4 april 2022 – Amnesty nagelt zwaarste mensenrechtenschending van het regime in Teheran aan de schandpaal: “De systematische straffeloosheid in Iran bleek duidelijk toen Ebrahim Raisi, de voormalige hoogste baas van de justitie in het land, in juni 2021 tot president werd verkozen, ondanks dat er een onderzoek tegen hem was ingesteld wegens misdaden tegen de menselijkheid, in verband met de massale verdwijningen en de buitenrechtelijke terechtstellingen van gevangenen in 1988.”

In het jaarverslag over 2021 maakt Amnesty International de schokkende balans op van de toestand van de mensenrechten in Iran. Er staat o.a.: „Door het gerecht opgelegde lijfstraffen, zoals geseling, amputatie en blind maken. De doodstraf werd vaak toegepast, o.a. als middel voor onderdrukking van politieke uitingen. Terechtstellingen volgden op een oneerlijk proces. De in samenhang met de massamoord op gevangenen in het jaar 1988 gepleegde misdaden tegen de menselijkheid en andere voortdurende volkenrechtelijke misdaden bleven, zoals altijd, systematisch straffeloos.“
Hier een samenvatting van het op 29 maart jl. verschenen verslag (Periode: 1 januari 2021 tot 31 december 2021) over de toestand in Iran:

„Duizenden mensen werden in 2021 verhoord, op oneerlijke manier strafrechtelijk vervolgd en/of willekeurig gearresteerd, alleen maar omdat zij op een vreedzame manier gebruik hadden gemaakt van hun mensenrechten. Honderden zaten onterecht in de gevangenis. Veiligheidstroepen maakten, in strijd met de wet, gebruik van dodelijk geweld en hagelmunitie om protesten de kop in te drukken. Vrouwen, LHBTI ’s, evenals aanhangers van etnische en religieuze minderheden leden als altijd onder discriminatie en het gebruik van geweld. Nieuwe wetten en aanpassingen aan oude wetten hebben geleid tot nog sterkere inperking van seksuele- en geboorterechten, het recht op vrijheid van religie en geloof, maar ook op de toegang tot het internet. Marteling en mishandeling waren aan de orde van de dag en werden systematisch toegepast, daartoe behoorde ook het weigeren van noodzakelijke medische zorg voor gevangenen. De autoriteiten stelden vaccins tegen het coronavirus niet voor alle bevolkingsgroepen vroegtijdig en op dezelfde manier ter beschikking. Door het gerecht opgelegde lijfstraffen, zoals geseling, amputatie en blind maken. De doodstraf werd vaak toegepast, o.a. als middel voor politieke onderdrukking. Terechtstellingen volgden op een oneerlijk proces. De in samenhang met de massamoord op gevangenen in het jaar 1988 gepleegde misdaden tegen de menselijkheid en andere voortdurende volkenrechtelijke misdaden bleven, zoals altijd, systematisch straffeloos.

De systematische straffeloosheid in Iran wordt in alle duidelijkheid zichtbaar bij de benoeming, in juni 2021, van Ebrahim Raisi, de voormalige hoogste vertegenwoordiger van de justitie in het land, tot president van Iran, ondanks dat ertegen hem een onderzoek was ingesteld, wegens misdaden tegen de menselijkheid, in verband met de massale verdwijningen en de buitenrechtelijke terechtstellingen van gevangenen in 1988.
De verkiezing van de president vond plaats in een klimaat van repressie en kende een extreem lage opkomst van kiezers. De autoriteiten wezen vrouwen en leden van religieuze minderheden af als kandidaat en dreigden met strafrechtelijke vervolging van hen die opriepen tot een boycot van de verkiezing.“ (…)

„De veiligheidstroepen traden, in strijd met het recht, met geweld op tegen de meestal vreedzame protesten, waarbij ze o.a. scherpe munitie en hagel gebruikten. In juli 2021 werden bij protesten tegen het gebrek aan water in de provincie Chusestan en Lorestan minstens elf mensen doodgeschoten en talrijke anderen gewond. Op 26 november schoten veiligheidstroepen in Isfahan met metalen ballen op demonstranten, die de autoriteiten verweten dat zij hun zorg voor de watervoorziening hadden verwaarloosd, dit leidde ertoe dat talrijke mensen, waaronder ook minderjarigen, blind werden of ernstige schade aan hun ogen opliepen.“ (…)

Doodstraf

„De doodstraf werd, na een oneerlijk proces, opgelegd, o.a. voor strafbare feiten, die volgens het volkenrecht niet tot “ernstige misdaden” worden gerekend, zoals drughandel en financiële misdaden, maar ook voor handelingen die internationaal niet eens als strafbaar feit worden erkend. De doodstraf wordt als middel ter onderdrukking tegen demonstranten, andersdenkende en etnische minderheden gebruikt.
Yousef Mehrdad en Saadollah Fazeli werden in Arak wegens “Belediging van de profeet” ter dood veroordeeld.
In augustus 2021 werd Sajad Sanjari terechtgesteld, hij werd gearresteerd toen hij 15 jaar was, en in november Arman Abdolali, die 17 jaar was toen men hem arresteerde. In de dodencellen bevinden zich nog altijd meer dan 80 mensen, die op het ogenblik dat zij hun daad begingen minderjarig waren.“

Straffeloosheid

De autoriteiten blijven het aantal mensen, dat bij de protesten in november 2019 om het leven kwam, verheimelijken, ze wezen de klachten van familieleden van de slachtoffers af en prezen de veiligheidstroepen voor hun harde optreden. Het hele jaar door sloegen veiligheidstroepen vreedzame bijeenkomsten van nabestaanden, die naar gerechtigheid zochten, uit elkaar en sloegen de demonstranten en pakten hen op. Manouchehr Bakhtiari, de vader van een gedode demonstrant, werd in april gearresteerd en in juli tot een gevangenisstraf veroordeeld, omdat hij de straffeloosheid aan de kaak had gesteld.

In Zweden begon in augustus 2021, gebaseerd op het internationale recht, het proces tegen Hamid Nouri, die werd beschuldigd van deelname aan de massamoord op gevangenen in 1988. Het Iraanse Ministerie van Buitenlandse Zaken blijft trouw aan zijn lijn met het loochenen van de gebeurtenissen en deze als vervalsingen voor te stellen, en benoemde het proces als een door “terroristen” verzonnen “complot”, dat berust op vervalste documenten en getuigenverklaringen.“ (…)