2 december 2019 – Wrede onderdrukking van de burgerprotesten in Iran: mensenrechtenorganisaties berichten over meer dan 450 gedode demonstranten, waaronder vele vrouwen en kinderen. Zij eisen dat de VN Veiligheidsraad het brute neerslaan van de protesten veroordeelt en het regime in Teheran ter verantwoording roept.

Het regime in Teheran voert sinds half november in heel Iran wrede onderdrukking uit, om verdere protesten tegen te houden. Video’s en ooggetuigenverslagen tonen de verschrikkelijke omvang van de onderdrukking. In veel Iraanse plaatsen hebben troepen van het regime bijeenkomsten van vreedzame demonstranten met scherpe munitie onder vuur genomen.

Mensenrechtenorganisaties maken melding van meer dan 450 gedode demonstranten, waaronder vele vrouwen en kinderen. Het aantal gewonden wordt op vele duizenden geschat. Uit hele Iran worden massa-arrestaties gemeld.

Familieleden hebben foto’s van slachtoffers en bekendmakingen van doden ter beschikking gesteld. Hieronder enkele gedocumenteerde voorbeelden van vrouwelijke dodelijke slachtoffers:

Mina Sheikhi (59)

Mina Sheikhi (59) werd op 16 november in Teheran doodgeschoten.

Ameneh Shahbazifard (34)

Ameneh Shahbazifard (34), moeder van twee zoons en een vierjarige dochter, werd op 17 november in Teheran doodgeschoten, toen ze gewonde demonstranten wilde helpen.

Azadeh Zarbi (28)

Azadeh Zarbi (28) werd in de dichtbij Teheran liggende stad Shahriar doodgeschoten.

Mahnaz Mehdizadeh

Mahnaz Mehdizadeh werd in de plaats Karaj (ten westen van Teheran) doodgeschoten. Haar familie werd met straf gedreigd, als zij het bericht over haar dood openbaar zou maken.

Aanhoudende massa-arrestaties

In heel Iran houden de massa-arrestaties aan. Mensenrechtenactivisten melden dat tot nu toe duizenden demonstranten werden aangehouden, velen van hen met gebruik van bruut geweld door gardisten en milities van het regime. De arrestanten werden naar foltergevangenissen gebracht en daar zonder contact met de buitenwereld vastgehouden. Ze verkeren in acuut gevaar gemarteld te worden.

Video’s van ooggetuigen uit de Zuid-Iraanse stad Shiraz: Milities van het regime mishandelen gearresteerde demonstranten, als ze naar een politiestation worden gebracht.

Berichten uit meerdere Iraans steden melden, dat gardisten ook ziekenhuizen zijn binnengedrongen en gewonden hebben gearresteerd. Veel families weten niet wat er is gebeurd met hun dierbaren, die aan de demonstraties hebben meegedaan en sindsdien te boek staan als vermist.

Hieronder voorbeelden van vrouwen die sinds half november werden gearresteerd, omdat ze aan protesten hadden deelgenomen of erover hadden bericht:

 

Raha Asgarizadeh, fotojournaliste en advocaat voor vrouwenrechten, werd op 28 november op de luchthaven van Teheran gearresteerd. Ze werd naar de Evin-gevangenis in Teheran gebracht.

Parisa Seifi werd op 18 november in Sanandai (in de Wet-Iraanse provincie Koerdistan) aangehouden en zit voor verhoor vast in een gevangenis van de Revolutionaire Garde.

Melika Gharagozlou, studente journalistiek aan de Alameh-Tabatai-Universiteit, werd op 18 november bij studentenprotesten gearresteerd.
Zij wordt vastgehouden in de Evin-gevangenis.

De namen van de 16 gemartelde vrouwen

geïdentificeerd tot nu toe volgen:

1. Mahnaz Mehdizadeh Nader in Karaj

2. Azar, verpleegster en moeder in Karaj

3. Nikta Esfandani, in Teheran

4. Ameneh Shahbazifard, in Karaj

5. Een vrouwelijke student uit Saqqez, vermoord in Sanandaj

6. Een vrouw, in Rasht

7. Mina Sheikhi, in Teheran

8. Golnaz Samsami, moeder van een 7-jarige jongen, gedood in Shahriar

9. Azadeh Zarbi, in Shahriar

• Fatemeh Habibi, in Baharestan, Teheran

• Shabnam Diani, gedood in Behbahan

• Ethghi, gedood in Mahshahr

• Een onbekende vrouw, gedood in Mahshahr

• Shelir Dadvand, vermoord in Bukan

• Een studente, vermoord in Shiraz

• Een vrouw, vermoord in Saveh

 

Achtergrond:

Op 15 november begonnen in heel Iran massaprotesten tegen het regime. In meer dan 170 Iraanse plaatsen hebben sindsdien burgers met grote moed gedemonstreerd voor vrijheid, eerbiediging van de mensenrechten en sociale gerechtigheid. De woede van de demonstranten richt zich tegen de gehele heersende dictatuur.

De protesten begonnen met vreedzame bijeenkomsten van burgers die voor regeringsgebouwen en in de binnensteden bijeen kwamen en verlangden dat hun eisen door de regering werden ingewilligd. Nadat troepen van het regime geweld tegen de demonstranten begonnen te gebruiken, werden enkele protesten gewelddadig. Op veel plaatsen volgde het geweld op provocaties van regimegetrouwe knokploegen, die met motoren op de mensenmenigtes inreden en met knuppels op de demonstranten insloegen.

Hoewel het internet in Iran nog steeds grotendeels is geblokkeerd, komen veel berichten naar buiten over de brute onderdrukking van de protesten van ooggetuigen, familieleden van slachtoffers en Iraanse mensenrechtenactivisten. De berichten melden dat troepen van het regime met scherp op demonstranten hebben geschoten. Ook vanuit helikopters werd op de mensenmenigtes geschoten. Vluchtende demonstranten werden met schoten door het hoofd regelrecht geëxecuteerd.

Shiraz (Zuid-Iran); milities van het regime rijden met motoren in op de demonstranten.

Video’s tonen duidelijk, dat bewapende troepen van het regime in de straten klopjachten op demonstranten hebben uitgevoerd en veel weerloze mensen op wrede wijze in elkaar hebben geslagen. Ooggetuigen melden dat gardisten lijken en gewonden van de straat en uit ziekenhuizen hebben weggehaald. Ze weigerden in veel gevallen om de lijken van de slachtoffers aan de familie over te dragen, of ze dwongen nabestaanden, hun verwanten snel en zonder onafhankelijk uitgevoerde autopsie voor onderzoek van de doodsoorzaak, te begraven. Veel families verkeren nog in onzekerheid over hun verwanten, die hebben deelgenomen aan de demonstraties en sindsdien te boek staan als vermist.

Mensenrechtenorganisaties bepleiten dat de internationale gemeenschap effectieve maatregelen treft, waarmee het geweld van het regime tegen vreedzame demonstranten ten einde komt. De VN Veiligheidsraad moet het wrede neerslaan van de protesten veroordelen en het regime in Teheran daarvoor ter verantwoording roepen. Alle gevangenen, die uitsluitend wegens hun deelname aan burgerprotesten worden vastgehouden, moeten onmiddellijk worden vrijgelaten.