‘Mijn zoon lag 2 weken in het lijkenhuis en wij zochten dagelijks wanhopig in de Evin Gevangenis, in detentiecentra van het ministerie van informatie en op andere plaatsen naar nieuws over hem.
Tijdens deze 2 weken stond de mobiele telefoon van mijn zoon overdag uit, maar elke nacht na 12 uur belden ze ons met zijn mobiel op en maakten hijgende geluiden in de telefoon. Dat herhaalde zich verscheidene keren gedurende de nacht’.
(Een deel van een brief van de moeder van Mostafa Karim Beigi die tijdens Asjoera gedood werd door Baseej Veiligheidstroepen). (Mourning Mothers Weblog – 2 maart 2010)