22 maart 2020 – 21 Nobelprijswinnaars uit de VS, Canada, Duitsland en Noorwegen veroor¬delen in een brief aan de Secretaris-Generaal van de VN, Antonio Guterres, de regering in Iran van het in de doofpot stoppen van de gevolgen van de uitbraak van het coronavirus, die de dood van duizenden Iraniërs veroor¬zaakte, ze beschrijven het als een misdaad tegen de menselijkheid en keuren het ten sterkste af. De meest vooraanstaande wetenschappers van de wereld hebben bekend gemaakt dat …, het coronavirus tot nu toe het leven heeft ge¬kost aan 6500 mensen (Recente verslagen echter vermelden dat op 23 maart dit aantal tot meer dan 8800 is gestegen). Zij roepen de Secretaris-Generaal van de VN op om terstond tussenbeide te komen, om een nog grotere ramp te voorkomen en roepen de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) en ander internationale organisaties op om de Iraanse gevangenissen te bezoeken om levens te redden en ervoor te zorgen dat de levensomstandigheden van de gevangenen verbeteren om daarmee verdere doden te voorkomen.

Deze 21 prominente wetenschappers van de wereld zijn:

  • Professor Michael Rosbash, Nobel Prijs, Geneeskunde 2017, VS
  • Professor Joachim Frank, Nobel Prijs, Scheikunde 2017, VS
  • Professor Oliver Hart, Nobel Prijs, Economie 2016, VS
  • Professor Paul Modrich, Nobel Prijs, Scheikunde 2015, VS
  • Professor Randy Schekman, Nobel Prijs, Geneeskunde 2013, VS
  • Professor Arieh Warshel, Nobel Prijs, Scheikunde 2013, VS
  • Professor David Wineland, Nobel Prijs, Natuurkunde 2012, VS
  • Professor Gerhard Ertl, Nobel Prijs, Scheikunde 2007, Duitsland
  • Professor John Mather, Nobel Prijs, Natuurkunde 2006, VS
  • Professor Roger D. Kornberg, Nobel Prijs, Scheikunde 2006, VS
  • Professor John Lewis Hall, Nobel Prijs, Natuurkunde 2005, VS
  • Professor Robert H. Grubbs, Nobel Prijs, Scheikunde 2005, VS
  • Professor Finn Kydland, Nobel Prijs, Economie 2004, Noorwegen
  • Professor Richard Roberts, Nobel Prijs, Geneeskunde 1993, VS
  • Professor Elias Corey, Nobel Prijs, Scheikunde 1990, VS
  • Professor Georg Bednorz, Nobel Prijs, Natuurkunde, 1987, Duitsland
  • Professor John Polanyi, Nobel Prijs, Scheikunde 1986, Canada
  • Professor Jerome Friedman, Nobel Prijs, Natuurkunde 1986, VS
  • Professor Dudley Herschbach, Nobel Prijs, Scheikunde 1986, VS
  • Professor Roald Hoffmann, Nobel Prijs, Scheikunde 1981, VS
  • Professor Sheldon Glashow, Nobel Prijs, Natuurkunde, 1979, VS

Gezamenlijke brief van Nobelprijswinnaars aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties

Zijne Excellentie Antonio Guterres

Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties

De Verenigde Naties

New York, NY 10017

Beste Secretaris-Generaal,

De verspreiding van het coronavirus geeft aanleiding tot een toenemende bezorgdheid van mensen in de gehele wereld. Transparantie, op tijd gegevens uitwisselen en het nemen de van noodzakelijke maatregelen, spelen een belangrijke rol bij het voorkomen van een verdere verspreiding van deze pandemie (COVID-19).

Wij, Nobelprijswinnaars, willen uw aandacht vestigen op een uiterst beangstigende catastrofe, die zich op dit ogenblik in Iran voltrekt.

Er bestaan verschillende rapporten waaruit blijkt dat de religieuze dictatuur, die over Iran regeert, betrokken is bij een affaire, met de bedoeling om te voorkomen dat essentiële informatie over de verspreiding van het coronavirus in Iran naar buiten komt. Het regime houdt deze informatie bewust achter, uit politieke overwegingen en had de bedoeling om zoveel mogelijk mensen de straat op te krijgen voor de schijnverkiezingen voor het parlement en voor optochten voor de herdenking van de revolutie van 1979. Het resultaat van de inactiviteit is dat er sprake is van een ernstig gebrek aan preventieve maatregelen om de verspreiding van het nieuwe virus in Iran te controleren en tegen te gaan. Bijvoorbeeld, volgens deskundigen, werd het beginpunt van de verspreiding van het virus, de centraal gelegen stad Qom niet in quarantaine geplaatst, vanwege de proviciale, politieke overwegingen van het regime.

Het resultaat van dit alles is dat COVID-19 agressief dood en infecties over heel Iran heeft verspreid. Als wij dit schrijven heeft dat tenminste 6500, aan het coronavirus gerelateerde, fataliteiten opgeleverd, volgens rapporten, vrijgegeven door het Iraanse verzet. Bij het uitspreken van ons medeleven met de bevolking van Iran, uiten we ook onze diepe dankbaarheid voor de 24/7 inspanning van Iraanse doctoren, verpleegsters en medische staf. Zij verlenen zorg aan patiënten, niettegenstaande bijna onoverkomelijke hindernissen. Droevig genoeg, een aantal van hen verloor hun leven door besmetting met het virus, toen zij hun patiënten hielpen.

De toestand van gevangenen, in het bijzonder van politieke gevangenen, is verschrikkelijk. Volgens mededelingen van gevangenen zijn een aantal van hen met het virus besmet. Toch verhinderen de autoriteiten van de gevangenissen, dat zij medicijnen krijgen, van zelfs hun eigen familie.

Volgens de Washington Post, is het regime in Iran bezig met het aanleggen van graven, zo uitgebreid dat zij van uit de ruimte zichtbaar zijn.

Precies zo als het geval was met de 1500 mensen, die werden gedood in de loop van een paar dagen door de soldaten van de Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC), gedurende de opstand in november 2019, is de eerst verantwoordelijke instantie voor het groeiende aantal slachtoffers ten gevolge van het coronavirus in Iran geen andere dan het religieuze regime. Op 3 maart 2020 rapporteerde Amnesty International dat 23 minderjarigen door het regime werden vermoord gedurende de demonstraties in november.

Wij vragen of U direct ingrijpt in de toestand, die zich in Iran aan het ontwikkelen is, zodat U een verdere uitbreiding van de catastrofe kunt voorkomen. We vragen, samen met de internationale gemeenschap, dat alle medische hulpmiddelen en medische zorg uit handen van de IRGC wordt genomen en daarentegen wordt ingezet bij behandeling en preventie van besmettingen, zodat een verder verspreiding van het virus kan worden beperkt.

Via uw bureau vragen wij de Wereldgezondheidszorg (WHO) en mensenrechtenorganisaties om Iraanse gevangenissen te bezoeken en stappen te ondernemen om mensenlevens te redden en de gezondheid van de gevangenen te beschermen, om zo een volgende massamoord te voorkomen.