 november 2019

Stop mensenrechtenschendingen en executies in Iran.

Iraanse bannelingen en mensenrechtenactivisten vestigen de aandacht van de internationale gemeenschap op de deplorabele toestand van de mensenrechten in Iran en roepen de internationale gemeenschap op om effectieve maatregelen te nemen.

Tijdens het debat in de Mensenrechten Raad van de VN over de toestand in Iran wezen mensenrechtenadvocaten uit Iran, in het hoofdkwartier van de VN in Geneve, erop, dat het Iraanse regime een van de ergste mensenrechtenschenders ter wereld blijft. Demonstranten deden en beroep op de VN en de internationale gemeenschap om de mensenrechtenschendingen van het fundamentalistische-Islam-regime ten strengste te veroordelen en effectief aan het werk te gaan om een eind te maken aan executies en martelingen en om gelijke rechten voor vrouwen en een vrije meningsuiting te bewerkstelligen en een einde te maken aan de discriminatie van minderheden.
Prof. Alfred Di Ziass, een vroegere VN-Rapporteur, bevond zich onder de deelnemers en gaf een toespraak.

Er was een tentoonstelling ingericht ter herdenking van de massa-executies in 1988, waarbij 30000 politieke gevangenen in Iran werden geslachtofferd.

Bijeenkomst en Tentoonstelling op de 31ste Herdenking van de Massamoord op 30000 Politieke Gevangenen

Op uitnodiging van de burgemeester van het District 1 van Parijs, met deelname van Franse volksvertegenwoordigers en mensenrechtenverdedigers

3 september 2019

Ter gelegenheid van de 31ste herdenking van de massamoord op 30000 politieke gevangen werd een bijeenkomst en tentoonstelling gehouden op vrijdag 3 september, waaraan werd deelgenomen door Franse volksvertegenwoordigers en mensenrechtenverdedigers, in het 1ste district van Parijs.

Deelnemers aan deze bijeenkomst ondersteunden de beweging voor rechtvaardigheid voor de slacht- offers van de massamoord van 1988.

Tijdens de bijeenkomst werd een oproep gedaan om een internationaal onderzoek naar de massamoord op politieke gevangenen uit te voeren en om vervolging van hen die verantwoordelijk zijn voor de moorden en van misdaden tegen de menselijkheid.

Jean-François Legaret, Burgemeester van District 1 van Parijs:
Beste Kamerleden, collega’s, dames en heren, vrienden. Welkom in het stadhuis van Parijs, district 1.

Dit gruwelijke bloedbad vond plaats in de verschrikkelijke 80-er jaren in Iran, aan het einde van augustus 1988.
We zijn hier bij elkaar om dat te gedenken.

Ik denk dat, ondanks alle ups en downs in internationale relaties, die in het algemeen nogal complex in el- kaar zitten en het terrein zijn van professionals, we hier met iets zeer reëels van doen hebben.

De bedrijvers van deze massamoord, binnen het Iraanse regime, zijn heden ten dage nog steeds aan de macht en dat is wat wij naar buiten moeten brengen en waarover internationale juridische instanties zich moeten buigen.

Tot twee dagen geleden nog gingen de machthebbers door met executies zonder proces. Het regime heeft alle vormen van respect voor slachtoffers aan de kant gezet. De machthebbers ontkennen officieel iets met de massamoord, zoals deze door internationale organisaties wordt gedefinieerd, van doen te hebben.

Een laatste eer bewijzen aan de slachtoffers, zoals wij hier doen, is natuurlijk in Iran niet mogelijk, omdat dat wordt bestraft en onderdrukt. Het bewijst dat er in Iran geen plaats is voor mensenrechten en het recht.

Ik schreef een brief aan de Franse President, uit naam van de Commissie van Burgemeesters, gericht tegen het bezoek van de minister van Buitenlandse Zaken van Iran aan Frankrijk, omdat zo’n regime een dergelijke eer niet waard is.

Ik geloof dat, buiten onze solidariteit en steun, we trouw moeten blijven aan een aantal principes over hoe regeringen met elkaar omgaan, principes die al eeuwen bestaan.

Met deze korte introductie en welkom, benadrukken we onze solidariteit met U, als Commissie van Burgemeesters.

Michèle de Vaucouleurs, Voorzitter van de parlementaire commissie voor een democratisch Iran, in de Fran- se Nationale Vergadering:
“Een goede dag, Meneer de burgemeester, dames en heren,

Ik kwam hier naar toe met dezelfde motieven als de anderen, die voor mij spraken en die dat met nog meer overtuiging deden dan ik dat kan. Jullie hebben loyale vrienden hier achter de tafel.

Ik ontmoet hen vaak. En dat is zeer waardevol. Vrienden, die al jaren naast jullie staan en goed begrepen waarom zij dat deden en niet opgaven.

Echter, jullie kunnen rekenen op onze groep van parlementariërs, dat we zo ver zullen gaan als we kunnen om de aspiraties van het Iraanse volk te verwezenlijken. We hebben recentelijk afgesproken dat we de Ver- enigde Naties vragen zullen stellen over het bloedbad van 1988. En, tenslotte zullen we samen verder gaan en een ieder zal doen wat hij kan. Een ieder van ons, elk op zijn eigen terrein, zal er naar streven om ons doel te bereiken.”

  • Toespraak door Jean-Pierre Berard – Vroeger lid van de Franse Nationale Vergadering.
  • Toespraak door François Colcombet – Oprichter van de Unie van Franse Rechters.

Fototentoonstelling over de massamoord in 1988 voor het Congres in Washington DC door Iraanse bannelingen

13 september 2019

Ter herdenking van de 30000 politieke gevangenen die in de zomer van 1988 werden vermoord werd een tentoonstelling ingericht voor het Congres in Washington DC door Iraanse bannelingengemeenschappen.

Foto van de expositie over de massamoord in 1988, bij het Congres in Washington DC

Van de fototentoonstelling werd kennisgenomen door de pers. De Iraanse TV in ballingschap zond live inter- views uit met familieleden van de slachtoffers.

De Verenigde Naties, Amnesty International, de Speciale Rapporteur over de toestand van de mensenrechten in Iran en een aantal niet-gouvernementele organisaties, met adviesbevoegdheid aan de VN, hebben de massamoord op politieke gevangenen in de zomer van 1988, genoemd en veroordeeld.

Oproep tot het royeren van het fascistische regime uit de Verenigde Naties om hun slechte reputatie t.a.v. executies en om gerechtigheid te verkrijgen voor het bloedbad in 1988. De oproep houdt ook de vervolging in van de daders van de genocide in 1988 en hun misdaden tegen de menselijkheid

New York, 25 september 2019

Tegelijk met de zitting van de Algemene Vergadering van de VN, in New York op 25 september 2019, heeft onze organisatie, samen met de Mensenrechtenbeweging voor Vrijheid uit de VS en Iraanse verenigingen in ballingschap een demonstratie gehouden buiten het hoofdkwartier van de Verenigde Naties.

De bijeenkomst werd gehouden voor het hoofdkwartier van de VN om de aandacht te vestigingen op de opstand van de Iraanse bevolking, maar was ook gericht tegen de aanwezigheid van de President van de Iraanse religieuze dictatuur, die bekend staat als de bankier van het terrorisme en in het bezit is van het re- cord van het aantal uitgevoerde executies.

De demonstratie werd live uitgezonden in Iran door de Voice of America en Sky News International. De demonstratie werd vergezeld van optredens en een grote mensenrechten tentoonstelling.

Amerikanen en Iraniërs namen deel aan deze demonstratie. Deelnemers veroordeelden de aanwezigheid van de vertegenwoordiger van het dictatoriale regime uit Teheran bij de Verenigde Naties en eisten een proces tegen de leiders van het regime voor de misdaden begaan bij het onderdrukken van de opstand en hun mis- daden tegen de menselijkheid, in het bijzonder die bij de massamoord van 1988.

De beweging: Gerechtigheid voor de massamoord van 1988

Tentoonstellingen op straat

Optredens en straat tentoonstellingen werden gehouden in Parijs, Brussel, Rome, Washington, Ottawa, Toronto, Stockholm, Oslo en Amsterdam, gedurende een maand, van 30 augustus tot 30 september. Naast de distributie van boeken, werden documentaires over mensenrechtenschendingen in Iran en documenten, die misdaden tegen de menselijkheid van 1988 belichten, getoond.

Na het bekijken van de tentoonstellingen stuurden bijna 10000 mensen brieven en petities aan de Secretaris Generaal van de VN en de Speciale Rapporteur over de Mensenrechten om de executies een halt toe te roepen en dossiers over de massamoord over te dragen aan een onafhankelijk, internationaal tribunaal.

Sectie 4: Onafhankelijke Campagnes

Tegen executies en mensenrechtenschendingen in Iran

Rechtskundige Campagne om het Leven te Redden van Mensenrechten Advocaten in Iraanse Gevangenissen

1 juni 2019

De onderdrukking van onafhankelijke advocaten en mensenrechtenactivisten is toegenomen in Iran. Na het vonnis van 33 jaar tegen Nasrin Sotoudeh, in maart, werd een andere advocaat, Amir Salar Davoodi, veroordeeld tot 30 jaar gevangenisstraf en 111 zweepslagen door een hof in Iran voor het werk dat hij deed voor politieke gevangenen. Volgens de vrouw van Davoodi, zat hij 190 dagen in isolement opgesloten en was bezoek van zijn familieleden beperkt. Midden-Oosten deskundige van Amnesty, Philip Luther, beschrijft het schokkende vonnis ook als een onbeschaamd onrecht.

De campagne veroordeelt de onderdrukking van onafhankelijke advocaten en vraagt om hulp voor hun vrijlating bij alle internationale instanties. Advocaten van politieke gevangenen in Iran moeten vrezen voor wille- keurige opsluiting en intimidaties, alleen maar omdat zij hun cliënten bijstaan. Dit betekent een overtreding van art. 19 van het Internationale Verdrag over Burger- en Politiek Recht, waaronder advocaten het recht hebben om hun zaken te behartigen, zonder vrees voor intimidatie, pesterij en tussenkomst van de overheid.

Michal Kirby, lid van het bestuur van het Mensenrechten Instituut van de Internationale Vereniging van Advocaten (International Bar Association, IBA)17 zei: “ Het recht op een fatsoenlijk proces voor Davoodi is ernstig geschonden. Hij kreeg geen toegang tot juridische bijstand en werd blootgesteld aan marteling en een onmenselijke behandeling voor het proces begon.”

Campagne om het leven te redden van gevangen gezette Christenen in Iran – Campagne tegen Onderdrukking en Discriminatie

5 juni 2019

SMV roept de internationale gemeenschap op om tussenbeide te komen en de onmiddellijke invrijheidstelling op te eisen van alle gevangenen, die vanwege hun geloof in Iran zijn opgesloten.

Volgens verslagen vanuit Iran zijn vier Christenen gearresteerd in de stad Bushehr door veiligheidsagenten van het regime. Hun huizen en werkplaatsen werden door de overheidsmisdadigers overvallen. En deze Christenen werden ernstig mishandeld en gemarteld.

Sinds het begin van 2019 werden 34 Christenen gearresteerd in verschillende steden van Iran, omwille van hun geloof. Zestien andere, nieuw-bekeerde Christenen, werden veroordeeld tot gevangenisstraffen, zonder toegang tot een advocaat.

Ondertussen is een Christelijke begraafplaats ook niet beschermd tegen aanvallen van veiligheidsagenten van het regime in Teheran, het Iraans regime verwoestte het graf van Pastor Soudman, die het twintig jaar eerder, omwille van zijn geloof, had terechtgesteld.

Een tot het Christendom bekeerde, Saheb Fada’i, is tot een gevangenisstraf veroordeeld om zijn geloof en Yousef Naderkhani, Mohammad Reza Omidi en Yasser Mossayyebzadeh zijn ieder tot tien jaar veroordeeld. Kinderen van Pastor Yousef Naderkhani krijgen hun schooldiploma niet, omdat zij weigeren lessen in de Islam te volgen, die de school hen opdringt. Veiligheidsagenten van het regime richten verwoestingen aan en nemen eigendommen in beslag, als zij de woningen van Christenen en tot Christen bekeerden overvallen en verbranden al hun boeken. Deze handelingen zijn strijdig met normen en verdragen van het burgerlijk recht t.a.v. religieuze minderheden en andersdenkenden.

Moslims, die tot het Christendom zijn bekeerd, kunnen de doodstraf tegemoet zien, onder de Islamitische wetgeving in Iran. Veiligheidsagenten van de Iraanse overheid registreren de namen van een ieder, die een dagelijks gebed in een kerk bijwoont. Dus kiezen bekeerlingen ervoor, om in hun eigen huis een kerk op te zetten, iets dat dan altijd weer wordt gevolgd door invallen en vernielingen door de veiligheidsagenten.

De middeleeuwse dictatuur in Iran behoort tot de tien landen van deze wereld die religieuze minderheden ernstig lastig valt.

De campagne om de levens van Iraanse Christenen te redden houdt onder meer in: het beschikbaar stellen van uitgebreide documentatie aan de internationale gemeenschap, het vestigen van de aandacht van alle Christelijke leiders op de toename van het geweld in Iran en doet een beroep op hen om de Iraanse overheid onder druk te zetten.

Campagne tegen executies in Iran – Stop de executies in Iran, 80 executies in Juli en Augustus

Straat tentoonstelling – Steun aan Universiteitsprofessoren – Steun aan Gemeentebesturen – en Priesters, voor het voorkomen van executies in Iran

10 september 2019

Het religieuze bewind, dat over Iran regeert, gaat door met zijn wrede executies en verzet zich hevig tegen de afschaffing van de doodstraf, wereldwijd een aanvaard principe. Een terechtstelling is een middel om in te zetten tegen een bevolking die steeds ontevredener wordt. Volgens verslagen, die wij mochten ont-
vangen, hebben de moellahs in augustus 41 mensen terechtgesteld. Een van hen was een vrouw, die werd opgehangen in Mashad op 25 augustus. Ze was de 94ste vrouw die werd geëxecuteerd tijdens het president- schap van Rouhani.

Ook, in een van Irans beruchte gevangenissen, Rajai Shahr in Karaj, werden acht gevangenen, waaronder vier vrouwen, geëxecuteerd.

Over de laatste zes jaar zijn er 3800 executies geregistreerd in Iran, het hoogste aantal per hoofd van de bevolking ter wereld.

De rechtelijke macht in Teheran wordt gebruikt als middel om de bevolking te onderdrukken. De meeste doodvonnissen zijn gebaseerd op bekentenissen, die onder foltering zijn verkregen.

Volgens deskundigen van de VN staat een doodvonnis, opgelegd door de religieuze dictatuur in Iran, gelijk aan een willekeurige en onwettige moord, zeker omdat een openbare verhanging een onuitwisbare indruk maakt op die maatschappij.

De campagne om levens te redden, alom onderschreven door progressieve priesters, wetenschappers en mensenrechten-persoonlijkheden, van overal ter wereld, moet de aandacht trekken van velen, zodat het regime in Iran onder druk komt om de doodstraf niet meer toe te passen.

Campagne tegen willekeurige arrestaties in Iran

De Bahia gemeenschap is het slachtoffer van toenemende discriminatie en intimidatie in Iran

15 oktober 2019

De intimidatie tegen religieuze minderheden in Iran moeten ophouden. Het Teheraans regime heeft telken- male internationale mensenrechtenverdragen geschonden door de vervolging van de Bahai.

Terwijl leden van de Bahai gemeenschap over de gehele wereld de 200ste geboortedag van Baha’u’llah, de stichter van deze religie, herdenken, worden andere leden van deze gemeenschap in toenemende mate gearresteerd en tot lange gevangenisstraffen veroordeeld op ongefundeerde beschuldigingen van “propa- ganda tegen het regime” of “het in gevaar brengen van de veiligheid van de staat”. Twee Bahai studenten in Kerman werden van de universiteit verwijderd vanwege hun geloof, Mitra Badrinejad, gearresteerd op 2
maart 2018 , werd aangehouden door agenten van het regime, die haar computer in beslag namen en ook al haar persoonlijke bezittingen. Ze werd ondervraagd zonder toegang tot juridische bijstand en in isolatie, voor 50 dagen, opgesloten in de Sepidar gevangenis in Ahvaz. Volgens haar zoon werden haar familieleden ook verhoord en herhaaldelijk bedreigd door de agenten.
Een revolutionair gerechtshof veroordeelde drie Bahai tot 20 jaar in Semnan.

Farhang Saba werd in januari 2019 veroordeeld tot 6 jaar gevangenisstraf; hij wilde zijn geloof niet opgeven en weigerde mee te doen aan de religieuze rituelen van het regime.

Bahai vormen de grootste niet-moslim, religieuze minderheid in Iran. Middelbare scholieren, die dit geloof aanhangen, worden niet in de universiteit geaccepteerd, niettegenstaande de door hen behaalde goede cijfers. Het regime neemt vrijelijk hun woningen en eigendommen in beslag.

De twee maanden durende campagne (van begin september tot eind oktober) tegen de discriminatie en pesterijen van de Bahai-gemeenschap in Iran, ontving petities en wijdverspreide maatschappelijke steun van universiteiten en middelbare scholen, maar ook van Europese parlementariërs.

Campagne tegen de onmenselijke straf van amputatie

23 oktober 2019

Op 23 oktober werd de hand van een jonge man afgehakt in Sari na een uitspraak van de rechters van het Iraanse regime. Deze man was gearresteerd en verloor zijn hand omdat hij goederen had gestolen, omdat hij arm was en honger had. Het vonnis m.b.t. een amputatie is volgens het internationale recht verboden, omdat het een verschrikkelijke aantasting is van de menselijke waardigheid.

Echter, de middeleeuwse dictatuur in Iran gaat door met het inzetten van barbaarse straffen en promoot op deze wijze het barbarendom. De wrede amputaties en openbare executies van dissidenten zijn hun middel om de bevolking te intimideren en te onderdrukken.

Meer dan 215 mensen werden in Iran van 2007 tot 2017, volgens verslagen die bijeen gebracht zijn door SMV, veroordeeld tot amputatie.

Het voortdurend gebruik van lijfstraffen, zelfs op jonge kinderen, betekent een schokkend respectloos om- gaan met menselijke waarden door het bewind in Iran.

Deze campagne om levens te redden, roept alle mensenrechtenorganisaties op om druk op de Iraanse overheid uit oefenen om met deze beestachtige praktijken te stoppen.

Campagne om het leven te redden van leraren en doctoren, die in Iran werden gearresteerd

4 november 2019

Mohammad Habibi, hoofd van het bestuur van directeuren van de lerarenvakbond in Teheran en een leraar aan een middelbare school, werd door de Iraanse veiligheidstroepen gearresteerd aan het begin van augustus en tot tien en een half jaar gevangenisstraf en 74 zweepslagen veroordeeld. De reden voor zijn arrestatie was, dat hij met een aantal collega’s had meegedaan aan een vreedzame demonstratie tegen de middeleeuwse, dictatoriale onderwijspolitiek in Iran. Volgens familieleden van Mohammad Habibi werd hij door de veiligheidsagenten tijdens zijn arrestatie geslagen en raakte hij gewond.

In een brief van 30 oktober veroordeelt hij publiekelijk het onophoudelijk geweld dat in de gevangenissen wordt ingezet tegen mensenrechtenactivisten en politieke gevangenen en hij protesteert tegen de onmenselijke omstandigheden in de Evin gevangenis. Hij werd hiervoor door de veiligheidsmensen in de gevangenis opnieuw bestraft. Hem werden medicijnen en medische zorg onthouden.

SMV, brengt hulde aan de leraar, veroordeelt de druk die op hem wordt uitgeoefend en de ontzegging van medische zorg en medicijnen. SMV dringt erop aan dat internationale instituties, in het bijzonder de Wereld Unie voor Onderwijs, de Verenigde Naties, de Hoge Commissaris voor Mensenrechten en de volksvertegenwoordigers in het Europese Parlement, druk uit oefenen op de moellahs en er voor zorgen dat de leraar medicijnen en verzorging krijgt.

Ook, Farhad Maysami, een 48-jaar oude Iraanse schrijver en professor in de geneeskunde, die sedert 31 juli 2018 in hechtenis zit, werd beschuldigd van het in gang zetten van een campagne tegen de verplichte sluier. De veiligheidsagenten vonden in zijn huis niets anders dan een paar boeken. In januari van dit jaar werd hij veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf en hem werd verboden enig journalistiek werk te doen. De dictatoriele justitie in Iran heeft hem beschuldigd van propaganda tegen het regime en het in gevaar brengen van de veiligheid, een voorwendsel dat het regime gebruikt om mensenrechtenverdedigers te intimideren en te onderdrukken. De mensenrechtenbeschermer werd overgebracht van de Evin gevangenis naar de beruchte Rajaii Shahr gevangenis in Karaj in november 2019, waar hij ernstig gevaar loopt te worden gemarteld, om- dat politieke gevangenen daar vaak worden blootgesteld aan druk en geweld door de bewakers.

De reden voor de overplaatsing van deze geweldige doctor is louter een strafmaatregel. In een open brief in oktober van 2019 protesteerde hij tegen de toenemende druk en foltering van gevangenen binnen de gevangenis.

In de afgelopen maanden, na wijdverspreide campagnes tegen de religieuze dictatuur, die over Iran regeert, riepen zowel de Verenigde Naties als het Europese Parlement op een eind te maken aan de vervolging van mensenrechtenverdedigers in Iran. Echter het bewind in Iran gaat door de bevolking te intimideren om soci- ale- en burgerprotesten te voorkomen.

Campagne om de leiders van vak- en journalistenverenigingen te redden

6 november 2019

De Iraanse rechtsspraak veroordeelde eens te meer mensenrechtenverdedigers tot gevangenisstraffen en afranseling voor hun deelname aan vreedzame protesten voor sociale rechtvaardigheid, vrijheid van meningsuiting, vrouwenrechten of bloggen…

Nahid Khodajou, een lid van de Vrije Vakvereniging van Iraanse Werknemers werd veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf en 74 zweepslagen. Voor zijn deelname aan een 1- mei bijeenkomst en protest voor het parlementsgebouw. Ondertussen werden overeenkomstige oordelen uitgesproken over de Vice President van de Vakvereniging voor Journalisten en verscheidene actievoerders van de Verpleegsters Vakbond.

Met deze campagne beoogt SMV weer eens de internationale gemeenschap op te roepen tot solidariteit met mensenrechtenactivisten en politieke gevangenen en op te komen voor hun invrijheidstelling.

Campagne voor steun aan onderzoeksprojecten op het gebied van de mensenrechten, waaronder publicaties van boeken en freelance werk

De campagne verwelkomt onderzoeksprojecten in Iran en het Midden-Oosten op het gebied van de men- senrechten en ondersteunt onafhankelijke samenwerkingsverbanden om het noodzakelijk onderzoek uit te voeren en publicatie van boeken, tijdschriften, wetenschappelijke en onderzoeksartikelen.

Campagne voor de ondersteuning van Iraanse media in ballingschap

De campagne verwelkomt radio- en Tv-zenders, die nieuws kunnen uitzenden van binnen en buiten Iran, omdat deze media in staat zijn Iran te bereiken, terwijl de moellahs aan de macht zijn. We beschouwen dit als een stap voorwaarts in de richting van grotere bewustwording. De campagne ondersteunt vooral nieuws en artistieke programma’s, films, rapportages en wetenschappelijke en informatieve documentaires. Hier- door kunnen delen van de Iraanse geschiedenis, die gecensureerd worden door het religieus, fascistisch bewind in Iran, vrijelijk worden vertoond. Mensen in Iran zijn in het algemeen blij met deze aanpak.

Campagne tegen censuur in Iran – Steun voor onafhankelijke Bloggers

Deze campagne, bedoeld als steun aan onafhankelijke bloggers, zorgt voor vertaling en heruitgave van ge- censureerd werk en werkt tegen door de staat gesubsidieerde censuur van intellectuelen, schrijvers, musici en artiesten, die voortdurend onder druk staan en zorgt ervoor dat hun werk publiekelijk bekend wordt.

Maatschappelijke en rechtskundige uiteenzettingen in Europa en de Verenigde Staten

Lezingen in universiteiten, onderzoeksinstituten, scholen, vakverenigingen en kerken over de mensenrechtenschendingen in Iran, explicatie van het project en verwijzing van het dossier over het handelen van het Iraanse regime naar de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties.

(e-)Mailactiviteiten 2019

SMV nam deel aan drie grote projecten in 2019:

  • Mensenrechtenschendingen van Christenen
  • Campagne voor de in vrijheidstelling van mensenrechtenactivisten in Iran
  • Campagne tegen de willekeurige aanhouding van vrouwenrechtenactivisten in Iran, hun showprocessen en de hen opgelegde lange gevangenisstraffen

In relatie tot het bovenstaande verzonden we bijna 5000 e-mails en 3000 berichten via de normale postbezorging, naar onze ondersteuners.

Ook werden nieuwsberichten over de schending van de mensenrechten in Iran naar 8000 personen, die ons steunen en geen e-mail hebben, per post verstuurd.

Sectie 5: Secretariaat – Public Relations 2019

Bijwonen van de dienst voor de geboorte van Jezus Christus. Solidariteit met Christenen in de gevan- genis in Iran. Campagne die oproept tot de vrijlating van meer dan 40 Christenen, die naar willekeur werden gearresteerd en gevangen gezet om hun geloof

Herdenking van de Christen martelaar, Ashur Kalna, gedood tijdens de opstand van 2019

Op 24 december, op kerstavond, een afvaardiging, bestaande uit de raad van beheer van SMV en de moeders van martelaren, nam deel aan een dienst in de Sint-Jacobus de Meerdere kerk in den Haag. In de kerk werden 30 kaarsen aangestoken om 30000 vermoorde politieke gevangenen te herdenken en we baden voor het aanbreken van de dageraad van de vrijheid en de eerbiediging van de mensenrechten in Iran en voor de invrijheidstelling van de politieke gevangenen.

In de dienst werden ook kaarsen aangestoken voor Christenen, die hun eredienst in Iran niet mogen houden en voor priesters en activisten, die in de gevangenis verblijven en onder druk staan van de moellahs. Deze rituelen en onze steun spelen een grote rol in de Iraanse Christelijke gemeenschap, in hechtenis of in de gevangenis. Om de politieke gevangenen, die in hongerstaking zijn, maar ook de priesters en de Christelijke bekeerlingen, die in de gevangenis verblijven, eer te bewijzen en de priestermartelaren Dibaj, Michaellian, Soudmand en Hosepian Mehr, te herdenken, werden kaarsen aangestoken en gebeden gezegd.

Bij de dienst werd ook herinnerd aan de 1500 mensen, die werden gedood gedurende de vreedzame demonstraties van november 2019.

Verslag van Public Relations Activiteiten 2019

Aan het eind van 2019, hadden we 810 bijeenkomsten gehad met 810 oude en nieuwe vrienden, over lopen- de projecten, we informeerden hen over de voortgang ervan. Het aantal bijeenkomsten, waar we inlichtingen gaven over de projecten, over het jaar bedroeg 20, allen werden in het weekend gehouden. Aan deze bijeenkomsten werd in het algemeen deelgenomen door één of meer gasten die met de vergadering communiceerden door middel van video conferences. Vrienden en gasten konden vragen en antwoorden uitwisselen over de situatie en het nieuws van de dag.

Het secretariaat zendt ook overzichten aan allen die ons steunen met ons werk, door hun commentaar over onze tekortkomingen, nieuwe suggesties en tips.

In het eerste kwartaal van het jaar verzonden we aan een ieder van onze donoren een overzicht van hun giften, zodat zij dit konden gebruiken bij hun belastingaangifte. We zijn een ANBI organisatie.
Het secretariaat verzendt eveneens een bedankbrief aan al diegenen, die ons steunen met hun gift.
In 2019, namen zes van onze vrienden ons op in hun testament. We zijn zeer blij met deze manier van steun.
Resultaten:

  • Het vervaardigen van alles, van nieuws en verslagen tot het sturen van een ansichtkaart, vereist een enorme hoeveelheid werk: van het uitzoeken van het onderwerp, tot vertaling, ontwerp en uitvoering. Meer dan 95% van onze inspanningen wordt verricht door onze vrienden en vrijwilligers. Dit werk gaat soms door tot in de kleine uurtjes en soms zonder enige overdrijving 24 uur lang. Aan dit werk geen materiële waarde worden toegekend, omdat wij het doen uit de grond van ons hart en vanuit de diepten van ons bestaan en met de inzet van al ons menselijk kunnen voor het bereiken van de de vrijheid.
  • Het maken van een jaarverslag over activiteiten en grote gebeurtenissen, over de plannen voor het betui- gen van onze solidariteit met politieke gevangenen in Iran.
  • Samenstelling en vertaling van bijna 7000 Franse, Duitse, Engelse, Farsi en Nederlandse artikelen voor mensenrechtenpublicaties. O.a. over het beëindigen van de executies in Iran.
  • Voor het ontwerp van een affiche voor het Joodse Nieuw Jaar gebruikten we het prachtige werk van een Amerikaanse kunstenares, Karin Foreman, die ons haar schildering schonk uit solidariteit en ons toestem- ming gaf om het af te drukken. We danken haar hartelijk. Ook de ontwerpen voor de tentoonstelling ter herdenking van het bloedbad van 1988 en die van de Iraanse opstand, waren voortbrengselen van onze organisatie.

Verslag van lokale vergaderingen over historische, nationale en culturele aangelegenheden

Historisch:

  • Holocaust Herdenkingsdag, zaterdag 27 januari, 18:00 – 20:00 in Amsterdam & Den Haag (Herdenking voor de 12,000 Joodse burgers van den Haag, die naar een vernietigingskamp werden gedeporteerd en gedood).
  • Herdenking van Dr. Mohammad Mossadegh, de leider van de anti-koloniale beweging in Iran, maar ook als herinnering en eerbetuiging aan zijn toespraak in 1951 voor het Internationale Hof van Justitie, 4 maart, den Haag
  • Viering van het Perzische Nieuwjaar (Nowruz), 20 maart, den Haag
  • Viering van de geboorte van Zoroaster, de Perzische profeet en schepper van de filosofie (religie) van de goede God, goede Idee, goede Verhaal en goede Daad, 25 maart, den Haag
  • Deelname aan de herdenking van de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, bloemlegging en kaarsen voor het Binnenhof en een minuut stilte, 4 mei, den Haag
  • Viering van de geboorte van Cyrus de Grote, de auteur van de Eerste Universele Verklaring van de Rech- ten van de Mens, 29 oktober, den Haag en Amsterdam

Cultureel:

  • Deelname aan het Paasgebed, parochie Maria, Sterre der Zee, 12 april, den Haag
  • Deelname aan Hemelvaartviering, 30 Mei
  • Deelname aan Pinkstergebed, zondag en maandag 9, 10 juni, Sint-Jacobus de Meerdere kerk, den Haag
  • (In de gebeden, werden vijf moedige, Iraanse priesters herdacht, die de marteldood stierven door toe- doen van het fundamentalistische, religieuze bewind in Iran. Een tijdschrift, gepubliceerd door SMV met een herinnering aan deze Christenen werd opgedragen aan de kerk).
  • Herdenking van Mowlana Jalal al-Din Mohammed Balkhi, stichter van het Soefisme, 30 september, Amsterdam
  •  Tentoonstelling over “Neen tegen executies”, tegen de mensenrechtenschendingen, gehouden in Parijs, Washington DC, Rome en Brussel, om de Iraanse politieke gevangenen te gedenken en te steunen en de campagne tegen executies, gehouden in Europa van 1 tot 25 augustus en in de Verenigde Staten van 11 tot 25 september en van 17 tot 20 december.

Een groet:

In 2019 zijn 4 eerbare sympathisanten van ons overleden, vrienden die ons inspireerden en inspireren nog steeds en nu in de moeilijke tijden in ons vaderland voelen we hun aanwezigheid bij ons. We groeten hen allemaal.

  • Dhr Abe de Jong
  • Dhr Frank van Alphen
  • Dhr D.Dooremans
  • Dhr Cees Hilhorst

Sectie 6:Jaarlijks rapport over de doodstraf in Iran 2019

Monitor Mensenrechten in Iran, Oktober 2019

Inleiding
Iran voert de meeste executies uit per hoofd van de bevolking

Jaarlijks worden in Iran honderden mensen ter dood veroordeeld. 10 oktober, de Internationale dag tegen de doodstraf, herinnert ons aan de duizenden gevangenen die in Iraanse gevangenissen in de dodencellen vertoeven.
Iraanse regeringsfunctionarissen hebben nooit gehoor gegeven aan de oproepen van de internationale ge- meenschap om de doodstraf af te schaffen.
Het opzettelijke gebruik van de doodstraf door Iran is een constante bron van internationale verontwaardi- ging en veroordeling. Volgens verschillende onafhankelijke internationale instanties, waaronder de speciale VN-rapporteur voor de mensenrechten in Iran en Amnesty International, is Iran de staat met de meeste exe- cuties per hoofd van de bevolking, alleen in absolute aantallen na China. Iran staat ook bovenaan de lijst van het aantal executies van minderjarigen en jeugdige daders. De Monitor Mensenrechten in Iran heeft in Iran sinds begin 2019 de executie van meer dan 200 personen geregistreerd.
Ten minste acht jeugdige delinquenten en 10 vrouwen werden geëxecuteerd; 12 executies werden in het openbaar uitgevoerd. Onder de geëxecuteerden zijn zes politieke gevangenen.
Het Iraanse regime gebruikt executie als middel om de ontevreden bevolking te onderdrukken en tot zwijgen te brengen, van wie de meerderheid onder de armoedegrens leeft, werkloos is en geen vrijheid van menings- uiting heeft.
In maart 2019 heeft de opperste leider van het regime, Ali Khamenei, een voormalige rechter, die berucht is als verantwoordelijke voor massale executies, aangesteld als hoofd van de rechterlijke macht om de sociale onrust onder controle te houden. Sindsdien heeft Ebrahim Raisi, die heeft deelgenomen aan ‘doodscommis- sies’, die in 1988 het bevel gaven voor het bloedbad van tienduizenden gevangenen, tenminste 173 mensen, verspreid over heel Iran laten executeren.
In een periode van iets meer dan acht maanden zijn tenminste negen vrouwen geëxecuteerd, terwijl in de periode van 2016 tot 2018 het aantal door het Iraanse regime geëxecuteerde vrouwen gedurende het hele jaar varieerde tussen 6 en 10. Tegelijkertijd tijd escaleerde de executie van druggerelateerde gevangenen. Op 5 maart 2019 veroordeelde Robert Palladino, plaatsvervangend woordvoerder van het Amerikaanse mi-

nisterie van Buitenlandse Zaken, de benoeming van Raisi tot hoofd van de almachtige rechterlijke macht van Iran en noemde het een “schande” en een “aanfluiting voor de rechtspraak”, aangezien Raisi verantwoorde- lijk is voor de dood van duizenden politieke gevangenen in de jaren tachtig, inclusief het bloedbad van 1988. Palladino tweette (zowel in het Farsi als in het Engels): “Ebrahim Raeesi (Raisi), betrokken bij massale execu- ties van politieke gevangenen, werd gekozen om de rechterlijke macht van Iran te leiden. Wat een schande! Het regime bespot de rechtspraak door oneerlijke processen en onmenselijke gevangenisomstandigheden toe te staan. Iraniërs verdienen beter!”

Executies uitgevoerd in gevangenissen in Iran:

De meeste executies in 2019 zijn uitgevoerd in de Raja’i Shahr gevangenis.

Executies in Iran in strijd met het internationale recht

De doodstraf schendt de meest fundamentele mensenrechten, het recht op leven en het recht om ver- schoond te blijven van foltering en wrede, onmenselijke en onterende straf.
Wereldwijd hebben 160 landen de doodstraf afgeschaft of op zijn minst een moratorium op het gebruik ervan ingesteld.

Het Iraanse regime heeft niet alleen geweigerd de doodstraf af te schaffen, het heeft ook 12 mensen in het openbaar geëxecuteerd, en o.a.:

  • acht jeugdige daders,
  • verstandelijk gehandicapten,
  • 10 vrouwen,
  • 33 mensen op beschuldiging van drugsgebruik of -handel,
  • mensen veroordeeld op grond van vage beschuldigingen als ‘oorlog voeren tegen God’ of ‘corruptie op aarde’, en
  • mensen veroordeeld op grond van andere niet-gewelddadige misdrijven zoals financiële delicten en be- spotting
    geëxecuteerd.

Omdat bovendien het regime van de geestelijken weigert om moorden in te delen in categorieën naar gelang de achtergronden van de dader wordt iedereen die een moord pleegt ter dood veroordeeld, ongeacht zijn motieven.

Minstens 10 vrouwen opgehangen

Sinds begin 2019 zijn ten minste 10 vrouwen geëxecuteerd.
Op 26 september 2019 werd Leila Zarafshan opgehangen in de centrale gevangenis van Sanandaj.
Een onbekende vrouw werd samen met zeven mannelijke gevangenen op 25 september 2019 opgehangen in de Raja’i Shahr gevangenis te Karaj.
Op 25 augustus 2019 werd in de centrale gevangenis van Mashhad een 38-jarige vrouw geëxecuteerd.
In juli werden in acht dagen tijd vier vrouwen opgehangen, namelijk Maliheh Salehian in de centrale gevangenis van Mahabad, Zahra Safari Moghadam, 43, in de gevangenis van Nowshahr en Arasteh Ranjbar en Nazdar Vatankhah, die al 15 jaar in de gevangenis hadden doorgebracht, in de centrale gevangenis van Urmia.
Het Iraanse regime is de grootste uitvoerder van doodstraffen voor vrouwen en heeft het record van execu- ties per hoofd van de bevolking in de wereld.
Veel van de vrouwen in Iran die zijn veroordeeld voor moord zijn zelf het slachtoffer van huiselijk geweld tegen vrouwen en hebben de betreffende moord uit zelfverdediging gepleegd.
De onmenselijke doodvonnissen, met name voor Iraanse vrouwen, worden uitgevoerd aan het einde van een niet volgens de regels gevoerd en illegaal proces.

Iran executeert acht kinderdelinquenten

Minstens acht mensen zijn in 2019 in Iran geëxecuteerd wegens misdrijven die naar verluidt zijn begaan toen zij kinderen waren.
In een flagrante schending van de internationale mensenrechten heeft het Iraanse regime in april twee tienerjongens gegeseld en geëxecuteerd zonder hun familie of advocaten op de hoogte te brengen. Mehdi Sohrabifar en Amin Sedaghat, twee 17-jarige neven, werden op 25 april geëxecuteerd, kort nadat ze waren overgebracht naar de gevangenis van Adelabad in de zuidelijke provincie Fars. Beiden werden meer dan twee jaar geleden, toen ze 15 jaar oud waren, gearresteerd en veroordeeld wegens verkrachting.
De mensenrechtengroep meldde, dat de families van de jongens hen de voorafgaande dag in de gevangenis mochten bezoeken maar niet te horen kregen dat het ter voorbereiding op hun executie was. Naar verluidt hoorden de families van het nieuws toen ze telefoontjes ontvingen van de Iraanse organisatie van justitieart- sen. Beide lichamen zouden zijn bedekt met striemen, wat aangeeft dat ze vóór hun dood waren gegeseld. Amnesty International zei in een verklaring van 29 april: “De Iraanse autoriteiten hebben opnieuw bewezen dat ze weerzinwekkend bereid zijn om kinderen ter dood te brengen, in flagrante strijd met het internationale recht.” Het internationale recht verbiedt ten strengste het gebruik van de doodstraf in alle gevallen waarin de verdachte ten tijde van het misdrijf jonger dan 18 was. Iran heeft het VN-Verdrag inzake de rechten van het kind ondertekend, dat het gebruik van de doodstraf verbiedt.
In 2013 zijn wijzigingen aangebracht in het strafwetboek ter bescherming van minderjarigen in het strafrechtsysteem van Iran, waardoor rechters discretie kunnen gebruiken bij de veroordeling van misdrijven waarop de doodstraf staat. Volgens Amnesty International zijn die wijzigingen echter niet serieus doorgevoerd waardoor de autoriteiten “hun voortdurende schendingen van kinderrechten kunnen goedpraten en kritiek op hun afschuwelijke staat als een van ‘s werelds laatste uitvoerders van doodstraffen voor jeugdige daders kunnen afwijzen.”
Meer dan 90 andere jongeren blijven het risico lopen geëxecuteerd te worden. Velen van hen hebben reeds lange tijd in de dodencel doorgebracht – in sommige gevallen meer dan tien jaar.

Twee 17-jarige jongens, Mehdi Sohrabifar (links) en Amin Sedaghat (rechts) werden op 25 april 2019 geëxecuteerd.

Executies op politieke gronden

Iran heeft verschillende mensen geëxecuteerd op vage beschuldigingen met weinig transparantie, noch met een eerlijk proces.
In 2019 zijn tenminste acht gevangenen geëxecuteerd, die werden veroordeeld wegens ‘oorlog voeren tegen God’ of ‘corruptie op aarde’. Hun namen zijn Seyyed Jamal Haji Zavvareh, Maliheh Salehian, Abdullah Kar- mollah Chab, Ghassem Abdullah, Hamid Derakhshandeh, Behrouz Abdipour, Hossein Roshan en Mohsen Kounani. Nog minstens 40 gevangenen die veroordeeld zijn op basis van vergelijkbare aanklachten bevinden zich in de dodencel.
Iran is ook berucht vanwege het executeren van mensen voor misdaden die niet voldoen aan de internationale basisnorm om de doodstraf te beperken tot de meest ernstige misdrijven.
In een recente zaak heeft het Revolutionaire Hof van Teheran een aanhanger van de Iraanse Volksbevrijdingsbeweging ter dood veroordeeld. Volgens de uitspraak werd de mensenrechten -activist Abdullah Qasempour veroordeeld tot de doodstraf èn tot acht jaar gevangenisstraf op beschuldiging van “vijand- schap met God door lidmaatschap van, goedkeuring van en samenwerking met de Iraanse Volksbevrijdingsbeweging”. Het hof beschuldigde de 34-jarige Abdullah Qasempour van het filmen van het incident en het verzenden van de video naar media die verbonden zijn. De lange staat van dienst van de rechterlijke macht inzake het schenden van de rechten van gedetineerden en het toepassen van de doodstraf zonder gepaste procedure geven aanleiding tot ernstige zorgen. Twee gevangenen, Abdullah Karmollah Chab en Ghassem Abdullah, uit de Arabische Ahwazi minderheid in Iran, werden op 4 augustus geëxecuteerd, na maanden van marteling waarin beiden werden gedwongen om valse bekentenissen af te leggen. In augustus executeerden de Iraanse autoriteiten Hamidreza Derakhshandeh, een man die de vrijdaggebedsleider van het regime in Kazerun had vermoord.

Vrijdaggebedsleiders zijn moellahs die in verschillende steden rechtstreeks Ali Khamenei, de opperste leider van het Iraanse regime, vertegenwoordigen als gevolg waarvan ze erg gehaat worden door de Iraanse bevol- king, die de repressie en corruptie van regime-ambtenaren beu is. Vorig jaar werd Kazerun opgeschrikt door duizenden protesterende burgers die woedend waren over het beleid van het regime om de gemeentelijke indeling van de stad te veranderen, wat de weg zou effenen voor meer malversaties door ambtenaren van het regime en zou resulteren in minder dienstverlening aan de inwoners van de stad.
De protesten van het volk overal in Iran richten zich regelmatig tegen regeringsfunctionarissen, onder wie ook vrijdaggebedsleiders, vanwege hun rol in de corruptie door de overheid.
In commentaren naar aanleiding van de moord op de vrijdaggebedsleider van het regime in Kazerun had Derakhsan gezegd: ‘Beste mensen van Iran, ik houd van jullie allemaal, ik houd van de arme mensen van Iran, degenen die ’s-avonds geen brood te eten hebben, degenen die ziek zijn geworden van het moeten lenen om rond te komen …”. “Ik heb gevallen van onrecht gehoord en gezien. Honderden van zulke geval- len. Er is maar zoveel dat ik kan doen om te kopen en aan de armen te geven. Ik zag deze misdaden. Ik ben geen crimineel. Dit was mijn eerste keer. Mijn vrienden kennen mij. Ik ben geen crimineel.”

Tegen tegenstanders van de doodstraf

Op 18 juni 2019 heeft het Revolutionaire Hof van Teheran een nieuwe zaak onderzocht tegen Golrokh Ebrahimi Iraee en Atena Daemi, aangeklaagd vanwege hun protest – terwijl zij zelf in gevangenschap zaten
– tegen de executie van drie Koerdische dissidenten. De rechtbank veroordeelde hen tot 1,5 jaar gevange- nisstraf wegens ‘propaganda tegen de staat’ en tot 2 jaar en een maand wegens ‘belediging van de leider (d.w.z. Ali Khamenei)’.
Amir Raissian, advocaat van Golrokh Ebrahimi Iraee, vertelde de pers op 5 september 2019 dat dit vonnis in hoger beroep was bevestigd zonder te zijn onderzocht door het Hof van Beroep. Golrokh Ebrahimi Iraee werd in april na meer dan drie jaar gevangenisstraf vrijgelaten.
In september 2019, op de eerste verjaardag van de executies van Koerdische politieke gevangenen Zaniar Moradi, Loghman Moradi en Ramin Hossein Panahi, stuurde Atena Daemi een open brief vanuit de Evin gevangenis waarin ze haar verzet tegen de doodstraf benadrukte. In een deel van haar brief verwees ze naar haar nieuwe veroordeling, waarin ze schreef: “Wat een eer om nog een gevangenisstraf te krijgen voor mijn verzet tegen de doodstraf en voor het verdedigen van het menselijk leven.”

Oproep tot afschaffing van de doodstraf

Aan de vooravond van 10 oktober, de Internationale dag tegen de doodstraf, roept Monitor Mensenrechten in Iran alle internationale mensenrechtenorganisaties, met name de Hoge Commissaris voor de Mensen- rechten en de speciale rapporteur voor de situatie van de mensenrechten in Iran, journalisten en de media, dringend op om de gruwelijke executies in Iran te veroordelen en onmiddellijk actie te ondernemen om en einde te maken aan de uitvoering van deze middeleeuwse misdaden in de eenentwintigste eeuw.
We willen een Iran vrij van executies.

Jaarverslag 2019 • Deel III

Opstand in Iran

Op 15 november 2019 was de wereld getuige van een demonstratie door burgers voor de rechten van het Iraanse volk, een demonstratie die wreed werd onderdrukt.

Er bestaat voor ons geen enkele reden om kritiek uit te oefenen op deze protestbeweging. Zeker niet omdat de middeleeuwse dictatuur in Iran slechts voor meer dan 40 jaar kon overleven door onverschilligheid, onderdrukking en verspreiding van dogmatisme en terrorisme, waarbij een klasse scheiding in de maatschap- pij werd veroorzaakt door politieke corruptie, roof en de uitverkoop van Iraans bezit. Integendeel, we zijn ernstig bezorgd, omdat anderhalve maand na de burgerprotesten in Iran (31 december 2019), de religieuze dictatuur, die over Iran regeert, zijn best doe om het aantal martelaren en hun namen en het aantal gearres- teerden geheim te houden; de veiligheidstroepen uit Teheran weigeren de lichamen van deze martelaren aan hun familie terug te geven. Veel van de dodelijke slachtoffers werden direct afgevoerd door de revolutionaire gardisten, hetzij vanuit de ziekenhuizen, hetzij direct van de straat en begraven op een onbekende plaats.

Ondertussen vragen de veiligheidstroepen van het Iraanse regime van ouders geld voor de kogels, die gebruikt werden om de martelaren te doden. Deze schokkende slachting is ontegenzeggelijk een van de meest walgelijke misdaden van de 21ste eeuw.
Ons stappenplan is als volgt:

Ten eerste, de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en de Europese Unie nemen onmiddellijk maatrege- len om de onderdrukking en deze misdaad tegen de menselijkheid tot staan te brengen en de gearresteerden vrij te krijgen.

Ten tweede, we roepen de Verenigde Naties op om een internationale commissie samen te stellen, die deze grote misdaad onderzoekt en de gevangenissen van het regime en de gevangenen, die daar opgesloten zitten, bezoekt.

Het volgende bevat een kort overzicht van de internationale inspanningen van de Internationale Campagne ter ondersteuning van de Iraanse Opstand aan het eind van december. De belangrijkste aspecten van onze activiteiten zijn de volgenden:

  • Het opstellen van de lijst van martelaren, gearresteerden en vermiste gevangenen.
  • Het kritisch volgen van alle nieuwsmedia en verslag uitbrengen over op waarheid berustende, gedetail- leerde verslagen.
  • Het schrijven van verslagen voor afgevaardigden in het Europees Parlement, de Hoge Commissaris voor Mensenrechten, deskundigen op het gebied van mensenrechten van de VN en voor de heer Javaid Rah- man, de speciale rapporteur over de toestand van de mensenrechten in Iran.
  • Organiseren van tentoonstellingen, boeken, colleges, conferenties, vergaderingen, bijeenkomsten.
  • Het verkrijgen van reacties op het gebeurde van burgemeesters, persoonlijkheden uit mensenrechtenbeweging en van godsdienstige richtingen, kerken.

Reacties vanuit de internationale politiek

Senaat van de VS
Tentoonstelling over de martelaren van de Iraanse Opstand & Conferentie over steun aan de Iraanse Opstand

4 december 2019

Een conferentie in de senaat van de VS met de titel “De Opstand van het Iraanse volk voor Vrijheid” werd gehouden ter ondersteuning van de nationale opstand van het Iraanse volk.

Bij deze conferentie werden toespraken gehouden door: Senator Martha McSallie, lid van de senaatscommissie voor Defensie, generaal James Jones, Obama’s eerste nationale veiligheidsadviseur, gouverneur Tom Ridge, de eerste minister van Binnenlandse Veiligheid en door de vroegere onderminister van buitenlandse zaken, Lincoln Bloomfield.

Senator Ben Cardin, reeds lang lid van de commissie Buitenlandse Betrekkingen, sprak in een bericht aan de conferentie zijn steun uit voor de rechten van Iraanse burgers en riep op tot onmiddellijke beëindiging van het bloedvergieten door het criminele bewind in Iran.

De Iraanse opstand, die op 15 november 2019 begon, strekte zich uit over meer dan 200 steden in Iran en duurde verscheidene dagen.

De reactie van het moellah-regime was zeer wreed. Er werden meer dan 1000 demonstranten in de straten gedood. De video’s over het schieten van de revolutionaire gardisten op tieners zijn schokkend. In degene, die werd opgenomen in Gorgan in het noorden van Iran, schiet een gardist vanaf dichtbij op een jonge man. Een andere gardist slaat daarna de gewonde jongen met een bijl.
Bij deze conferentie hoorde een tentoonstelling waar foto’s van martelaren van de opstand werden getoond.

Italiaans Parlement:
Conferentie waarin solidariteit met de families van de slachtoffers werd betuigd; oproep om arrestanten van de Iraanse Opstand vrij te laten

7 december 2019

Op woensdag werd in het Italiaanse Parlement een persconferentie gehouden namens de mensenrechten- organisatie Don’t Touch Cain1, met medewerking van één van de parlementsleden, Federico Molicone, ter ondersteuning van de opstand van de Iraanse bevolking.

Senator Lucio Malan, een lid het presidium van de Italiaanse senaat, Senator Manuel Vescuio en de parlementariërs Renata Polurini, Stefania Petzopane en Federico Molicone, en ook de vroegere Senator Luigi Campania, woonden de persconferentie bij. Naast senatoren en parlementariërs waren ook de vroegere minister van Buitenlandse Zaken, Giulio Tertzi en vertegenwoordigers van Don’t Touch Cain, Elizabetta Zam- parotti, eerder parlementslid en Sergio Delia, aanwezig bij de conferentie.

“Het aantal mensen dat is gedood door het regime in Iran, wat ook bevestigd is door mensenrechtenorganisaties, is meer dan 1000, waaronder jongeren onder de 18 jaar,” zei Zamparotti aan het begin van de conferentie, zij refereerde hier aan misdaden begaan door het regime: “Ze werden gedood door schoten door hun hoofd en borst.” Ze wees op de arrestatie van duizenden anderen, die werden bedreigd met executie door functionarissen van het regime en ze veroordeelde de politiek van verzoening van de Italiaanse regering tegenover de moellahs.

De volgende spreker op de conferentie was de vroegere minister van Buitenlandse Zaken van Italië, Giulio Tertzi. Hij zei:

Het is mij een groot genoegen dat ik deze conferentie kan bijwonen samen met prominente vertegenwoordigers van alle Italiaanse partijen. De onderdrukking in Iran is nu zelfs erger dan bij het neerslaan van de massademonstraties in 2009 en feitelijk lijkt het meer op de massamoorden van 1988, begaan door dit religieuze regime, dat duizenden politieke gevangen liet executeren op grond van een fatwa van Khomeini. De daders van die misdaad bekleden nu hoge functies in de huidige regering.

Het Iraanse regime is een wankelende overheid, die zeker de steun mist van een groot deel van de bevolking en die misdaden begaat tegen de menselijkheid door het gebruik van geweld.

Mevrouw Polurini, lid van het parlement en vroegere gouverneur van Rome, riep bij de persconferentie in het Italiaanse parlement op tot een bredere steun voor het Iraanse volk, dat opstaat voor haar vrijheid. Ze bena- drukte dat activiteiten in het parlement en andere maatschappelijke en overheidsinstituties moeten worden uitgebreid om de strijd van Iraanse volk voor vrijheid en democratie te ondersteunen.

Huis van Afgevaardigden van de VS
Steun voor de opstand in Iran door Democraten en Republikeinen

14 december 2019

Bij de conferentie van de Iraans-Amerikaanse Gemeenschap in de VS, gehouden in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden op woensdag 5 december 2019, spraken tien lang zittende afgevaardigden van zowel de Democratische als de Republikeinse partij, die zitting hebben in de commissies voor Buitenlandse be- trekkingen, Defensie, Binnenlandse zaken en toezicht op de overheid, hun steun uit voor de opstand in Iran en veroordeelden de misdaden, die het regime tegen haar bevolking beging.

De conferentie begon met opmerkingen van Homeira Hesami, een vertegenwoordiger van de organisatie van Iraans-Amerikaanse gemeenschappen. Ze zei over de demonstraties in de verschillende steden:

Het antwoord op deze protesten van de strijdkrachten van overheid was gericht schieten op de mensen. Meer dan duizend mensen werden gedood, waaronder kinderen van 13 jaar. Duizenden zijn gewond en gearresteerd.
John Molnar, een Republikein van Michigan en een lid van de begrotingscommissie:

“Ik vind het een eer om hier met U te zijn, ik veroordeel het doden van een groep mensen door het Iraanse regime en de vervolging van mensen. Wat ik zie is dat U de stem bent voor de vrijheid van de Iraanse be- volking. De hele wereld kijkt naar wat er gebeurt in Iran en jullie willen een betere toekomst voor het Iraanse volk.”

Scott Perry, lid van de commissie van Buitenlandse Zaken van het Huis, wees op de fototentoonstelling van de martelaren van de opstand, hij zei:

“Voor ons als Amerikaanse politici is het belangrijk dat wij onze bezorgdheid uitspreken over hetgeen er aan de hand is in Iran en dat wij onze steun uitspreken voor de mensen die proberen hun vrijheid te verkrijgen… Duizenden zijn gedood, gewond en gearresteerd. We moeten onderscheid maken tussen het regime dat Iran regeert en de Iraanse bevolking die vrij wil zijn en contacten wil met andere vrijheidslievende mensen op deze wereld. We moeten uitspreken dat wij hen steunen. Ik dank U voor deze tentoonstelling en voor deze conferentie in het Congres. “

Raoul Ruiz, een lid van de commissie voor Handel en Energie van het Congres, zei : “Ik bedank de organisatie van de Iraans-Amerikaanse Gemeenschap voor het gastheerschap van deze bijzondere gebeurtenis.“

We bewijzen eer aan hen, die op dit ogenblik vechten tegen de tirannie in Iran en aan hen die werden ge- dood in hun gevecht tegen de onderdrukkende krachten in dit regime. We zijn getuige geweest van de protesten in bijna 200 steden, die geresulteerd hebben in meer dan 4000 gewonden en de tragische dood van meer dan duizend personen door het optreden van de Iraanse veiligheidstroepen. En de daarop volgen- de blokkade van het internet is een verdere uiting van de wrede censuur, die de Iraanse religieuze dictatuur toepast.
Hij veroordeelt de onderhandelingen met het regime in Iran en steunt het Iraanse volk in hun strijd voor vrijheid:

Ik schaar mij bij mijn collega’s in het Congres ter ondersteuning van de twee-partijen resolutie 374, die uit- gaat van een republiek, die gebaseerd is op de scheiding van kerk en staat en een niet-nucleair Iran.

Ik steun een vrij Iran. Ik steun tien-punten plan voor de toekomst van Iran. Ik zal doorgaan met het steunen van het Iraanse volk bij hun demonstraties voor het verkrijgen van fundamentele rechten, vrijheid en democratie. Amerika heeft uw stem gehoord en zal zich solidair met U betonen.

David Schweikert, een lid van de commissie Uitgaven en Middelen van het Huis, verwierp de verzoeningspolitiek van de Europese landen met de Iraanse overheid vanwege het economisch belang en hij wees op de mogelijkheden van de Iraanse bevolking om ervoor te zorgen dat er vrijheid komt en betere relaties met de wereld.

Sheila Jackson Lee, lid van de commissie voor de rechtelijke macht en nationale veiligheid van het Congres, zei:

“We staan al meer dan tien jaar naast jullie in jullie streven naar vrijheid voor Iran. Door jullie strijd zal Iran worden bevrijd. Iran zal vrij worden met onze zuster Maryam, omdat jullie strijden voor het recht. Geef nooit op. En wij zullen nooit samen de vrijheid voor dit land opgeven. We staan voor de vrijheid. We zullen samen strijden voor die vrijheid.”
Paul Gossar, lid van de subcommissie voor toezicht op de overheid en nationale veiligheid, zei:

“De opstand van de Iraanse bevolking piekte op 15 november, we zien nu een opstand in alle provincies … We zien ook de onderdrukking ervan door het Iraanse regime. Zij blokkeren het internet. Zij doden hun burgers. Dit zijn tekenen van barbarisme en wreedheid.

(Verantwoordelijken voor deze resolutie) kijken er naar uit dat het Iraanse volk ervan verzekerd wordt dat zij vrij hun mening mogen uiten, dat ze bevrijd worden van de tirannie, die nu in Iran bestaat. Het Amerikaanse volk moet zich bewust worden van deze tirannie in Iran. Dat is waarom wij hier bij jullie staan. Ik dank U allen.

Europees Parlement
veroordeling van het wrede optreden tegen de demonstranten in Iran

19 december 2019

Het Europese Parlement veroordeelt het optreden tegen de demonstranten in Iran, en dringt er bij de VN op aan om onmiddellijk een onderzoek in te stellen naar de ernstige schendingen van de mensenrechten in Iran.

  • Niettegenstaande herhaalde oproepen tot terughoudendheid hebben Iraanse veiligheidstroepen geweld gebruikt tegen demonstranten.
  • Volgens verslagen uit de burgermaatschappij openden de veiligheidstroepen het vuur op de demonstranten, hoewel die geen duidelijk gevaar opleverden en, zoals verslagen vermelden, werd er gericht op hen geschoten.
  • Duizenden demonstranten, waarbij journalisten, mensenrechtenverdedigers en studenten werden gearresteerd.
  • Op 16 november 2019 blokkeerden de Iraanse autoriteiten het internet voor bijna vijf dagen, zodat de Iraniërs niet meer de mogelijkheid hadden om via het internet met elkaar in contact te treden.
  • De resolutie veroordeelt de beslissing van de Iraanse overheid om de toegang tot het internet te blokkeren. Dit is een klinkklare schending van het recht op vrije meningsuiting.

Handtekeningenactie tegen het doden van demonstranten

Meer dan 220 parlementsleden uit 14 landen steunen de opstand in Iran tegen de mensenrechtenschendingen

21 december 2019
Oproep om gevangenissen en gedetineerden te bezoeken.
Parlementariërs en politieke figuren doen een beroep op de Veiligheidsraad van de VN de misdaden tegen de menselijkheid in Iran te onderzoeken en de verantwoordelijken voor het gerecht te brengen.

De internationale commissie van parlementariërs voor een Democratisch Iran en de Britse commissie voor een Vrij Iran maakten in verklaring bekend:

Op de vooravond van de herdenking dat het 40 dagen geleden was dat in Iran 1500 demonstranten door de veiligheidstroepen werden gedood, brachten meer dan 200 parlementariërs uit 14 landen een verklaring uit, waarmee zij hun solidariteit betuigden met de familie van de martelaren en daarmee steun gaven aan de demonstraties tegen het regime door miljoenen Iraniërs in 191 steden, verspreid over Iran en ze riepen op om vrijheid en democratie tot stand te brengen en alle arrestanten vrij te laten.

“Verschrikkelijke beelden laten zien hoe revolutionaire gardisten vanaf daken of van dichtbij op ongewapende demonstranten schieten,” wordt in de verklaring vermeld. In veel gevallen gebruikte het regime helikopters en tanks om de menigte in bedwang te houden.

Wat grote zorgen baart is dat leidende overheidsfunctionarissen in Iran hebben opgeroepen om de arrestanten terecht te stellen. We zijn erg bezorgd over een herhaling van de massamoord van 1988, waarbij 30000 politieke gevangenen werden geëxecuteerd.

Het stilzwijgen van de internationale gemeenschap over deze misdaad, een van de verschrikkelijkste van de 21ste eeuw, is niet rechtvaardig. De leiders van het Iraanse regime moeten ter verantwoording worden geroepen.

Om de opstand te ondersteunen, doen de ondertekenaars een beroep op de Verenigde Naties, de Europese Unie en de lidstaten om de onderdrukking van de demonstraties in Iran te veroordelen, met spoed maatre- gelen te treffen om het moorden te doen ophouden, de gevangenen vrij te laten en om de gevangenissen en de gedetineerden in Iran te bezoeken. Ze dringen er bij de Veiligheidsraad op aan om deze misdaden tegen de menselijkheid te onderzoeken en de daders voor het gerecht te brengen.

Behalve de parlementsleden, ondertekenden John Baird, de vroegere minister van Buitenlandse Zaken van Canada en Giulio Tertzi, de vroegere minister van Buitenlandse Zaken van Italië de verklaring.

Het ondertekenen van de verklaring gaat door, rechtskundige, politieke leiders en bekende personen in ver- schillende landen worden benaderd.

Reacties vanuit Internationale Organisaties en Media

Iran: Deskundigen slaan alarm over arrestaties en gemelde slachting, blokkade van het internet

Geneve, 22 november 2019

Mensenrechtendeskundigen van de VN spraken hun grote bezorgdheid uit over de toestand in Iran, toen in de afgelopen week de protesten zich over het land uitbreidden.

“We zijn erg bezorgd over de rapportage van doden en gewonden en over het feit dat de autoriteiten buitensporig geweld hebben gebruikt tegen de demonstranten,” zeiden deze deskundigen. “We herinneren de autoriteiten eraan dat, onder het Internationale Verdrag over Burger- en Politieke Rechten, dodelijk geweld alleen mag worden toegepast, als het onvermijdelijk is, om levens te redden.”

De deskundigen merkten op, dat uit betrouwbare verslagen blijkt dat, tussen 15 en 19 november, zeker 106 mensen werden gedood en dat zeker 1000 personen werden gearresteerd, omdat zij aan de demonstraties deelnamen. Recente verslagen tonen aan dat deze cijfers veel hoger zullen uitvallen.

“We herinneren de regering aan haar verplichtingen onder het Verdrag en we roepen de autoriteiten op om te verzekeren dat het recht op vrijheid van mening en het uiten daarvan, maar ook het recht op vreedzaam samenkomst, wordt gerespecteerd en beschermd,” zeiden zij. De deskundigen deden verder een beroep op diegenen, die aan de protesten meedoen, dit op vreedzame wijze te doen.

De protesten begonnen, nadat de regering aankondigde dat de brandstofprijzen met 50% zouden worden verhoogd en ook dat benzine gerantsoeneerd zou worden op maandelijkse basis. De regeling zou onmiddellijke ingaan. De protesten komen in een moeilijke economische situatie, die het gevolg is van wanbeheer en corruptie, maar ook door het wederom invoeren van de sancties in 2018. Dit alles heeft een enorme negatie- ve impact op het economische en maatschappelijke leven van de doorsnee Iraniër.

Protesten in 2017 en 2018 tegen verslechterende omstandigheden leidden toen ook tot arrestaties op grote schaal van demonstranten en blokkade van de digitale communicatie.

De deskundigen uitten ook hun zorg over de totale internetblokkade, ze zeiden dat internationale mensen- rechtenorganisaties, waaronder de Raad voor de Mensenrechten van de VN, zulke disproportionele acties hebben veroordeeld. Hoewel de verslagen van 21 november een marginale toename van de connectiviteit hebben aangegeven, is deze sterk gelimiteerd.

“Een nationale netwerkblokkade van deze omvang, heeft duidelijk een politiek doel: het recht van Iraniërs op toegang tot informatie en communicatie ten tijde van toenemende protesten te verhinderen,” zeiden de deskundigen. “Zo’n onwettige stap berooft de Iraniër niet alleen van een fundamentele vrijheid, maar ook van toegang tot essentiële diensten.”

“We dringen er bij de overheid op aan, om toegang tot het internet volledig te herstellen en zich te verplich- ten om het internet ten alle tijden in de lucht te houden, in het bijzonder tijdens demonstraties.”

Waarschuwingen van de autoriteiten, dat beslissende actie zal worden ondernomen, als de demonstraties blijven doorgaan, geven aanleiding tot grote zorg dat de toestand verder zal verslechteren, zeiden de ex- perts. Ze moedigden de regering aan om in overleg te gaan met de demonstranten en af te zien van maatre- gelen, die inbreuk maken op hun mensenrechten of die onderdrukken.

De VN-deskundigen hebben al eerder hun zorgen uitgesproken tegenover de regering en zullen doorgaan met de dialoog over deze kwesties en de toestand in de gaten houden.
De VN-deskundigen zijn:

  • Javaid Rehman, Speciale Rapporteur over de toestand van de mensenrechten in de Islamitische Republiek Iran;
  • Clement Nyaletsossi Voule, Speciale Rapporteur over het recht op vreedzame vergadering en vereniging;
  • David Kaye, Speciale Rapporteur over de bevordering en bescherming van het recht op vrijheid van me- ning en meningsuiting;
  • Mevrouw Agnes Callamard, Speciale Rapporteur over wederrechtelijke, standrechtelijke of willekeurige terechtstellingen;

Speciale Rapporteurs maken deel uit van wat bekend staat als Speciale Procedures2 van de Mensenrech- ten Raad van de VN. Speciale Procedures, het omvangrijkste lichaam in het Mensenrechtensysteem van de VN, is een algemeen begrip voor het mechanisme van feitenverzameling en bewaking, dat de aandacht richt op specifieke toestanden in bepaalde landen of op thematische zaken in alle delen van de wereld. Deskundi- gen bij Speciale Procedures werken op vrijwillige basis; ze behoren niet tot de staf van de VN en krijgen geen salaris voor hun werk. Ze staan los van enige overheid of organisatie en doen dienst louter als zelfstandige.

De Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de VN, Michelle Bachelet,

veroordeelt openlijk het neerslaan van de protesten in Iran

7 december 2019

De Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties (OHCHR) annonceerde op vrijdag dat de Iraanse veiligheidstroepen in de recente weken “schoten om te doden” op anti-regering demonstranten.

Waarheidsgetrouwe en geloofwaardige video-opnamen laten zien hoe veiligheidstroepen, gericht, op weer- loze demonstranten schoten, in hun rug, hoofd of hart.

De Mensenrechten Commissaris riep op tot onafhankelijk onderzoek naar het tegen de demonstranten ge- bruikte geweld en zei dat alle uit willekeur gedetineerden moesten worden vrijgelaten.

Mensenrechtendeskundigen van de VN: Waarschuwing;
stel de gevangenen in vrijheid

20 december 2019

Mensenrechtendeskundigen van de VN riepen vandaag de Iraanse autoriteiten op om alle personen, die ge- durende de recente protesten willekeurig werden gearresteerd en mishandeld, vrij te laten en ze spraken hun zorgen uit over al die honderden mensen, die de dood vonden.

“We zijn geschokt door de rapporten over de mishandeling van hen die werden opgepakt tijdens de protesten van november 2019 en diep verontrust door het gerapporteerde buitensporige geweld, dat werd gebruikt door de Iraanse veiligheidsdiensten en dat heeft geleid tot een onnoemelijk aantal gewonden, maar ook doden,” zeiden de deskundigen.

“Verslagen duiden aan dat gedetineerden worden gemarteld of lijden onder andere vormen van mishandeling, soms aangewend om een gedwongen bekentenis te verkrijgen. Anderen, zo wordt gerapporteerd, wordt medische behandeling onthouden, waaronder aan hen die gewond werden door veiligheidsagenten, die excessief geweld gebruikten; gevangenen verblijven in overvolle detentiecentra. Een aantal van hen wordt in isolatie opgesloten, anderen zijn spoorloos verdwenen.”

Meer dan 200000 mensen namen deel aan de protesten, toen de Iraanse regering het nieuwe brandstofbeleid bekend maakte. Officiële bronnen zeggen dat tenminste 7000 personen werden gearresteerd, waarvan er duizenden nog steeds in hechtenis zijn.

De deskundigen vrezen ook dat gedetineerden een eerlijk proces zal worden onthouden, omdat Iran zich niet houdt aan verplichte processtandaarden, zeker in het geval van hen, die zich uitspreken tegen de overheid.

“Hoge ambtenaren hebben gezegd dat de demonstranten een zware straf tegemoet kunnen zien,” zeiden de experts. “We hebben al gezien dat de Iraanse staatstelevisie zogenaamde ‘bekentenissen’ heeft getoond, niettegenstaande het bekend was dat deze bekentenissen onder dwang waren verkregen. Veel gedetineerden, zo wordt gerapporteerd, is het recht ontzegd van een advocaat van eigen keus.

“We dringen er bij de regering en het rechtssysteem op aan dat, voor allen die van een misdaad worden beschuldigd, een rechtsgang in acht wordt genomen, die overeenkomt met een internationale eerlijk-proces- standaard, waaronder de vooronderstelling van onschuld.”

Volgens betrouwbare bronnen zijn tenminste 304 mensen, waaronder 12 kinderen gestorven. Dit aantal is bevestigd, maar onbevestigde rapporten spreken over meer dan 400 doden. Het aantal doden in provincies met een grote minderheidspopulatie, schijnt bijzonder hoog te zijn, voegden de experts hieraan toe.

“Verslagen en beeldmateriaal laten zien dat de Iraanse veiligheidsagenten niet alleen met scherpe munitie op ongewapende demonstranten schoten, maar ze schoten ook gericht op hoofd en vitale organen,” zeiden de deskundigen.

“Het richten op deze delen van het lichaam laat zien dat veiligheidsagenten schieten om te doden, op zijn minst om zware verwondingen toe te brengen. De gouverneur van de stad Quds gaf zelf in het openbaar toe, dat zij de veiligheidsagenten bevel had gegeven om demonstranten, die het gouvernementsgebouw binnendrongen, dood te schieten.

“We zijn buitengewoon ontsteld erover, dat de Iraanse autoriteiten zulke tactieken inzetten tegen vreedzame demonstranten, die alleen hun recht op vrijheid van mening en samenkomst in de praktijk brengen. Dat is in tegenstrijd met internationale standaarden voor het gebruik van geweld.”

De deskundigen spraken uit, terwijl zij opmerkten dat de blokkade van het internet was versoepeld, dat zij nog steeds bezorgd waren over de verdrukking van de vrijheid van meningsuiting.

“Het meest verontrustend is dat families van personen, die werden gedood door de veiligheidsdiensten, zo- als beweerd wordt, bedreigd worden er niet over te spreken. Iraanse journalisten werd bevolen geen kritiek te leveren op de reactie van de overheid, terwijl relaties van journalisten, die werken voor agentschappen in het buitenland en die gebruik maken van het Farsi, onder druk werden gezet, om hen er in hun reportages niet over te laten spreken.”

De deskundigen herhaalden de oproep van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten, Michelle Bachelet, aan de regering om onmiddellijk een onafhankelijk, onpartijdig onderzoek in te stellen naar alle beschuldigingen van mensenrechtenschendingen, waaronder de dood van demonstranten.

De VN-deskundigen hebben al eerder hun zorgen uitgesproken tegenover de regering en zullen doorgaan met de dialoog over deze kwesties en de toestand in de gaten houden.
De deskundigen zijn:

  • Javaid Rehman, Speciale Rapporteur over de toestand van de mensenrechten in de Islamitische Republiek Iran;
  • Clement Nyaletsossi Voule, Speciale Rapporteur over het recht op vreedzame vergadering en vereniging;
  • David Kaye, Speciale Rapporteur over de bevordering en bescherming van het recht op vrijheid van mening en meningsuiting;
  • Mevrouw Agnes Callamard, Speciale Rapporteur over wederrechtelijke, standrechtelijke of willekeurige terechtstellingen;
  • Nils Melzer, Speciale Rapporteur over marteling en andere wrede, onmenselijke of onwaardige behandeling en straf;
  • Michel Forst, Speciale Rapporteur over de toestand van mensenrechtenverdedigers
  • Diego García-Sayán, Speciale Rapporteur over de onafhankelijkheid van rechters en advocaten;
  • José Antonio Guevara Bermúdez, Voorzitter van de Werkgroep Willekeurige Detentie
  • Mevr. Leigh Toomey, Vicevoorzitter Communicatie;
  • Mevr. Elina Steinerte, Vicevoorzitter Follow-up;
  • Seong-Phil Hong en Sètondji Adjovi en de Werkgroep over Gedwongen of Onvrijwillige Verdwijningen, bestaande uit: Luciano Hazan ,Voorzitter-Rapporteur, Tae-Ung Baik, Vicevoorzitter, Mevr. Houria Es-Slami, Bernard Duhaime en Henrikas Mickevicius.

Reuters:
Neerslaan van de burgerprotesten in Iran: 1500 doden

23 december 2019

Het nieuwsagentschap Reuters doet er verslag van dat de Iraanse autoriteiten hebben bevolen “tegen elke prijs” op te treden tegen de demonstranten. Dit resulteerde in de dood van 1500 demonstranten, waaronder 17 minderjarigen en 400 vrouwen.

Ook, Michelle Bachelet, de Hoge Commissaris voor Mensenrechten van de VN, beschuldigde op 6 december 2019, de milities van het regime van het doden van demonstranten.

Human Rights Watch
uit beschuldiging van het in de doofpot stoppen van het aantal dodelijke slachtoffers

Aan het einde van november heeft Human Rights Watch (HRW) het regime in Teheran beschuldigd van het “opzettelijk in de doofpot stoppen” van de omvang van het geweld dat gebruikt is om de recente protesten te onderdrukken.

Michael Page, een Midden-Oosten deskundige van Human Rights Watch, zei: De overheid in Teheran moet onmiddellijk bekend maken hoeveel doden er zijn gevallen en hoeveel mensen er zijn gearresteerd en gevangen gezet.

Nobelprijswinnaars steunen de Opstand in Iran
Nobelprijswinnaars dringen erbij de VN op aan een einde te maken aan de onderdrukking in Iran

Eind november drukten Nobelprijswinnaars hun diepe bezorgdheid uit in en brief aan de Secretaris-Generaal van de VN, Antonio Guterres. Zij veroordeelden het extreme geweld dat door de milities van de Iraanse regering werd ingezet tegen demonstranten, die de straat waren opgegaan om hun rechten op te eisen.
In de brief staat o.a. het volgende:

Behalve onze speciale verplichting om de wetenschap te bevorderen en het leven van de mensheid te verbeteren, geloven we dat het onze plicht is om de mensenrechten wereldwijd te beschermen. We dringen er daarom bij de Verenigde Naties op aan onmiddellijk tussenbeide te komen en verdere misdaden van het Iraanse regime tegen zijn bevolking te voorkomen.

We stellen voor dat de lidstaten van de VN onmiddellijk reageren op de crisis en de noodzakelijke maatre- gelen nemen om degenen die er aansprakelijk voor zijn ter verantwoording te roepen. We dringen erbij de Verenigde Naties op aan om een internationale onderzoekscommissie in het leven te roepen om naar Iran te reizen en de toestand in detail in ogenschouw te nemen. Het belangrijkst is dat er precieze gegevens komen over het aantal slachtoffers, gewonden en gevangenen.

We moeten allemaal onze volledige steun en solidariteit met het dappere volk van Iran betuigen. Dat is wel het minst wat je kunt doen voor iemand die het verdient.

  • Professor Richard Roberts, Nobelprijs, Geneeskunde 1993, VS
  • Professor Elias Corey, Nobelprijs, Scheikunde 1990, VS
  • Professor Gerhard Ertl, Nobelprijs, Scheikunde 2007, Duitsland
  • Professor John Lewis Hall, Nobelprijs, Natuurkunde 2005, VS
  • Professor Oliver Hart, Nobelprijs, Economie 2016, VS
  • Professor Tim Hunt, Nobel Laureate, Geneeskunde (2001), V.K.
  • Professor Jerome Friedman, Nobelprijs, Natuurkunde 1986, VS
  • Professor Roger Guillemin, Nobelprijs, Geneeskunde 1977, VS
  • Professor Roger D. Kornberg, Nobelprijs, Scheikunde 2006, VS
  • Professor John Polanyi, Nobelprijs, Scheikunde 1986, Canada
  • Professor John Mather, Nobelprijs, Natuurkunde 2006, VS
  • Professor Dudley Herschbach, Nobelprijs, Scheikunde 1986, VS
  • Professor Hamilton Smith, Nobelprijs, Geneeskunde 1978, VS
  • Professor Sheldon Glashow, Nobelprijs, Natuurkunde, 1979, VS

Boodschap van de ITUC (Internationale Confederatie van Vakverenigingen)
Solidair met de Opstand

Sharon Barrow, de Secretaris-Generaal van de Internationale Confederatie van Vakverenigingen (ITUC) zei:
“Uw moed is groot. We steunen U en bewonderen uw moed ”

Mevr. Sharon Barrow, Secretaris-Generaal van de ITUC, verzond een videobericht ter ondersteuning van de opstand van de Iraanse bevolking namens de 200 miljoen leden van de Confederatie in 160 landen. Het be- richt, dat werd geplaatst op de officiële website van de ITUC, maar ook op de officiële Twitter van de Confederatie, veroordeelde tevens de wrede onderdrukking van de opstand in november 2019.

De Internationale Confederatie van Vakverenigingen (ITUC), opgericht op 1 november 2006, omvat op dit ogenblik 200 miljoen leden uit verschillende sectoren van 332 vakverenigingen in 163 landen. Het hoofd- kwartier van de Confederatie is gevestigd in Geneve en heeft de status van adviseur van de Verenigde Naties.

Mevr. Sharon Barrow zegt in de boodschap: “Terwijl de Iraanse overheid zijn eigen bevolking aanvalt en er honderden van doodt en duizenden verwondt, geef ik deze boodschap van solidariteit met het Iraanse volk door. Omdat dit een regime betreft, dat de fundamentele rechten van zijn bevolking negeert evenals de vrijheid die het verlangt. “

“Zolang er geen vrijheid bestaat om verenigingen op te richten of samen te komen en er geen mogelijkheid is om elkaar te vertegenwoordigen, worden arbeiders uitgebuit en bestaat er geen vrijheid en democratie in dit land.”

“Dit is een voorbeeld van onderdrukking als een overheid het internet afsluit en de mensen uitsluit van communicatie met de buitenwereld,” zei de secretaris-generaal van de ITUC, waarbij ze doelde op de blokkade van het internet door het regime.

Sharon Barrow benadrukte voor het Iraanse volk: we zeggen tegen U, uw moed is geweldig; uw strijd is in lijn met de strijd in de wereld en is op het juiste spoor, dus staat de ITUC achter U met 200 miljoen leden, we steunen U, we staan naast U en bewonderen uw moed. We getuigen van onze solidariteit met U.

Italiaanse vakverenigingen

met meer dan 12 miljoen leden veroordelen de wrede actie die het Iraanse regime tegen demonstranten uitvoerde

Drie grote Italiaanse vakverenigingen met meer dan 12 miljoen leden zonden op 10 december gezamenlijk een brief aan de ambassade van het Iraanse regime in Italië. In deze brief ondersteunden zij de recente pro- testen in Iran en drukten hun bezorgdheid uit over het gebruik van excessief geweld tegen de demonstranten. Het gaat hier over de volgende drie vakbonden: Confederazione Generale Italiana del Lavoro (CGIL), Confederazione Italiana Sindicati Lavoratori (CISL) en Unione Italiana del Lavoro (UIL).3

Internationale Campagne

Om willekeurige arrestaties tegen te gaan, evenals foltering en executie van demonstranten en steun voor de Iraanse Opstand

Parijs, Brussel, Den Haag, Berlijn, Hamburg, Oslo, Kopenhagen, Rome, Londen, Washington, Stockholm, Gotenburg, Malmö, Wenen, Toronto, Ottawa, Sydney

In samenwerking met alle mensenrechtenorganisaties in ballingschap werden wijdverspreide demonstraties door Iraanse ballingen gehouden als steunbetuiging aan de opstand. Ze riepen op een eind te maken aan de onderdrukking in Iran en riepen de internationale gemeenschap op om effectieve maatregelen te nemen om de onderdrukking in Iran tot staan te brengen. en hen te vervolgen die vreedzame demonstranten de dood inzonden. Deze daad moet worden bestempeld als een misdaad tegen de menselijkheid.

Een aantal burgemeesters, prominente mensenrechtenverdedigers en progressieve priesters en kunstenaars namen ook aan deze wereldwijde demonstraties deel.

Herdenking op de 40-ste dag van de rouwperiode

over de martelaren van de opstand, in Europa, VS, Canada en Australië

Op uitnodiging van mensenrechtenorganisaties, werd de 40-ste dag herdenking van de 1500 mensen, ge- dood door Iraanse veiligheidseenheden tijdens de vreedzame opstand van 15 november 2019 gehouden in Parijs, Brussel, Den Haag, Amsterdam, Berlijn, Wenen, Rome, Oslo, Helsinki, Malmö, Kopenhagen, Ottawa, Sydney en Washington DC.

Mensenrechtenverdedigers, verkozen volksvertegenwoordigers, progressieve priesters woonden de bijeen- komsten bij.

Campagne voor steun aan vreedzame demonstraties voor burgerrechten in Iran
Burgemeester van Urbino, Italië

Solidariteit met de Iraanse bevolking en hun opstand

Maurizio Gambini, Burgemeester van Urbino, steunde middels een boodschap de opstand van de Iraanse bevolking voor vrijheid en democratie, hij zei:

In de afgelopen weken zijn we getuige geweest van het neerslaan door het regime van vreedzame demon- straties in Iran. Volgens internationale organisaties eiste het geweld, dat werd ingezet tegen burgers door de Iraanse revolutionaire garde, meer dan duizend doden (de belangrijkste verzetsgroepering in Iran heeft tot dusverre 615 gedetailleerde foto’s van slachtoffers vrijgegeven.)

Meer dan 4000 mensen werden gewond en meer dan 12000 gearresteerd. De recente demonstraties wer- den georganiseerd door studenten, arbeiders en vele Iraanse burgers.
Mensenrechten zijn Iraanse burgers al veertig jaar onthouden.

De gemeenteraad van Urbino verklaart hierbij haar steun aan de strijd van het Iraanse volk voor vrijheid en democratie en roept op tot de zo spoedig mogelijke vrijlating van gearresteerden, waarvan het leven gevaar loopt. De raad roept ook de Verenigde Naties en de Europese Unie op om zo spoedig mogelijk een commissie naar Iran te sturen om de recente gebeurtenissen te onderzoeken.
We kijken uit naar de dag waarop de zon van de vrijheid opgaat.
Burgemeester Maurizio Gambini

Aanvullend verslag

Verslag van Amnesty International

De internationale gemeenschap moet dringend actie ondernemen, dat houdt zeker in dat de Raad voor de Mensenrechten van de VN een speciale vergadering bijeenroept over Iran, waar een onderzoek naar de on- rechtmatige dood van demonstranten, de vreselijke golf van arrestaties, gedwongen verdwijningen en marteling van gedetineerden wordt gemandateerd, met de waarborg verantwoording.

Zonder dringende internationale druk staan duizenden bloot aan het risico van marteling en andere ziekmakende behandeling.

Video beeldmateriaal, dat is geverifieerd door Amnesty’s Digital Verificatie Corps, ondersteund door getuigenverklaringen, laat zien dat Iraanse veiligheidseenheden het vuur openen op ongewapende demonstranten, die in het geheel geen risico vormden. De meerderheid van de doden, die door de organisatie zijn geregistreerd, viel als gevolg van geweerschoten door het hoofd, hart, nek en andere vitale organen, wat er op wijst dat de troepen schoten om te doden.

Philip Luther zei dat de Iraanse autoriteiten hen, die willekeurig werden gearresteerd, onmiddellijk en onvoorwaardelijk moet vrijlaten.

Verscheidene bronnen vertelden, onafhankelijk van elkaar, aan Amnesty International dat veiligheidseenheden nog steeds in het hele land razzia’s uitvoeren om mensen in hun huis of op hun werkplek te arresteren.

Een video, geverifieerd en gelokaliseerd door het Digital Verificatie Corps, toont gedetineerden met hand- boeien om, die worden gebracht naar het terrein van de politiepost Mali Abad in Shiraz, provincie Fars. Ze worden geslagen, gestompt en geschopt door de veiligheidsmensen.

Slachtoffers en ooggetuigen hebben Amnesty International ook verteld dat Iraanse veiligheidseenheden in het gehele land ziekenhuizen en medische centra hebben overvallen om gewonde demonstranten te arresteren en hen over te brengen naar detentiecentra, waarbij hen mogelijk levensreddende medische zorg wordt onthouden.

Een bron zei dat ambtenaren van de inlichtingendienst de directeur van een ziekenhuis in de provincie Khuzestan dwongen om hen een lijst van pas opgenomen patiënten te laten zien.

In tientallen gevallen die werden gerapporteerd bij Amnesty International, worden gedetineerden vermeld die sinds hun arrestatie geen of weinig contact met hun familie werd toegestaan en sommigen van hen werden gevangen gehouden onder condities die sterk leken op een gedwongen verdwijning, wat een misdaad is volgens internationale wetgeving.

Familieleden hebben de organisatie verteld dat zij politiebureaus, bureaus van openbare aanklager, revolutionaire gerechtshoven, gevangenissen en andere detentiecentra hebben bezocht om te zoeken naar hun geliefden, die onder dwang zijn verdwenen, maar de autoriteiten weigeren iedere informatie.

“De wereld moet zich niet in stilzwijgen hullen als de Iraanse autoriteiten doorgaan met het schenden van de mensenrechten in hun niet-aflatende pogingen om dissidenten te vermorzelen,” zei Philip Luther.

Verslag van SMV

20 tieners, 400 vrouwen doodgeschoten gedurende de protesten in Iran

Onderzoek laat zien dat 20 minderjarigen gedood werden tijdens de protesten in Iran.

SMV heeft complete lijst samengesteld van de tiener-martelaren en deze ter hand gesteld van internationale autoriteiten. Het lichaam van een van de martelaren, Nikita Esfandani, werd overgedragen door de veiligheidspolitie aan haar familie drie dagen nadat zij als vermist was opgegeven, er werd beweerd dat zij vergif had ingenomen, terwijl zij was gedood door een kogel in haar hoofd. De veiligheidsagenten in Teheran eisen ook geld van de familie voor de kogel, die het slachtoffer om het leven heeft gebracht.

Dit voorval drukt op het geweten van de internationale gemeenschap verschrikkelijke gebeurtenissen die plaats vinden in Iran..

Het regime in Teheran heeft in heel Iran een niets ontziende aanpak van de demonstraties gelanceerd om verdere binnenlandse protesten te voorkomen.

Volgens verslagen die zijn ontvangen bij SMV, zijn meer dan 12000 demonstranten gearresteerd, veel van hen zijn door eenheden van het regime of de milities met wreedheid behandeld. Staatsmedia in Iran vermelden dat meer dan 1000 mensen in november zijn gearresteerd in 30 provincies van Iran en op 1 december in 7 provincies.

De gedetineerden worden gemarteld en gevangen gehouden zonder contact met de buitenwereld. Ze vertel- len dat zij, onderworpen aan marteling, voor de camera een valse bekentenis moesten afleggen.

Ondertussen heeft onze organisatie een lijst samengesteld van hen, die na hun arrestatie werden vermoord of gemarteld.

Een van de gevangenen die werd gedood door foltering is Halimeh Samiri (foto?), die in het midden van november werd gearresteerd tijdens de burgerprotesten in Abadan, in het zuidwesten van Iran. Kort daarna werd haar lichaam door agenten voor het huis van haar vader neergelegd.

Veel families weten nog steeds niet wat het lot is van hun verwanten, die deelnamen aan de demonstraties en sindsdien zijn verdwenen.

Onder de vermisten is de 48 jaar oude Azam Shirafkan (foto?), zij is de moeder van drie en werd op 18 november gearresteerd en na onbekende plaats gebracht. Sindsdien is er niets meer van haar vernomen.

Zohreh Sayyadi (foto?), die campagne voerde voor de rechten van vrouwen en kinderen werd op 10 december gearresteerd in de buitenwijken van Andisheh. Er is niets meer van haar vernomen.
De gearresteerde demonstranten moeten vrezen voor zware straffen, waaronder de doodstraf.

Op 19 november, dreigde de rechtskundige medewerker van het door de staat gerunde dagblad Kayhan, dat gearresteerde demonstranten de doodstraf en hun executie tegemoet konden zien.

Op 22 november, tijdens het vrijdaggebed, riep de Imam van Teheran op tot de executie van de leiders van het burgerprotest.

Ook op 22 november, dreigde Ibrahim Raisi, het hoofd van de rechtelijke macht van het regime: “Jullie en de ondersteuners van deze protesten zullen streng worden gestraft.” Raisi is een reeds lang zittende ambtenaar van het regime, die officieel was betrokken bij de massaexecuties van politieke gevangenen in de tachtiger jaren.

The SMV roept de internationale gemeenschap op om effectieve maatregelen te nemen tegen het extreme geweld dat het regime in Iran gebruikt tegen de vreedzame demonstranten. De Veiligheidsraad van de VN moet wrede onderdrukking van de burgerprotesten veroordelen. Alle gedetineerden, die gevangen zitten alleen omdat zij deelnamen aan burgerproteten moet onmiddellijk worden vrijgelaten.

SMV heeft de namen van martelaren van de landelijke opstand vrijgegeven. Het aantal slachtoffers dat tot nu toe is geïdentificeerd staat op 601.
Het aantal martelaren in de opstand dat zich naar 191 steden verspreidde, is groter dan 1.000.
Verschillende kinderen en minderjarigen zijn onder
De namen van 601 martelaren, tot dusverre geïdentificeerd (zie bijlage).

Een financiële verantwoording

BALANS PER 31 DECEMBER 2019

 

2019 2018

ACTIEF

Vaste activa  
Materiele vaste activa 0 163
Vlottende activa
Vorderingen 3.007 2.995
39.654  32.084
Totaal 42.661 32.242

 

PASSIEF

Eigen vermogen -/-621.244  -/-846.712
Langlopende schulden
648.975  875.000
Kortlopende schulden 
 Crediteuren 13.834 5.858
Belastingen en premies sociale verzekeringen 96  96
Overige schulden en overlopende passiva  1.000 1.000
14.930 6.954
Totaal  42.661 35.242

 

STAAT VAN BATEN EN LASTEN

2019 2018
 €
Som der Baten 1.607.297 1.680.362
Lasten
Besteed aan de doelstelling(en) 1.301.250  1.286.058
Wervingskosten baten  52.019 54.292
Kosten beheer en administratie 28.568 37.300
Som der lasten  1.381.837 1.377.650
Resultaat  225.460 302.712

GRONDSLAGEN VAN WAARDERING EN RESULTAATBEPALING

Algemeen

De geformuleerde grondslagen hebben betrekking op de jaarrekening als geheel. De waardering van de activa en passiva en de bepaling van het resultaat vinden plaats op basis van historische kosten. Voor zover niet anders is vermeld zijn de activa en passiva opgenomen tegen de nominale waarde. Baten en lasten worden toegerekend aan het jaar waarop zij betrekking hebben. Winsten worden slechts opgenomen voor zover zij op balansdatum zijn gerealiseerd. Verliezen en risico’s die hun oorsprong vinden voor het einde van het verslagjaar, worden in acht genomen indien zij voor het opmaken van de jaarrekening bekend zijn geworden.
De grondslagen zijn ten opzichte van het voorgaande jaar niet gewijzigd.

Grondslagen van de waardering van de activa en passiva

Materiele vaste activa

De materiële vaste activa worden gewaardeerd op de aanschaffingskosten verminderd met daarover, zo nodig naar tijdsgelang, berekende lineaire afschrijvingen op basis van de geschatte economische levensduur en de eventuele residuwaarde, dan wel op de duurzaam lagere bedrijfswaarde. De afschrijvingen bedragen een percentage van de aanschaffingskosten.

TOELICHTING OP DE BALANS

PASSIEF

Langlopende schulden
Dit betreft renteloze leningen verstrekt door donateurs ter
overbrugging van liquiditeit. Aflossing vindt in overleg plaats.

TOELICHTING OP DE STAAT VAN BATEN EN LASTEN

Baten

 2019  2018
Donaties 1.607.287 1.680.323
Rente bank 10 39
Overige baten 0 0
1.607.297 1.680.362
 Lasten
Besteed aan deoelstelling(en)
Voorlichting en bewustwording:
Seminars 50.291  6.479
Bijeenkomsten internationaal  73.646 452.058
Bijeenkomsten nationaal  0 7.744
Bijdragen hulporganisaties  587.747 758.423
Mediavoorlichting  598.566 61.354
 1.301.250  1.286.058

Wervingskosten baten:
Kosten eigen fondsverwerving 33.024 33.566
Drukwerk 8.666  13.004
Porti 10.329  7.722
52.019 54.292
Kosten beheer en administratie 
Personeelskosten 7.151 7.141
Huisvestingskosten 7.646 6.714
Kantoorkosten 628 7.829
Contributies 0 8
Kantinekosten 0 241
Telefoon  1.384 1.272
Administratiekosten 1.906  1.966
Advieskosten  788 2.607
Afschrijving inventaris  163 225
Bankkosten  1.248 1.245
Rente leningen  7.836 8.052
Overige  0  0
28.568 37.300

 

Beloningsbeleid

De leden van het bestuur en alle vrijwilligers genieten geen beloning voor hun werkzaamheden.  Wel is een onkostenvergoeding mogelijk mits de onkosten zijn onderbouwd met facturen.
De stichting heeft 1 werknemer in dienst.

Attachments