Op 10 december, de jaarlijkse Internationale Dag van de Mensenrechten, roepen wij op tot solidariteit met de mensen in Iran die zich inzetten voor vrijheid en mensenrechten. Mensenrechtenverdedigers hebben internationale steun en bescherming nodig.

76 jaar geleden werd de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens aangenomen door de Verenigde Naties. Deze verklaring bevat 30 artikelen die de burgerlijke, politieke, economische, sociale en culturele rechten vastleggen die voor alle mensen wereldwijd gelden.

Het regime in Teheran behoort tot de ergste mensenrechtenschenders ter wereld. Daartegenover staat in Iran een grote protestbeweging voor mensenrechten en vrijheid, vooral gedragen door vrouwen.

Repressie tegen mensenrechtenactivisten in Iran
Vrouwen en mannen die zich inzetten voor mensenrechten, zoals advocaten, docenten, artsen en journalisten, worden in Iran voortdurend het doelwit van repressie. Door willekeurige arrestaties, marteling, gevangenisstraffen en executies probeert het regime in Teheran de mensenrechtenbeweging te intimideren en protesten de kop in te drukken. Dagelijks worden activisten tot lange gevangenisstraffen veroordeeld. Het rechtssysteem van het regime, dat fungeert als een instrument van onderdrukking, velt vonnissen op basis van valse en geconstrueerde beschuldigingen in oneerlijke processen.

Internationale steun en bescherming nodig
Ter gelegenheid van de Internationale Dag van de Mensenrechten roepen wij op tot solidariteit met de mensen in Iran die gevangen zitten vanwege hun inzet voor mensenrechten.
Een van hen is de mensenrechtenverdediger Maryam Akbari Monfared. Zij zit al meer dan 15 jaar gevangen omdat zij weigert te zwijgen over mensenrechtenschendingen en massale executies in Iran. Ondanks het feit dat de 45-jarige gevangene haar straf heeft uitgezeten, wordt haar vrijlating geweigerd. Onder valse voorwendselen werd zij door een regime-rechtbank veroordeeld tot nog eens twee jaar gevangenisstraf.
Maryam Akbari Monfared eist gerechtigheid voor de slachtoffers van de massale executies van politieke gevangenen in Iran. Vier van haar broers en zussen behoren tot de geëxecuteerden.

Mensenrechten centraal stellen in Iran-beleid
Mensenrechtsexperts wijzen erop dat de machthebbers in Iran de internationaal geldende mensenrechtenwetgeving bewust en systematisch schenden en dat louter verbale veroordelingen niet volstaan om verandering teweeg te brengen. Zij roepen de internationale gemeenschap op tot doeltreffende actie:

  • Uitbreiding van sancties: Internationale sancties tegen de functionarissen in het Iraanse justitie- en regeringssysteem die verantwoordelijk zijn voor mensenrechtenschendingen moeten worden uitgebreid. Deze functionarissen moeten volgens het universele rechtsbeginsel strafrechtelijk worden vervolgd. De heersende straffeloosheid moet worden beëindigd.
  • Meer internationale druk: De internationale gemeenschap moet zich krachtig inzetten voor de mensen in Iran die worden vervolgd vanwege hun mensenrechtenwerk. De internationale publieke druk moet aanzienlijk toenemen om de repressie tegen mensenrechtenverdedigers te stoppen en de vrijlating van gevangenen te bewerkstelligen.

De mensenrechtenbeweging in Iran verdient wereldwijde steun. Democratische landen moeten mensenrechten centraal stellen in hun Iran-beleid.

Geschiedenis van de Internationale Dag van de Mensenrechten (10 december)

De Internationale Dag van de Mensenrechten wordt elk jaar op 10 december gevierd. Deze dag markeert de goedkeuring van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties op 10 december 1948.

De Totstandkoming van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens

Na de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog en de gruweldaden die miljoenen mensen wereldwijd hadden getroffen, ontstond er een sterke behoefte aan een wereldwijd raamwerk dat de fundamentele rechten en vrijheden van alle mensen zou beschermen. In 1945 werd de Verenigde Naties opgericht met als een van haar belangrijkste doelen het waarborgen van vrede, veiligheid en mensenrechten.

Een speciale commissie, voorgezeten door Eleanor Roosevelt, werkte gedurende twee jaar aan het opstellen van een verklaring die de basisprincipes van menselijke waardigheid en gelijkheid zou vastleggen. De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) werd op 10 december 1948 met overweldigende meerderheid aangenomen. 48 landen stemden voor, terwijl acht landen zich onthielden van stemming.

De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens was een revolutionair document dat de rechten van alle mensen zonder enige vorm van discriminatie erkende, zoals het recht op leven, vrijheid, gelijkheid en veiligheid. Het diende als basis voor vele internationale verdragen en nationale wetten die zich richten op de bescherming van mensenrechten.

De Algemene Vergadering van de VN koos 10 december als een dag om bewustzijn te vergroten over mensenrechten en om de inspanningen te vieren die wereldwijd worden geleverd om deze rechten te waarborgen. Het doel is om mensen eraan te herinneren dat respect voor mensenrechten essentieel is voor een vreedzame en rechtvaardige samenleving.

Over de hele wereld worden op 10 december evenementen georganiseerd, zoals conferenties, tentoonstellingen, protesten en campagnes om mensen bewuster te maken van hun rechten. Bovendien reikt de VN vaak de prestigieuze Mensenrechtenprijs van de Verenigde Naties uit aan individuen of organisaties die een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de bescherming van mensenrechten.