Na verstreken van meer dan drie maanden van de executie van de Iraanse nationale kampioen Navid Afkari, laten de gerechtelijke autoriteiten de familie van deze politieke gevangene geen grafsteen op zijn graf plaatsen. De familie worden ook na de executie van Navid Afkari onder zware druk gezet om interview af te leggen waarin zij gunstige propaganda voor het religieuze regime moesten maken.
Donderdag 17 december in de ochtend gingen de familie van Navid Afkari samen met een arbeider naar begraafplaats van het dorp Sanghar in de stad Sepidan in de provincie Fars om voorbereidingen te treffen voor de plaatsing van de grafsteen.
Daar werden ze door 30 agenten van de Ordedienst en agenten in burger aangevallen en vader en broer werden zonder enig arrestatiebevel gearresteerd en afgevoerd en later vrijgelaten.
De familie van Afkari zijn naar de bureau inlichtingendienst van de stad Ardakan afgevoerd en daar werden ze duidelijk gemaakt dat zij “zonder toestemming niks mogen doen en voorlopig geen grafsteen mogen plaatsen.”
Tegelijkertijd zijn een groep agenten van orde – en veiligheidsdienst naar de begraafplaats gegaan en hebben twee muren naast de graf van Navid met bulldozer gesloopt.
Na de executie van Navid Afkari in september 2020 hebben de gerechtelijke autoriteiten en andere functionarissen van de provincie Fars de familie herhaaldelijk meegedeeld dat zij geen grafsteen op de graf van deze politieke gevangen mochten plaatsen.
“gijzeling” en bedreiging van de familie voor gedwongen interview.
Na de executie van Navid Afkari zijn de familie onder zware druk gezet door het mollahs regime.
De gerechtelijke en veiligheid autoriteiten hebben van de familie gevraagd om in de ruil voor de overplaatsing van Habib en Vahid Afkari, broers van Navid naar openbare cel, positie te nemen tegen “de media en allen die voor de rechten van Navid, Habib en Vahid Afkari waren opgekomen”. Zelfs werden ze gevraagd de uitlatingen van de staatshoofden en politici in de steun aan Navid Afkari afkeuren, maar de familie hebben stellig het verzoek afgewezen.
Na de afwijzing van het verzoek voor samenwerking met het regime worden de familie veel dreigementen ontvangen, o.a. bedreiging met de doden van broers Habib en Vahid in de gevangenis. Ze zeiden: “We doden ze, we verbannen ze, we houden ze in isoleercel, we arresteren jullie ook en we beïnvloeden jullie leven in alle opzichten.”
“Deze bedreigingen werden persoonlijk aan de familie geuit toen ze naar de gerechtelijke complexen gingen om over de zaak van twee broers van Navid te vragen. Ze werden staande gehouden totdat de autoriteiten komen praten.”
“Na de executie van Navid mochten twee broers geen telefonisch contact hebben met de familie en deze beperking geldt nu nog steeds. Familie kunnen alleen in de cabine twee broers ontmoeten; ondanks alles zijn Habib en Vahid sterk en ze inspireren de familie bij elk bezoek.”
Nationale kampioen Navid Afkari en een andere arrestant tijdens de protesten, werden op zaterdag 10 september 2020 in Shiraz geëxecuteerde en Navid werd in het dorp Sanghar, Sepidan in de provincie Fars met aanwezigheid van een aantal familieleden en onder zware beveiliging begraven. Deze politieke gevangene die tijdens de protesten van november 2018 was gearresteerd, werd tot twee keer doodstraf, zes en halve jaar celstraf en 74 zweepslagen veroordeeld.
De doodstraf van Navid werd ten uitvoer gebracht zonder zijn familie en zijn advocaat op de hoogte te brengen zodat zij met hem afscheid te nemen.
De twee broers van deze worstelaar Habib en Vahid werden op hetzelfde feit tot 54 en 27 gevangenisstraf met zweepslagen veroordeeld. Dit terwijl beiden de verdenkingen van de hand wijzen en zeggen herhaaldelijk dat zij onder druk en zware martelingen valse aantijgingen moesten bekennen.
N.B.
De executie van de nationale held van Iran, Navid, lokte wijdverspreide reacties uit op internationaal niveau, en deze stap heeft brede internationale veroordeling ontvangen.
Na het uitvoeren van het doodvonnis zei de woordvoerder van de Europese Unie dat de EU “de executie van Navid Afkari krachtig veroordeelt”, en voegde eraan toe: “Executie is een wrede en onmenselijke straf, en het slaagt er niet in om misdaad af te schrikken en te voorkomen, en het toont een onaanvaardbare schending van de menselijke waardigheid.”