Maryam Akbari Monfared, een politieke gevangene, schreef in een brief aan het volk aan de vooravond van het veertiende jaar van haar gevangenschap, dat wat zij de afgelopen 13 jaar in de gevangenis heeft doorstaan haar vastberadenheid “steviger” heeft gemaakt.
Maryam Akbari Monfared werd in januari 2008 in haar huis gearresteerd, twee dagen na de protestbijeenkomsten op Asjoera van datzelfde jaar. Zij werd door het Islamitische Revolutionaire Hof veroordeeld tot 15 jaar gevangenisstraf op beschuldiging van handelen tegen de nationale veiligheid.
In deze brief schreef Maryam Akbari Monfared: “Hoewel ik bij mijn kinderen wilde zijn, welke moeder wil dat niet?” Maar ik heb geen spijt, maar ik ben vastberadener om mijn weg te vervolgen. Ik heb dit elke keer gezegd in elk formeel en informeel verhoor en ik herhaal het graag! “Ik bleef 13 jaar lang weg van mijn kinderen, maar ik zag de misdaad 13 jaar lang met mijn eigen ogen en mijn vastberadenheid werd sterker.”
In deze brief maakt zij melding van de executie en marteling van haar vier broers en zussen in de jaren ‘80.
Mevrouw Akbari Monfared schreef ook: “Met het nieuws van elk protest en elke opstand vloeien de vonken van deze opstandige vlam van vertrouwen in mijn hart temidden van vrouwen wier enige hoop op redding het breken van deze ijzeren deuren is.”
Deze politieke gevangene is sinds maart 2019 verbannen naar de gevangenis van Semnan. Maryam Akbari Monfared zit al meer dan 13 jaar zonder verlof in de gevangenis.
De belangrijkste beschuldiging tegen Maryam Akbari Monfared is dat zij een aanhanger is van het Iraanse verzet. Hassan Jafari, haar echtgenoot, verklaarde eerder dat het enige contact dat mevrouw Akbari Monfared had met de verzetsmensen een paar telefoontjes met haar zus en vrienden in “Camp Ashraf” was.
