20 september 2017 – Verklaring van de vicevoorzitter van de Association for the Protection of Children inzake het oppakken van werkende kinderen en straatkinderen in het kader van het overheidsplan voor het “bijeenbrengen en organiseren van werkende kinderen en straatkinderen.”

Een woordvoerder van het Iraanse regime in de beoogde Supporting Children Association heeft de implementatie bekritiseerd van de zogeheten Recruiting and Organizing Street and Working Children door de maatschappelijke organisaties van het regime. “Niet alleen biedt dit plan geen steun voor deze kinderen, maar het komt neer op het wegpoetsen van het probleem; het is nu al een mislukking die geen resultaat zal opleveren, maar het probleem zal verergeren.”

“Het plan lijkt een manier om het probleem van werkende kinderen onzichtbaar te maken, kinderen die vaak zijn afkomstig uit het buitenland. Het bijeenbrengen van werkende kinderen kan veelbelovend zijn, als de leefomstandigheden correct zijn, maar het oppakken van deze kinderen door politiepatrouilles leidt tot lichamelijk en geestelijk misbruik van kinderen. Vaak slaan kinderen op de vlucht voor de agenten, en in veel gevallen leidt dat verdwijning of andere ongelukkige omstandigheden.”

“De onderdrukkende en onmenselijke behandeling van werkende kinderen, en de methode om deze kinderen uit de maatschappij verwijderen en weg te werken, zal alleen leiden tot een gevoel van onveiligheid en het afgescheiden zijn van de maatschappij, en in plaats van het probleem op te lossen, komen de kinderen in een nog kwalijkere en gevaarlijke omgeving terecht.”

“Sommige mensen zeggen dat deze kinderen misbruikt worden, en er zijn bendes die de kinderen exploiteren,” vertelde de woordvoerder van de Children’s Support Association van het regime. “Maar de vraag is, waarom wordt de oorzaak van het probleem niet aangepakt? Waarom zoeken ze de bazen van die bendes niet op om die te arresteren? De manier om deze kinderen te helpen is door hen te organiseren en prioriteit te geven, en door terugplaatsing in het schoolsysteem.”

“Als fabrieken worden gesloten, als kleine fabrieken worden gesloten, moeten kinderen vaak gaan werken,” zei de woordvoerder van het regime over de oorzaak van kinderarbeid. “Als het gezin van de kinderen en hun leefomstandigheden worden verwaarloosd, moeten kinderen gaan werken. Alle instellingen moeten samenwerken om dit probleem op te lossen, en, bovenal, om de economische structuur te hervormen.

“Deze kinderen komen in de problemen en raken beschadigd, en deze kinderen zijn bang als ze worden gearresteerd – dat is al een vorm van kindermisbruik. Wij moeten de ervaringen van andere landen met dit onderwerp bestuderen, zodat we structurele veranderingen kunnen uitvoeren.”

“Wij moeten ons realiseren dat wij met mensen te maken hebben. Kinderen zijn geen bakstenen die we op willekeurig welke manier kunnen vormen. We zijn verkeerde plannen aan het implementeren die geen resultaten opleveren. Volgens het Kinderrechtenverdrag

zijn wij verplicht om deze kinderen te steunen, en dit plan steunt ze op geen enkele manier – het probleem wordt alleen minder zichtbaar, er wordt niets aan de oorzaak gedaan.”