12 juli 2016 – Grote bijeenkomst in Parijs: Europarlementariërs hebben de EU en haar lidstaten dringend opgeroepen om verdere betrekkingen met Iran afhankelijk te maken van een “duidelijke vooruitgang inzake de mensenrechten en het stoppen met de executies”.

Tienduizenden mensen uit verschillende landen kwamen het tweede weekend van juli in Parijs samen bij een grote manifestatie, waarbij de schendingen van de mensenrechten, de executies in Iran en de situatie van Iraanse vluchtelingen in Camp Liberty in Irak besproken werden.

Er waren onder de deelnemers meerdere Europarlementariërs die zich met de mensenrechten bezighouden. De afgevaardigden veroordeelden de recente terroristische aanslag op de weerloze vluchtelingen in Camp Liberty als een misdaad tegen de menselijkheid en onderdeel van een systematische aanval op weerloze burgers.


De Britse MEP Anthea McIntyre (foto) presenteerde in Parijs een gezamenlijke verklaring van meer dan 270 Europarlementariërs, waarin de schendingen van de mensenrechten in Iran veroordeeld werden. De EU en haar lidstaten worden dringend opgeroepen om verdere betrekkingen met Iran afhankelijk te maken van een “duidelijke vooruitgang inzake de mensenrechten en het stoppen met de executies.

In een verklaring van de Belgische Europarlementariër Gérard Deprez staat o.a.:

Ik heb onlangs samen met 270 van mijn collega’s uit alle fracties van het Europees Parlement, waaronder zes vice-voorzitters van het Parlement, een gezamenlijke verklaring ondertekend waarin de situatie van de mensenrechten in Iran veroordeeld wordt. We hebben een beroep gedaan op de Europese regeringen om verbeteringen te eisen in de situatie van de mensenrechten voordat de betrekkingen met Teheran worden uitgebreid, en onze bezorgdheid geuit over het toenemend aantal terechtstellingen in Iran sinds de inauguratie van de zogenaamde “gematigde” President Hassan Rohani drie jaar geleden.

In zijn meest recente rapporten aan de Commissie voor de Mensenrechten van de VN heeft Dr. Ahmed Shaheed, de speciale rapporteur van de VN over de situatie van de mensenrechten in Iran, erop gewezen dat alleen al in 2015 er bijna 1.000 mensen in de Iraanse gevangenissen zijn geëxecuteerd. Hij verduidelijkte dat dit in Iran het hoogste aantal executies sinds 27 jaar is.

Deze trend houdt aan tot op heden – ook na de implementatie van de nucleaire overeenkomst met Iran. Het blijft doorgaan, hoewel sommige Europese politici de regering Rohani blijven bestempelen als “gematigd” en als potentiële bron voor toekomstige interne hervormingen in Iran kenmerken.

Bronnen uit de Iraanse oppositie hebben nog meer bijgedragen aan de statistieken van Shaheed door erop te wijzen dat Rohani in de drie jaar van zijn presidentschap verantwoordelijk is geweest voor een totaal van ongeveer 2.500 executies. Verschillende mensenrechtenorganisaties die zich op Iran richten doen overeenkomstige meldingen over executies in de afgelopen weken en geven aan dat alleen al in mei minstens 73 mensen zijn opgehangen, sommigen zelfs in het openbaar voor een publiek waarin zich ook kleine kinderen bevonden.

Dergelijke wrede geweldsdemonstraties zijn slechts een van de vele manieren waarop het Iraanse regime bewijst dat het vasthoudt aan middeleeuwse waarden. Repressie tegen vrouwen en religieuze minderheden zijn verder geïntensiveerd. De gezamenlijke verklaring van de leden van het Europarlement benadrukt niet alleen de volle omvang van de executies, maar ook het feit dat Iran wereldwijd op de eerste plaats staat wat betreft de executies van jongeren. Onder de slachtoffers van de executies in Iran zijn onder andere politieke gevangenen die ter dood veroordeeld zijn wegens vermeende “vijandigheid tegenover God”, omdat zij zich hebben uitgesproken tegen de gruweldaden van het regime.

Zelfs degenen die aan executie ontkomen worden gestraft, hetzij door bijzonder lange gevangenisstraffen of door vormen van gelegaliseerd geweld dat ieder beschaafde mens choqueert.  Volgens een recent rapport van Amnesty International houdt de fundamentalistische leiding van het land zich letterlijk aan de interpretatie van het principe ‘oog om oog’ en heeft onlangs opnieuw straffen opgelegd zoals het blind maken van gevangenen of gedwongen amputaties.

Straffen als geseling worden niet alleen regelmatig opgelegd door de Iraanse Revolutionaire Rechtbanken; ze worden blijkbaar ook steeds meer erkend als een effectief middel om het gedrag van recalcitrante groepen, vooral van vrouwen, te “corrigeren” die de gedwongen islamitische dresscode, de censuur van de media en de criminalisering van alles wat een of andere manier doet denken aan een westerse samenleving, beu zijn. Eind mei heeft de Hoge Commissaris voor de mensenrechten van de VN “de schrikbarende geseling van zo’n 35 jonge mannen en vrouwen in Iran” veroordeeld, die bij een razzia tijdens een eindexamenfeest gearresteerd werden en onmiddellijk elk 99 zweepslagen kregen omdat ze hun sluier hadden afgedaan of met mensen van het andere geslacht hadden gedanst.

Voor degenen die wachten op tekenen van hervormingen binnen het Iraanse regime heeft dit wachten nu duidelijk lang genoeg geduurd. Eerdere beweringen over hervormingen zijn in woord en daad door het regime als geheel, evenals door de regering Rohani, grondig weerlegd. De wetten, die geleid hebben tot executies en wrede lijfstraffen, zijn allemaal bereidwillig ondersteund door de Iraanse president, die hen “de wetten van God” en “het recht van het Parlement” heeft genoemd.

Onze boodschap is dat het ten koste gaat van de mensen in Iran, als de Europese en Amerikaanse politiek geen druk uitoefent op het regime in Teheran vanwege de situatie van de mensenrechten. Noch economische groei, noch handeldrijven kunnen opwegen tegen het leed en het verlies van levens als het het regime wordt toegestaan de nieuwe rijkdom te gebruiken voor de financiering van de van ouds bekende schendingen van de mensenrechten.