11 april 2025 – Congres in het stadhuis van het 5de district van Parijs. In een grensverleggende bijeenkomst, die plaats vond op 11 april, in het stadhuis van het 5de district van Parijs, kwamen meer dan 1000 Franse burgemeesters en functionarissen tezamen om de golf aan terechtstellingen in Iran – door het daar aan de macht zijnde regime – openlijk te veroordelen. Het evenement, met de titel “1000 Franse Steden tegen de Doodstraf in Iran,” markeerde een nog niet vertoond schouwspel van niet aan een partij gebonden solidariteit met het Iraanse Volk en hun democratische aspiraties.

De burgemeesters, met aan hun zijde mensenrechtenverdedigers, deskundige juristen en internationale hoogwaardigheidsbekleders, ondertekenden een krachtige verklaring, waarin werd aangedrongen op het onmiddellijk beëindigen van de executies in Iran. De verklaring laakte “politiek gemotiveerd gebruik van de doodstraf door het regime, om vrees in te boezemen en verschil van mening te onderdrukken,” benadrukkend dat executies worden ingezet als terreur en niet als uitvoering van het recht.

Burgemeester Florence Berthout, gastvrouw van het evenement, benadrukte de symboliek van het houden van zo’n congres in het hart van het Quartier Latin — al sedert lange tijd een bastion van mensenrechten en vrije meningsuiting -. Zij, samen met andere sprekers, veroordeelde de wreedheid van het regime, refererend aan de slechter wordende omstandigheden in Iran, waaronder de om zich heen grijpende armoede, politieke onderdrukking en meer dan 1500 executies, tijdens de nog zo korte bewindsperiode van President Masoud Pezeshkian.

Jean-François Legaret, ex-burgemeester van district 1 van Parijs, noemde het congres een machtig schouwspel van steun, waarbij hij waarschuwde dat het regime in Iran vasthoudt aan macht d.m.v. terreur, niet rechtvaardig. Al meer dan 1500 executies hebben plaats gevonden onder het presidentschap van Pezeshkian, zei hij.

Bruno Massé, burgemeester van Villiers-Adam, … “Het regime zal vallen, dankzij hen, die dagelijks vechten voor democratie en secularisatie,” verklaarde hij.

Gilbert Mitterrand, hoofd van de Danielle Mitterrand Stichting, plaatste de beweging van de burgemeesters in het kader van een gevecht op wereldschaal tegen terreur door de staat. “We zeggen NEE tegen de executies en JA tegen het universele recht,” zei hij, in herinnering brengend, de meer dan 1400 executies in de laatste 16 maanden.

Dominique Attias, president van ELF (European Lawyers Foundation), veroordeelde de mensenrechtenschendingen in Iran als systematisch, van executies tot amputaties en spoorde de wereld aan om wreedheden, zoals de massamoord in 1988, niet te vergeten.

Burgemeester van district 17 van Parijs, Geoffroy Boulard, verzekerde dat zijn district visueel aandacht besteedde aan het Iraanse volk, hij zei dat er al maanden een vlag hing aan het stadhuis, waarmee de executies in Iran werden veroordeeld. Hij prees de campagne van de burgemeesters als een teken van Frankrijks’ democratische waarden en sprak zijn volledige steun uit voor een vrij Iran.

ACAT-France ’s Nathalie Seff (ACAT, Action des chrétiens pour l’abolition de la torture) veroordeelde de systematisch inzet van marteling en executies in Iran, benadrukkend dat twee vrouwen, als activist, nu gevaar liepen. “De doodstraf is op zich zelf al een vorm van marteling,” stelde ze.

Vakbondsleider Gérard Lauton verbond de strijd in Iran aan democratische bewegingen over de gehele wereld, van Iran tot de Oekraïne.

Pierre Bercis van New Human Rights loofde deze mijlpaal van 1000 steun verlenende burgemeesters, maar drong aan op verdere acties. Hij bevestigde dat al 1011 burgemeester de verklaring hadden ondertekend, hij noemde het “enkel het begin” van een bredere nationale en internationale beweging om de Iraanse “machinerie des doods” tegemoet te treden met een verenigde, democratische vastberadenheid.
Ex-senator van Columbia, Ingrid Betancourt, veroordeelde de gijzelingsdiplomatie van het regime in Iran en de westerse medeplichtigheid eraan.