7 juni 2022 – Christenen in nood: Met de systematische vervolging van christenen schendt het regime in Iran het mensenrecht op godsdienstvrijheid. Mensenrechtenactivisten eisen de onmiddellijke vrijlating van alle gevangenen die louter op grond van hun geloof ten onrechte worden vastgehouden.
Malihe Nazari, Mina Khajavi en Joseph Shahbazian (op de foto van links naar rechts) werden in Teheran veroordeeld tot in totaal 22 jaar gevangenisstraf, alleen vanwege hun christelijke geloof.
Op 7 juni werden drie leden van de christelijke gemeenschap van Teheran veroordeeld tot in totaal 22 jaar gevangenisstraf. De justitie van het regime had hen beschuldigd van “lidmaatschap van tegen de staat gerichte groeperingen en het in gevaar brengen van de staatsveiligheid” wegens het verspreiden van het evangelie en het leiden van huiskerken waar christenen bijeenkomen voor gebed.
Pastor Joseph Shahbazian (58), die behoort tot de Iraanse Armeense Christelijke Kerk, werd veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf. Bovendien gelastte de regimejustitie zijn verbanning gedurende twee jaar naar een afgelegen gebied in het zuidoosten van Iran en de ontzegging van verscheidene burgerrechten.
Twee bekeerlingen, Malihe Nazari (48) en Mina Khajavi (59), die zich van de islam tot het christendom bekeerden, werden elk tot zes jaar gevangenisstraf veroordeeld. Malihe Nazari is getrouwd en moeder van twee zonen. Mina Khajavi werd er in de rechtszaak ook van beschuldigd dat haar man en zoon zich tot het christendom hadden bekeerd.
Joseph Shahbazian, Malihe Nazari en Mina Khajavi werden eind juni 2020 in hun huizen in Teheran gearresteerd nadat bewakers van het regime een inval hadden gedaan in christelijke huiskerken in drie Iraanse steden. Daarbij zijn tientallen christenen gearresteerd in Teheran, de nabijgelegen stad Karaj, alsmede in de westelijke Iraanse stad Malayer. Ooggetuigen meldden toen dat de gearresteerden onder mishandeling werden afgevoerd.
Joseph Shahbazian, Malihe Nazari en Mina Khajavi werden na hun arrestatie wekenlang opgesloten in de Evin-gevangenis in Teheran en zonder juridische bijstand onderworpen aan geïsoleerde hechtenis en herhaalde agressieve ondervragingen. Mina Khajavi meldde later dat zij tijdens haar detentie gedwongen was een valse “bekentenis” te ondertekenen die haar door bewakers van het regime was gedicteerd.
Eind augustus 2020, respectievelijk eind september 2020, zijn de christenen voorlopig in vrijheid gesteld na betaling van een borgtocht. Na hun veroordeling hangt hen nu een jarenlange gevangenisstraf boven het hoofd.
Achtergrond:
De weinige Perzisch sprekende kerken die nog bestaan in Iran worden streng gecontroleerd en mogen geen bezoekers of nieuwe leden toelaten. De kerken van etnische minderheden mogen alleen diensten in hun eigen taal houden. Daarom worden alle andere Perzisch sprekende christenen, vooral voormalige moslims die zich tot het christendom hebben bekeerd, gedwongen in hun huizen bijeen te komen om te aanbidden. Het regime beschouwt dergelijke bijeenkomsten echter als een “bedreiging voor de staatsveiligheid” en vervolgt christenen met pesterijen, invallen, arrestaties, boetes en gevangenisstraffen.
In 2021 werd de repressie in Iran verder opgevoerd door nieuwe islamitische wetten. Volgens het jaarverslag van Amnesty International van maart 2022 “heeft het parlement het recht op vrijheid van godsdienst of overtuiging in januari 2021 verder uitgehold door twee nieuwe paragrafen aan het wetboek van strafrecht toe te voegen die “belastering van door de staat erkende godsdiensten, Iraanse bevolkingsgroepen en islamitische geloofsovertuigingen” en “afwijkende onderwijs- of zendingsactiviteiten die in strijd zijn met de islam” strafbaar stellen met maximaal vijf jaar gevangenisstraf en/of een boete. In juli werden drie mannen die zich tot het christendom hadden bekeerd, op grond hiervan tot lange gevangenisstraffen veroordeeld”.
Ondanks de ergste repressie weerstaan Iraanse christenen standvastig de druk van het regime om hen te dwingen van geloof te veranderen. Internationale aandacht en massale publieke druk zijn dringend nodig om de vervolging van christenen in Iran te stoppen. Er moet een einde komen aan de deportatie van Iraanse asielzoekers die bekeerde christenen zijn, omdat zij in Iran aan ernstige gevaren voor lijf en leden worden blootgesteld.