19 maart 2020 – Het coronavirus is veranderd in een pandemie. Toch is er een duidelijk verschil tussen de uitbraak van het coronavirus in Iran en andere landen.
Sinds het begin van deze wereldwijde crisis hebben de regeringen van de door het virus getroffen landen alle nodige maatregelen genomen om de verspreiding van de dodelijke COVID-19 onder controle te houden en hebben ze de waarheid verteld over de uitbraak van het coronavirus in hun land door het echte aantal aan te kondigen van degenen met de diagnose van de ziekte en degenen die helaas hun leven hadden verloren.
Maar de situatie is totaal anders in Iran onder het regime van de mullahs. Iran bevestigt dat er maandag meer dan 5.500 zijn omgekomen door de uitbraak van het coronavirus. Dit was terwijl het regime het bestaan van dit virus, dat voor het eerst werd ontdekt in de stad Qom, dagenlang had ontkend en de stad niet in quarantaine had geplaatst. De uitbraak van het coronavirus in Iran viel samen met de valse parlementsverkiezingen van het regime. Uit vrees voor een algemene boycot, die inderdaad plaatsvond, en om op de een of andere manier de heerschappij te legitimeren, met name na de dodelijke onderdrukking van de protesten in Iran door meer dan 1500 mensen te doden, besloot het regime een misdaadcampagne te starten om op de een of andere manier zijn doel te bereiken: grotere opkomst bij verkiezingen.
In een flagrante bekentenis twee dagen na de verkiezingen zei de minister van Binnenlandse Zaken van het regime, Abdolreza Rahmani Fazli: “Sommigen hadden aanbevolen de verkiezingen uit te stellen en drongen erop aan de verkiezingen in Qom uit te stellen. Maar, als de functionaris die verantwoordelijk was voor de verkiezingen, weigerde ik om deze aanbevelingen goed te keuren.”
Satellietbeelden van massabegraafplaatsen in de Iraanse stad Qom onthullen de criminele doofpot van het regime van de uitbraak van het coronavirus in Iran. Eerdere rapporten en beelden uit de stad Qom hadden het bestaan van deze begraafplaatsen bevestigd, met name de bouw van een nieuw enorm kerkhof op de begraafplaats van Qom, het “crisisgedeelte”.
Deze criminele doofpot en bagatellisering van de crisis heeft de verspreiding van het virus versneld. Hoewel het regime het bestaan van het coronavirus in Qom ontkende, stuurde het zijn geestelijken en functionarissen, bij wie de COVID-19 was vastgesteld, naar andere steden in Iran en verspreidde het virus over Iran.
Naast de criminele campagne om de situatie te verdoezelen en de situatie tot een minimum te beperken, hebben de functionarissen van het regime, met name de Revolutionaire Garde (IRGC), in plaats van mensen desinfecterende middelen, maskers en andere noodzakelijke medicijnen te verstrekken, deze noodzakelijke voorraden opgepot en later verkocht op de zwarte markt.
Gruwelijke video’s uit Iran, weken na de coronaviruspandemie, laten zien dat mensen die op straat vallen, verpleegsters en artsen achter elkaar doorbranden omdat ze niet over de benodigde apparatuur beschikken maar toch doorgaan met het helpen van slachtoffers en in sommige gevallen hun leven verliezen.
De onverschilligheid van het Iraanse regime voor de behoeften van de mensen bij het voorkomen van de verspreiding van het coronavirus en het behandelen van patiënten, vooral omdat het niet voldoet aan hygiënische behoeften zoals het desinfecteren van gels, handschoenen en maskers, heeft de woede van mensen vergroot.
Het regime heeft onlangs gezegd dat het mensen zal helpen door hen ondersteunende pakketten te bieden. Mohammad Bagher Nobakht, hoofd van de Budget and Planning Authority van het regime, kondigde aan dat de regering in twee fasen tussen de 200.000 en 600.000 tomans (€12 tot € 37) zou schenken aan de burgers met een laag inkomen, wat ongeveer drie miljoen mensen ten goede zou komen. Het verstrekken van een ondersteuningspakket aan ongeveer drie miljoen, terwijl de president van het regime, Hassan Rouhani, heeft toegegeven dat het aantal hulpbehoevende mensen ongeveer 18 miljoen huishoudens is, of ongeveer 60 miljoen, is een nepgebaar. Met andere woorden, deze gebaren zijn alleen bedoeld om de onrustige Iraanse samenleving te kalmeren, omdat een Iraans gezin vanwege het hoge inflatiepercentage van 12 tot 37 euro slechts een paar dagen van basisvoedsel zou kunnen genieten.
Andere rapporten bevestigen dat de Iraanse gevangenissen en detentiecentra een van de meest kwetsbare centra waren die door het coronavirus zijn getroffen als gevolg van criminele nalatigheid van het regime. Volgens berichten die zijn ontvangen van gevangenen, met name degenen die om politieke redenen worden vastgehouden in de gevangenis van Fashafouyeh, Evin, Gohardasht, Ghezelhesar, Urumia, Sheyban Ahvaz en Kashan, zijn er onder gevangenen infecties van het coronavirus.
Het weigeren van de vrijlating van gevangenen, met name politieke gevangenen, onder de gegeven omstandigheden, is een zware misdaad tegen de menselijkheid, waarvoor het Iraanse regime rechtstreeks verantwoordelijk is.
