Er is dringend internationale actie nodig om de gruwelijke golf van executies in Iran te stoppen.

Op 17 april 2025 werden vijf Iraanse politieke gevangenen met geweld en onverwacht overgeplaatst van afdeling 4 van de Evin gevangenis naar de Ghezel Hesar gevangenis – een bekende locatie voor het uitvoeren van executies. Deze overplaatsing is een duidelijke indicatie dat hun doodvonnissen binnenkort uitgevoerd zullen worden.

Abolhassan Montazer, Akbar (Shahrokh) Daneshvarkar, Babak Alipour, Mohammad Taghavi Sangdehi, Pouya Ghobadi en Vahid Bani Amerian

Systematische executies als staatsterreur in Iran

Zoals benadrukt in het recente rapport van Mai Sato, gepresenteerd aan de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties in maart 2025, gebruikt de Islamitische Republiek Iran de doodstraf als een instrument voor politieke onderdrukking – niet voor gerechtigheid.
De VN-onderzoeksmissie naar Iran bevestigde dat executies onevenredig vaak worden gebruikt tegen politieke gevangenen en demonstranten, vaak na oneerlijke processen, gedwongen bekentenissen door foltering en het ontbreken van een eerlijk proces.

Dit patroon is niet nieuw, maar wat wel nieuw is, is de urgentie: we zien de machinerie van de dood in beweging – vandaag.

Een historisch patroon van straffen voor zwijgen

De jaren 1980: Massamoord en angst
Het gebruik van de doodstraf door de Islamitische Republiek tegen politieke tegenstanders begon al snel na de revolutie van 1979. In de jaren 1980 werden duizenden politieke gevangenen geëxecuteerd, vooral in het bloedbad van 1988, waarbij gevangenen die hun straf al hadden uitgezeten binnen enkele minuten opnieuw werden berecht en ter dood werden veroordeeld. Deze slachtoffers werden begraven in massagraven zoals die van Khavaran, omdat ze “volhardden in hun overtuigingen”.
Tijdens de landelijke protesten van 2019, 2021, en vooral de “Vrouwen, Verzet, Vrijheid” beweging in 2022-2023, keerde het regime terug naar zijn oude tactieken. Tientallen demonstranten en vermeende dissidenten werden geëxecuteerd, soms in het openbaar, om angst te zaaien, maar het verzet groeit nog steeds.

Wie zijn deze 6 gevangenen?

De 6 mensenrechtenactivisten die nu geëxecuteerd dreigen te worden, werden beschuldigd van oorlog tegen God.
Hun processen waren zeer oneerlijk
Ze kregen geen toegang tot onafhankelijke advocaten
Ze werden gemarteld tijdens ondervragingen
Ze werden bedreigd met standrechtelijke executies
Hun overplaatsing naar Ghezel Hesar – de belangrijkste executiefaciliteit in Iran – is een alarmbel. Deze mannen zijn niet zomaar namen. Het zijn zonen, vaders, vrienden. En ze kunnen nu elk moment opgehangen worden.

Verzet achter gevangenismuren

Toen de vijf gevangenen werden overgebracht, protesteerden andere politieke gevangenen in afdeling 4 van de Evin-gevangenis moedig met het scanderen van: “Niet executeren!”

Ze stonden moedig verenigd in verzet.
Buiten de gevangenis voerden families ook actie. De familie van Vahid Bani-Amrian begon samen met anderen een sit-in buiten de poorten van de gevangenis ، met foto’s in de hand, hopend dat de wereld hen zou horen.

Ons doel: deze executies onmiddellijk stoppen

Via onze campagne “Red vijf levens” werken we er dringend aan om deze staatsmoorden te voorkomen. Dit is wat we willen doen – met jouw hulp:

  • Internationale juridische teams inhuren om onmiddellijk in te grijpen
  • Internationale pleitbezorging in noodsituaties starten
  • De media inschakelen en het bewustzijn vergroten
  • Mensenrechtenorganisaties mobiliseren
  • Formele brieven en petities indienen bij wereldwijde instellingen

Vlaams Parlement veroordeelt het Iraans Regime voor de op handen zijnde terechtstellingen van Politieke Gevangenen, met algemene stemmen

25 April 2025 – Het Vlaamse Parlement in België heeft unaniem een spoedeisende resolutie aangenomen, waarin het Iraans regime wordt veroordeeld voor wat beschreven wordt als de op handen zijnde executie van acht politieke gevangenen. De resolutie, ingediend door parlementsleden Jasper Pillen, Karolien Grosemans, Nicole de Moor en anderen, drukt grote zorg uit over Teherans opvoering van het gebruik van de doodstraf als een instrument voor politieke onderdrukking.

In de officiële tekst vermeldt het Parlement: “De Islamitische Republiek van Iran gebruikt systematisch marteling en executies om zijn burgers vrees in te boezemen en elke kritische stem te laten verstommen. ” De resolutie vermeldt acht gevangenen —Mehdi Hassani, Behrouz Ehsani, Abolhassan Montazer, Akbar Daneshvarkar, Babak Alipour, Mohammad Taghavi Sangdehi, Pouya Ghobadi en Vahid Bani Amerian — waarvan de levens binnenkort op het spel staan.

De tekst bevat ook een veroordeling van Irans executie van minderjarigen en het uitgebreid gebruik van marteling om bekentenissen te verkrijgen, deze praktijken worden “barbaars” genoemd en in strijd met de internationale normen van mensenrechten. “Alleen al in 2024 executeerde het Iraans regime meer dan 901 mensen, dit komt neer op meer dan 74 procent van alle geregistreerde executies wereldwijd,” wordt in de resolutie naar voren gebracht, waarbij wordt verwezen naar cijfers van Amnesty International.

Er wordt aandacht besteed aan toestand van de gedetineerde Zweeds-Iraanse wetenschapper Ahmadreza Djalali, die al meer dan acht jaar in gevangenschap verkeert, de resolutie herhaalt de eis voor zijn “onmiddellijke en onvoorwaardelijke invrijheidstelling.”

Het Vlaamse Parlement dringt erbij de Europese Unie en de lidstaten op aan om de diplomatieke druk op Iran te verhogen en roept de Hoge Vertegenwoordiger voor Buitenlandse Zaken van de EU op, een “duidelijke en krachtige boodschap” aan de Iraanse leiders over te brengen, om op te houden met de executies en alle politieke gevangenen in vrijheid te stellen.

Verder wordt in de resolutie de Vlaams overheid gelast, te pleiten voor het stopzetten van de doodstraf bij alle ontmoetingen met Iraanse autoriteiten en steun te verlenen aan maatschappelijke organisaties, die zich inzetten voor hulp aan politieke gevangenen.

Door het aannemen van deze resolutie voegt het Vlaamse Parlement zich bij een groeiende groep van internationale instituties, die Irans mensenrechtenschendingen veroordeelt en die oproept tot onmiddellijke actie om een nieuwe golf aan politiek gemotiveerde executies te voorkomen.