Fototentoonstelling over de misdaden van het Iraanse regime tegen het Iraanse volk

De fototentoonstelling over de misdaden van het Iraanse regime tegen het Iraanse volk in Washington DC voor het ministerie van Buitenlandse za-ken – 21 oktober 2020

Tijdens het evenement werd gesproken door verschillende prominente politieke personages uit de VS en de Iraanse gemeenschap: dr. Firouz Da-neshgari, vooraanstaand chirurg aan de Chase Western University in Cleveland-Ohio; vertegenwoordigers van Iraanse gemeenschappen, voormalige politieke gevangenen en ، Shirin Nariman en Roya Sepehrad en Hananeh Amanpour uit de families van de martelaren waren andere sprekers.

Rechter Michael Mukasey, voormalig minister van Justitie van de Verenigde Staten; ambassadeur Mitchell Reese, directeur beleidsplanning van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken van 2003 tot 2005, ambassadeur Marc Ginsberg, voormalig ambassadeur van de Verenigde Staten in Marokko, senator Robert Torricelli, Linda Chavez, directeur Public Liaison van het Witte Huis, professor Ivan Sascha Sheehan, directeur School of Public and International Affairs en voormalig directeur Negotiation and Conflict Management M.S Program, verbonden aan de Universi-teit van Baltimore,

Achtergrond
Gedurende vier decennia van dubieuze relatie met het Westen onder het voorwendsel van diplomatie hebben de moellahs een robuust onderdruk-kingsmechanisme gehandhaafd dat gebruik maakt van massa-arrestaties, marteling en executie van dissidenten.
Het regime heeft normaliteit geprojecteerd in het buitenland en terrorisme ingezet als instrument voor buitenlands beleid – internationale diplomatie ondermijnend terwijl het Iraanse volk voortdurend lijdt onder middeleeuwse martelingen, bloedbaden en afgrijselijke wreedheden, zo-als de beruchte massamoord op meer dan 30.000 politieke gevangenen in de zomer van 1988.
Desalniettemin worden de religieuze dictators in Iran geconfronteerd met aanhoudende protesten tegen het establishment en een groeien-de internationale oproep om aansprakelijkheid voor hun misdaden tijdens de meer dan 40 jaar dat zij aan de macht zijn.
In haar laatste rapport beschrijft Amnesty International hoe gedetineerden werden gegeseld, seksueel werden misbruikt en elektrische schokken toegediend kregen in de gruwelijke wraak van het regime voor de protesten in november 2019.

Sprekers hebben naast herdenking aan 120.000 martelaren vooral 30000 helden van de massamoord van 1988 en 1500 martelaren van de opstand in 2018, de noodzaak van berechting van de autoriteiten van de religieuze fascisten voor hun misdaden tegen de menselijkheid benadrukt.

Linda Chavez directeur publieke ralaties van de Witte Huis 1985-1986

Ik ben erg blij dat ik in Washington D.C. voor de ministerie van Buitenlandse Zaken via Video Conferentie in verbinding ben met jullie. Er is een tentoonstelling waarin de misdaden van het Iraanse regime en aantal geëxecuteerden worden getoond…. Maar het regime heeft deze misdaden niet alleen in het verleden gepleegd. Ze zijn doorgegaan met hun misdaden tot de dag van vandaag…Iran is een land dat onder de jul staat van de mollahs en ze ontnemen de vrijheid van mensen. In december vorig jaar zijn ongeveer 1500 mensen tijdens de protesten om het leven gebracht onder wie 400 vrouwen. Daar zijn ook tientallen tieners vermoord… de internationale gemeenschap moet aan deze kwestie aandacht besteden…ik vraag uw aandacht op de getoonde beelden voor de ministerie van Buitenlandse Zaken om het proces van repressie van het regime tegen het volk beter te begrijpen en te weten te komen dat zij voor vrijheid hebben gestreden.

Mikel Mokenzie minister van Justitie van 2007 tot 2009

We zijn genoodzaakt om virtueel met elkaar communiceren door coronavirus.
Maar overal om ons heen zijn er gedenktekens die laten zien dat de reden voor onze bijeenkomst de gruwel is die het Iraanse regime de afgelopen 40 jaar heeft veroorzaakt, en dit is geen virtuele gebeurtenis. Het is heel echt.
We mogen niet vergeten dat we tot dit enorme aantal slachtoffers behoren, dat wil zeggen meer dan 30.000 mensen in 1988 en meer dan 1.500 mensen bij de demonstraties van november 2019, wat slechts twee voorbeelden zijn.
Elk van deze mensen vertegenwoordigt een verwoeste wereld, één leven minder, één wereld minder. Dit is een duizelingwekkend aantal slachtoffers.
We mogen ook niet vergeten dat dit regime erop staat meer rampen op wereldschaal te veroorzaken. Want ze zijn op zoek naar Atoombom.
En wat nu?
Een van de maatregelen die kunnen worden genomen, is het voortzetten en intensiveren van de sancties tegen het regime.
Deze sancties helpen voorkomen dat het regime de wapenhandel misbruikt en terrorisme financiert.
We weten dat het regime vanwege deze sancties gedwongen is zijn steun aan terroristische groeperingen te beperken.
Maar we moeten ook onthouden dat dit regime zijn gedrag niet zal veranderen…
Dit is de missie van het Iraanse volk. En het is aan ons om ze op alle mogelijke manieren te ondersteunen.
Deze bijeenkomst is voor ons een van de manieren om het Iraanse volk te laten zien dat ze niet alleen zijn, dat ze niet zijn vergeten, dat hun lijden en strijd niet is vergeten.
We zeggen ze: wees sterk. Weet dat we u niet alleen zullen laten.

Rechter Tedd Po lid van het Amerikaanse congres van 2005 tot 2019 uit Texas

Vandaag zijn we hier gekomen om 120.000 mensen te herdenken. Goede mensen, jong en oud, mannen en vrouwen, martelaren die op zoek naar vrijheid voor het Iraanse volk stierven. …. Vorig jaar werden 1.500 jonge Iraniërs op straat afgeslacht omdat ze een stem wilden hebben en protesteren tegen het regime.
In 1988 zijn er 30.000 mensen geëxecuteerd door het regime, door de moorddadige mollahs. In 2013 zijn 52 mensen in kamp Ashraf vermoord toen de Iraakse regering aan de Iraanse paramilitairen toestemming gaf om het kamp binnen te vallen en goede mensen aldaar af te slachten. Er is geen audit uitgevoerd op dit bloedbad. De mollahs onderdrukken ook de goede mensen van Iran met hun gelach en boze geesten…. De zoektocht naar vrijheid is al jaren moeilijk voor vrijheidsstrijders. Jullie vechten voor vrijheid zonder op je eigen bodem te zijn. Maar hard werken kost tijd. Ja, het is moeilijk, maar het is wel waard.
President Kennedy zei over het reizen van mensen naar de maan “We willen niet naar de maan omdat het gemakkelijk is, we willen naar de maan omdat het hard werken is”. En je hebt besloten om als vrije mensen naar Teheran te gaan, niet omdat het gemakkelijk is, maar omdat het moeilijk maar juist is.
En daarom mogen we deze lange strijd voor vrijheid niet opgeven. Het leven is vol paden en moeilijke keuzes. Vrijheid en bevrijding is een geschenk van God.
Ik zeg dat God heeft gegeven omdat het door geen enkele regering wordt gegeven. De regering beperkt rechten, … vecht voor de rechten die God ons heeft gegeven. Het is de moeite waard om te vechten voor de rechten die God ons heeft gegeven, omdat er in ieder van ons, waar ter wereld we ook staan, licht is dat alleen in vrijheid kan schijnen. En we moeten het overal in de wereld verspreiden waar dit licht uitgaat.
De moorddadige mollahs denken dat je moe wordt, dat je je overgeeft, dat je tekort schiet in het aangezicht van hun terreur, in het licht van hun tirannie en verraad. Maar je geeft deze strijd niet op, want je ideaal is juist.
Dus de stemmen van degenen die je voor het State Departement ziet, zullen nooit gedoofd worden. Deze stemmen schreeuwen nog steeds ter verdediging van gerechtigheid, verantwoordingsplicht en vrijheid. De landen van de wereld moeten de mollahs voor het gerecht brengen en berechten voor misdaden tegen het Iraanse volk. Omdat de mollahs verraad, terrorisme en tirannie hebben gepleegd tegen het Iraanse volk, wiens enige wens is om in vrijheid te leven, en dit is het recht van het volk.

Michel Rise beleidsontwerp directeur van de State Departement van 2003 tot 2005

zei over de mensenrechten tentoonstelling: Ik wil mijn oprechte condoleances betuigen ter nagedachtenis aan alle slachtoffers van het Iraanse regime die door de jaren heen zijn gemarteld, vermoord of afgeslacht. De massamoord van 1988 vraagt speciale aandacht. Amnesty International, de grootste mensenrechtenorganisatie ter wereld, noemt deze moorden een misdaad tegen de menselijkheid. Deze patriotten zijn afgeslacht omdat zij in een democratisch Iran geloofden dat kenmerkend is met vrijheid van religie en vrijheid van meningsuiting en beschermen van menselijke waarden.
Ze kwamen om omdat hun moed en overtuiging een ernstige bedreiging vormden voor het Iraanse regime. Na decennia is het regime niet veranderd.
Nog steeds heeft het Iraanse regime volgens Amnesty International de rechten op vrijheid van meningsuiting, verenigingen en bijeenkomsten van zijn burgers ernstig onderdrukt. Veiligheidstroepen gebruikten dodelijke macht om vreedzame demonstraties op straat te voorkomen, waarbij zijn duizenden demonstranten vastgehouden en honderden mensen om het leven gebracht. Het laatste rapport van Amnesty International, een lijst van gevallen van mensenrechtenschendingen in Iran, is meer dan acht pagina’s…
We hopen dat alle Iraniërs zich kunnen verheugen en in vrijheid kunnen leven.

Ambassadeur Mark Kingzberg de VS ambassadeur in Marokko 1994-1998

heeft aanwijzend op de foto’s in de tentoonstelling en documenten en bewijsmaterialen van de misdaden van het regime zei: terwijl ik naar een zee van foto’s kijk en achter mij staat het gebouw van State Departement, waar ik ongeveer 16 jaar heb gewerkt, kan ik me herinneren dat in 1979 was ik adviseur van de minister van de Buitenlandse zaken toen revolutie in Iran plaatsvond…eerst moet ik degenen die zo hard werken en animo tonen om zo’n tentoonstelling op te zetten bedanken.
Deze strijd en oorlog voor de bevrijding van Iran gaat al vele jaren door, en deze tentoonstelling is niet alleen een goede waardering voor degenen die zo’n verzet hebben geleverd en alles hebben opgeofferd voor de bevrijding van Iran, maar het toont ook vastberadenheid en de inspanning van jullie allemaal. We hebben nooit opgegeven en de opofferingen gedurende deze jaren zullen nooit en te nimmer worden vergeten. Gerechtigheid voor degenen die hun leven hebben verloren of van hun vrijheid zijn beroofd. De offers zijn enorm.
We vragen jullie om (tegen het regime) positie nemen. Iedereen kan er een steentje bijdragen. Zelfs praten met buren, een slogan schrijven, deelnemen aan demonstraties, stakingen en protesten, ervoor zorgen dat uw geld geen corruptie en repressieve krachten financiert.
Vrijheid van meningsuiting wordt niet makkelijk bereikt. Uiteindelijk wordt het wel bereikt, want geweldige mensen met een sterke cultuur en een rijke geschiedenis zullen nooit toestaan dat hun vrijheid van generatie op generatie wordt onthouden.
Dus, vrijheid wordt bereikt….Iran wordt bevrijd. Ik richt me op mensen in Iran; waar jullie je ook bevinden nog vanavond, met trouw aan deze martelaren die zich zo hebben opgeofferd, a.u.b. neem beslissing om positie te nemen. We zullen jullie nooit vergeten. We staan altijd naast jullie. We willen dat Iran en haar geweldige mensen terugkomen bij de internationale gemeenschap. Elke overheid dat jullie ook mogen kiezen, jullie moeten uw eigen zaken beheren en de staat moet respect hebben voor de rechten van burgers, de basisrechten van de mens dat van God tot de mens is gekomen.
We vergeten jullie nooit.