Op basis van de documenten uit Iran waren Habib en Ali Afshari Shurje, twee geëxecuteerde Koerdische politieke gevangenen, getrouwd en hadden ze allebei kinderen van respectievelijk 6 en 10 jaar. Toen de gevangenisautoriteiten de executie bevestigden en de documenten van hun “overlijden” aan de familie overhandigden, kregen zij 530.000 rials voor gebak en de strop.

Deze documenten tonen ook aan dat de burgerlijke stand van Mahabad op 7 juli certificaten heeft uitgegeven, waarin staat dat de reden voor de dood van deze twee broers “onbekend” was in de stad Urumieh.

Ali Afshari Shurje, geboren 24 juli 1980 werd in het vroege voorjaar van 2012 gearresteerd samen met zijn broer, Habibollah Afshari Shurje, geboren 5 juni 1987.

Deze arrestaties vonden plaats door de Revolutionaire

Garde en agenten van het ministerie van Inlichtingen in de steden Bukan en Mahabad, noordwest Iran. Ze werden door de veiligheidsdiensten in Mahabad en Urumieh 75 dagen continu verhoord, terwijl ze ook fysiek en psychisch gefolterd werden. Vervolgens werden ze overgebracht naar de centrale gevangenis in Urumieh en in maart 2012 ter dood veroordeeld  door een zogenaamde revolutionaire rechtbank in Mahabad. Ze waren beschuldigd van “mohareb ‘(vijandschap tegen God) wegens propaganda-activiteiten en omdat ze lid waren van de Kumele groep. (Campaign of Political and Civil Prisoners – 7 juli 2015)

Iran: familieleden van politieke gevangenen geven verklaring uit over voortdurende psychologische marteling
Een aantal familieleden van politieke gevangenen in Iran heeft een verklaring afgegeven over de aanhoudende druk door het Iraanse regime, het schenden van de rechten van politieke gevangenen en de zware straffen voor politieke activisten. In hun verklaring van 7 juli uitten zij verschillende kritieken. De schrijvers van de verklaring beschuldigen de ondervragers van de Revolutionaire Garde en het Ministerie van Inlichtingen van het met wraakzuchtige bedoelingen constant oproepen en ondervragen van personen.
In de verklaring staat dat de verdachten worden gedwongen om bekentenissen af te leggen waarin ze zichzelf beschuldigen en dat op basis van deze gedwongen bekentenissen rechterlijke uitspraken worden gedaan. De verdachten wordt verteld dat als ze zichzelf niet beschuldigen ze nog zwaardere straffen zullen krijgen.
In de verklaring staat verder: “De moeders en vaders van deze politieke gevangenen worden nog steeds bedreigd. Hun vrouwen en kinderen worden nog steeds bedreigd. Ze liegen nog steeds, voeren verdachtmakingen aan en beledigen de politieke gevangenen. Zij adviseren nog steeds jonge vrouwen te scheiden van hun echtgenoten die van veel wreedheden getuige waren.” (Deutsche Welle – 8 juli 2015).